Νέος Μπλεκ #55: Ο Μασκοφόρος Εκτελεστής [Κριτική]

Εξώφυλλο του τεύχους Μπλεκ #55

Το Μπλεκ συνεχίζει την πορεία του, με το 55ο τεύχος της Ζ’ περιόδου (Νέος), που κυκλοφόρησε την Παρασκευή 15 Ιουνίου. Το νέο τεύχος περιέχει νέες ιστορίες για τον Μπλεκ, τον Tarzan, τον Ρίνγκο και τη συνέχεια του Παιδιού Πάνθηρα. Το καθιερωμένο δισέλιδο αφιέρωμα του Λευτέρη Ταρλαντέζου, και το Editorial που στο νέο τεύχος περιέχει μερικά σημαντικά νέα για τη συνέχεια της έκδοσης (δείτε σχετικό άρθρο)!

Ας περάσουμε στην παρουσίαση – κριτική των ιστοριών:

«Welcome to the club, Roy! – Η σύγκρουση» (τελευταίο μέρος)

(Διασκευή του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη, από το έργο των Tom Tully - David Sque)

"... Την Τετάρτη παίζαμε με τη Σέλμπριτζ και είχαμε την ευκαιρία να διασκεδάσουμε λίγο τις εντυπώσεις απ' την άθλια παρουσία μας στο πρωτάθλημα, όπου είχαμε υποστεί τέσσερις συνεχόμενες ήττες. Είχα φροντίσει να γράψω και λίγα λόγια στο πρόγραμμα της αναμέτρησης, ένα καλωσόρισμα στο Μακέι και την υπόσχεση προς τους φιλάθλους μας, ότι η τύχη αυτή τη φορά δεν θα μας γυρνούσε την πλάτη.

Με την έναρξη, όλοι ήθελαν από μια μπάλα στα πόδια. Υπήρχε τρομερή διάθεση στα παιδιά να κερδίσουμε, κάτι που γρήγορα αντιλήφθηκε ο κόσμος στις κερκίδες. Προσπάθησα να οργανώσω σωστά μιαν επίθεση, αφού όλοι τους έκαναν σαν ερασιτέχνες, και έστειλα μια γωνιακή μπαλιά προς τον Μέρβυν Ουάλας, που έμπαινε από τα αριστερά. Όμως, σαν βέλος πετάχθηκε ο ...Μακέι και πήρε την πάσα μου ορμώντας στο κέντρο της αντίπαλης άμυνας, εκεί όπου πολλοί παίκτες της Σέλμπριτζ είχαν δημιουργήσει φραγμό. Τελικά, σούταρε με δύναμη πάνω από το οριζόντιο δοκάρι, σπαταλώντας τη σπουδαία ευκαιρία.

25 Ιουνίου 1969: Ο "Μπλεκ" στην Ελλάδα!

(του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη)

Ήταν Τετάρτη, 25 Ιουνίου του 1969, σαν σήμερα δηλαδή πριν από 49 ολόκληρα χρόνια, όταν ένα καινούργιο εικονογραφημένο περιοδικό μικρού σχήματος ("τσέπης") εμφανίσθηκε στα περίπτερα της Ελλάδας. Ο "Μπλεκ", ο περίφημος "ξανθός γίγας", ένας γιγαντόσωμος νεαρός άνδρας που, επικεφαλής μιας ομάδας κυνηγών του δάσους Μέιν, μαχόταν για την Αμερικανική ανεξαρτησία εναντίον των Βρετανών αποικιοκρατών, μια έμπνευση του Ιταλικού καλλιτεχνικού στούντιο των "eSseGeSse" (Pietro Sartoris, Dario Guzzon, Giovanni Sinchetto) που είχε πρώτο-εκδοθεί το 1954, έφτανε και στη χώρα μας, χάρις στην πρωτοβουλία του αείμνηστου δημοσιογράφου και εκδότη, Στέλιου Ανεμοδουρά.

Wytches από Scott Snyder&Jock

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Πάντοτε ο τρόμος και τα κόμικ συνδυάζονταν αρμονικά,δίνοντας μας υπέροχα και αμιγώς ανατριχιαστικά αποτελέσματα..Μεγάλοι σχεδιαστές και σεναριογράφοι εδώ και δεκαετίες έχουν διαπρέψει στις ιστορίες τρόμου με άκρως ικανοποιητικά αποτελέσματα τόσο εικαστικά όσο και συγγραφικά.Το καλλιτεχνικό δίδυμο των Scott Snyder(American Vampire,BatMan,AfterDeath)και Jock(Green Arrow:Year One,Wolverine,Bat Man,The Losers)συνεχίζει αυτή την καλή παράδοση μέσα από τις σελίδες του Wytches που κυκλοφόρησε από την Image.

H οικογένεια Rock μετακομίζει στη πόλη του Litchfield στο New Hampshire μετά το σοβαρό τραυματισμό της μητέρας που την αφήνει ανάπηρη καθώς και από ένα περιστατικό που είχε η κόρη τους Sailor στο σχολείο της.Μία άλλη κοπέλα η Annie,έκανε bullying στη Sailor,και αργότερα το κορίτσι εξαφανίστηκε...Οι υποψίες φυσικά έπεσαν πάνω στη "περίεργη"όπως την έβλεπαν όλοι Sailor.Η οικογένεια ελπίζει να κάνει μία νέα αρχή αλλά κάποιες από τις φήμες την ακολουθούν και στη νέα της γειτονιά...Αγνοούν επίσης και το μυστικό των κατοίκων της οι οποίοι δίνουν σαν "προσφορά"τους συνανθρώπους τους σε κάποια μυστηριώδη όντα που ζούνε μέσα στο δάσος....Και φυσικά δεν θα αργήσει να έρθει και η σειρά της Sailor να προσφερθεί και η ίδια...Και ο πατέρας της θα κάνει τα πάντα για να την πάρει πίσω...

Συνδυασμός τρόμου και ψυχολογικού δράματος,αρχαίων παραδόσεων και αρχέγονων δυνάμεων,καθώς και μιας κοφτερής ματιάς στα ήθη της μοντέρνας κοινωνίας(με θέματα που θίγουν τον αλκοολισμό,την αναπηρία,το σχολικό και μή Bullying,την οικογενειακή δυσλειτουργία),ο συγγραφέας εμμένει περισσότερο στη σχέση πατέρας και κόρης,και στον αγώνα τους να επιβιώσουν μέσα σε ένα άκρως εχθρικό περιβάλλον..Το παρελθόν με το παρόν συνδυάζονται απόλυτα για να διηγηθούν μία ιστορία ανατριχιαστική,φρικιαστική και απόλυτα τρομαχτική έτσι όπως μόνο ο Snyder μπορεί να τη διηγηθεί.Ο αναγνώστης ταυτίζεται απόλυτα με τους χαρακτήρες,καταλαβαίνει μαζί τους ότι κάτι δεν πάει καλά,βλέπει ανθρώπους να εξαφανίζονται,αντιλαμβάνεται ότι κάτι κακό συμβαίνει,αλλά δεν βλέπει αυτό το κακό μπροστά του...Το νιώθει όμως μέσα του,να τρέχει κρύο στις φλέβες του..Και αυτό είναι που κάνει αυτή την ιστορία ακόμα πιο τρομακτική αφού ο συγγραφέας(στο στυλ του Lovecraft)δημιουργεί ένα είδος "εσωτερικού" τρόμου χωρίς να καταφεύγει σε εύκολους εντυπωσιασμούς και "σπλατεριές" που τις περισσότερες φορές δυστυχώς χρησιμοποιούν πολλοί στο συγκεκριμένο genre...Δεν επιτρέπει στον εαυτό του να επιπέσει στα διάφορα "κλισέ"που συνήθως συνοδεύουν τη γραφή τέτοιου τύπου ιστοριών και πρόκειται ίσως για την πιο ώριμη δουλειά του Snyder μέχρι εκείνη τη στιγμή,και σίγουρα την πιο τρομακτική του...

