Γουόλτ Ντίσνεϋ: Γεννήθηκε σαν σήμερα!

"Έπρεπε ο Μίκι να είναι απλός στον σχεδιασμό του", είπε κάποτε ο Ντίσνεϋ εξηγώντας τον τρόπο προσέγγισης: "Τα αυτιά του ήταν στρογγυλά, ο κορμός του είχε το σχήμα αχλαδιού και τα πόδια του κατέληγαν σε δύο μεγάλες πατούσες, όπως ενός παιδιού που χρησιμοποιεί τα παπούτσια του πατέρα του. Δεν θέλαμε να του δώσουμε χέρια ποντικού, γιατί έπρεπε να θυμίζει άνθρωπο. Έτσι του φορέσαμε γάντια και του αφαιρέσαμε ένα δάκτυλο, γιατί τα πέντε έμοιαζαν υπερβολικά σε ένα τόσο μικρό σώμα". 

Συμπληρώθηκαν 122 χρόνια από τη γέννηση του μεγαλύτερου καρτουνίστα όλων των εποχών!

'Ξανθός Γίγας': Έκλεισε ένας κύκλος!

Μπλεκ #31

(Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης)

Με την κυκλοφορία του #32 που αναμένεται το Δεκέμβριο, το 2μηνιαίο περιοδικό ΜΠΛΕΚ των εκδόσεων ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ του Λεωκράτη Ανεμοδουρά, συμπλήρωσε μία περίοδο 5 ετών (από το 2018) και πλέον, ο αγαπημένος 'ξανθός γίγας' αναστέλλει  (ελπίζουμε προσωρινά) την παρουσία του στην Ελλάδα. Όπως έχει αφήσει να εννοηθεί ο εκδότης του, η νέα μορφή της έκδοσης εξετάζεται. Πιθανώς δε, να ομοιάζει με τα πολυτελή graphic novel (ΖΑΓΚΟΡ, ΜΙΣΤΕΡ ΝΟ) που εξακολουθούν την έκδοσή τους (ανά 4μηνο). 

Σε κάθε περίπτωση, εμείς ευχόμαστε καλή επιτυχία (και) στο νέο εγχείρημα!

Star Trek: Voyager

"Κάποιες φορές χρειάζεται, απλά, να ανοίγεις δρόμο!" (Κυβερνήτης Κάθριν Τζέινγουεϊ)

(του Νίκου Δ. – Θ. Νικολαΐδη)

Το Star Trek: Voyager είναι μια αμερικανική τηλεοπτική σειρά επιστημονικής φαντασίας που δημιουργήθηκε από τους Rick Berman, Michael Piller και Jeri Taylor. Αρχικά προβλήθηκε από τις 16 Ιανουαρίου 1995 έως και τις 23 Μαΐου 2001 μέσω του νέου δικτύου (UPN) της εταιρείας Paramount Pictures με συνολικά 172 επεισόδια, σε επτά σεζόν. Η νέα σειρά δημιουργήθηκε μετά από την ολοκλήρωση του δεύτερου κύκλου (Star Trek: The Next Generation) για να συμβαδίσει με τον τρίτο κύκλο (Star Trek: Deep Space Nine), που βρισκόταν τότε ακόμη σε εξέλιξη.  Ως η τέταρτη σειρά του franchise Star Trek  διαδραματίζεται στον 24ο αιώνα, όταν η Γη είναι μέλος μιας Ενωμένης Ομοσπονδίας Πλανητών (United Federation of Planets).

Μπράιαν Γουόκερ (1926 – 2020)

Ένας πολύπλευρος καλλιτέχνης.

(Του Νίκου Δ. - Θ. Νικολαΐδη)

