"Welcome to the club, Roy! - Ένας πονοκέφαλος παραπάνω" (Μέρος ΣΤ΄)

(Διασκευή από το κόμικ: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Στην πρώτη προπόνηση της εβδομάδας υποδεχθήκαμε με θέρμη το νέο μας μεταγραφικό απόκτημα. Ο Ντάνκαν Μακέι δεν ήταν από τους ανθρώπους που περνούσαν απαρατήρητοι. Γεροδεμένος, μελαχρινός, με φαρδύ θώρακα και ανοιχτές πλάτες, με μια προσεγμένη γενειάδα και μια πλατιά, κόκκινη κορδέλα στα πλούσια μαλλιά του, έδειχνε αγέρωχος και επιβλητικός. Τον παρουσίασα στα υπόλοιπα παιδιά, που έσπευσαν αμέσως να τον καλωσορίσουν. Εκείνος έδειχνε να απολαμβάνει τις πρώτες του στιγμές στην ομάδα μας, ενώ στο εσωτερικό διπλό που παίξαμε, κυνηγούσε με πάθος όλες τις μπαλιές και μάλιστα σκόραρε με κεφαλιά.

Dark Knight 3(DKIII) The Master Race των Frank Miller&Brian Azzarello,Kubert&Janson

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Mε το σημερινό μας άρθρο φτάνουμε στο τέλος του αφιερώματος στη λεγόμενη Dark Knight Trilogy του Frank Miller(που ξεκίνησε με το Dark Knight Returns το 1986 και το Dark Knight strikes again το 2001)με την κυκλοφορία του τρίτου μέρους της ιστορίας το Dark Knight 3 the Master Race που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2015 και ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2017 σε 9 τεύχη.Εδώ όμως ο Miller δεν τα κάνει όλα μόνος του(και με καταστροφικά αποτελέσματα όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο μας για το Dark Knight strikes again)αλλά έχει βοήθεια τόσο στο σενάριο(Azzarello)όσο και στο σχέδιο που το αναλαμβάνουν ολοκληρωτικά οι Andy Kubert & Klaus Janson(εκτός από κάποια one shots κόμικ μέσα στο κόμικ,με τους βασικούς χαρακτήρες της σειράς που τα σχεδίασε ο ίδιος ο Miller με σαφώς καλύτερη αισθητική τουλάχιστον σε σχέση με το Dark Knight 2).

Βρισκόμαστε 3 χρόνια μετά τα γεγονότα της προηγούμενης σειράς...Ο άνθρωπος νυχτερίδα είναι για μία ακόμα φορά εξαφανισμένος,οSuperman κυριολεκτικά "στον πάγο" στο fortress of solitude και η Wonder Woman στη Themiscyra μεγαλώνει τον γιο που έχει αποκτήσει μαζί του...Ο Ray Palmer δέχεται την επίσκεψη της κόρης του Superman που του ζητάει να επαναφέρει στο κανονικό τους μέγεθος τους κατοίκους της πόλης του Kandor,ενώ η επιθεωρητής Yindel και η αστυνομία δέχεται αναφορές για θεάσεις ενός μασκοφόρου χαρακτήρα που όλα δείχνουν ότι πρόκειται για τον Βat Man και τελικά όταν τον συλλαμβάνουν βλέπουν ότι πρόκειται για την former Robin&Catgirl σύντροφο στη μάχη του Wayne,Carrie Kelley.H οποία τους αποκαλύπτει ότι ο Bruce Wayne έχει πεθάνει αφού ποτέ δεν ξεπέρασε τα βασανιστήρια που υπέστη στα χέρια του Lex Luthor....Κατά τη μεταφορά της στις φυλακές η Carrie δραπετεύει με τη βοήθεια του Bat Mobile που ενεργοποιείται από την ίδια την Carrie.Στο μεταξύ ο Ray Palmer κατορθώνει να επαναφέρει την πόλη του Kandor στο κανονικό τους μέγεθος και κάνει μία συνταρακτική ανακάλυψη,όταν βλέπει ότι οι περισσότεροι πολίτες της έχουν αποδεκατισθεί από μία κάστα Kandorιανών μέλη μίας σέκτας με αρχηγό τον Quar...Oι οποίοι τον βγάζουν από τη μέση..Η Carrie γυρίζει στην Batcave όπου αποκαλύπτεται ότι ο Bruce Waye είναι ζωντανός αν και αδύναμος...

Η νέα φυλή υπεράνθρωπων του Kandor με ανακοίνωσή τους απαιτούν από τους κατοίκους της γης να υποταχθούν σε αυτούς,ενώ η κόρη του Superman είναι με το μέρος τους...Ο Wayne γνωρίζοντας ότι είναι αδύναμος για να τους πολεμήσει,αποφασίζει να επαναφέρει τον Superman ταξιδεύοντας με τη Carrie ως το fortress of solitude....Όταν το κάνει αυτό και τον ειδοποιεί τι έχει συμβεί ο Superman παίρνει τη κατάσταση στα χέρια του και αποφασίζει να αντιμετωπίσει την απειλή...Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά όταν ανακαλύπτει ότι η κόρη του είναι μέλος των Kandorιανών και αυτή του η αδυναμία θα του στοιχίσει την ήττα του στα χέρια τους,ενώ ο Quar διατάζει τη πόλη του Gotham να του παραδώσουν τον Bat Man αλλιώς θα τη καταστρέψει ολοσχερώς...Με τον Superman εκτός μάχης και παγιδευμένο στα βάθη του ωκεανού,τη Wonder Woman να κρατά τα χαρτιά της ακόμα κλειστά,η αποστολή του Bat Man γίνεται ακόμα δυσκολότερη από ποτέ...Πώς θα καταφέρει να σταματήσει την απειλή του Quar που διαθέτει έναν στρατό υπεράνθρωπων;;;

Σαφώς κλάσεις ανώτερο του Dark Knight strikes again(που αποτελούσε το χειρότερο για εμένα sequel για ένα τόσο κλασσικό έργο όπως το Dark Knight returns και όχι μόνο)από το DK3 the master race λείπουν τα Millerικά αυτά στοιχεία που ειδικά μετά τη δεκαετία του '90 υπάρχουν διάχυτα στις περισσότερες δουλειές του(άσκοπη βία,κακό σχέδιο και πολιτικές αναφορές)...Ο Αzzarello που φυσικά έχει γράψει το μεγαλύτερο μέρος του σεναρίου,δημιουργεί μία στιβαρή ιστορία με αρχή,μέση και τέλος,στην οποία δεν χάνεσαι μέσα σε πολιτικοκοινωνικά μηνύματα,άσκοπες αναφορές και ειρωνεία για την Αμερική και τα ιδανικά της γιατί και αυτή η συνταγή ειδικά μαγειρεμένη από τον Miller,χόρτασε,μπούχτισε και κούρασε πλέον το αναγνωστικό κοινό....Σίγουρα τα tie ins τεύχη μέσα στο κάθε τεύχος,δείχνουν έναν βελτιωμένο Miller(σεναριακά αν όχι σχεδιαστικά τουλάχιστον όσο θα θέλαμε)αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν γραμμένο το main κόμικ αν δεν υπήρχε και το "magic touch" του Azzarello στη σειρά...Βέβαια θα έχω την ευκαιρία να ικανοποιήσω την περιέργεια μου στη τέταρτη συνέχεια της σειράς,γιατί ναι φίλοι μου ο Miller ανακοίνωσε ότι θα υπάρχει και άλλη συνέχεια της ιστορίας(θα δείτε επίσης και μία εξέλιξη στο DK3 που θα το επιτρέψει αυτό)αυτή τη φορά γραμμένη αποκλειστικά από τον ίδιο......

Για το σχέδιο όταν βλέπεις τα ονόματα των βετεράνων Andy Kubert και Klaus Janson δεν μπορείς παρά να περιμένεις μία πολύ καλή δουλειά τόσο στο σχεδίασμα όσο και στο μελάνωμα...Ειδικά όταν τα συγκρίνεις με το σχέδιο του Miller στα tie in τευχάκια βλέπεις τη διαφορά σαν τη νύχτα με τη μέρα...Δυναμικές φιγούρες,σωστή ανατομία σωμάτων(όχι αφηρημένη τέχνη πoυ επιδίδεται τα τελευταία χρόνια ο Miller και το ονομάζουμε διαιρετικό στυλ)λεπτομερειακά banground,δεν είναι τυχαίο ότι και οι δύο καλλιτέχνες σταθερά εδώ και χρόνια είναι το συνώνυμο της ποιότητας και της πάντα καλής δουλειάς.