Μία ιστορία γεμάτη μυστήριο αλλά και με τις απαραίτητες πινελιές χιούμορ εκεί που χρειάζεται,καθώς επίσης και με plot twist που κόβουν την ανάσα,οι Wytches δεν είναι οι "παραδοσιακές" μάγισσες των παραμυθιών με τα μεγάλα μυτερά καπέλα και τις σκούπες...Έιναι τρομακτικά πλάσματα που απαιτούν αιματηρές θυσίες για να μείνουν ζωντανά...Και ο αληθινός φόβος δεν κρύβεται μέσα στα σκοτεινά δάση,αλλά τις περισσότερες φορές είναι δίπλα μας,στους ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε καθημερινά ή ακόμα και σε αυτούς που ζούμε μαζί τους....Και αυτοί ίσως να είναι πιο σατανικοί και σκοτεινοί ακόμα και από τα πλάσματα του δάσους....
Δεν θα μπορούσε να αποδώσει καλύτερα όλη αυτή τη σκοτεινή,κλειστοφοβική και εφιαλτική ατμόσφαιρα κανένας τόσο ίσως καλά όπως ο Jock(καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Βρετανού σχεδιαστή Mark Simpson),που πραγματικά διαπρέπει σε τέτοιου είδους ιστορίες τρόμου και σκοτεινού θέματος.Ο άκρατος εξπρεσιονισμός του,ο συνδυασμός νεροχρωμάτων και digital δουλειάς,οι έντονες γραμμές του που κόβουν σαν λεπίδα,τα εκπληκτικά designs των εφιαλτικών πλασμάτων,συμπληρώνουν όλο το πακέτο που σίγουρα θα ευχαριστήσει τους φίλους του συγκεκριμένου genre και όχι μόνο,θέτοντας καινούργιες βάσεις για το σχεδιασμό των horror comic.

Μία συνεργασία που ξεκίνησε με το Bat Man The Black Mirror εδώ συνεχίζεται με τον καλύτερο δυνατό(και δημιουργικό)τρόπο.Ελπίζω σύντομα αυτή η συνεργασία να συνεχιστεί για μια ακόμα κοινή δουλειά τους.Ένα δίδυμο που συμπληρώνει απόλυτα ο ένας τον άλλο.

Η σειρά κυκλοφόρησε σε 6 τεύχη από τον Οκτώβριο του 2014 μέχρι και το Μάρτιο του 2015(με τον μαιτρ του τρόμου,Stephen King να τη χαρακτηρίζει σαν "θρίαμβο"),ενώ ετοιμάζεται και η κινηματογραφική εκδοχή της με τους 2 δημιουργούς σαν executive producers και στην παραγωγή τους Brad Pitt,Jeremy Kleiner κ.α.Ενώ ετοιμάζεται και η συνέχεια της σειράς πάλι από το ίδιο δημιουργικό δίδυμο.

Κόρτο Μαλτέζε - "Κάτω Από Τη Σημαία Του Χρήματος" & "Κονσέρτο Σε Ο Μινόρε Για Άρπα Και Νιτρογλυκερίνη" (Παρουσίαση / Κριτική)

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Ο 9ος τόμος του αγαπημένου μας ναυτικού Κόρτο Μαλτέζε, που κυκλοφόρησε μαζί με το Έθνος στις 10 Ιουνίου, είναι το θέμα της νέας παρουσίασης-κριτικής. Σε αυτό το τεύχος περιλαμβάνονται 2 από τις καλύτερες ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε: "Κάτω Από Τη Σημαία Του Χρήματος" και "Κονσέρτο Σε Ο Μινόρε Για Άρπα Και Νιτρογλυκερίνη". Και οι 2 κλασσικές δημιουργίες του Hugo Pratt, με νέα εντυπωσιακά εξώφυλλα!

Το τεύχος περιλαμβάνει επιπλέον το καθιερωμένο μονοσέλιδο αφιέρωμα του Λευτέρη Ταρλαντέζου, με αυτή τη φορά να είναι μία συνέντευξη του δημιουργού Hugo Pratt! Η συνέντευξη είναι από τη δεκαετία του '90, από τον ρεπόρτερ Dominique Petitfaux. Μία συνέντευξη που μιλάει για τα πάντα σχετικά με τα "Κέλτικα"! Πάρθηκε από το βιβλίο De L’ Autre Côte De Corto (Casterman, 1990), του Dominique Petitfaux. Ο Λευτέρης Ταρλαντέζος κάνει για την Ελληνική έκδοση την μετάφραση και την επιμέλεια στο απόσπασμα. Ας περάσουμε όμως τώρα αναλυτικά στην παρουσίαση – κριτική του τεύχους:

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ: 24 Οκτωβρίου 1917, Μεγάλος Πόλεμος, Ιταλικό Μέτωπο, Καόρλε, κοντά στη Βενετία: Ένας αμύθητος θησαυρός από ράβδους χρυσού έχει θαφτεί κάτω από το ιερό μιας εκκλησίας του Σέττε Καζόνι. Για να τον ανακαλύψει και να τον αποκτήσει ο Κόρτο Μαλτέζε χρειάζεται λεπτός και αριστοτεχνικός σχεδιασμός. Ο Κόρτο Μαλτέζε ενορχηστρώνει άψογα το ιδιοφυές σχέδιό του, χρησιμοποιώντας πρόθυμους λιποτάκτες από όλες τις πλευρές…

Τα «Κέλτικα» είναι το άλμπουμ όπου νέα είδη εξερευνιούνται στον μύθο του Μαλτέζε. Και αυτή η ιστορία είναι ένα παράδειγμα. Η ιστορία «Κάτω από τη Σημαία του Χρήματος» είναι μία πολεμική ιστορία, θα μπορούσε να πει κανείς μέχρι και ιστορική, όπου ολόκληρη η ιστορία εξελίσσεται σε ένα πεδίο μάχης στο Καόρλε στο Ιταλικό μέτωπο, όπου Αυστριακοί και Ιταλοί μάχονται στην ξηρά, στη θάλασσα και στον εναέριο χώρο! Η ιστορία αποτελεί επιπλέον παράδειγμα των εμπειριών που είχε ο Hugo Pratt και τις τυπώνει στο χαρτί. Ο Pratt στα αλήθεια βρισκόταν παρόν σε μία παρόμοια μάχη, μόνο που εκείνη τοποθετούταν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πάλι σε εκείνη την περιοχή...

Θέλω να την χαρακτηρίζω «βρόμικη» ιστορία, καθώς κυριαρχεί ο πόλεμος, η δολοπλοκία, η προδοσία και το κέρδος. Ο Κόρτο Μαλτέζε δείχνει την προσωπικότητά του, ως ένας συμφεροντολόγος, ένας αντί-ήρωας. Οι συζητήσεις του περί του πολέμου ήταν τρομερές. Με αυτή την ιστορία έχει γίνει περισσότερη επεξεργασία (εμβάθυνση) του χαρακτήρα του Κόρτο όσο ποτέ άλλοτε.

Η εμφάνιση του Μαλτέζε στην ιστορία ήταν αρκετά αργή, καθώς 15 σελίδες και ούτε μία αναφορά στο πρόσωπό του! Πάντως η εμφάνισή του άξιζε πάρα πολύ, και ο μικρός ρόλος του στην πλοκή ήταν θεσπέσιος, οπότε χαλάλι… Το σχέδιο ήταν αριστουργηματικό, συγχαρητήρια στον Hugo Pratt, και το χρώμα δούλευε με την ιστορία πολύ καλά! Από τις καλύτερες ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε αδιαμφισβήτητα!

ΚΟΝΣΕΡΤΟ ΣΕ Ο ΜΙΝΟΡΕ ΓΙΑ ΑΡΠΑ ΚΑΙ ΝΙΤΡΟΓΛΥΚΕΡΙΝΗ: Ιρλανδία, 1917: Η δολοφονία του ηγέτη του Σιν Φέιν και φίλου του Κόρτο Μαλτέζε από τους Άγγλους, δεν μειώνει στο ελάχιστο την πάλη των μαχητών του ΙΡΑ για την ανεξαρτησία τους. Ο Κόρτο αναζητά ένα παράθυρο για να εκδικηθεί τον χαμό του φίλου του. Σε αυτό το κόμικς τα πράγματα περιπλέκονται… και καταλήγουν σε μία ιδιάζουσα διαπίστωση όπου το ποιος είναι ο προδότης και ποιος είναι ο ήρωας είναι πραγματικά μία άλλη ιστορία…

Ο τίτλος, πολύ μοναδικός, καθώς αναφέρεται στην Ιρλανδία και τον αγώνα της για ελευθερία. Το Ο’ είναι αρχικό πολλών ονομάτων ιραλνδικής καταγωγής , η κέλτικη άρπα είναι ένα έγχορδο όργανο Ιρλανδικής προέλευσης. Τέλος, η νιτρογλυκερίνη αναφέρεται στη βία της μάχης (όπως αποδεικνύεται από την ανατίναξη που προκάλεσε ο Κόρτο στο γραφείο του συνταγματάρχη στο Κάστρο του Δουβλίνου). Η ιστορία διαδραματίζεται τον Οκτώβριο του 1917 (και μπορεί κανείς να πει πως η ιστορία διαδραματίζεται πριν τα γεγονότα της ιστορίας «Κάτω Από Τη Σημαία Του Χρήματος»).