Ο Μπράιαν Γουόκερ (Brian H. N. Walker) ήταν Βρετανός πολυγραφότατος δημοσιογράφος  και καλλιτέχνης, σχεδιαστής, δημιουργός κόμικς, μουσικός και σεναριογράφος. Γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου του 1926 στο Brislington του Somerset και ήταν γιος του επιχειρηματία Χάρυ Γουόκερ και της δασκάλας Άννι Λονγκ. Το 1939 η οικογένειά του μετακόμισε στο Exmoor της Κομητείας Simonsbath, όπου ο νεαρός γράφτηκε στο σχολείο Minehead. Ο πρώτος άνθρωπος που, διαβλέποντας το ταλέντο του μικρού Μπράιαν, τον προέτρεψε να ακολουθήσει μια καλλιτεχνική καριέρα ήταν ο διάσημος ζωγράφος αλόγων Sir Alfred Munnings, που ζούσε κοντά τους. Έτσι, σε ηλικία μόλις 14 ετών, ο Γουόκερ ξεκίνησε να παρακολουθεί -δια αλληλογραφίας- μαθήματα δημοσιογραφίας, που προσέφερε η εταιρεία Pitman's Press. Μόλις στα 16 του (1942) συνεργάστηκε με την εφημερίδα Bristol Evening World, όπου σχεδίαζε γελοιογραφίες και πολεμικούς χάρτες. Από το 1944 έως το 1947 υπηρέτησε σε Μονάδα Αναγνώρισης Φωτογραφιών της RAF.

Star Trek: Deep Space Nine (t.v. series, 1993 – 1999)

Στην περιοχή του απελευθερωμένου πλανήτη Bajor, ο ομοσπονδιακός διαστημικός σταθμός Deep Space Nine φρουρεί το άνοιγμα μιας σταθερής σκουληκότρυπας στην μακρινή πλευρά του Γαλαξία.

[Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης]

Star Trek: Deep Space Nine είναι μία Αμερικανική τηλεοπτική περιπετειώδης σειρά επιστημονικής φαντασίας, που δημιουργήθηκε από τους Νεοϋορκέζους σεναριογράφους Rick Berman (γεν. 25.12.1945) και Michael Piller (30.5.1948 – 1.11.2005) Η τρίτη σειρά (αρχικά: Star Trek The Original Series, 1966-1969) στο franchise πολυμέσων Star Trek, προβλήθηκε από τις 3 Ιανουαρίου 1993 έως τις 2 Ιουνίου 1999, με συνολικά 176 επεισόδια και επί επτά συνεχόμενες περιόδους. Διαδραματίζεται στον 24ο αιώνα, όταν η Γη είναι μέρος μιας Ενωμένης Ομοσπονδίας Πλανητών, η αφήγησή της επικεντρώνεται στον ομώνυμο διαστημικό σταθμό Deep Space Nine, που βρίσκεται δίπλα σε μια «σκουληκότρυπα» η οποία συνδέει την περιοχή της Ομοσπονδίας με το Τεταρτημόριο Γάμμα, στην πιο μακρινή πλευρά του Γαλαξία.

Pulp κουλτούρα, ζωγραφική και κόμικς στο Έπος του 1940-41

Πίνακας του Αλέξανδρου Αλεξανδράκη.

Η συνεισφορά σπουδαίων Ελλήνων δημιουργών για τον πόλεμο (1940-41), την κατοχή αλλά και την Εθνική μας Αντίσταση (1941-44).

(μία συνοπτική αναφορά του Νίκου Δ. – Θ. Νικολαΐδη)

Η 28η Οκτωβρίου του 1940 έχει καταγραφεί στην ελληνική συνείδηση ως μία ημερομηνία-σταθμός στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδας. Σηματοδοτεί την πάνδημη, καθολική και συγκλονιστική επιλογή ενός μικρού αλλά υπερήφανου λαού 8 εκατομμυρίων ψυχών να αγωνιστεί "υπέρ βωμών και εστιών" εναντίον ενός τεράστιου και πάνοπλου εχθρικού στρατού που επιβουλευόταν την εθνική μας ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια. 

Αφίσα πατριωτικού χαρακτήρα από τον Κώστα Π. Γραμματόπουλο (1916-2003)

Στο προσκλητήριο του Αγώνα δεν υπήρχαν απόντες, έσπευσαν όλοι με το χαμόγελο στα χείλη (όπως τραγουδούσε η εμψυχώτρια της Νίκης, Σοφία Βέμπο) στα κακοτράχαλα αλβανικά βουνά, με ομοψυχία και μαζί την ακλόνητη απόφαση να συντρίψουν τον ιταμό εισβολέα. Μεταξύ όσων πολλών έδωσαν το αίμα τους ή και την ίδια τους τη ζωή ήταν απλοί άνθρωποι του λαού μας, κάθε κοινωνικής τάξης και κάθε πολιτικής απόχρωσης, όπως και λόγιοι, καλλιτέχνες, ζωγράφοι, συγγραφείς και ποιητές που με τα έργα τους (εμπνευσμένα από την εμπειρία της μάχης) αποτύπωσαν σκηνές του μεγάλου μας Έπους.