Επίσης ο Azarrello επιτέλους αποκαθιστά τη φήμη του ανθρώπου ατσάλι που πραγματικά ο Miller είχε λίαν επιεικώς ξεσκίσει στα 2 προηγούμενα stories(λακές στο πρώτο,ανίκανος στο δεύτερο)και επιτέλους βλέπουμε τον Superman όπως ακριβώς πρέπει να είναι και του αξίζει στη πολύχρονη ιστορία του.Πραγματικά εδώ ο άνθρωπος του αύριο λάμπει και κλέβει τη παράσταση ακόμα και από τον Bat Man!!!
Σίγουρα ο μύθος του Dark Knight θα συνεχίσει να μας απασχολεί για αρκετά χρόνια ακόμη,και άλλοτε θα μας εκπλήσσει ευχάριστα άλλοτε ίσως δυσάρεστα...Ελπίζω πάντα για το πρώτο.Ποιος άλλωστε δεν θέλει να διαβάζει μιά πραγματικά καλή δουλειά;;
Το κόμικ κυκλοφορεί και στα ελληνικά σε διμηνιαία τεύχη από την Anubis.

Juan Diaz Canales - Το Μεγαλείο Της Ισπανικής Σχολής

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Ο Juan Díaz Canales είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς δημιουργούς κόμικς σε όλη την παγκόσμια ιστορία. Γεννήθηκε το 1972 και κατάγεται από την Μαδρίτη στην Ισπανία. Είναι από τους πιο αξιόλογους καλλιτέχνες παγκοσμίως και είναι γνωστός για την δημιουργία του (μαζί με τον Juanjo Guardino) τον Blacksad.

Σε νεαρή ηλικία, ο Juan Díaz Canales άρχισε να ενδιαφέρεται για τα κόμικς και τη δημιουργία τους, τα οποία προχώρησαν και διευρύνθηκαν για να συμπεριλάβουν κινούμενες ταινίες. Στην ηλικία των 18 ετών εισήλθε σε σχολείο ζωγραφικής. Το 1996 ίδρυσε, μαζί με τρεις άλλους καλλιτέχνες, μια εταιρεία που ονομάζεται Tridente Animation . Μέσα από αυτό, συνεργάστηκε με ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες, παρέχοντας σενάρια για κόμικς και ταινίες κινουμένων σχεδίων, καθώς και σκηνοθεσία για τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες.

The Dark Knight Strikes Again από Frank Miller&Lynn Varley

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Mπορεί άραγε ένας δημιουργός να επαναλάβει(ή και να ξεπεράσει)το αριστούργημα του;Στις περισσότερες περιπτώσεις όχι καθώς το αριστούργημα που δημιούργησε είναι καταραμένο να μην ξεπεραστεί όσο και αν προσπαθήσει...Βλέπετε ο πήχης ανεβαίνει πάρα πολύ ψηλά και το ίδιο και οι απαιτήσεις του κοινού στο οποίο έχεις δώσει ένα τέτοιο αριστούργημα..Σε αυτή τη περίπτωση θα μας δώσει ένα μεν πολύ καλό και αξιοπρεπέστατο έργο που μπορεί να μην ξεπεράσει το προηγούμενο,θα σταθεί όμως χωρίς φόβο δίπλα του,θα το συμπληρώσει και θα συνεχίσει τη παράδοσή του...

Στη περίπτωση του Dark Knight returns είχαμε να κάνουμε με ένα αριστούργημα που όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο, δημιούργησε μία νέα εποχή για τα κόμικς και έκανε το κοινό να δει την 9η τέχνη με τη σοβαρότητα που της αξίζει...Πώς μπορείς να ξεπεράσεις ένα τέτοιο αριστούργημα;Όπως ανέφερα και παραπάνω απλά δεν μπορείς...Το Dark Knight Strikes back όμως όπως ονομάστηκε το sequel του Dark Knight Returns που κυκλοφόρησε 15 χρόνια αργότερα σε 3 τεύχη(Δεκέμβριο 2001-Ιούλιο 2002)δεν κατάφερε να σταθεί έστω στο ύψος των περιστάσεων και αν δεν ξεπερνούσε(που είπαμε δεν μπορούσε)τουλάχιστον να σταθεί επάξια δίπλα στο προκάτοχό του...

Στη συνέχεια λοιπόν του Dark Knight mythos και της ιστορίας μας βρισκόμαστε 3 χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης σειράς.Ο κόσμος πιστεύει ότι ο Bruce Wayne είναι νεκρός,ο Bat Man λειτουργεί underground και κρυμμένος στις σκιές με τη βοήθεια της Carrie Kelley(που στη προηγούμενη σειρά ήταν η Robin και τώρα η Cat girl)καθώς και του προσωπικού του στρατού των Bat boys(πρώην mutans)αντιμετωπίζουν τα κακώς κείμενα ενός κόσμου που διοικείται από έναν ψεύτικο και εικονικό πρόεδρο,αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για τη δικτατορία του Lex Luthor...Ο κόσμος απλά σε μία παθητική στάση αναλώνεται στο να παρακολουθεί τα γυμνά(στη κυριολεξία)νέα και ανόητα και φλύαρα talk shows...Ο BatMan και οι συνεργάτες του ελευθερόνουν κάποιους φυλακισμένους ήρωες(Αtom,Flash,plastic Man)με σκοπό να πολεμήσουν μαζί ενάντια σε αυτή τη δικτατορία,ενώ άλλοι όπως ο Superman,Captain Marvel & Wonder Woman παραμένουν "δέσμιοι" της απραξίας τους καθώς ο Luthor απειλεί να κάνει κακό σε δικά τους πρόσωπα...(στη περίπτωση του Supes πρόκειται για τους κατοίκους της πόλης του Kandor που ζουν σε σμίκρυνση σε μία γυάλα)...

Ο εικονικός και ψεύτικος πρόεδρος Rickard(τεχνολογικό δημιούργημα του Luthor και του Brainiac)θορυβημένος από τη δράση του Wayne έστω και από το περιθώριο,διατάζει τον Superman να τον εξοντώσει.Πράγμα που αποτυγχάνει να κάνει στην επίθεση του στη batcave...Τα media επαινούν τις προσπάθειες των bat boys και της cat girl,και για πρώτη φορά μετά από χρόνια ο κόσμος αρχίζει να αποκτά τη πίστη του στους ήρωες...Στο μεταξύ ένα πλάσμα που θυμίζει τον Joker επιτίθεται και σκοτώνει ενεργούς ή μη σούπερ ηρωες όπως ο Martian Manhunter(τον οποίο ο Question προσπαθούσε να πείσει να βοηθήσει τον Bat Man στο έργο του)τον Guardian και τον Creeper...Από την άλλη ο Superman και ο Captain Marvel προσπαθούν να σταματήσουν την επίθεση ενός εξωγήινου τέρατος στη Metropolis(που απλά πρόκειται για τον Brainiac)στη προσπάθεια όμως σκοτώνεται ο Captain Marvel ενώ ο Superman σώζεται τη τελευταία στιγμή απο τη κόρη του(και της Wonder Woman)Lara που τόσα χρόνια κρύβοταν στο Paradise island και εκπεδεύονταν απο τη μητέρα της...Supes,Woner Woman και Lara αποφασίζουν να βοηθήσουν τον Bat Man στο έργο του...
Σε μία προσπάθεια να μάθουν τα διαβολικά σχέδια της διεφθαρμένης κυβρνησης η Lara "παραδίνεται" στον Brainiac και ο Bat Man "αιχμαλωτίζεται"από τον Luthor όπου ο τελευταίος θα τον βασανίσει με βίαιο τρόπο....Ο Luthor όμως δεν σταματά εκεί αφού σκοπός του είναι να εξαπολύσει δορυφόρους για να εξαλείψει τον μισό πληθυσμό της γης.....Θα καταφέρει ο Bat Man να τον σταματήσει;;Και ποιος είναι αυτός ο μυστηριώδης Joker που σπέρνει τον θάνατο στο πέρασμά του;;;

Πέρα λοιπόν από το μπερδεμένο και "φορτωμένο" σενάριο,με τις γνωστές υπερβολές που χαρακτηρίζουν τον Miller από το 1990 και μετά(πολύ και άσκοπη βία,μαύρο χιούμορ που σε πολλές περιπτώσεις δεν χρειάζεται)έχουμε και ένα σχέδιο που κυριολεκτικά έχει γίνει στο "πόδι" μάλλον μέσα στα μέσα συγκοινωνίας που χρησιμοποιούσε ο δημιουργός για να κάνει τις διαδρομές του...Φιγούρες σχεδιασμένες χωρίς τη παραμικρή υποψία σωστής ανατομίας,σχεδόν γελοιογραφικές τις περισσότερες φορές(σαν να ξεπήδησαν από cartoon&comic strip Κυριακάτικων εφημερίδων)μοιάζουν σαν να πρόκειται για το τελικό αποτέλεσμα ενός άγριου μεθυσιού του δημιουργού ή έστω για τα σχέδια του από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού που απλά η μητέρα του έδωσε στη δημοσιότητα...Το έντονο χρώμα της Lynn Varley(και ειδικά μία επιμονή στο πράσινο του στοματικού διαλύματος)και οι περαιτέρω πειραματισμοί της δεν σώζουν καθόλου τη κατάσταση...

