Κριτική - Στα Μυστικά του Βάλτου

(του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη)

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Polaris το ελληνικό graphic novel με τίτλο "Στα Μυστικά του Βάλτου", βασισμένο στο ομώνυμο έργο της Πηνελόπης Δέλτα (1874 - 1941). Μια υπέροχη δημιουργία σε σενάριο και διαλόγους του δημοσιογράφου Γιάννη Ράγκου και εικονογράφηση του Παναγιώτη Πανταζή. Το βιβλίο, αληθινά απολαυστικό όσο και καθηλωτικό, μας μεταφέρει στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν ελληνικά και βουλγαρικά σώματα ατάκτων μάχονταν σκληρά για την κυριαρχία στην -κατεχόμενη τότε από τους Τούρκους- Δυτική Μακεδονία.

Αψηφώντας τις στερήσεις και τις μολυσματικές ασθένειες, οι Έλληνες μαχητές υπερέβαλαν συχνά εαυτούς στην προσπάθειά τους να εμψυχώσουν τους ορθόδοξους πληθυσμούς και να εκδικηθούν για τα εγκλήματα της άλλης πλευράς. Μέσα από τη διήγηση του νεαρού Αποστόλη, ξεδιπλώνεται μπροστά μας η συγκλονιστική εποποιία του βάλτου, όπου είχαν τα αρχηγεία τους οι αρχικαπετανέοι του Μακεδονικού Αγώνα και προβάλει εμφαντικά ο θυσία του Καπετάν - Άγρα (Αγαπηνού) που οραματίστηκε μια συνεργασία με τον εχθρό και το πλήρωσε με τη ζωή του. Τραγικό ήταν το τέλος και του μικρού Γιωβάν, ενός Ελληνόπουλου που είχαν αρπάξει οι κομιτατζήδες και το οποίο αναζητούσε εναγωνίως ο πατέρας του.

Μια δουλειά που ζωντανεύει με ρεαλισμό τη δραματική ιστορία της πολύπαθης Μακεδονίας, η οποία αξίζει γρήγορα να βρει μιμητές.

Βαθμολογία: 9/10

Γκάλοπ του blog "Μπλεκ" - Αποτελέσματα και Αποφάσεις

Ολοκληρώθηκε! Όλες οι ψήφοι σας καταχωρήθηκαν με επιτυχία! Μετά από διάφορες συζητήσεις, καταλήξαμε σε μερικές αποφάσεις που αλλάζουν το blog. Αρχικά να σας ευχαριστούμε θερμά για τη συμμετοχή σας, και τώρα ας περάσουμε στο βασικό θέμα του άρθρου:

Αρχικά, στο ερώτημα "πόσο συχνά διαβάζετε τα άρθρα του blog", προσέξαμε μία μεγάλη συμμετοχή, και βρήκαμε πως οι περισσότεροι από εσάς είστε τακτικοί αναγνώστες, πράγμα που μας χαροποιεί ιδιαίτερα! Έπειτα στο ερώτημα "πόσο συχνά θέλετε να κάνουμε αναρτήσεις", η αλήθεια είναι πως όλες οι προτάσεις επιλέχθηκαν. Αλλά οι 3 πιο δημοφιλής επιλογές ήταν το "κάθε 3 ήμερες" (20%), "όποτε σας βολεύει" (22%) και με νικητή το "καθημερινά" (41%). Τελικά, αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε την νικήτρια επιλογή, και για αυτό λοιπόν, καθημερινά θα υπάρχει νέο υλικό. Να σας πούμε πως, μπορεί μία ημέρα να έχουμε μόνο ένα άρθρο, αλλά την επόμενη να έχουμε 3-4, καθώς είναι δύσκολο να πούμε όχι στην έμπνευση της στιγμής!