Η εξαίρετη τέχνη του Κωνσταντίνου Ραμπατζή.

Ο κ. Ραμπατζής με έναν από τους πιο αγαπημένους πίνακές του.

Σεβασμός στον μεγάλο αυτόν καλλιτέχνη!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ο Κωνσταντίνος Ραμπατζής είναι Έλληνας ζωγράφος και σχεδιαστής-εικονογράφος. Γεννήθηκε στην Αθήνα του 1935. Έφηβος ακόμη (1949) πήρε τα πρώτα καλλιτεχνικά μαθήματα από τη ζωγράφο Δέσποινα Κομνηνού-Λεούση. Δύο χρόνια αργότερα (μόλις 16 χρονών) ξεκίνησε να εργάζεται στο ατελιέ του σπουδαίου ζωγράφου Θέμου Ανδρεόπουλου και πολύ γρήγορα εξελίχθηκε σε αναντικατάστατο συνεργάτη του σε πάμπολλες εκδόσεις, όπως ΗΔιάπλασις των Παίδων, Tο Ελληνόπουλο, Ταμ-Ταμ, Ζωή του Παιδιού, ΜικρόςΣερίφης κλπ Έχει επίσης, πάντα σε αγαστή συνεργασία με τον Ανδρεόπουλο, σχεδιάσει τις ιστορίες του αριστουργηματικού κόμικ σε σενάριο του Γιώργου Μαρμαρίδη με τίτλο  «Λάκυ Μπλου» (1972) που ήταν μία πρωτότυπη ελληνική «απάντηση» στον διάσημο «Λούκυ Λουκ» του Μορίς. 

• Δείτε και ΕΔΩ, μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη.

Και η Κυψέλη αγαπάει τα κόμικς!

Ο πάντα χαμογελαστός Νίκος Ζώης (δεξιά), με τον γράφοντα

Πολύς κόσμος στο Bazaar της Δημοτικής Αγοράς.

(Του Νίκου Δ. - Θ. Νικολαΐδη)

Κοσμοσυρροή χθες Κυριακή στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42) όπου ένας σημαντικός αριθμός Ελλήνων δημιουργών και εκπροσώπων εγχώριων εκδοτικών οίκων εξέθεταν από τις 11 το πρωί μέχρι και τις 9 το βράδυ μία τεράστια συλλογή από ελληνικά και ξένα κόμικς (όπως και αρκετά - σχετικά συλλεκτικά αντικείμενα, μινιατούρες κλπ) προς τέρψιν των εκατοντάδων επισκεπτών (φανατικών φίλων της "9ης Τέχνης" και όχι μόνο) που προσήλθαν με ενθουσιασμό σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον "παζάρι"! Οι διοργανωτές είχαν φροντίσει να εξασφαλίσουν για τους εκδότες χρηστικούς - ομοιόμορφους πάγκους, ενώ η συνδρομή που καταβλήθηκε από τον κάθε συμμετέχοντα ήταν 70 ευρώ. 

Απόψεις για τα κόμικς στον ελληνικό Τύπο του 20ου αιώνα

 

Δημοσίευμα εφ. Μακεδονία (15-1-1978)

Μία προσεκτική επιλογή από διάφορα δημοσιεύματα.

(Του Νίκου Δ. – Θ. Νικολαΐδη)

Ενδιαφέρον έχει να ρίξουμε μία διαχρονική ματιά στην οπτική με την οποία αντιμετωπίστηκαν τα ξένα (κυρίως) αλλά και τα λίγα εγχώρια κόμικς που εκδόθηκαν στην Ελλάδα από τα μέσα, περίπου, της δεκαετίας του ’40 έως και τη δεκαετία του ’80, οπότε η κυκλοφορία τους είχε ήδη εκτιναχθεί στα ύψη! Στην ενδελεχή περιήγησή μου διαπίστωσα αντιφάσεις, αλλά και μία γενική διάθεση προβληματισμού σχετικά με το αν οι εικονογραφημένες σειρές (ακόμη και της τηλεόρασης) θα έπρεπε να επιτρέπονται στα μικρά παιδιά.