Ο Μiller για μια ακόμα φορά προσπαθεί να ειρωνευτεί με καυστικό και λίγο υπερβολικό τρόπο την μοντέρνα Αμερική και τα ιδανικά της αλλά κάπου στη πορεία χάνει και ο ίδιος τη μπάλα(π.χ. στη περίπτωση που ο Superman εξηγεί στη κόρη του Lara για το sex,η επίθεση του Bat Man στον Luthor τον οποίο σημαδεύει με το σημάδι του Ζορό λέγοντας "striking terror.Best part of the job!!)ενώ δεν έχουμε καθόλου ανάπτυξη χαρακτήρων όπως γίνονταν στο Dark Knight Returns.....O Superman παρουσιάζεται όχι σαν λακές του Προέδρου όπως προηγουμένως αλλά τελείως ανίκανος,ηττημένος,αναποφάσιστος,παραδομένος....Η τέλεια απεικόνιση για τον μεγαλύτερο σούπερ ήρωα των κόμικς....Η δε επίθεση του Brainiac στη Metropolis και η καταστροφή της ξυπνά στο αναγνωστικό κοινό άσχημες μνήμες από την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου.....

Το DK2(όπως γραφόταν για συντομία και για να θυμίζει επίσης sequel ταινιών)απέτυχε σε όλους τους τομείς αν όχι να συναγωνιστεί τουλάχιστον να σταθεί επάξια δίπλα σε ένα μεγάλο έργο όπως ήταν ο προκάτοχός του...Θα μπορούσε κάλλιστα να μην υπάρχει καν και πάλι δεν θα χαλούσε τίποτα στην ιστορία ολόκληρου του Dark Knight mythos....Ευτυχώς η τρίτη συνέχεια(DK3 the master race 2015-2017 )είναι σε καλύτερο επίπεδο αλλά γι αυτό θα μιλήσουμε στο επόμενο άρθρο μας....
Το Dark Knight Strikes back(DK2) κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Anubis.

Ιταλικός Μπλεκ - Έρχεται Νέα Έγχρωμη Έκδοση Στα Ιταλικά Περίπτερα!

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Η γεννήτορα χώρα του Μπλεκ, Ιταλία, είχε κάνει διάφορες απόπειρες έκδοσης του ήρωα. Οι Essegesse δημοσίευσαν τον ήρωα σε δική του έκδοση το 1954 μέχρι το 1965, και έπειτα έγιναν διάφορες επανεκδόσεις με πιο γνωστές αυτή του 1994, όπου εκδόθηκαν και μερικές ακόμα αδημοσίευτες από το μοναδικό ζωντανό μέλος των Essegesse, Dario Guzzon, με τη βοήθεια άλλων σεναριογράφων (Mario Volta, Roberto Renzi, Vladimiro Missaglia) πάντα σε σχέδια Lina Buffolente, και την πιο πρόσφατη αυτή του 2002, από την εκδοτική Edizioni If, όπου μέσα σε 170 τεύχη (+1 βιβλιογραφία) κατάφερε να επανεκδώσει όλες τις εκδοθέν ιστορίες Μπλεκ από κάθε χώρα διεθνώς (Ιταλία, Γαλλία, Σερβία, Ελλάδα), πάντα ασπρόμαυρες, σε άλμπουμ των περίπου 224 σελίδων! Η τελευταία έκδοση έκλεισε τον κύκλο της στο 171ο τεύχος, τον Μάιο του 2017. Τελικά, όμως δεν θα είναι η τελευταία έκδοση του ήρωα στη γειτονική χώρα...

Η εκδοτική Edizioni If, εδώ και μήνες, μας προετοίμαζε για την επιστροφή του ήρωα στην Ιταλία, με έγχρωμη επανέκδοση αδιευκρίνιστων (ως τότε) ιστοριών! Και επαναλαμβάνω έγχρωμη, γεγονός πολύ σημαντικό για τον Μπλεκ, καθώς είναι η πρώτη φορά που εκδίδεται ο ήρωας έγχρωμος σε Ιταλικό έδαφος (αν εξαιρέσουμε το Il Grande Blek #170, που ήταν έγχρωμο), σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες χώρες να έχουν κάνει απόπειρες έγχρωμης έκδοσης (Ελλάδα, Σερβία). Έφτασε λοιπόν η ώρα, όπου ο Μπλεκ γίνετε έγχρωμος σε Ιταλική έκδοση! Με ημερομηνία έναρξης της νέας έκδοσης να είναι από τις 24 Ιουλίου 2018...

Τι έκδοση θα είναι αυτή όμως; Η έγχρωμη έκδοση υπό τον τίτλο “Il Grande Blek – Chronologica Integrale A Colori” θα είναι στις 80 σελίδες, σε σχήμα 19×27 (το μεγαλύτερο σχήμα σε έκδοση Μπλεκ), στην τιμή των €4,90 (για τέτοια έκδοση είναι πάρα πολύ φθηνό). Η σειρά είναι προγραμματισμένη να διαρκέσει 52 τεύχη, αν και υπάρχει η περίπτωση να εκδοθούν περισσότερα. Το κάθε τεύχος θα διανέμεται κάθε εβδομάδα με την εφημερίδα “Gazzetta della Sport”, ξεκινώντας από τις 24 Ιουλίου.

Το μεγαλύτερο νέο όμως είναι σχετικά με τις ιστορίες που θα περιλαμβάνονται. Με βάση τις πληροφορίες που λάβαμε, η Edizioni If θα εκδόσει ολόκληρο το συγγραφικό έργο των Essegesse σε αυτά τα τεύχη! Και τα 657 τεύχη της Il Grande Blek III σειράς (1954-1965) θα επανεκδοθούν έγχρωμα τελικά, στην νέα τούτη έκδοση. Μία κίνηση που φέρνει την Ιταλία βέβαια τρίτη χώρα σε έγχρωμη έκδοση αυτών των ιστοριών (η Ελλάδα ήταν η πρώτη με το Συλλεκτικό Μπλεκ το 1994, και η Σερβία στις αρχές 2000), παρ' όλα αυτά οι Ιταλοί θα τις απολαύσουν για πρώτη φορά έγχρωμες! Κίνηση πολύ σημαντική, τόσο εκδοτική, όσο και ιστορική! Βέβαια, όπως πολύ σωστά ένα σχόλιο στην Facebook σελίδα της Edizioni επισήμανε, η έκδοση θα χρειαστεί τουλάχιστον 78 τεύχη να ολοκληρωθεί (ώστε να δημοσιευθεί ολόκληρο το έργο των Essegesse). Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση-θεωρία ήταν πως θα βγουν και άλλα τεύχη, αλλά 52 είναι απλά τα προγραμματισμένα μέχρι στιγμής...

Η σημαντικότητα αυτής της έκδοσης είναι μεγάλη, καθώς είναι η πιο ακριβή επανέκδοση του Μπλεκ, αλλά και για όλους τους υπόλοιπους λόγους που αναφέραμε παραπάνω. Η έκδοση αυτή μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί και ως μία νέα επανέκδοση των περιπετειών των Essegesse στην Ελλάδα! Το πρώτο εξώφυλλο της έκδοσης είναι του Corrado Mastantuono Fumettista και αντιπροσωπεύει το εξώφυλλο της έκδοσης Miki e Blek Gigante Nn1, του G. Sinchetto του Ιουλίου 1970!

Όλες οι εικόνες ανήκουν στην Edizioni If. Για ότι νεότερο στην έκδοση θα ενημερωθείτε άμεσα...

Νέος Μπλεκ - Επιστροφή του Jean Yves Mitton και των Κόμικς Βιογραφιών

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Όπως γράφει και στο Editorial του νέου τεύχους του Νέου Μπλεκ, #55, οι συνεχείς ανανεώσεις της ύλης είναι ένα στοιχείο που προσθέτει στην έκδοση κρατάει τους αναγνώστες σε εγρήγορση. Αυτή η πρόταση δεν θα μπορούσε να είναι πιο σωστή...