Το ίδιο που είπα πιο πάνω για την προηγούμενη ιστορία θα το πω και εδώ. Τα «Κέλτικα» δοκιμάζουν νέα πράγματα, και είναι αυτό που τα κάνει μοναδικά στο είδος τους. Το «Κονσέρτο σε Ο Μινόρε για Άρπα και Νιτρογλυκερίνη» είναι μία αριστουργηματική ιστορία του Κόρτο Μαλτέζε, καθώς συνδυάζει διάφορα είδη σε ένα. Από την αρχή σε βάζει σε μία ιστορία εκδίκησης, αλλά όσο προχωράμε και εμβαθύνουμε στο σενάριο, στο τέλος φτάνει σε ένα σημείο που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τι είδος περιπέτειας μόλις διάβασες. Και αυτό την κάνει εξαιρετική!

Τα μεγαλύτερα σημεία της ιστορίας είναι αδιαμφισβήτητα το τέλος. Η απόφαση του Κόρτο να ανατινάξει το φρούριο των Αυστριακών, μου φάνηκε περίεργη στην αρχή, αλλά πρέπει να σκεφτόμαστε πως ο Κόρτο είναι άνθρωπος και υποκύπτει στα αισθήματα. Το φινάλε της ιστορίας θα μπορούσα να πω πώς με στοίχειωσε… Η ανατροπή είναι μεγάλη, και η κατάληξη που φτάνουμε ήταν άκρως καταθλιπτική. Στο τέλος της ιστορίας ένιωσα μεγάλη λύπη για τον Κόρτο. Γενικά, ο Κόρτο, μέσα από αυτή την ιστορία, ήρθε ένα βήμα πιο κοντά στους ανθρώπους. Μακάρι να υπήρχαν περισσότερες τέτοιες ιστορίες…

Δεν θα ήθελα να σταθώ παραπάνω στον τίτλο καθώς πολλά αναφέρθηκαν παραπάνω. Τα σχέδια ήταν εξίσου καλά, βέβαια σε μερικά σημεία ξέφευγαν. Τα σκίτσα στις τελευταίες σελίδες ήταν τρομερά, καθώς απέδιδαν εξαιρετικά τα χαρακτηριστικά του προσώπου, δείχνοντάς μας τα αισθήματα των χαρακτήρων. Το χρώμα ήταν καλό, αν και θα το ήθελα ένα τόνο παραπάνω… Θα πάρω το θάρρος να πω πως είναι η καλύτερη ιστορία Κόρτο Μαλτέζε, και τον αξίζει αυτόν τον τίτλο οπωσδήποτε…

Το κόμικς  Sous le drapeau de l'argent πρωτοεκδόθηκε στο γαλλικό Pif Gadget #143, στις 18 Νοεμβρίου 1971. Έπειτα δημοσιεύθηκε στο συγκεντρωτικό άλμπουμ Les Celtiques, που κυκλοφόρησε από την Casterman τον Απρίλιο του 1980. Τα εξώφυλλα και οι ιστορίες έγχρωμες πάρθηκαν από την έκδοση Corto Maltese Poche #15, που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2007 . Το κόμικς Concert en O mineur pour harpe et nitroglycérine πρωτοεκδόθηκε στο γαλλικό Pif Gadget #151, στις 6 Ιανουαρίου 1972. Έπειτα δημοσιεύθηκε στο συγκεντρωτικό άλμπουμ Les Celtiques, που κυκλοφόρησε από την Casterman τον Απρίλιο του 1980. Τα εξώφυλλα και οι ιστορίες έγχρωμες πάρθηκαν από την έκδοση Corto Maltese Poche #16, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2008 . Και στις 2 ιστορίες το σενάριο και τα σχέδια αποδίδονται στον Hugo Pratt και τα χρώματα στην Patrizia Zanotti. Για την ελληνική έκδοση, η μετάφραση και η επιμέλεια έγιναν από τον Λευτέρη Ταρλαντέζο, με υπεύθυνο έκδοσης τον Λεωκράτη Ανεμοδουρά.

Λούκυ Λουκ: Ο Ντόλης Δεν Απαντάει Πια

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Guillaume Bouzard : Ο ΝΤΟΛΗΣ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΠΙΑ(Jolly Jumper ne respond plus) Eκδόσεις : MΑΜΟΥΘ ΚΟΜΙΞ Μετάφραση:Άγγελος Φιλλιπάτος

Πριν 2 εβδομάδες περίπου κυκλοφόρησε ένα καινούργιο άλμπουμ του Λούκυ Λούκ από τις εκδόσεις Μαμούθ διαφορετικό από τα άλλα.Διαφορετικό γιατί δεν ανήκει στην "επίσημη" σειρά του κόμικ,και φυσικά δεν έχει γίνει από τους συνεχιστές της σειράς(κυρίως με τον σχεδιαστή Achde)αλλά από τον δημιουργό Guillaume Bouzard που έχει γράψει και το σενάριο και το σχέδιο.Κάτι ανάλογο είχε γίνει και το 2016 με το άλμπουμ L'Homme qui tua Lucky Luke(Ποιος σκότωσε τον Λούκυ Λούκ-εκδόσεις Γράμματα) από τον Matthieu Bonhomme.

Η υπόθεση αρκετά απλή αλλά σπαρταριστή!!Ο εισαγγελέας καλεί τον Λούκυ Λούκ επειγόντως.Στη φυλακή ένας Ντάλτον(ο Τζάκ)έχει αρχίσει απεργία πείνας και θέλει να μιλήσει μόνο στον Λούκυ.Επίσης ο Ντόλης δεν αντιδρά σε κανένα κάλεσμα,προβληματίζοντας τον Λούκυ που δοκιμάζει τα πάντα για να προκαλέσει την αντίδρασή του(μέχρι και καινούργιο πουκάμισο και φουλάρι δοκιμάζει παρακαλώ,άσχετα αν κανένας δεν τον αναγνωρίζει!!). Ο Τζακ πληροφορεί τον Λούκ ότι η μητέρα τους έχει πέσει θύμα απαγωγής,και ότι ο απαγωγέας ζητάει τη λεία της τράπεζας να παραδοθεί στο ράντζο του γέρο ΜάκΦένικ.Ο Λούκυ ξεκινά με τους Ντάλτον(πώς πάχυνε έτσι ο Άβερελ;;) να βρουν τους απαγωγείς,και η συνύπαρξη τους δεν θα είναι και τόσο αρμονική!!Στο δρόμο τους συναντούν και έναν γιατρό που έχει για όλα απάντηση και γιατρειά(με την αγορά του ελιξίριου του με 35 δολάρια μόνο-τσάμπα πράγμα!)..Και ο Ντόλης ακόμα δεν απαντά.....

Διαρκής αναφορές σε τίτλους προηγούμενων άλμπουμ του Λούκυ Λούκ,καταιγιστικό χιούμορ με αρκετές δώσεις σουρεαλισμού,έξυπνοι διάλογοι,και η εμφάνιση ενός "φίλου" από τα παλιά,καθιστούν αυτό το αλμπουμάκι σαν ένα άκρως διασκεδαστικό ανάγνωσμα-παρωδία της κανονικής σειράς,που όμως μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα από τα επίσημα άλμπουμ του Λούκυ.

Το σχέδιο του Bouzard που ταιριάζει περισσότερο στο στυλ των comic strip των εφημερίδων,ίσως ξενίσει κάποιους,ίσως πάλι και όχι(ειδικά αν το δείτε σαν μία καινούργια σχεδιαστική άποψη για τον χαρακτήρα)σίγουρα όμως η υπόλοιπη ιστορία αν και περισσότερο χιουμοριστική σε σχέσεις με τις κλασσικές του ήρωα,θα αποζημιώσει με το χιούμορ και τη σπιρτάδα της!

Massimo Belardinelli: ο σπεσιαλίστας των "aliens"

(γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Ο σπουδαίος εικονογράφος Massimo Belardinelli (5 Ιουνίου 1938 – 31 Μαρτίου 2007) παρότι Ιταλός, εργάσθηκε και διακρίθηκε στη βρετανική σκηνή των εκδόσεων κόμικς και ιδιαίτερα συμμετείχε στην ομάδα συνεργατών του περιοδικού «2000AD» (1977 – σήμερα).