Σπουδαίοι δημιουργοί: Νικόλαος Νείρος

 

[του Νίκου Δ. – Θ. Νικολαΐδη]

Ο αυτοδίδακτος ζωγράφος Νικόλαος Νείρος (Λέρος, 1905 – Αθήνα, 1979) είναι περισσότερος γνωστός για τους εμβληματικούς πίνακες (λιθογραφίες)  που φιλοτέχνησε με θέμα το ελληνικό έπος του 1940-41 κατά των Ιταλών φασιστών. Σε αυτές, που κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις «Άγκυρα» (ιδρ. 1928) του Απόλλωνα Δρ. Παπαδημητρίου (απεβ. 1968, με τον οποίο ο Νείρος συνεργάστηκε αγαστά από το 1935 έως το 1965) αποδίδεται εμφαντικά ο τιτάνιος αγώνας του ελληνικού λαού απέναντι στους εισβολείς, με στόχο την διατήρηση του υψηλού φρονήματος του πληθυσμού.

ΔΕΙΤΕ 

Η σπουδαία τέχνη του Στιβ Ντίλον.

 

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ένας από τους πιο αξιόλογους καλλιτέχνες στην ιστορία των κόμικς, ο Βρετανός Steve Dillon  που την Κυριακή συμπληρώνονται κιόλας επτά έτη από τον πρόωρο θάνατό του, πρόκειται σύντομα να τιμηθεί για το τεράστιο έργο του ύστερα από πρωτοβουλία της εκδοτικής εταιρείας Rebellion και του θρυλικού μηνιαίου περιοδικού 2000AD, στο οποίο πρωτοστάτησε ως πιστός συνεργάτης.

Κώστας Βλάχος, ένας σπουδαίος καλλιτέχνης

Φωτό: Θ. Καρατζάς

(γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης)

Ο Επτανήσιος (Λευκαδίτης) Κώστας Βλάχος είναι ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες γελοιογράφους και ζωγράφους. Γεννημένος το 1938, εργάσθηκε από 18 ετών μέχρι και πρόσφατα -οπότε και συνταξιοδοτήθηκε- για λογαριασμό δεκάδων εντύπων (εφημερίδων και περιοδικών) σατιρίζοντας με το δικό του μοναδικό τρόπο την κατά καιρούς πολιτική, αθλητική και κοινωνική πραγματικότητα, αλλά και τα ήθη και τις συνήθειες του νεοέλληνα.

Η πρώτη του συνεργασία πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο όταν προσλήφθηκε από την εφημερίδα Αθηναϊκή (όπου παρέμεινε έως το 1970) αρχικά ως επιμελητής φωτογραφιών, κειμένων και σκίτσων. Ωστόσο ο νεαρός Κώστας –όπως ο ίδιος έχει δηλώσει σε συνέντευξή του- είχε ήδη φροντίσει να προετοιμαστεί για τη γελοιογραφία από τα μαθητικά του χρόνια, στα εργαστήρια γνωστών καλλιτεχνών.

Ο John M. Burns αποσύρεται από την «9η Τέχνη»

Αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη

Μετά από 6 δεκαετίες προσφοράς!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ο σπουδαίος Βρετανός καλλιτέχνης (ζωγράφος και δημιουργός κόμικς) John M Burns ανακοίνωσε πρόσφατα την απόφασή του να τερματίσει την πολυετή του σταδιοδρομία στον χώρο, προκαλώντας συγκίνηση μεταξύ των θαυμαστών του. Σημειώνεται ότι παρέμεινε πιστός στα παραδοσιακά μέσα εικονογράφησης έως το τέλος, μη υποκύπτοντας στον πειρασμό να επωφεληθεί της ψηφιακής τεχνολογίας.

Μία πλούσια καριέρα!

Γεννημένος στην Επαρχία Essex της Ανατολικής Αγγλίας το 1938, ο Burns εργάστηκε αρχικά ως εικονογράφος για λογαριασμό των περιοδικών Junior Express και School Friend. Τη δεκαετία του ’60 ήταν συνεργάτης των εντύπων του ομίλου TV Century 21, σχεδιάζοντας τη γνωστή στη Μεγάλη Βρετανία σειρά Space Family Robinson (περιοδικό Lady Penelope).