Ένα από τα δυνατά σημεία του Μπλεκ είναι τα νέα δεδομένα που έχουμε ανά τεύχος να μας κάνουν ακόμα πιο ενθουσιασμένους για τη συνέχεια! Έτσι λοιπόν και από το επόμενο τεύχος, #56,το Μπλεκ ανανεώνεται! Πιστεύω πως αυτές οι ειδήσεις αξίζουν ολόκληρο άρθρο για να καλυφθούν. Οι νέες προσθήκες στην ύλη του περιοδικού, αλλάζουν τα δεδομένα!

Έχουμε και λέμε:
● Σε πολλούς, αν όχι σε όλους, οι νέες ιστορίες από τους δημιουργούς Ciro Tota και Branco Plavsic, δεν άρεσαν, και προκάλεσαν μεγάλη αποστροφή από το αναγνωστικό κοινό! Από το επόμενο τεύχος, επομένως, θα ξαναμπούν ιστορίες Μπλεκ από τον δημιουργό Jean Yves Mitton, ο οποίος έχει αποδειχτεί ως ο μόνος άξιος δημιουργός μετά τους Essegesse. Ιστορίες του διαβάσαμε στα Συλλεκτικά Μπλεκ #88-91, Μπλεκ Ειδική Έκδοση #3-8 και Νέος Μπλεκ #39-49, συνολικά 17 ιστορίες από τις 22 που έχει δημιουργήσει. Έτσι λοιπόν, οι υπόλοιπες 5 ιστορίες θα μπουν στα επόμενα τεύχη (εγώ μετράω 8 τεύχη να καλύπτουν). Στο επόμενο τεύχος θα έχουμε την πρώτη ιστορία από τις πέντε, την 55-σελίδων "Ο Μπλεκ Είναι Νεκρός!", μία από τις καλύτερες ιστορίες Μπλεκ...

● Το Παιδί Πάνθηρας επίσημα ολοκληρώνεται στο νέο τεύχος με τις τελευταίες 4 σελίδες, και αυτομάτως δεν θα συνεχίσει. Μάλλον για το καλύτερο...

● Το μεγαλύτερο νέο κατά την γνώμη μου είναι η επιστροφή των "Κόμικς Βιογραφιών" στην βασική ύλη του περιοδικού! Από το #55, και σε κάθε τεύχος, θα έχουμε από μία αυτοτελή ιστορία, σε ένα φημισμένο πρόσωπο που έγραψε ιστορία! Κόμικς Βιογραφίες διαβάσαμε για πρώτη φορά στο επετειακό #53, και έπειτα με την εφημερίδα "Το Φως Των Σπορ" διαβάσαμε 4 βιογραφίες σε σταρ του ποδοσφαίρου. Με βάση τις σελίδες του τεύχους, κάθε ιστορία θα βρίσκετε στις 16 σελίδες. Η πρώτη απόπειρα θα είναι με την βιογραφία του Μάικλ Τζάκσον στο #56...

● Ο Ταρζάν και ο Ντύλαν Ντογκ θα συνεχίσουν με τις αυτοτελείς τους περιπέτειες, ο Ταρζάν με τις 18-σελίδων ιστορίες του Joe Kubert, και ο Ντύλαν με τις 32-σελίδων Color Fest ιστορίες. Ο Ρίνγκο είναι άγνωστο αν θα επιστρέψει...

● Τέλος, ένα ακόμα ενθουσιαστικό νέο, είναι ότι στο #57 θα έχουμε μία ιστορία crossover (όταν 2 ή περισσότεροι ήρωες από διαφορετικούς τίτλους συναντώνται) του Νάθαν Νέβερ με τον Ντύλαν Ντογκ, η οποία είναι 34 σελίδων, υπό τον τίτλο "Χαμένες Μνήμες"...

Οι υπόλοιπες ιστορίες του Jean Yves Mitton είναι οι εξής:
1. I Figli di Dragone Nero (Οι Υιοί Του Μαύρου Δράκου)
110 σελίδες, Kiwi #241-242 (5-6/1975), Il Grande Blek #68, σενάριο Marcel Navarro, σχέδιο Jean Yves Mitton.

2. La Diligenza Perduta (Η Χαμένη Επιμέλεια)

112 σελίδες, Kiwi #245-246 (9-10/1975), Il Grande Blek #69, σενάριο Marcel Navarro, σχέδιο Jean Yves Mitton.

3. Blek a Londra (Ο Μπλεκ Στο Λονδίνο)
110 σελίδες, Kiwi #253-254 (5-6/1976), Il Grande Blek #71, σενάριο Marcel Navarro, σχέδιο Jean Yves Mitton.

4. Blek e Morto! (Ο Μπλεκ Είναι Νεκρός!)
55 σελίδες, Kiwi #262 (2/1977), Il Grande Blek #74, σενάριο Marcel Navarro, σχέδιο Jean Yves Mitton. Μπλεκ #55.

5. Sulle Tracce dei Wanakis (Στα Ίχνη Του Άναξ)

75 σελίδες, Kiwi #307 (11/1980), Il Grande Blek #4, σενάριο Marcel Navarro, σχέδιο Jean Yves Mitton.

Τώρα τα στοιχεία σχετικά με τις γνωστές σε εμάς ακόμα επόμενες ιστορίες:
● Ντύλαν Ντογκ: Tagli aziendalli (Εταιρικές Περικοπές)
32 σελίδες, Dylan Dog Color Fest #6 (4/2011), σενάριο Chiara Caccivio, σχέδια Valentina Romeo. Μπλεκ #55.
● Κόμικς Βιογραφία Michael Jackson 
18 σελίδες, Tribute #1 - Michael Jackson: King of Pop (10/2009), σενάριο Wey-Yuih Loh, σχέδια  Giovanni Timpano.
● Νάθαν Νέβερ: Memorie Perduta (Χαμένες Μνήμες)
34 σελίδες, Nathan Never - Memorie Perduta (7/2014).

Μέχρι τα επόμενα τεύχη να φτάσουν όμως, αγοράστε το τεύχος #55 που κυκλοφορεί από σήμερα στα περίπτερα! 

Joe Colquhoun (1926 – 1987)

(Γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Ο Joe Colquhoun  (Νοέμβριος 1926 – 13 Απριλίου  1987) ήταν Βρετανός σχεδιαστής και συγγραφέας εικονογραφημένων εκδόσεων, με ιδιαίτερα αξιόλογο και ποιοτικό έργο.  Έγινε γνωστός κυρίως για τις δημιουργίες του “Charlie’s War” (1978 - 1986) στο περιοδικό ‘Battle Picture Weekly’ και σε σενάριο του Pat Mills, που ήταν μια εκκωφαντική καταγγελία της φρίκης του Α΄ Π.Π.,  και “Johnny Red” (1975 – 1978 στο ίδιο περιοδικό και πριν από το John Cooper που συνέχισε τη σειρά μετά το 1979) σχετικά με την ιστορία ενός Άγγλου πιλότου που πολέμησε στο πλευρό των Σοβιετικών στο Ανατολικό Μέτωπο κατά τη διάρκεια του Β΄ Π.Π. σε σενάριο του Tom Tully. 

THE DARK KNIGHT RETURNS των Frank Miller,Klaus Janson&Lynn Varley

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Πραγματικά από όλα τα άρθρα που έχω γράψει μέχρι στιγμής το να κάνω ένα review για το αριστουργηματικό αυτό κόμικ του Frank Miller,μου φάνηκε πραγματικά άσκοπο.Τι μπορεί να πεις για ένα κόμικ που σημάδεψε μία ολόκληρη εποχή,δημιούργησε(μαζί με το Watchmen του Moore)μια νέα - τη λεγόμενη σκοτεινή εποχή των κόμικ(dark age)έκανε τον κόσμο να δει τα κόμικ με άλλο μάτι και να μην τα θεωρεί παιδικά αναγνώσματα και ξανάκανε δημοφιλή τον άνθρωπο νυχτερίδα στο αναγνωστικό κοινό, καθιερώνοντας την εικόνα του σκοτεινού ιππότη έτσι όπως την ξέρουμε μέχρι σήμερα σε κόμικ και κινηματογράφο(μέσα από δημιουργούς όπως οι Tim Burton,Christopher Nolan,Scott Snyder κ.α.)...Σε τέτοια αριστουργήματα δεν χωράει κριτική παρ' όλα αυτά θα μιλήσουμε για ένα πραγματικά σπουδαίο έργο...