Γεννημένος στη Ρώμη και γιος ενός ερασιτέχνη ζωγράφου, ο μικρός Massimo έδειξε από νωρίς την έφεσή του προς το αντικείμενο. Ωστόσο όμως, τίποτα μπορεί να μην τον είχε στρέψει εκεί, αν δεν παρακολουθούσε, πολύ μικρός, όπως παραδέχθηκε σε συνέντευξή του, μαζί με τη συνοδεία της μητέρας του την ταινία «Fantasy» (του Disney) στο σινεμά. Εντυπωσιάστηκε τόσο από τις πολύχρωμες εικόνες, ώστε αποφάσισε πως αυτό ήθελε να κάνει στη ζωή του! Έτσι, με το ξεκίνημα της δεκαετίας του ’60 ήταν ήδη σχεδιαστής στο κινηματογραφικό στούντιο (κινουμένων σχεδίων) του Sergio Rosi. Εν συνεχεία μεταπήδησε στον χώρο των κόμικς, όπου το ταλέντο του μπορούσε να βρει μεγαλύτερη διέξοδο.

Ο Herge και οι άλλοι ήρωες του.

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

O γεννημένος το Μάιο του 1907 στο Βέλγιο Georges Prosper Remi γνωστός και ως Herge(υπογράφοντας με τα αρχικά του ονόματος του)στη χώρα μας είναι γνωστός μέσα από τον πιο γνωστό του ήρωα τον ρεπόρτερ Tin Tin.To πιό δημοφιλές ευρωπαϊκό κόμικ του 20ου αιώνα σύμφωνα με πολλούς.Δημιουργός της λεγόμενης "καθαρής γραμμής"(ligne claire)έχει επηρεάσει πολλούς μεταγενέστερους καλλιτέχνες όπως οι Jaques Tardi,Yves Chaland,Geof Darrow κ.α.

Ο Ηerge όμως πέρα του TinTin είχε δημιουργήσει και μία πληθώρα χαρακτήρων πριν ή και μετά από εκείνον,οι περισσότεροι από τους οποίους είναι άγνωστοι στην χώρα μας και σε πολλές άλλες.Θα ρίξουμε λοιπόν μαζί μία ματιά σε αυτές τις δημιουργίες και τους χαρακτήρες του Herge με χρονολογική σειρά.

1.Oι περιπέτειες του Totor: Η πρώτη δουλειά του Herge που δημοσιεύτηκε από τον Ιούλιο του 1926 μέχρι και το 1929 στο Βελγικό προσκοπικό περιοδικό Le Boy Scout Belge.

Όντας ο ίδιος πρόσκοπος όταν ήταν παιδί(με το κωδικό όνομα "περίεργη αλεπού - Renard curiex)ταξίδεψε μαζί τους σε καταυλισμούς στην Ιταλία,Ισπανία,Ελβετία,Αυστρία κ.τ.λ. Η ζωή του με τους προσκόπους διαμόρφωσε  τον μετέπειτα χαρακτήρα του την αγάπη του για το κάμπινγκ και το να βοηθά αυτούς που είχαν ανάγκη(κάτι που φαίνεται και στον χαρακτήρα του Tin Tin)O Totor ο πρόσκοπος θεωρείται ο πρόδρομος του Tin Tin και παρακολουθούμε τις περιπέτειες του,ταξιδεύοντας από το Βέλγιο στο Τέξας των Ηνομένων Πολιτειών,για να βρει τους θείους του.Πολλά στοιχεία που είδαμε στα πρώρα ειδικά άλμπουμ του Tin Tin(Gangsters,αυτόχθονες Ινδιάνοι,κίνδυνοι και μπελάδες κάθε στιγμή για τον ήρωα μας)υπάρχουν στα καρεδάκια του Totor στα οποία σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά κόμικ εκείνης της εποχής υπάρχει συνοδευτικό κείμενο,αλλά ο Herge επηρεασμένος από τα αμερικάνικα κόμικ της περιόδου εκείνης,έβαζε και κάποια μπαλονάκια με επιφωνήματα έκπληξης,πόνου,χαράς κ.τ.λ. Όπως και και η μετέπειτα δημιουργία του Herge, ο mr.Mops που θα δούμε αργότερα,ο Totor είναι επηρεασμένος από τον αλητάκο του Chaplin που ο Herge υπήρξε μεγάλος θαυμαστής.

2.Flup,Nemesse,Poussette & Piglet: Σχεδιασμένο από τον Herge αλλά σε σενάριο αθλητικογράφου(!!)αφηγείται τις περιπέτειες ενός αγοριού,της αδελφής του,του φίλου του,και του κατοικίδιου του που πρόκειται (όχι για σκύλο)αλλά για γουρουνάκι.

Η ιστορία δημοσιεύτηκε από την 1η Νοεμβρίου 1928 μέχρι τις 7 Μαρτίου 1929 στο ίδιο έντυπο που αργότερα δημοσιεύτηκαν και οι περιπέτειες του Tin Tin τον Μικρό Εικοστό(Le Petit Vingtieme).

3.Tα στριπάκια της Sifflet:Aπό τον Δεκέμβριο του 1928 μέχρι και τον Μάιο του 1929,ο Herge δημιούργησε 7 μονοσέλιδες ιστορίες για τη σατυρική εφημερίδα Sifflet με ένα στυλ αμιγώς "αμερικάνικο" τόσο στο σχεδιασμό,όσο και στη χρήση "μπαλονιού" για τους διαλόγους(όταν όπως είπαμε τότε τα περισσότερα ευρωπαϊκά κόμικ στρίπ είχαν συνοδευτικό κείμενο).Μία από αυτές τις μονοσέλιδες ιστορίες "Τα Χριστούγεννα ενός αθώου μικρού παιδιού"(La Noel du petit enfant sage)o χαρακτήρας θυμίζει πολύ τη μετέπειτα δημιουργία του Herge τον Tin Tin και μάλιστα το αγοράκι έχει ένα άσπρο τεριέ σαν τον Milou.

4.Fred and Mile: Δημιουργημένοι το 1931 για τη καθολική εφημερίδα "το Mέλλον μου"(Mon Avenir)και θυμίζοντας αρκετά τη μεταγενέστερη δημιουργία του σχεδιαστή τους "Quick & Flupke" έβγαλαν μόνο ένα strip με τίτλο "προειδοποιημένος σημαίνει προετοιμασμένος"(Un prevenu en vaut deux!)

5.Oι περιπέτειες του Tim του σκίουρου στην άγρια δύση.(Les aventures de "Tim" l'écureuil au Far-West):Δημιουργημένο το 1931,θεωρείται πρόδρομος των μετέπειτα δουλειών του Adventure of Tom & Millie(1933)και Popol out West(1934).Δημοσιεύτηκε από τις 17 Σεπτέμβρη του 1931 μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, σε ένα έντυπο πολυκαταστήματος.Οι περιπέτειες του Tim,της αρραβωνιαστικιάς του Millie και του θείου της Pad.Η ιστορία ολοκληρώθηκε σε 32 σελίδες.

6. Ο ευγενικός Mr.Mops( Cet aimable M. Mops):Mία δημιουργία "φόρος τιμής" στον αλητάκο του Charlie Chaplin τον οποίο ο Herge θαύμαζε πολύ,δημιουργήθηκε το 1932 για 8 μονοσέλιδες ιστοριούλες.

7.Οι περιπέτειες του Τom και της Millie(Les Aventures de Tom et Millie):Δημιουργήθηκε το 1933 και αποτελεί μία updated έκδοση της παλαιότερης δουλειά του Herge,Tim του σκίουρου.Στην οποία ο δημιουργός για πρώτη φορά υπογράφει με τα αρχικά του ονόματός του αντίστροφα RG(Georges Remy)και καθιερώνεται έτσι σαν Herge.Σε αυτό βάσισε επίσης την επόμενη δημιουργία του Popol out West ένα χρόνο αργότερα,πάλι με ζωόμορφους χαρακτήρες.

8.Ο Popol στην άγρια δύση(Popol et Virginie chez des Lapinos):Δημοσιευμένη από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Αύγουστο του 1934 στο παιδικό έντυπο της εφημερίδας Εικοστός Αιώνας( Le Vingtième Siècle )στο οποίο άλλωστε είχε κάνει την πρώτη του εμφάνιση και ο Tin Tin(ο Μικρός Εικοστός/Le Petit Vingtième).Αφηγείται τις περιπέτειες των ανθρωπόμορφων αρκούδων Popol και Virginie που ταξιδεύουν στην άγρια δύση να πουλήσουν καπέλα και μπλέκονται σε περιπέτειες ειδικά με έναν ντεσπεράντο μπουλντόγκ που ονομάζεται Bully Bull.