Για ένα μικρό διάστημα επιμελήθηκε διαφόρων κόμικ-στριπ στις εφημερίδες Sun, The Daily Mirror, The Daily Sketch, μεταξύ των οποίων οι σειρές Danielle, The Seekers κ.α., ενώ την περίοδο 1978-79 διαδέχτηκε τον Enrique Romero στη δημοφιλή σειρά αστυνομικών περιπετειών Modesty Blaise του  Peter O’Donnell, που αναδημοσιεύτηκε και στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε επίσης με το σεναριογράφο Angus Allan δημιουργώντας εικονογραφημένες σειρές τηλεοπτικών εκπομπών στο περιοδικό Look-in. Εργάστηκε, ακόμη, στο περιοδικό Countdown, σχεδιάζοντας την ομώνυμη ιστορία.

Οκτώβριος 1966: Η βράβευση του μεγάλου Ουόλτ Ντίσνεϊ!

Γ. Ντίσνεϋ - Σ. Λόρεν (1.10.1966)

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Το 1966 ήταν μία πολύ σημαντική χρονιά για τους φίλους των εικονογραφημένων περιοδικών στην Ελλάδα. Όπως ίσως να θυμούνται οι μεγαλύτεροι, την 1^η Ιουλίου εκείνου του έτους κυκλοφόρησε στα περίπτερα το #1 του εμβληματικού εβδομαδιαίου κόμικ με τίτλο ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ, από τον εκδοτικό οίκο του Ευάγγελου Τερζόπουλου (μετέπειτα ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ Α.Ε.) με διευθυντή το γιο του, Χρήστο. Ήταν η πρώτη εμφάνιση του διάσημου ποντικιού στη χώρα μας ως αυτόνομου τίτλου, μετά από την προηγούμενη... επίσκεψή του στους μικρούς (αλλά και μεγάλους) αναγνώστες κατά τη χρονική περίοδο 1954 – 1965, μέσω του περιοδικού ΓΕΛΙΟ και ΧΑΡΑ που έβγαζαν οι αδελφοί Πεχλιβανίδη από τον δικό τους οίκο (ΑΤΛΑΝΤΙΣ). 

Μπλεκ, ετών 69!

[Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης]

Il Grande Blek (Macigno) είναι ο εμβληματικός τίτλος μίας δημοφιλούς εικονογραφημένης σειράς Ιταλικής προέλευσης που δημιουργήθηκε σαν σήμερα, πριν από 69 ολόκληρα χρόνια. Στις 3 Οκτωβρίου του 1954 η εκδοτική εταιρεία Dardo του Μιλάνου παρέδωσε στην κυκλοφορία ένα κόμικ-στριπ που θα έκανε αίσθηση και θα διαβαζόταν, εν-συνεχεία, από εκατομμύρια λάτρεις του είδους. Όχι μόνο στη γειτονική μας χώρα, όπου η έκδοση ολοκληρώθηκε μόλις πριν από μερικά χρόνια, αλλά και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως στη Γαλλία, στην Τουρκία, στην πρώην Γιουγκοσλαβία κ.α. Δημιουργοί της σειράς είναι τρεις Ιταλοί καλλιτέχνες, οι οποίοι υπέγραφαν με το ακρωνύμιο eSseGeSse.

Όταν ο Ρόυ Ρέης απέκτησε το δικό του περιοδικό!

Ο περίφημος Roy Race (Roy of the Rovers) εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις 11 Σεπτεμβρίου 1954, ως η βασική εικονογραφημένη ποδοσφαιρική ιστορία του #1 του Βρετανικού εβδομαδιαίου περιοδικού κόμικ Tiger, κάνοντας μάλιστα το ντεμπούτο του στην πρώτη σελίδα. Μετά από 22 χρόνια συνεχιζόμενης κυκλοφορίας και αυξανόμενης δημοφιλίας, η σειρά μεταφέρθηκε σε ένα καινούργιο έντυπο, το -ομότιτλο με αυτήν- Roy of the Rovers, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 25 Σεπτεμβρίου του 1976. Σαν σήμερα δηλαδή, πριν από 47 ολόκληρα χρόνια!

Όταν η T.V. εμπνέει τα Comics!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Όλοι μας θυμόμαστε τις υπέροχες ξένες σειρές που μεταδίδονταν από την ελληνική τηλεόραση κυρίως τη δεκαετία του ’80. Οι Άγγελοι του Τσάρλυ, ο Ιππότης της Ασφάλτου, οι Ντιουκς, το ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ κ.α. αποτελούσαν ένα σημαντικό μέρος της ψυχαγωγικής μας καθημερινότητας. Όπως ήταν φυσικό, η μεγάλη δημοφιλία αυτών των σίριαλ οδήγησε στην μεταφορά τους στα καρέ των κόμικς, αφού οι δύο αυτές μορφές τέχνης αλληλλεπιδρούν αγαστά. Στο παρόν αφιέρωμα θα γίνει μνεία μερικών χαρακτηριστικών κόμικ, που πηγή έμπνευσή τους ήταν οι παραπάνω τηλεοπτικές επιτυχίες.