Όπως έχει γίνει αποδεκτό από όλους,ο Miller στη δεκαετία του '80 βρισκόταν στη πιο δημιουργική εποχή του,ότι έπιανε(σε τίτλο)το μετέτρεπε σε χρυσάφι οπότε μετά τον Daredevil,ήταν φυσικό να συνεχίσει με το σκοτεινό ιππότη της DC...Μαζί με τον τότε editorial director της εταιρείας τον Dick Giordano έγραψαν το βασικό σενάριο της ιστορίας με διάφορες εκδοχές,από την οποία ο Miller τελικά επέλεξε το 4ο προσχέδιο...Επηρεασμένος από μία ταινία του Dirty Harry(την 4η της σειράς)όπου ο χαρακτήρας επανέρχοταν στην ενεργό δράση αφού είχε παραιτηθεί για κάποια υπόθεση,και από το γεγονός ότι και ο ίδιος πλησίαζε τα πρώτα -άντα(30)ο Miller τοποθετεί την ιστορία του στο μέλλον,με έναν κουρασμένο Bruce Wayne στα πενήντα του χρόνια,να έχει παραιτηθεί από τον ρόλο του σκοτεινού ιππότη εδώ και μία δεκαετία...Σύμμαχοι στην προσπάθεια του Miller,η τότε γυναίκα του και βοηθός του σε όλες τις δουλειές του colorist Lynn Varley(που εδώ κάνει ακόμα μία καταπληκτική δουλειά στα χρώματα όπως και στις περισσότερες συνεργασίες της με τον Miller) και ο βετεράνος inker Klaus Janson που είχαν δουλέψει μαζί και στο Daredevil της Marvel.

Βρισκόμαστε στη Gotham city κάπου σε ένα (όχι τόσο) μακρινό μέλλον...Όπως προαναφέρθηκε ο Bruce Wayne έχει αποσυρθεί από το ρόλο του ανθρώπου νυχτερίδα εδώ και μία δεκαετία μετά το θάνατο του δεύτερου Robin Jason Todd(γεγονότα που χρόνια αργότερα θα εξιστορηθούν και στο πρόσφατο Dark Knight the last crusade των Miller-Azarello)...Συναντιέται ορισμένες φορές για κανένα ποτό(άν και ο ίδιος δεν πίνει)με τον παλιό φίλο και συνεργάτη του James Gordon(ο οποίος βγαίνει στη σύνταξη όπου να' ναι και γνωρίζει τη μυστική του ταυτότητα)και ορισμένα βράδυα τα όνειρα του στοιχειώνονται από το θάνατο των γονιών του,και από τη νυχτερίδα που είχε δει μικρός όταν έπεσε μέσα στη σπηλιά που θα γίνονταν στο μέλλον η θρυλική batcave...

Στη Gotham city επικρατεί η απόλυτη αναρχία,η εγκληματικότητα έχει φτάσει στα ύψη και μία συμμορία που ονομάζονται μεταλλαγμένοι(mutans)κάνει ότι μπορεί για να την κρατήσει εκεί...Μετά από μία επίθεση εναντίων του με την οποία νιώθει αβοήθητος και τρωτός,ο Bruce αποφασίζει να επιστρέψει στην ενεργό δράση(αφού ξαναδεί ένα όραμα με τη νυχτερίδα που είχε δεί τότε μικρός στη σπηλιά)...Στη πρώτη του νύχτα θα σταματήσει μεταλλαγμένους από το να κάνουν κακό σε δύο κορίτσια ένα από τα οποία(Carrie Kelley) θα γίνει αργότερα η νέα Robin,όταν ο Bat Man θα σταματήσει τα σχέδια του Harvey Dent(two face)που μέχρι τότε πίστευαν ότι είχε γιατρευτεί....Όταν μαθαίνει ότι ο Bat Man βρίσκεται στα ίχνη ολόκληρης της συμμορίας και του αρχηγού τους αποφασίζει να τον ακολουθήσει φορώντας τη δική της στολή του Robin...Χρησιμοποιόντας τη τεχνολογία του αποδεκατίζει τους μεταλλαγμένους αλλά ο αρχηγός τους τον αποκαλεί δειλό και του λέει να παλέψουν σώμα με σώμα,κάτι που ο Bat Man δέχεται να κάνει for the old good times....Μονάχα που αυτές οι εποχές έχουν περάσει και ένας γερασμένος και σκουριασμένος Bat Man δεν τα καταφέρνει τόσο καλά απέναντι στον νεότερό του μεταλλαγμένο και σώζεται τελευταία στιγμή με παρέμβαση της Carrie....Θα ξεφύγουν και θα κατευθυνθούν στην bat cave για να φροντίσουν τα τραύματα του Bruce...Εκεί ο ίδιος θα αποφασίσει να την κρατήσει κοντά του σαν συνεργάτιδά του...Kαι με την βοήθεια του φίλου του Gordon(που κάνει τα στραβά μάτια να "δραπετεύσει" ο αρχηγός των μεταλλαγμένων)θα αντιμετωπίσει τον αρχηγό σε δικό του περιβάλλον αυτή τη φορά(μέσα στις λάσπες που θα τον καθιστούν πιο αργό απέναντι στον Bat Man)και θα τον νικήσει παίρνοντας τους υποστηρικτές του και κάνοντας τον δικό του "στρατό"...

Όλα αυτά "θορυβούν" τον λευκό οίκο του οποίου ο πρόεδρος ζητάει από τον Superman(που ο Miller ουσιαστικά παρουσιάζει σαν "λακέ" του προέδρου),να "κάνει αυτό που είναι σωστό" για τη χώρα δηλ. να εμποδίσει τον Bat man να αποκτά ολοένα μεγαλύτερη δύναμη και επιρροή...Πρώτα όμως ο άνθρωπος από ατσάλι πρέπει να εμποδίζει τις σοβιετικές δυνάμεις σε χώρα της Λατινικής Αμερικής κάτι που μπορεί να οδηγήσει στον Τρίτο Παγκόσμιο πόλεμο(μην ξεχνάτε βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του '80 και ο ψυχρός πόλεμος βρίσκεται στο αποκορυφομά του..)Ο άνθρωπος νυχτερίδα όμως έχει να αντιμετωπίσει και άλλα προβλήματα αφού ο Joker(που βρίσκονταν τα τελευταία χρόνια σε κατατονική κατάσταση)συνέρχεται και ως καλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή τους σκοτώνει όλους..Επίσης η νέα αρχηγός της αστυνομίας(που παίρνει τη θέση του Gordon)εκδίδει ένταλμα σύλληψης του....Ο Superman καταστρέφει την πυρηνική βόμβα των Σοβιετικών(κάτι που σχεδόν τον σκοτώνει και ξαναπαίρνει τα πάνω του στην έκθεση του στον ήλιο)δημιουργώντας ηλεκτρομαγνητικά κύματα που οδηγούν σε ένα μεγάλο black out,βυθίζοντας τις περισσότερες πόλεις σε πλήρη αναρχία,με την εγκληματικότητα να είναι στα ύψη..Ο Βat Man με το στρατό του όμως διατηρεί το Gotham "καθαρό" από οποιαδήποτε απειλή και πλιάτσικο,μετατρέποντας την πόλη σε ασφαλές μέρος με τη δική του δύναμη και παρουσία.Κάτι που δεν αρέσει στη κυβέρνηση των ΗΠΑ που πλέον διατάζει τον yes sir man της τον άνθρωπο από ατσάλι να σταματήσει μία και καλή τον νυχτερίδα....Όλα δείχνουν ότι η τελική μάχη ανάμεσα στους δύο πρώην συντρόφους Leagers έχει πια φτάσει,αλλά και ο Bruce Wayne θα πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι του,και δεν έχει πει ακόμα την τελευταία του λέξη....

Σίγουρα ότι πιο διαφορετικό είχε διαβάσει το αναγνωστικό κοινό με ήρωα τον Bat Man μέχρι τότε....Ένας γερασμένος και κουρασμένος νυχτερίδας με παραπανίσια κιλά και περιορισμένες αντοχές που όμως "το έλεγε η καρδιά του",ενίοτε στενόμυαλος και λίγο πιο "φασιστικός"(ας μου επιτραπεί η έκφραση)στις ιδέες και στις μεθόδους του,ο Βat Man του Miller με σιγουριά δεν είναι your dad's Bat Man(ειδικά εκείνος της ομώνυμης σειράς στα 60's Με τον δανδή Adam West)...Ο ίδιος μάλιστα ο δημιουργός του Bat Man, Βob Kane είχε δηλώσει ότι βρήκε την όλη ιστορία πολύ μπερδεμένη και πολιτικοποιημένη για τα γούστα του(αλλά αυτός άνηκε στη παλιά γενιά έτσι και αλλιώς,πιο αθώες εποχές κ.τ.λ. κ.τ.λ.)Παρ'όλα αυτά το κόμικ αυτό του Miller(όπως και το Watchmen του Moore)ήταν αυτό που έκανε κοινό και κριτικούς να δουν τα κόμικ ως σοβαρή μορφή τέχνης που δεν απευθύνονταν μόνο σε παιδιά ή έστω ενήλικες με παλιμπαιδισμό...

