Ντέιβιντ Λόου: Ο πολύ «ενοχλητικός» γελοιογράφος!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ο Νεοζηλανδός γελοιογράφος Ντέιβιντ Λόου (Sir David Alexander Cecil 

Law), ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 19 Σεπτεμβρίου του 1963 σε ηλικία 

72 ετών, αναγνωρίζεται ως ο πλέον διαπρεπής Βρετανός καλλιτέχνης του 

είδους του (πολιτικό σχέδιο) των δεκαετιών ’10ς -’50ς'. Εικονογράφος 

πορτρέτων πολλών διασημοτήτων της εποχής του, διέθετε ένα σπάνιο πολιτικό αισθητήριο που του 

επέτρεπε να φιλοτεχνεί γελοιογραφίες ιδιαίτερης σατιρικής ποιότητας, δίχως όμως ποτέ να φτάνει

στα άκρα.

Ο συνταγματάρχης Μπλιμπ

Τα πρώτα χρόνια.

Ο Λόου ήρθε στον κόσμο στις 7 Απριλίου του 1891 στο Dunedin της Νέας Ζηλανδίας και ήταν 

το τρίτο αγόρι μίας 6μελούς οικογένειας ενός επιχειρηματία της περιοχής. Μόλις στα έντεκά του 

προσλήφθηκε στην εβδομαδιαία τοπική εφημερίδα The Spectator και το 1908 ανέλαβε το πολιτικό 

σκίτσο της. Εν συνεχεία εργάσθηκε για λογαριασμό των Canterbury Times και The Bulletin 

του Σίδνεϊ. Η αποδοχή που έτυχε από το αναγνωστικό κοινό, τον ώθησε να αναζητήσει επιπλέον 

τύχη στη μεγάλη Βρετανία, όπου μετοίκησε το 1912. Εκεί ξεκίνησε να εργάζεται σε εκδόσεις της 

Liberal Daily News και το 1920 νυμφεύθηκε τη συμπατριώτισσά του Madeline Grieve Kenning. 

Μαζί απέκτησαν δύο θυγατέρες.

Η εξέλιξή του.

Ακολούθως (1927) δούλεψε, σοσιαλιστής ο ίδιος αλλά με καθεστώς πλήρους ελευθερίας, στην 

συντηρητική  Evening Standard. Το 1934 επινόησε το χαρακτήρα του συνταγματάρχη Μπλιμπ, 

μίας αντιδραστικής φιγούρας που άφησε εποχή. Παράλληλα απασχολήθηκε στο περιοδικό New Statesman

, δημιουργώντας δύο δημοφιλή στριπ. Επόμενος σταθμός του και για μία τριετία (1950-1953) ήταν 

τα γραφεία της Daily Herald, όπου εμπνεύστηκε την αλληγορική φυσιογνωμία του αλόγου TUC. 

Τελευταίος του εργοδότης υπήρξε ο Guardian του Μάντσεστερ (1953-1963).

Το έργο του κατά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο.

Οι επιδραστικές - αντιφασιστικές γελοιογραφίες του Λόου είχαν μεγάλη απήχηση, τουλάχιστον στον

ελεύθερο κόσμο, κατά τη διάρκεια του Β’ Π.Π. Η σάτιρά του στράφηκε, όπως ήταν φυσικό και με 

αιχμηρό τρόπο, στους δικτάτορες του μεσοπολέμου, που είχαν σύρει την Ευρώπη στο χείλος της 

καταστροφής. Και ενώ, αναπάντεχα μάλλον, ο Ιωσήφ Στάλιν λέγεται ότι διασκέδαζε πολύ με αυτές, 

το «δίδυμο» των «αξονικών» στρατοκρατών Χίτλερ και Μουσολίνι τις αποκήρυξε, απαγορεύοντας την 

κυκλοφορία, στις δύο χώρες τους (Γερμανία, Ιταλία) των εντύπων που τις δημοσίευαν.

Η δικαίωση

Ως αναγνώριση της τεράστιας αξίας του καλλιτεχνικού του έργου, το 1962 ο Λόου ανακηρύχθηκε 

Ιππότης. Οι σχεδιαστικές του εμπνεύσεις φιλοξενούνται σήμερα σε πολλές βιβλιοθήκες, δημόσιες 

εκθέσεις και συλλογές.

'Ελευθερία' (21-9-1963)Πηγές

Η ζωή και η εργογραφία του Ντέιβιντ Λόου   

Βιογραφικό του καλλιτέχνη στην Chris Beetles Gallery 

Προσοχή: Δεν πρέπει να συγχέεται με τον ομώνυμο Σκωτσέζο καλλιτέχνη David Law (1908-1971)