Star Trek (1966 – 1969)

Η δημοφιλής σειρά επιστημονικής φαντασίας του ευφάνταστου Αμερικανού παραγωγού Gene Roddenberry (1921-1991) αποδόθηκε σε κόμικς από το 1967 έως και τις μέρες μας, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ντέιβιντ Λόου: Ο πολύ «ενοχλητικός» γελοιογράφος!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ο Νεοζηλανδός γελοιογράφος Ντέιβιντ Λόου (Sir David Alexander Cecil 

Law), ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 19 Σεπτεμβρίου του 1963 σε ηλικία 

72 ετών, αναγνωρίζεται ως ο πλέον διαπρεπής Βρετανός καλλιτέχνης του 

είδους του (πολιτικό σχέδιο) των δεκαετιών ’10ς -’50ς'. Εικονογράφος 

πορτρέτων πολλών διασημοτήτων της εποχής του, διέθετε ένα σπάνιο πολιτικό αισθητήριο που του 

επέτρεπε να φιλοτεχνεί γελοιογραφίες ιδιαίτερης σατιρικής ποιότητας, δίχως όμως ποτέ να φτάνει

στα άκρα.

Ήμουν κι εγώ εκεί!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’60 η εγχώρια αγορά άρχισε να κατακλύζεται από σειρά προϊόντων οικιακής και άλλων χρήσεων, καθώς η πρόοδος της τεχνολογίας, σταδιακά, τροφοδοτούσε τα ελληνικά νοικοκυριά με όλο και περισσότερες συσκευές, εφαρμογές και λειτουργίες. Στον τομέα των απορρυπαντικών ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος. Ήταν τότε που η εταιρεία «ΒΙΑΝΙΛ Α.Ε.» (σήμερα Rolco) αποφάσισε να δελεάσει τους καταναλωτές, προσφέροντάς τους, ένα πολύ πρωτότυπο δώρο.

Peter Foster

 

Π. Φόστερ (φωτό: Matt Cole)

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ένας από τους πλέον παραγωγικούς σχεδιαστής κόμικ ήταν ο Αυστραλός καλλιτέχνης Πίτερ Φόστερ (Peter Foster), γνωστός (και) στην Ελλάδα, από τις όμορφες, εικονογραφημένες σειρές του. Καθώς εργάσθηκε τόσο στη χώρα του όσο και στη Μεγάλη Βρετανία (αφήνοντας πλούσια «κληρονομιά» έργων) έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως, ως ένας εμβληματικός δημιουργός & πιστός θεράπων της «9^ης Τέχνης».

Βιογραφία και καριέρα

Ο Φόστερ γεννήθηκε στο Gauffield, Victoria, στις 18 Μαΐου του 1931. Σπούδασε Καλές Τέχνες και μετά την αποφοίτησή του, δίδαξε σχέδιο στη Μελβούρνη, ενώ συνεργάσθηκε με διάφορα περιοδικά. Το Σεπτέμβριο του 1978 μετέβη στην Αγγλία, όπου για μία διετία,  εργάσθηκε για λογαριασμό μεγάλων εκδοτικών εταιρειών όπως η International Publishing Company (I.P.C.) και η D.C. Thomson & Co Ltd. Η πρώτη του δουλειά δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Hotspur και αφορούσε μία ιστορία με θέμα την εμπλοκή Βρετανών στρατιωτών στον Ισπανικό Εμφύλιο. Ωστόσο, ο Φόστερ δεν περιορίσθηκε στα κόμικ για αγόρια, αλλά συνεισέφερε με εξίσου μεγάλη επιτυχία και σε κοριτσίστικες σειρές. Συνεργάσθηκε, μεταξύ άλλων εντύπων, με τα περιοδικά Commando, Champ, The Crunch, Spike, Buddy κ.α. 

Ο Γουόλτερ Λαντζ και οι αστείες φιγούρες του.