Βέβαια θα έλεγα ότι ίσως απομάκρυνε τον Bat Man από τις ρίζες του,αλλά μας έδειξε και ένα διαφορετικό κομμάτι του που μέχρι τότε δεν είχαμε δει στις ιστορίες του, και θεωρώ επίσης αριστουργηματική την κλιμάκωση της ιστορίας τόσο στην αρχή(το πώς ξαναγυρίζει στη δράση ο Wayne)όσο και στο τέλος(την τελική αναμέτρηση των πάλαι ποτέ world's finest)ενώ το γεγονός ότι όπως ανέφερα και προηγουμένως ακόμα και σήμερα μεγάλοι δημιουργοί στηρίζονται σε αυτό το κόμικ για τις δικές τους δημιουργίες και στο πώς παρουσιάζουν τον Bat Man(τόσο εξωτερικά,όσο και εσωτερικά) νομίζω ότι δείχνει την διαχρονικότητα του έργου αυτού.
H δημιουργική ομάδα απλά η Dream team της εποχής.Miller(στα καλά του τότε σχέδια)Klaus Janson ο απόλυτος "noir"μελανωτής(ειδικά στις δουλειές του Miller)και Lynn Varley σύντροφος στη ζωή και στην τέχνη,με τα καταπληκτικά της χρώματα που ξεχωρίζουν για τη ζωντάνια τους και προσθέτουν ζωή στα ελιστικά σχέδια του Miller.

Το κόμικ κυκλοφόρησε σε 4 τεύχη από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Ιούνιο του 1986,ενώ απο τότε έχει εκδοθεί πάρα πολλές φορές σε trade paperbacks,hardcovers,aniversary editions ενώ στα ελληνικά έγινε μία προσπάθεια να εκδοθεί σε αυτόνομους τόμους απο την Ars Longa που έβγαλε μόνο τους 2 πρώτους(και οι υπόλοιποι 2 τόμοι μπήκαν στο περιοδικό Παρα Πέντε για να ολοκληρωθεί η ιστορία)και από τις εκδόσεις Anubis που το έχει επίσης εκδόσει σε αυτόνομο graphic novel.15 χρόνια μετά ο Miller κυκλοφόρησε και ένα sequel(που δυστυχώς δεν θα έπρεπε)του κόμικ το Dark Knight strikes again,καθώς και πέρυσι μία ακόμα συνέχεια το DK3 the master race με βοήθεια στο σενάριο από Brian Azzarello και στα σχέδια από Andy Kubert..

Κόρτο Μαλτέζε - "Βουντού Για Τον Κύριο Πρόεδρο" & "Η Λιμνοθάλασσα Των Όμορφων Ονείρων" (Παρουσίαση / Κριτική)

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Οι Εκδόσεις Μικρός Ήρως και το Έθνος της Κυριακής επιστρέφουν με το, καθιερωμένο πλέον, Κόρτο Μαλτέζε. Έτσι λοιπόν και το τεύχος που κυκλοφόρησε στο φύλλο της 27ης Μαΐου, συνεχίζεται η αναδημοσίευση των κλασσικών, αλλά πάντα σύγχρονών, περιπετειών του Hugo Pratt, με 2 ακόμα 20-σελίδων ιστορίες από το Pif Gadget, πιο συγκεκριμένα η 3η και η 4η ιστορία του συγκεντρωτικό άλμπουμ "Βουντού Για Τον Κύριο Πρόεδρο" (ομώνυμος τίτλος), τίτλοι των οποίων είναι "Βουντού Για Τον Κύριο Πρόεδρο" και "Η Λιμνοθάλασσα Των Όμορφων Ονείρων". Σημειωτέον πως και οι 2 ιστορίες δημοσιεύονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα έγχρωμες

Στα περιεχόμενα επίσης του τεύχους είναι και η συνέχεια της παρουσίασης της "Ελληνικής Βιβλιογραφίας του Hugo Pratt" του Λευτέρη Ταρλαντέζου, με παρουσίαση 12 ακόμα δημιουργιών του τρομερού σεναριογράφου και σκιτσογράφου! Το εξώφυλλο είναι της ιστορίας "Η Λιμνοθάλασσα Των Όμορφων Ονείρων", με 2 σκίτσα του Pratt από τις σελίδες 26(πάνω σκίτσο) και 28 (κάτω σκίτσο). Ένα πραγματικά πανέμορφο εξώφυλλο! Το οπισθόφυλλο ανήκει στην ιστορία "Βουντού Για Τον Κύριο Πρόεδρο", με σκίτσα του Pratt από τις σελίδες 17 (πάνω σκίτσο) και 19 (κάτω σκίτσο). Ας περάσουμε όμως στην αναλυτικότερη παρουσίαση - κριτική των περιεχομένων ιστοριών.

Το τεύχος ανοίγει με μία από τις προσωπικά αγαπημένες μου ιστορίες του Κόρτο (ναι όπως καταλάβατε την συγκεκριμένη είχα την ευλογία να την έχω διαβάσει προ πολλού), το "ΒΟΥΝΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟ". Η ιστορία μας διαδραματίζεται στο Πορτ Νουκάλ στη Γουαδελούπη στις Υπήνεμες Νήσοι, το έτος 1917. Εκεί βρίσκουμε τον αγαπημένο μας ναυτικό Κόρτο Μαλτέζε μαζί με τον καθηγητή Στάινερ, όπου εκεί βρίσκουν τον "Μεγάλη Μάσκα", και μπλέκουν σε μία στημένη δίκη παρωδία με κατηγορούμενη την Σολεδάδ Λόκααρθ και τον πιστό της σύντροφο Ιησού-Μαρία, που τους γνωρίσαμε στην περιπέτεια "Η Αιτία Ήταν Ένας Γλάρος". Μόνο που ο Κόρτο Μαλτέζε δεν θυμάται τι συνέβει τότε λόγω της προσωρινής απώλειας μνήμης. Πολιτικά παιχνίδια, συμφέροντα, κατοχή εξουσίας, μαύρη μαγεία, τίποτα δεν λείπει από αυτό το εξαιρετικό μείγμα, που προσφέρει ένα άρτιο αποτέλεσμα!

Τα στοιχεία που την κάνουν ακαταμάχητη στα μάτια του αναγνώστη είναι η απόλυτη ένωση του στοιχείου του υπερφυσικού με τα πολιτικά στοιχεία. Κάτι που έχει πετύχει ο Pratt τόσο εξαιρετικά, είναι η τοποθέτηση των ηρώων σε μία ρεαλιστική ατμόσφαιρα, αλλά παρ' όλα αυτά καταφέρνει να συνυπάρχει το υπερφυσικό στοιχείο, αρμονικά, κάνοντάς την μία ιδιαίτερη ανάγνωση. Ένα ακόμα θετικό της ιστορίας είναι ο τρόπος που συνδέεται με τις προηγούμενες περιπέτειες. Η επανεμφάνιση της Σολεδάδ ήταν μία ευχάριστη έκπληξη, που έφερε αρκετές ειρωνείες, στοιχείο των ιστοριών Κόρτο Μαλτέζε. Το σενάριο εξαιρετικό, με πολύ καλή απόδοση των πολιτικών απόψεων, κάνοντάς την ευανάγνωστη. Το σχέδιο εξαιρετικό, και το χρώμα προσδίδει στο σενάριο. Εξαιρετικότατη ιστορία!