O Herge άρχισε να δουλεύει πάνω σε αυτό το κόμικ όταν είχε ολοκληρώσει το 4ο αλμπουμάκι του Tin Tin με τίτλο τα πούρα του Φαραώ(Les Cigares du Pharaon 1934),θέλωντας επηρεασμένος από τις δουλειές του Disney,να δημιουργήσει κάτι πιο "καρτουνίστικο"και απελευθερωμένο από την ορθότητα του Tin Tin.Παρ'όλα αυτά οι αναγνώστες ζητούσαν την επιστροφή του Tin Tin με νέα περιπέτεια...Πολλά στοιχεία από τις προηγούμενες δουλειές του δημιουργού(Tom ο σκίουρος,Tom&Millie)βρίσκονται σε αυτό το κόμικ.Έχει κυκλοφορήσει στα αγγλικά από τις εκδόσεις Fantagraphics.

9.Dropsy. Δημιουργημένη το 1934 για διαφημιστικούς λόγους,οι 6 μονοσέλιδες ιστορίες αναφέρονται στις περιπέτειες του Antoinne,της Antoinette,του σκύλου τους Splash(μία ακόμα εκδοχή του Millou)και του παπαγάλου Dropsy που όλοι ζούνε σε ένα φανταστικό κόσμο.Aποτελεί και πρόδρομο της μετέπειτα δημιουργίας του Herge Jo,Zette&Jocko.

10.Mr.Bellum. Ένα αντι-ναζιστικό stripάκι που δημιουργήθηκε το 1939 σχεδόν με την έναρξη του 2ου Παγκοσμίου πολέμου,για την εφημερίδα L'Quest(δημοσιεύτηκε από τις 7 και μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου 1939)Πρωταγωνιστής είναι ένας μεσόκοπος Βέλγος που ειρωνεύεται τόσο την ουδέτερη στάση που κρατούσε(μέχρι εκείνη τη στιγμή)η χώρα του όσο και τον ίδιο τον Χίτλερ προσωπικά.Η σειρά διακόπηκε όταν ο Herge έπρεπε να υπηρετήσει το στρατό της χώρας του.

11.Quick & Flupke. Δημιουργήθηκαν το 1930 και διήρκεσαν για περίπου 10 χρόνια για το παιδικό έντυπο μικρός Εικοστός(Petit Vingtieme)όπως άλλωστε δημοσιεύονταν και οι περιπέτειες του TinTin.Δύο πιτσιρίκια που κάνουν τη ζωή δύσκολη στον τοπικό αστυνομικό(που θυμίζει έντονα τους Dupont&Dupond από το κόμικ του TinTin)καθώς και στους γύρω συνανθρώπους τους.
Ο Ηerge επηρεασμένος από τα αμερικάνικα strip όπως το Krazy Kat και το Katzenjammer Kids των Herriman και Dirks αντίστοιχα,ο Herge εμπλουτίζει το κόμικ με χιούμορ,κυνισμό και σούρεαλιστικές καταστάσεις που απουσίαζαν από το πιο "σοβαρό" TinTin,αφού ο δημιουργός θεωρεί τους χαρακτήρες αυτούς πιο καρτουνίστικους  από ότι το παιδί ρεπόρτερ.Σαν σειρά μπορούμε να πούμε ότι είναι το ακριβώς αντίθετο του Tin Tin.

Οι περιπέτειες τους κυκλοφόρησαν χρωματισμένες μετά το θάνατο του Herge σε 12 αλμπουμάκια.Οι δύο χαρακτήρες φαίνονται και στο οπισθόφυλλο όλων των άλμπουμ του Tin Tin(τα παιδιά που πάνε με τη σφεντόνα να σπάσουν το μπουκάλι με ουίσκι του Hadock)και μετά τον Tin Tin θεωρείται η πιο αναγνωρίσιμη σειρά του Herge.

12.Οι περιπέτειες των Jo,Jette&Jocko. Δημιουργημένοι το Γενάρη του 1936, η σειρά αφηγήται τις περιπέτειες 2 αδελφών του Jo και της Jette και την μαϊμουδίτσας τους τον Jocko,και διήρκεσε μέχρι το 1957.Ο Ηerge δημιούργησε τη σειρά αυτή μετά από προτροπή των Γάλλων εκδοτών του για ένα πιο "παιδικό ανάγνωσμα"και χαρακτήρες που- σε αντίθεση με τον πάντα μοναχικό Tin Tin-θα είχαν μία οικογένεια,και οι περιπέτειες τους θα διαδραματίζονταν στη Γαλλία.

Ο Ηerge ουσιαστικά ποτέ δεν "αγάπησε" αυτούς τoυς χαρακτήρες του(έλεγε μάλιστα ότι από ένα σημείο και μετά τους βαριόταν μέχρι θανάτου)και λόγο φόρτου εργασίας,αφοσιώθηκε περισσότερο στον Tin Tin.

Η σειρά κυκλοφορεί σε 5 αλμπουμάκια και όπως και οι Quick&Flupke,εμφανίζονται και αυτοί σε όλα τα οπισθόφυλλα των άλμπουμ του Tin Tin.Ένα έκτο άλμπουμ ήταν να δημιουργηθεί,με ένα εγκαταλειμμένο σενάριο για ιστoρία του Tin Tin για κάποια ταινία(με τίτλο Thermozero)αλλά όπως και το L'Alph Art δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και έμεινε μόνο στα προσχέδια...
Αυτά ήταν τα πιο "άγνωστα" (ειδικά στη χώρα μας) παιδιά του μεγάλου δημιουργού.Άς ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα δημοσιευτούν ή (όσα έχουν αυτόνομα άλμπουμ)θα κυκλοφορήσουν και εδώ.Θα αποκαλύψουν έναν διαφορετικό Herge από αυτόν που είχαμε γνωρίσει(μέσο του Tin Tin)μέχρι σήμερα.

Κόρτο Μαλτέζε - "Παραμύθια Και Παππούδες" & "Ο Άγγελος Στο Παράθυρο Της Ανατολής" (Παρουσίαση - Κριτική)

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Το Έθνος της Κυριακής μαζί με τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως συνεχίζουν να προσφέρουν κάθε Κυριακή, ένα νέο άλμπουμ του αγαπημένου ναυτικού Κόρτο Μαλτέζε. Δύο κλασσικές ιστορίες του Hugo Pratt με νέο χρωματισμό και νέα (σχεδόν πάντα) εντυπωσιακά εξώφυλλα. Έτσι, λοιπόν, και στις 3 Ιουνίου, κυκλοφόρησαν το υπ’αριθμόν 8ο άλμπουμ της σειράς, με 2 ακόμα κλασσικές ιστορίες του Hugo Pratt, την “Παραμύθια Και Παππούδες” και την “Ο Άγγελος Στο Παράθυρο Της Ανατολής”.

Το άλμπουμ επίσης περιελάμβανε το γ’ μέρος του αφιερώματος “Ελληνική Βιβλιογραφία του Hugo Pratt”, με παρουσίαση ακόμα 5 δημιουργιών του (#29-33). Το εξώφυλλο του άλμπουμ ανήκει στην ιστορία “ Ο Άγγελος Στο Παράθυρο Της Ανατολής”, με 2 σκίτσα από την σελίδα 26, ενώ το οπισθόφυλλο στην “Παραμύθια Και Παππούδες”, με 2 σκίτσα από τις σελίδες 11 (κάτω σκίτσο) και 16 (πάνω σκίτσο). Το εξώφυλλο πραγματικά υπέροχο. Ας περάσουμε όμως τώρα αναλυτικότερα στην κριτική των περιεχομένων ιστοριών.

Yvonne Hutton: «Durrell's Palace» & «Wayne's Wolves»

(γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Η πρόωρα χαμένη Βρετανίδα καλλιτέχνης Yvonne Hutton (Οκτώβριος 1941 – Μάρτιος 1992) που διακρίθηκε ιδιαιτέρως στην εικονογράφηση επί μία ολόκληρη 10ετία της αγαπημένης ποδοσφαιρικής σειράς «Roy of the Rovers» (στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Tiger» τα έτη 1967-1975 & 1976-1978) διέθετε σπουδαίο ταλέντο στην απεικόνιση, εν-γένει, αθλητικών σκηνών.