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Με νοσταλγία θυμάμαι ακόμη την αστεία φιγούρα του «Γούντυ του Τρυποκάρυδου» (Woody Woodpecker)  που απολάμβανα σε μορφή κινουμένων σχεδίων από την ασπρόμαυρη τηλεόρασή μας, όταν ήμουν ακόμη μικρό παιδί. Οι γρήγορες κινήσεις, το κακαριστό γέλιο του πτηνού-καρτούν, οι αστείες ιστορίες, όλα ήταν μαγευτικά! Περισσότερο, όμως, περίμενα ανυπόμονα το τέλος κάθε επεισοδίου, εκεί όπου ο Γούντυ μας συστήνει το «αφεντικό» του, τον εμβληματικό Γουόλτερ Λαντζ (Walter Benjamin Lantz). Κι εκείνος, πάντα με ένα πλατύ χαμόγελο στο καλοκάγαθο πρόσωπό του και αφού πρώτα χαιρετάει το κοινό, αναγγέλλει το επόμενο σώου της εκπομπής του.

Η αγαπημένη μας «Μάχη» σε σπάνια έκδοση κόμικς!

V. Morrow - R. Jason

Η δημοφιλής τηλεοπτική σειρά που λατρέψαμε.

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Όλοι θυμόμαστε την Αμερικανική δραματική (πολεμική) σειρά (1962 – 1967) με τίτλο Μάχη (Combat) που παρακολουθούσαμε από την ελληνική τηλεόραση από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, όπως και αργότερα. Το σίριαλ αυτό εστίαζε στις περιπέτειες μίας μικρής ομάδας Αμερικανών στρατιωτών που δρούσε κυρίως στα εδάφη της κατεχόμενης από τους ναζί Γαλλίας, κατά τα έτη 1944-1945. Οι δύο βασικοί της πρωταγωνιστές ήταν οι ηθοποιοί  Ρικ Τζέισον (1923 - 2000) στο ρόλο του υπολοχαγού Χένλεϊ και Βικ Μόροου (1929 - 1982) που ερμήνευε εμβληματικά το λοχία ‘Τσιπ’ Σόντερς.

Επιθεωρητής Ζυλ Μεγκρέ

(Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης) 

Σαν σήμερα, στις 4 Σεπτεμβρίου του 1989 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών ο σπουδαίος Βέλγος συγγραφέας Ζωρζ Σιμενόν (Georges Simenon), εμπνευστής (1931) του χαρακτήρα Ζυλ Μεγκρέ (Jules Maigret). Ο Σιμενόν βραβεύτηκε στα 1966 με το Αμερικανικό έπαθλο Grand Master για τη συνολική του προσφορά στο χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας. Εκτός όμως από την παγκόσμια απήχηση που γνώρισαν τα μυθιστορήματα και οι νουβέλες του, ο ήρωάς του είχε την τιμή να «φιλοξενηθεί» και στα καρέ της 9^ης Τέχνης.

100 χρόνια διασκέδαση Ντίσνεϊ!

 

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Σε λιγότερο από 2 μήνες συμπληρώνεται ένας αιώνας απ’ τη στιγμή που το σύμπαν των ηρώων της ψυχαγωγικής βιομηχανίας Ντίσνεϊ μπήκε εμφαντικά στη ζωή του παγκόσμιου κοινού. Η ομώνυμη εταιρεία (animation) ιδρύθηκε στις Η.Π.Α. στις 16 Οκτωβρίου του 1923, με πρωτεργάτες τα αδέλφια Γουόλτερ και Ρόυ Ντίσνεϊ (1893 - 1971) και τον καλλιτέχνη-τεχνικό των καρτούν Ουμπ Άϊγουερκς (1901 – 1971). Έκτοτε όλα θα άλλαζαν στο χώρο της διασκέδασης, των κινουμένων σχεδίων και των κόμικς, αφού οι πρωτοπόρες δημιουργίες του ανεπανάληπτου Γουόλτ Ντίσνεϊ (1901 – 1966) κατάκτησαν την κορυφή στις προτιμήσεις τηλεθεατών και αναγνωστών ολόκληρου του πλανήτη.

Walt & Roy Disney

Η άγνωστη (σχετικά) πτυχή του Μιχάλη Νικολινάκου.