Η βασική ιστορία του τεύχους όμως "Η ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΤΩΝ ΟΜΟΡΦΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ", είναι μία ακόμα εξαιρετική προσθήκη στο μύθο του τυχοδιώκτη ευγενή! Διαδραματίζεται στο Δέλτα του Ορινόκο, όπου εκεί βρίσκεται μία από τις πιο επικίνδυνες λιμνοθάλασσες του Ορινόκο, η λεγόμενη λιμνοθάλασσα των όμορφων ονείρων. Εκεί ζουν τα πιο δηλητηριώδη έντομα, που σε σκοτώνουν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο: βυθίζοντας σε σε ένα ατελείωτο όνειρο, που ποτέ και κανείς δεν ξυπνάει... Ο Κόρτο Μαλτέζε μαζί με τον φίλο του Μιλόρδο ανακαλύπτουν έναν στρατιώτη ξεχασμένο στα όνειρά του, αντιμετωπίζοντας όσα είχε πράξει όταν βρισκόταν εκτός ονείρου. Μία από τις πιο συγκινητικές και δραματικές ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε, με απώτερο μήνυμα, την εξιλέωση του ανθρώπου.

Σίγουρα και μόνο από την περίληψη καταλαβαίνεις πόσο βαθιά είναι η συγκεκριμένη ιστορία. Όπως λέει και το ρητό "Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου", αυτή η ιστορία προσπαθεί να δώσει την πλήρη σημασία αυτής της έννοιας, αλλά με μία άλλη, πιο κριτική ματιά. Εξιλέωση, ονομαζόμενη, είναι ότι ζητάει ο άνθρωπος. Ο στρατιώτης αυτός λοιπόν, ψάχνει την συγχώρεση στα μάτια όλων όσων έβλαψε, και έμμεσα, λύνει τα προβλήματά του, και βρίσκει την γαλήνη. Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο στην νέα περιπέτεια, είναι πώς ο Pratt κατάφερε μέσα σε μονάχα 20 σελίδες να καταφέρει να φέρει εις πέρας ένα τέτοιο σενάριο, με τέτοια τεράστια επιτυχία! Το σενάριο είναι τόσο καλά συνειδητοποιημένο, που την κάνει απολαυστική στον αναγνώστη. Το μυστήριο και ο θαυμασμός κρύβονται πίσω από κάθε σελίδα. Το βαθύτερο νόημα της ζωής, το τι είναι να είσαι άνθρωπος, όλα αυτά αποδίδονται σε τόσο λίγο χώρο. όλα έρχονται σε ένα συγκινητικό και λυπητερό φινάλε. Υποκλίνομαι στον Hugo Pratt και μόνο που το έφερε αυτό εις πέρας αλλά και πέτυχε να με κάνει να δακρύζω (όχι ότι απλά είμαι ευαίσθητος από φύσιν). 

Όμως δεν είναι αυτό το καλύτερο στοιχείο της ιστορίας. Η σκηνοθεσία είναι το κάτι άλλο. Η μεταφορά από το ένας μέρος στο άλλο, από το ένα σκηνικό στο άλλο, η παράλληλη ύπαρξη πραγματικότητας και ονείρου. Όλα αυτά δοσμένα απλόχερα από τον Pratt, δείχνοντάς τα σαν να ήταν παιχνιδάκι να επιτευχθούν! Τα σκίτσα εξαιρετικά, το χρώμα πιστεύω θα ήταν ακόμα καλύτερο αν ήταν ένα τόνο παραπάνω. Να προσθέσω μία τραγική ειρωνεία. Πιστεύω όλοι προσέξατε ότι οι ινδιάνοι δεν κοίταγαν τον στρατιώτη κατά τη διάρκεια του ονείρου. Αυτό εξηγείται στο ότι, οι ινδιάνοι τον κοίταγαν που καθόταν στην καρέκλα, ενώ στο όνειρο ο στρατιώτης περιφέρονταν μέσα στη λίμνη... Τέλος, να εξηγήσω γιατί δεν την ονομάζω την καλύτερη ιστορία Κόρτο Μαλτέζε. Γιατί πολύ απλά δεν είναι ιστορία του Κόρτο Μαλτέζε. Ο Κόρτο εμφανίζεται σε δευτερεύοντα ρόλο, χωρίς κάποια ιδιαίτερη συμμετοχή στη πλοκή. Άλλα όπως και να έχει, είναι αδιαμφισβήτητα μία από τις καλύτερες του ήρωα!

Το κόμικς Une etrange affaire / Vaudou pour monsieur le president πρωτοεκδόθηκε στο γαλλικό Pif Gadget #108, στις 18 Μαρτίου 1971. Έπειτα δημοσιεύθηκε στο συγκεντρωτικό άλμπουμ Corto Toujours Un Peu Plus Noin, που κυκλοφόρησε από την Casterman τον Απρίλιο του 1974. Τα εξώφυλλα και οι ιστορίες έγχρωμες πάρθηκαν από την έκδοση Corto Maltese Poche #11, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2007. Το κόμικς La Lagune des Beaux Songes πρωτοεκδόθηκε στο γαλλικό Pif Gadget #117, στις 20 Μαίου 1971. Έπειτα δημοσιεύθηκε στο συγκεντρωτικό άλμπουμ Corto Toujours Un Peu Plus Noin, που κυκλοφόρησε από την Casterman τον Απρίλιο του 1974. Τα εξώφυλλα και οι ιστορίες έγχρωμες πάρθηκαν από την έκδοση Corto Maltese Poche #12, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2007. Και στις 2 ιστορίες το σενάριο και τα σχέδια αποδίδονται στον Hugo Pratt και τα χρώματα στην Patrizia Zanotti. Για την ελληνική έκδοση, η μετάφραση και η επιμέλεια έγιναν από τον Λευτέρη Ταρλαντέζο, με υπεύθυνο έκδοσης τον Λεωκράτη Ανεμοδουρά.

Ένα τεύχος που δεν πρέπει να το χάσει κανένας και σας το συνιστώ ανεπιφύλαχτα!

Silver Surfer Requiem των J. Michael Straczynski & Εsad Ribic

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

''I understand that on Earth there are insects..Monarch butterflies...that often live only two weeks. To them, two weeks is a generation. So if I have but a month, then I have two generations of life ahead of me.'' -Norrin Radd - Silver Surfer

Το 2001 η Marvel ξεκίνησε μία νέα σειρά με τίτλο The End στην οποία παρουσιάζονταν οι κυριότεροι χαρακτήρες της σε αυτό που θα ονομάζαμε τελευταία ιστορία τους.Η αρχή έγινε με την τελευταία ιστορία του Hulk(Hulk : The End)όπως την παρουσίασε την ίδια χρονιά σε ένα one shot ο Peter David με τον παλιό συνεργάτη του Dale Keown.

Aπό τότε αξιόλογοι δημιουργοί παρουσίασαν μικρά διαμαντάκια μέσα από μεμονωμένα τεύχη ή limited series με ήρωες όπως ο Wolverine,Iron Man,Punisher και φυσικά το πολύ μεγαλύτερο σε έκταση X-MEN The End που ολοκληρώθηκε σε 3 σειρές των 6 τευχών(18 συνολικά)από τον Chris Claremont.Σήμερα την τιμητική του έχει το αριστούργημα των J. Michael Straczynski & Εsad Ribic Silver Surfer Requiem.

H σειρά κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2007 και ολοκληρώθηκε σε 4 τεύχη τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς..Το θέμα του φυσικά(όπως και όλη η σειρά The End της Marvel)μιλάει για την τελευταία ιστορία του Surfer.Ο μηχανισμός που κάνει το ασημένιο κορμί του Surfer ανθεκτικό στο διάστημα,στο κρύο,στον πόνο και τη ζέστη των άστρων που πεθαίνουν,αρχίζει να μην λειτουργεί....Ο Reed Richards μέσα από test που κάνει αποκαλύπτει τη φρικτή αλήθεια στον Norrin...Έχει μόνο λίγες εβδομάδες ζωής,με τον μηχανισμό να καταρρέει και μαζί και το οργανικό σύστημα του Radd.... 

O Norrin πριν "φύγει" θέλει να κάνει κάτι για τον κόσμο που αγάπησε σαν τον δικό του,τη Γη...Ζητά τη γνώμη του Spider man ο οποίος όμως δεν μπορεί να βρει την απάντηση στο πώς μπορεί να αλλάξει κάποιος τον κόσμο...Δίνοντας σαν δώρο λίγη από τη κοσμική του δύναμη στην Mary Jane η οποία βλέπει τον κόσμο και τους γαλαξίες με τα δικά του μάτια,ο Spidey προτείνει να το κάνει αυτό έστω και για λίγο σε όλους τους ανθρώπους....Να τους δείξει ότι μπορούν να αλλάξουν αν δουν πόσο καλύτεροι μπορούν να γίνουν...Και ας αντλήσει δύναμη από το κουρασμένο πλέον μηχανισμό του σώματός του...Έστω και για 5' της ζωής τους....Είναι το τελευταίο δώρο του προς όλους εμάς...Στο ταξίδι γυρισμού στην Zenn-la ο Surfer θα βοηθήσει 2 φυλές που βρίσκονταν σε πόλεμο εδώ και 50 γενιές(για τα διαφορετικά πιστεύω τους και τη θρησκεία τους)να καταλάβουν πόσο λάθος είχαν και πόσο εξαπατημένοι ήταν από τους ηγέτες τους....