Το «ρεπερτόριό» της δεν εξαντλούνταν μόνο στον λεγόμενο «βασιλιά των σπορ», αλλά επεκτείνονταν και σε άλλα αθλήματα. Δικό της έργο π.χ. ήταν το «King of the Track» («Ο Βασιλιάς της Πίστας» όπως το γνωρίσαμε στην Ελλάδα, μέσα από το περιοδικό «Αγόρι») με ήρωα έναν τολμηρό οδηγό Μότο-Κρος.

"Welcome to the club, Roy! - Ένας πονοκέφαλος παραπάνω" (Μέρος ΣΤ΄)

(Διασκευή από το κόμικ: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Στην πρώτη προπόνηση της εβδομάδας υποδεχθήκαμε με θέρμη το νέο μας μεταγραφικό απόκτημα. Ο Ντάνκαν Μακέι δεν ήταν από τους ανθρώπους που περνούσαν απαρατήρητοι. Γεροδεμένος, μελαχρινός, με φαρδύ θώρακα και ανοιχτές πλάτες, με μια προσεγμένη γενειάδα και μια πλατιά, κόκκινη κορδέλα στα πλούσια μαλλιά του, έδειχνε αγέρωχος και επιβλητικός. Τον παρουσίασα στα υπόλοιπα παιδιά, που έσπευσαν αμέσως να τον καλωσορίσουν. Εκείνος έδειχνε να απολαμβάνει τις πρώτες του στιγμές στην ομάδα μας, ενώ στο εσωτερικό διπλό που παίξαμε, κυνηγούσε με πάθος όλες τις μπαλιές και μάλιστα σκόραρε με κεφαλιά.

Dark Knight 3(DKIII) The Master Race των Frank Miller&Brian Azzarello,Kubert&Janson

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Mε το σημερινό μας άρθρο φτάνουμε στο τέλος του αφιερώματος στη λεγόμενη Dark Knight Trilogy του Frank Miller(που ξεκίνησε με το Dark Knight Returns το 1986 και το Dark Knight strikes again το 2001)με την κυκλοφορία του τρίτου μέρους της ιστορίας το Dark Knight 3 the Master Race που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2015 και ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2017 σε 9 τεύχη.Εδώ όμως ο Miller δεν τα κάνει όλα μόνος του(και με καταστροφικά αποτελέσματα όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο μας για το Dark Knight strikes again)αλλά έχει βοήθεια τόσο στο σενάριο(Azzarello)όσο και στο σχέδιο που το αναλαμβάνουν ολοκληρωτικά οι Andy Kubert & Klaus Janson(εκτός από κάποια one shots κόμικ μέσα στο κόμικ,με τους βασικούς χαρακτήρες της σειράς που τα σχεδίασε ο ίδιος ο Miller με σαφώς καλύτερη αισθητική τουλάχιστον σε σχέση με το Dark Knight 2).

Βρισκόμαστε 3 χρόνια μετά τα γεγονότα της προηγούμενης σειράς...Ο άνθρωπος νυχτερίδα είναι για μία ακόμα φορά εξαφανισμένος,οSuperman κυριολεκτικά "στον πάγο" στο fortress of solitude και η Wonder Woman στη Themiscyra μεγαλώνει τον γιο που έχει αποκτήσει μαζί του...Ο Ray Palmer δέχεται την επίσκεψη της κόρης του Superman που του ζητάει να επαναφέρει στο κανονικό τους μέγεθος τους κατοίκους της πόλης του Kandor,ενώ η επιθεωρητής Yindel και η αστυνομία δέχεται αναφορές για θεάσεις ενός μασκοφόρου χαρακτήρα που όλα δείχνουν ότι πρόκειται για τον Βat Man και τελικά όταν τον συλλαμβάνουν βλέπουν ότι πρόκειται για την former Robin&Catgirl σύντροφο στη μάχη του Wayne,Carrie Kelley.H οποία τους αποκαλύπτει ότι ο Bruce Wayne έχει πεθάνει αφού ποτέ δεν ξεπέρασε τα βασανιστήρια που υπέστη στα χέρια του Lex Luthor....Κατά τη μεταφορά της στις φυλακές η Carrie δραπετεύει με τη βοήθεια του Bat Mobile που ενεργοποιείται από την ίδια την Carrie.Στο μεταξύ ο Ray Palmer κατορθώνει να επαναφέρει την πόλη του Kandor στο κανονικό τους μέγεθος και κάνει μία συνταρακτική ανακάλυψη,όταν βλέπει ότι οι περισσότεροι πολίτες της έχουν αποδεκατισθεί από μία κάστα Kandorιανών μέλη μίας σέκτας με αρχηγό τον Quar...Oι οποίοι τον βγάζουν από τη μέση..Η Carrie γυρίζει στην Batcave όπου αποκαλύπτεται ότι ο Bruce Waye είναι ζωντανός αν και αδύναμος...

Η νέα φυλή υπεράνθρωπων του Kandor με ανακοίνωσή τους απαιτούν από τους κατοίκους της γης να υποταχθούν σε αυτούς,ενώ η κόρη του Superman είναι με το μέρος τους...Ο Wayne γνωρίζοντας ότι είναι αδύναμος για να τους πολεμήσει,αποφασίζει να επαναφέρει τον Superman ταξιδεύοντας με τη Carrie ως το fortress of solitude....Όταν το κάνει αυτό και τον ειδοποιεί τι έχει συμβεί ο Superman παίρνει τη κατάσταση στα χέρια του και αποφασίζει να αντιμετωπίσει την απειλή...Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά όταν ανακαλύπτει ότι η κόρη του είναι μέλος των Kandorιανών και αυτή του η αδυναμία θα του στοιχίσει την ήττα του στα χέρια τους,ενώ ο Quar διατάζει τη πόλη του Gotham να του παραδώσουν τον Bat Man αλλιώς θα τη καταστρέψει ολοσχερώς...Με τον Superman εκτός μάχης και παγιδευμένο στα βάθη του ωκεανού,τη Wonder Woman να κρατά τα χαρτιά της ακόμα κλειστά,η αποστολή του Bat Man γίνεται ακόμα δυσκολότερη από ποτέ...Πώς θα καταφέρει να σταματήσει την απειλή του Quar που διαθέτει έναν στρατό υπεράνθρωπων;;;

Σαφώς κλάσεις ανώτερο του Dark Knight strikes again(που αποτελούσε το χειρότερο για εμένα sequel για ένα τόσο κλασσικό έργο όπως το Dark Knight returns και όχι μόνο)από το DK3 the master race λείπουν τα Millerικά αυτά στοιχεία που ειδικά μετά τη δεκαετία του '90 υπάρχουν διάχυτα στις περισσότερες δουλειές του(άσκοπη βία,κακό σχέδιο και πολιτικές αναφορές)...Ο Αzzarello που φυσικά έχει γράψει το μεγαλύτερο μέρος του σεναρίου,δημιουργεί μία στιβαρή ιστορία με αρχή,μέση και τέλος,στην οποία δεν χάνεσαι μέσα σε πολιτικοκοινωνικά μηνύματα,άσκοπες αναφορές και ειρωνεία για την Αμερική και τα ιδανικά της γιατί και αυτή η συνταγή ειδικά μαγειρεμένη από τον Miller,χόρτασε,μπούχτισε και κούρασε πλέον το αναγνωστικό κοινό....Σίγουρα τα tie ins τεύχη μέσα στο κάθε τεύχος,δείχνουν έναν βελτιωμένο Miller(σεναριακά αν όχι σχεδιαστικά τουλάχιστον όσο θα θέλαμε)αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν γραμμένο το main κόμικ αν δεν υπήρχε και το "magic touch" του Azzarello στη σειρά...Βέβαια θα έχω την ευκαιρία να ικανοποιήσω την περιέργεια μου στη τέταρτη συνέχεια της σειράς,γιατί ναι φίλοι μου ο Miller ανακοίνωσε ότι θα υπάρχει και άλλη συνέχεια της ιστορίας(θα δείτε επίσης και μία εξέλιξη στο DK3 που θα το επιτρέψει αυτό)αυτή τη φορά γραμμένη αποκλειστικά από τον ίδιο......

Για το σχέδιο όταν βλέπεις τα ονόματα των βετεράνων Andy Kubert και Klaus Janson δεν μπορείς παρά να περιμένεις μία πολύ καλή δουλειά τόσο στο σχεδίασμα όσο και στο μελάνωμα...Ειδικά όταν τα συγκρίνεις με το σχέδιο του Miller στα tie in τευχάκια βλέπεις τη διαφορά σαν τη νύχτα με τη μέρα...Δυναμικές φιγούρες,σωστή ανατομία σωμάτων(όχι αφηρημένη τέχνη πoυ επιδίδεται τα τελευταία χρόνια ο Miller και το ονομάζουμε διαιρετικό στυλ)λεπτομερειακά banground,δεν είναι τυχαίο ότι και οι δύο καλλιτέχνες σταθερά εδώ και χρόνια είναι το συνώνυμο της ποιότητας και της πάντα καλής δουλειάς.