 

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ο αξέχαστος ηθοποιός μας Μιχάλης Νικολινάκος (Χανιά[1], 26 Ιανουαρίου 1920 – Αθήνα, 13 Δεκεμβρίου 1994) υπήρξε ένας πολυσχιδής καλλιτέχνης. Εκτός της υποκριτικής, ασχολήθηκε επίσης με τη σκηνογραφία, τη  ζωγραφική (συμμετέχοντας σε δεκάδες εκθέσεις) και το σκίτσο, τη γελοιογραφία και την εικονογράφηση βιβλίων, ενώ επιπλέον διακρίθηκε ως χαράκτης, γραφίστας, μακετίστας και διαφημιστής. Δεν παρέλειπε δε, να παίρνει ενεργό μέρος στα κοινά του Πειραιά, με τον οποίο συνδέθηκε στενά επί δεκαετίες. Δημοσιογράφος από το 1946, αρθρογραφούσε συχνά σε διάφορα περιοδικά, ωστόσο αυτό που ελάχιστοι ξέρουν, είναι πως δημιούργησε και μία σειρά από κόμικ-στριπ για γνωστές εφημερίδες της εποχής του.

Captain Scarlet and the Mysterons

Απόσπασμα του κόμικ (TV21)

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

«This is the voice of the Mysterons… The Earth will be destroyed!»

Ακόμα θυμάμαι το ξεκίνημα κάθε επεισοδίου αυτής της πρωτότυπης τηλεοπτικής σειράς επιστημονικής φαντασίας που βλέπαμε (και) στην Ελλάδα, στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Και πραγματικά, με δύο τρομακτικούς, πράσινους κύκλους να εμφανίζονται στην οθόνη, είχες την αίσθηση ότι η φωνή του Νότιο-Αφρικανού ηθοποιού Donald Gray (1914 – 1978) σου πάγωνε το αίμα! Ωστόσο, το στοιχείο που έκανε τη σειρά μοναδική ήταν πως δεν επρόκειτο για κανονικό σίριαλ με ηθοποιούς –όπως άλλα του είδους του, π.χ. Space 1999, όπου οι ίδιοι συντελεστές είχαν συμμετοχή - όμως δεν ήταν και καρτούν. Μιλάμε ουσιαστικά για ένα… διαστημικό κουκλοθέατρο, με πρωταγωνιστές καλαίσθητες μαριονέτες! Και φυσικά, όλες οι φωνές ήταν ντουμπλαρισμένες από γνωστούς καλλιτέχνες, της μικρής ή και της μεγάλης οθόνης.

Bill Mauldin, ο εικονογράφος του Β’ Π.Π.

 

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ο William Henry Mauldin (29 Οκτωβρίου 1921 – 22 Ιανουαρίου 2003) ήταν Αμερικανός γελοιογράφος που κέρδισε δύο βραβεία Πούλιτζερ για το έργο του. Έμεινε στην ιστορία κυρίως για τα κόμικς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που απεικονίζουν Αμερικανούς στρατιώτες, όπως αντιπροσωπεύονται από τους χαρακτήρες Willie και Joe, δύο καταπονημένους κληρωτούς πεζικού που υπομένουν στωικά τις δυσκολίες και τους κινδύνους στα πεδία των μαχών. Λόγω της υφής του έργου του, ήταν πολύ δημοφιλής ανάμεσα στους στρατιώτες των συμμάχων σε όλη την Ευρώπη, καθώς και στους πολίτες των Η.Π.Α. Ωστόσο, το δεύτερο βραβείο Πούλιτζερ που κέρδισε ήταν για μια γελοιογραφία που δημοσιεύτηκε αρκετά αργότερα, το 1958 και πιθανώς το πιο γνωστό καρτούν του ήταν μετά από τη δολοφονία του Προέδρου Τζον Κένεντι (1963).

 

Brick Bradford

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Το Brick Bradford είναι ένα αμερικανικό κόμικ επιστημονικής φαντασίας (παρόμοιο με τα Flash Gordon και Buck Rogers) που δημιουργήθηκε από τον συγγραφέα William Ritt (1902 - 1972), έναν δημοσιογράφο με έδρα το Κλίβελαντ και τον καλλιτέχνη Clarence Gray (1901 - 1957) που ήταν ο κύριος εικονογράφος μέχρι το 1956. Κατά τις περιόδους 1953 – 1987 σχεδιάστηκε από τον καλλιτέχνη Paul Norris (1914 - 2007). Διανεμήθηκε για πρώτη φορά στις 21 Αυγούστου 1933 από την Central Press Association, μια θυγατρική του εκδοτικού κολοσσού King Features Syndicate, η οποία ειδικευόταν στην παραγωγή υλικού για τοπικές εφημερίδες.