Στον πλανήτη Zenn-La,που τόσο αγάπησε και για την σωτηρία του κάποτε θυσίασε την ανθρώπινη φύση του(όχι όμως και την ψυχή του)θα γραφτεί ο τελικός επίλογος στην ιστορία του Silver Surfer...Φίλοι,συμπολίτες,ακόμα και ο ίδιος ο δημιουργός του ο Galactus θα είναι εκεί για να τον αποχαιρετήσουν στο τελικό του ταξίδι....Ένα πραγματικό διαμάντι σε ολόκληρη τη σειρά,με την υπογραφή του ταλαντούχου Straczynski που εδώ γράφει μία από τις καλύτερες και πιο συγκινητικές ιστορίες του(οι διάλογοι τόσο με τον Spidey όσο και με τον Doctor Strange είναι συγκλονιστικοί) η οποία σε συνδυασμό με την υπέροχη ζωγραφική του Esad Ribic πραγματικά κόβει την ανάσα...

Κάθε panel είναι και ένα μικρό(ή μεγαλύτερο)έργο τέχνης.Μπορείς να χαζεύεις ολόκληρα λεπτά κάθε καρέ,να βλέπεις την ιστορία να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια σου και αυτό είναι κάτι που μόνο ένας καλλιτέχνης του βεληνεκούς του Ribic μπορεί να πετύχει...Ένα βαθιά ανθρώπινο και συγκλονιστικό έργο,ένας επίλογος σε ένα υπεργαλαξιακό ταξίδι που κράτησε δεκαετίες,ένα συγκινητικό αντίο από ίσως τον πιο ανθρώπινο "εξωγήινο" που υπήρξε ποτέ στα κόμικ...Μία ιστορία που μέσα σε 4 μόλις τεύχη είπε όσα δεν έχουν πει άλλοι σε 50....Μέσα στις κλασικότερες στιγμές του Surfer που έζησε ένδοξες στιγμές στο παρελθόν με δημιουργούς όπως οι Lee,Starlin,Kirby,Buscema,Lim κ.α. Προτείνεται με κλειστά τα μάτια!!

"Welcome to the club, Roy! - Σκωτσέζικο ντους" (Μέρος Ε)

(Διασκευή: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Όταν πήραμε θέση στα επίσημα θεωρεία του σταδίου, διαπιστώσαμε πως δεν είμαστε οι μόνοι που ενδιαφέρονταν. Δίπλα μας κάθονταν παράγοντες και προπονητές και άλλων συλλόγων. ο Μακέι είχε γίνει το "μήλον της έριδας" για πολλούς. Βγήκε στον αγωνιστικό χώρο περιχαρής, χαιρετώντας τον κόσμο και η αυτοπεποίθηση ήταν σίγουρα ένα από τα χαρακτηριστικά του. Μέσα στο ματς παρουσίασε πολλές αρετές, ενώ δεν παράλειπε να κινείται και να φέρεται σαν αρχηγός. Προς τα μέσα του β΄ημιχρόνου μάλιστα, ήταν και ο σκόρερ του μοναδικού γκολ, χαρίζοντας τη νίκη στην ομάδα του.

Δυο μέρες αργότερα, εμφανιστήκαμε στο συμβούλιο, μαζί με το Μπεν. Μόλις ήρθε η στιγμή να πω την άποψή μου, τόνισα ότι ναι μεν ήταν σπουδαίος ποδοσφαιριστής, αλλά δεν φάνηκε να τον συμπαθούν οι συμπαίκτες του, λόγω του αλαζονικού του χαρακτήρα. "Το στιλ του, ίσως να μην ταιριάζει με μας" κατέληξα. Τους παρακάλεσα να με αφήσουν να δώσω μια τελευταία ευκαιρία στο Φέιν, το επόμενο Σάββατο, που θα αντιμετωπίζαμε στην έδρα μας τη Μπέρντιν. Ο πρόεδρος συμφώνησε μαζί μου.

Mandrake the Magician

Στις 11 Ιουνίου του 1934 εμφανίζεται το πρώτο επεισόδιο του strip comic με τίτλο "Mandrake the Magician" της εταιρείας King Features Syndicate, το οποίο δημοσιεύεται σε συνέχειες από καθημερινή εφημερίδα των ΗΠΑ. Ένας νέος συναρπαστικός εικονογραφημένος υπέρ-ήρωας, ο πρώτος στα χρονικά, είχε γεννηθεί! Δημιουργός της σειράς ήταν ο εμβληματικός  Lee Falk (1911 - 1999), ο οποίος σύντομα παρέδωσε τα σχεδιαστικά μόνο ηνία στον καλλιτέχνη Phil Davis και, μετά το θάνατο του τελευταίου, στον Fred Fredericks.

Frank S. Pepper - Η Βρετανική Σχολή στα καλύτερά της!

Το εξώφυλλο του 1ου τεύχους του "Tiger"
(11 Σεπτεμβρίου 1954)

(Γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Γεννημένος στο προάστιο Ilford του Βορειοανατολικού Λονδίνου στις 8 Φεβρουαρίου του 1910, ο Βρετανός συγγραφέας και δημιουργός εικονογραφημένων εκδόσεων Frankenstein Stuart Pepper  (πιο γνωστός ως Frank S. Pepper) έδειξε από πολύ μικρός το έμφυτο ταλέντο του στη συγγραφή ιστοριών. Αρχικά (1926) σαν βοηθός συντάκτη αλλά και παιδί για όλες τις δουλειές, εργάσθηκε στην εφημερίδα “The Children’s Newspaper” υπό τον εκδότη Arthur Mee και μέσα σε 4-5 χρόνια είχε ήδη επεκτείνει τη συνεργασία του ως ελεύθερος συντάκτης σε πολλά άλλα έντυπα. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 κι έπειτα είχε εξελιχθεί σε έναν επιτυχημένο δημιουργό, του οποίου σενάρια δημοσιεύονταν σε μια πληθώρα τίτλων (“The Triumph”, “Champion”, “Knockout”, “The Comet”, “Lion”, “Eagle” αλλά και στο εμβληματικό “Tiger”) ενώ ο ίδιος υπέγραφε με 4-5 διαφορετικά ψευδώνυμα (John Marshall, Mark Grimshaw, Hal Wilton, Rupert Hall, John Morion). Συνεργάσθηκε με πασίγνωστες εταιρείες, όπως η “Amalgamated Press” (“A.P.”), “Hulton Press” κ.α.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ GUIDO NOLLITA - TOM, ΡΙΝΓΚΟ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ, ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΦΑΣΟΛΙ (ΜΕΡΟΣ Δ')

Του Ίωνα Αγγελή

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ GUIDO NOLLITA

ΜΕΡΟΣ Δ’

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ GUIDO NOLLITA - MISTER NO (ΜΕΡΟΣ Γ')

Του Ίωνα Αγγελή

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ GUIDO NOLLITA

ΜΕΡΟΣ Γ': ΜΙΣΤΕΡ ΝΟ 

Εισαγωγή: Η αγαπημένη δημιουργία του Sergio Bonelli (Guido Nolitta). Από την αρχή τον κέρδισε και μέχρι και το τελευταίο τεύχος του ήρωα το 2006 έμεινε πιστός στους αναγνώστες. Ήταν ο αγαπημένος του και πάντα έδινε τον καλύτερό του εαυτό όταν έγραφε τα σενάρια των τευχών του. Έγραψε συνολικά 59 ιστορίες (μαζί με τις μικρές ιστορίες).

Χρόνια πολλά αιώνιε έφηβε Τζίμμυ!!!

Ο εμβληματικός συγγραφέας μυθιστορημάτων και διηγημάτων αστυνομικής πλοκής και όχι μόνο, Τζίμμυ Κορίνης έχει σήμερα τα γενέθλιά του (είδε το φως στις 8 Ιουνίου του 1937) και του ευχόμαστε ολόψυχα να τα 100στήσει με υγεία  και πάντα δημιουργική διάθεση!!!

Χρόνια σου πολλά, φίλτατε Τζίμμυ!!!

Διαβάστε αναλυτικά το βιογραφικό του σπουδαίου δημιουργού στον παρακάτω σύνδεσμο:

Λήμμα Τζίμμυ Κορίνη στην ελληνική Βικιπαίδεια