Επίσης ο Azarrello επιτέλους αποκαθιστά τη φήμη του ανθρώπου ατσάλι που πραγματικά ο Miller είχε λίαν επιεικώς ξεσκίσει στα 2 προηγούμενα stories(λακές στο πρώτο,ανίκανος στο δεύτερο)και επιτέλους βλέπουμε τον Superman όπως ακριβώς πρέπει να είναι και του αξίζει στη πολύχρονη ιστορία του.Πραγματικά εδώ ο άνθρωπος του αύριο λάμπει και κλέβει τη παράσταση ακόμα και από τον Bat Man!!!
Σίγουρα ο μύθος του Dark Knight θα συνεχίσει να μας απασχολεί για αρκετά χρόνια ακόμη,και άλλοτε θα μας εκπλήσσει ευχάριστα άλλοτε ίσως δυσάρεστα...Ελπίζω πάντα για το πρώτο.Ποιος άλλωστε δεν θέλει να διαβάζει μιά πραγματικά καλή δουλειά;;
Το κόμικ κυκλοφορεί και στα ελληνικά σε διμηνιαία τεύχη από την Anubis.

Juan Diaz Canales - Το Μεγαλείο Της Ισπανικής Σχολής

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Ο Juan Díaz Canales είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς δημιουργούς κόμικς σε όλη την παγκόσμια ιστορία. Γεννήθηκε το 1972 και κατάγεται από την Μαδρίτη στην Ισπανία. Είναι από τους πιο αξιόλογους καλλιτέχνες παγκοσμίως και είναι γνωστός για την δημιουργία του (μαζί με τον Juanjo Guardino) τον Blacksad.

Σε νεαρή ηλικία, ο Juan Díaz Canales άρχισε να ενδιαφέρεται για τα κόμικς και τη δημιουργία τους, τα οποία προχώρησαν και διευρύνθηκαν για να συμπεριλάβουν κινούμενες ταινίες. Στην ηλικία των 18 ετών εισήλθε σε σχολείο ζωγραφικής. Το 1996 ίδρυσε, μαζί με τρεις άλλους καλλιτέχνες, μια εταιρεία που ονομάζεται Tridente Animation . Μέσα από αυτό, συνεργάστηκε με ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες, παρέχοντας σενάρια για κόμικς και ταινίες κινουμένων σχεδίων, καθώς και σκηνοθεσία για τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες.

The Dark Knight Strikes Again από Frank Miller&Lynn Varley

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Mπορεί άραγε ένας δημιουργός να επαναλάβει(ή και να ξεπεράσει)το αριστούργημα του;Στις περισσότερες περιπτώσεις όχι καθώς το αριστούργημα που δημιούργησε είναι καταραμένο να μην ξεπεραστεί όσο και αν προσπαθήσει...Βλέπετε ο πήχης ανεβαίνει πάρα πολύ ψηλά και το ίδιο και οι απαιτήσεις του κοινού στο οποίο έχεις δώσει ένα τέτοιο αριστούργημα..Σε αυτή τη περίπτωση θα μας δώσει ένα μεν πολύ καλό και αξιοπρεπέστατο έργο που μπορεί να μην ξεπεράσει το προηγούμενο,θα σταθεί όμως χωρίς φόβο δίπλα του,θα το συμπληρώσει και θα συνεχίσει τη παράδοσή του...

Στη περίπτωση του Dark Knight returns είχαμε να κάνουμε με ένα αριστούργημα που όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο, δημιούργησε μία νέα εποχή για τα κόμικς και έκανε το κοινό να δει την 9η τέχνη με τη σοβαρότητα που της αξίζει...Πώς μπορείς να ξεπεράσεις ένα τέτοιο αριστούργημα;Όπως ανέφερα και παραπάνω απλά δεν μπορείς...Το Dark Knight Strikes back όμως όπως ονομάστηκε το sequel του Dark Knight Returns που κυκλοφόρησε 15 χρόνια αργότερα σε 3 τεύχη(Δεκέμβριο 2001-Ιούλιο 2002)δεν κατάφερε να σταθεί έστω στο ύψος των περιστάσεων και αν δεν ξεπερνούσε(που είπαμε δεν μπορούσε)τουλάχιστον να σταθεί επάξια δίπλα στο προκάτοχό του...

Στη συνέχεια λοιπόν του Dark Knight mythos και της ιστορίας μας βρισκόμαστε 3 χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης σειράς.Ο κόσμος πιστεύει ότι ο Bruce Wayne είναι νεκρός,ο Bat Man λειτουργεί underground και κρυμμένος στις σκιές με τη βοήθεια της Carrie Kelley(που στη προηγούμενη σειρά ήταν η Robin και τώρα η Cat girl)καθώς και του προσωπικού του στρατού των Bat boys(πρώην mutans)αντιμετωπίζουν τα κακώς κείμενα ενός κόσμου που διοικείται από έναν ψεύτικο και εικονικό πρόεδρο,αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για τη δικτατορία του Lex Luthor...Ο κόσμος απλά σε μία παθητική στάση αναλώνεται στο να παρακολουθεί τα γυμνά(στη κυριολεξία)νέα και ανόητα και φλύαρα talk shows...Ο BatMan και οι συνεργάτες του ελευθερόνουν κάποιους φυλακισμένους ήρωες(Αtom,Flash,plastic Man)με σκοπό να πολεμήσουν μαζί ενάντια σε αυτή τη δικτατορία,ενώ άλλοι όπως ο Superman,Captain Marvel & Wonder Woman παραμένουν "δέσμιοι" της απραξίας τους καθώς ο Luthor απειλεί να κάνει κακό σε δικά τους πρόσωπα...(στη περίπτωση του Supes πρόκειται για τους κατοίκους της πόλης του Kandor που ζουν σε σμίκρυνση σε μία γυάλα)...

Ο εικονικός και ψεύτικος πρόεδρος Rickard(τεχνολογικό δημιούργημα του Luthor και του Brainiac)θορυβημένος από τη δράση του Wayne έστω και από το περιθώριο,διατάζει τον Superman να τον εξοντώσει.Πράγμα που αποτυγχάνει να κάνει στην επίθεση του στη batcave...Τα media επαινούν τις προσπάθειες των bat boys και της cat girl,και για πρώτη φορά μετά από χρόνια ο κόσμος αρχίζει να αποκτά τη πίστη του στους ήρωες...Στο μεταξύ ένα πλάσμα που θυμίζει τον Joker επιτίθεται και σκοτώνει ενεργούς ή μη σούπερ ηρωες όπως ο Martian Manhunter(τον οποίο ο Question προσπαθούσε να πείσει να βοηθήσει τον Bat Man στο έργο του)τον Guardian και τον Creeper...Από την άλλη ο Superman και ο Captain Marvel προσπαθούν να σταματήσουν την επίθεση ενός εξωγήινου τέρατος στη Metropolis(που απλά πρόκειται για τον Brainiac)στη προσπάθεια όμως σκοτώνεται ο Captain Marvel ενώ ο Superman σώζεται τη τελευταία στιγμή απο τη κόρη του(και της Wonder Woman)Lara που τόσα χρόνια κρύβοταν στο Paradise island και εκπεδεύονταν απο τη μητέρα της...Supes,Woner Woman και Lara αποφασίζουν να βοηθήσουν τον Bat Man στο έργο του...
Σε μία προσπάθεια να μάθουν τα διαβολικά σχέδια της διεφθαρμένης κυβρνησης η Lara "παραδίνεται" στον Brainiac και ο Bat Man "αιχμαλωτίζεται"από τον Luthor όπου ο τελευταίος θα τον βασανίσει με βίαιο τρόπο....Ο Luthor όμως δεν σταματά εκεί αφού σκοπός του είναι να εξαπολύσει δορυφόρους για να εξαλείψει τον μισό πληθυσμό της γης.....Θα καταφέρει ο Bat Man να τον σταματήσει;;Και ποιος είναι αυτός ο μυστηριώδης Joker που σπέρνει τον θάνατο στο πέρασμά του;;;

Πέρα λοιπόν από το μπερδεμένο και "φορτωμένο" σενάριο,με τις γνωστές υπερβολές που χαρακτηρίζουν τον Miller από το 1990 και μετά(πολύ και άσκοπη βία,μαύρο χιούμορ που σε πολλές περιπτώσεις δεν χρειάζεται)έχουμε και ένα σχέδιο που κυριολεκτικά έχει γίνει στο "πόδι" μάλλον μέσα στα μέσα συγκοινωνίας που χρησιμοποιούσε ο δημιουργός για να κάνει τις διαδρομές του...Φιγούρες σχεδιασμένες χωρίς τη παραμικρή υποψία σωστής ανατομίας,σχεδόν γελοιογραφικές τις περισσότερες φορές(σαν να ξεπήδησαν από cartoon&comic strip Κυριακάτικων εφημερίδων)μοιάζουν σαν να πρόκειται για το τελικό αποτέλεσμα ενός άγριου μεθυσιού του δημιουργού ή έστω για τα σχέδια του από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού που απλά η μητέρα του έδωσε στη δημοσιότητα...Το έντονο χρώμα της Lynn Varley(και ειδικά μία επιμονή στο πράσινο του στοματικού διαλύματος)και οι περαιτέρω πειραματισμοί της δεν σώζουν καθόλου τη κατάσταση...

Ο Μiller για μια ακόμα φορά προσπαθεί να ειρωνευτεί με καυστικό και λίγο υπερβολικό τρόπο την μοντέρνα Αμερική και τα ιδανικά της αλλά κάπου στη πορεία χάνει και ο ίδιος τη μπάλα(π.χ. στη περίπτωση που ο Superman εξηγεί στη κόρη του Lara για το sex,η επίθεση του Bat Man στον Luthor τον οποίο σημαδεύει με το σημάδι του Ζορό λέγοντας "striking terror.Best part of the job!!)ενώ δεν έχουμε καθόλου ανάπτυξη χαρακτήρων όπως γίνονταν στο Dark Knight Returns.....O Superman παρουσιάζεται όχι σαν λακές του Προέδρου όπως προηγουμένως αλλά τελείως ανίκανος,ηττημένος,αναποφάσιστος,παραδομένος....Η τέλεια απεικόνιση για τον μεγαλύτερο σούπερ ήρωα των κόμικς....Η δε επίθεση του Brainiac στη Metropolis και η καταστροφή της ξυπνά στο αναγνωστικό κοινό άσχημες μνήμες από την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου.....

Το DK2(όπως γραφόταν για συντομία και για να θυμίζει επίσης sequel ταινιών)απέτυχε σε όλους τους τομείς αν όχι να συναγωνιστεί τουλάχιστον να σταθεί επάξια δίπλα σε ένα μεγάλο έργο όπως ήταν ο προκάτοχός του...Θα μπορούσε κάλλιστα να μην υπάρχει καν και πάλι δεν θα χαλούσε τίποτα στην ιστορία ολόκληρου του Dark Knight mythos....Ευτυχώς η τρίτη συνέχεια(DK3 the master race 2015-2017 )είναι σε καλύτερο επίπεδο αλλά γι αυτό θα μιλήσουμε στο επόμενο άρθρο μας....
Το Dark Knight Strikes back(DK2) κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Anubis.

Ιταλικός Μπλεκ - Έρχεται Νέα Έγχρωμη Έκδοση Στα Ιταλικά Περίπτερα!

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Η γεννήτορα χώρα του Μπλεκ, Ιταλία, είχε κάνει διάφορες απόπειρες έκδοσης του ήρωα. Οι Essegesse δημοσίευσαν τον ήρωα σε δική του έκδοση το 1954 μέχρι το 1965, και έπειτα έγιναν διάφορες επανεκδόσεις με πιο γνωστές αυτή του 1994, όπου εκδόθηκαν και μερικές ακόμα αδημοσίευτες από το μοναδικό ζωντανό μέλος των Essegesse, Dario Guzzon, με τη βοήθεια άλλων σεναριογράφων (Mario Volta, Roberto Renzi, Vladimiro Missaglia) πάντα σε σχέδια Lina Buffolente, και την πιο πρόσφατη αυτή του 2002, από την εκδοτική Edizioni If, όπου μέσα σε 170 τεύχη (+1 βιβλιογραφία) κατάφερε να επανεκδώσει όλες τις εκδοθέν ιστορίες Μπλεκ από κάθε χώρα διεθνώς (Ιταλία, Γαλλία, Σερβία, Ελλάδα), πάντα ασπρόμαυρες, σε άλμπουμ των περίπου 224 σελίδων! Η τελευταία έκδοση έκλεισε τον κύκλο της στο 171ο τεύχος, τον Μάιο του 2017. Τελικά, όμως δεν θα είναι η τελευταία έκδοση του ήρωα στη γειτονική χώρα...

Η εκδοτική Edizioni If, εδώ και μήνες, μας προετοίμαζε για την επιστροφή του ήρωα στην Ιταλία, με έγχρωμη επανέκδοση αδιευκρίνιστων (ως τότε) ιστοριών! Και επαναλαμβάνω έγχρωμη, γεγονός πολύ σημαντικό για τον Μπλεκ, καθώς είναι η πρώτη φορά που εκδίδεται ο ήρωας έγχρωμος σε Ιταλικό έδαφος (αν εξαιρέσουμε το Il Grande Blek #170, που ήταν έγχρωμο), σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες χώρες να έχουν κάνει απόπειρες έγχρωμης έκδοσης (Ελλάδα, Σερβία). Έφτασε λοιπόν η ώρα, όπου ο Μπλεκ γίνετε έγχρωμος σε Ιταλική έκδοση! Με ημερομηνία έναρξης της νέας έκδοσης να είναι από τις 24 Ιουλίου 2018...

Τι έκδοση θα είναι αυτή όμως; Η έγχρωμη έκδοση υπό τον τίτλο “Il Grande Blek – Chronologica Integrale A Colori” θα είναι στις 80 σελίδες, σε σχήμα 19×27 (το μεγαλύτερο σχήμα σε έκδοση Μπλεκ), στην τιμή των €4,90 (για τέτοια έκδοση είναι πάρα πολύ φθηνό). Η σειρά είναι προγραμματισμένη να διαρκέσει 52 τεύχη, αν και υπάρχει η περίπτωση να εκδοθούν περισσότερα. Το κάθε τεύχος θα διανέμεται κάθε εβδομάδα με την εφημερίδα “Gazzetta della Sport”, ξεκινώντας από τις 24 Ιουλίου.

Το μεγαλύτερο νέο όμως είναι σχετικά με τις ιστορίες που θα περιλαμβάνονται. Με βάση τις πληροφορίες που λάβαμε, η Edizioni If θα εκδόσει ολόκληρο το συγγραφικό έργο των Essegesse σε αυτά τα τεύχη! Και τα 657 τεύχη της Il Grande Blek III σειράς (1954-1965) θα επανεκδοθούν έγχρωμα τελικά, στην νέα τούτη έκδοση. Μία κίνηση που φέρνει την Ιταλία βέβαια τρίτη χώρα σε έγχρωμη έκδοση αυτών των ιστοριών (η Ελλάδα ήταν η πρώτη με το Συλλεκτικό Μπλεκ το 1994, και η Σερβία στις αρχές 2000), παρ' όλα αυτά οι Ιταλοί θα τις απολαύσουν για πρώτη φορά έγχρωμες! Κίνηση πολύ σημαντική, τόσο εκδοτική, όσο και ιστορική! Βέβαια, όπως πολύ σωστά ένα σχόλιο στην Facebook σελίδα της Edizioni επισήμανε, η έκδοση θα χρειαστεί τουλάχιστον 78 τεύχη να ολοκληρωθεί (ώστε να δημοσιευθεί ολόκληρο το έργο των Essegesse). Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση-θεωρία ήταν πως θα βγουν και άλλα τεύχη, αλλά 52 είναι απλά τα προγραμματισμένα μέχρι στιγμής...

Η σημαντικότητα αυτής της έκδοσης είναι μεγάλη, καθώς είναι η πιο ακριβή επανέκδοση του Μπλεκ, αλλά και για όλους τους υπόλοιπους λόγους που αναφέραμε παραπάνω. Η έκδοση αυτή μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί και ως μία νέα επανέκδοση των περιπετειών των Essegesse στην Ελλάδα! Το πρώτο εξώφυλλο της έκδοσης είναι του Corrado Mastantuono Fumettista και αντιπροσωπεύει το εξώφυλλο της έκδοσης Miki e Blek Gigante Nn1, του G. Sinchetto του Ιουλίου 1970!

Όλες οι εικόνες ανήκουν στην Edizioni If. Για ότι νεότερο στην έκδοση θα ενημερωθείτε άμεσα...