Στην ερώτηση "Ποια σειρά αναρτήσεων προτιμάτε περισσότερο" πήγε ως εξής: "Παρουσιάσεις Νέων Εκδόσεων" (67%), "Παρουσιάσεις Παλαιών Εκδόσεων" (63%), "Κριτικές Κόμικς" (61%), "Ανακοινώσεις Νέων Εκδόσεων" (43%), "Εικονογραφημένες Σειρές" (27%), "Αφιερώματα Δημιουργών" (22%), "Παρουσιάσεις Ξένων Εκδόσεων" (17%), "Bend it like... Roy!" και "Δημιουργίες μελών του blog" (7%). Μετά από αυτά τα αποτελέσματα, αποφασίσαμε, να κινηθούμε με την διακοπή της σειράς αναρτήσεων "Εικονογραφημένες Σειρές", και αντιθέτως θα εμπλουτίσουμε το blog με περισσότερα αφιερώματα σε δημιουργούς. Ξαφνιαστήκαμε επίσης από την δημοτικότητα των ανακοινώσεων, οπότε να περιμένετε περισσότερο ειδησεογραφικό περιεχόμενο. Σχετικά με τις κριτικές, το Bend it like... Roy! και τις παρουσιάσεις θα ξαναμιλήσουμε παρακάτω.

Έπειτα, σχετικά με το ερώτημα "ποια σειρά αναρτήσεων θα θέλατε να προσθέσουμε στο μέλλον", όλες οι προτάσεις ήταν δημοφιλείς, αλλά με νικητή όπως αναμενόταν το "Σκαναρισμένα Τεύχη" (με ποσοστό 77%) Να σας ενημερώσουμε πως μπορεί να μην καταφέρουμε να το πραγματοποιήσουμε τελικά, αλλά παρόλα αυτά στις παρουσιάσεις παλαιών εκδόσεων, σας προσφέρουμε ήδη μερικό σκαναρισμένο υλικό των τευχών. Παρόλα αυτά αν τα καταφέρουμε θα ενημερωθείτε. "Η γνώμη των αναγνωστών" τελικά αν και ήταν η 3η κατά σειρά δημοτικότητας (με ποσοστό 47%) αποφασίστηκε να μην πραγματοποιηθεί επίσης, διότι βρήκαμε υπερβολικό να κάνουμε και άλλη κριτική, παρόλα αυτά όμως μπορείτε να σχολιάζεται στο άρθρο. Η μόνη σειρά αναρτήσεων που θα προστεθεί είναι οι "Κριτικές Ταινιών Κόμικς" (βγήκε με ποσοστό 25%), την οποία θα αναλάβει ο Ίωνας Αγγελής.

Λοιπόν, τώρα σχετικά με την ιστορία κόμικ-αφήγημα "Bend it like... Roy!" (του Νίκου Νικολαΐδη) το κοινό χωρίστηκε στη συνέχεια της ανάρτησης. Στην απάντηση "Ναι" πήρε ποσοστό 47%, το "Όχι" πήρε ποσοστό 31% και "Ναι, απλά ολοκληρώστε την τρέχουσα ιστορία" πήρε ποσοστό 22%. Αποφασίσαμε να τελειώσουμε την τρέχουσα ιστορία (η οποία θα αποτελείται από 13 μέρη, και μέχρι στιγμής έχουν βγει τα πρώτα 7 μέρη) και έπειτα ανάλογα με τις προβολές θα πάρουμε την απόφαση αν θα κάνουμε και "Bend it like... Roy! 2". Οι παρουσιάσεις ξένων κόμικς του Σπύρου Ανδριανού, τελικά αποφασίστηκε να μείνουν ενδοευρωπαϊκά στο μεγαλύτερο μέρος τους (καθώς οι ψήφοι ήταν 50% να μείνουν ενδοευρωπαϊκά και το άλλο 50% να θέλει και εκτός Ευρώπης). Στις κριτικές των νέων εκδόσεων, θα επεκταθούμε και σε κόμικ εκτός των εκδόσεων Μικρός Ήρως (με συντριπτικό ποσοστό 82%) από άλλες εκδοτικές (Μαμούθ Comix, Jemma Press, Καθημερινή, Anubis). Αυτές τις κριτικές θα τις αναλάβουν διάφορα άτομα.

Τέλος, στο ερώτημα "ποια δυνατότητα θα θέλατε να προσθέσουμε στο blog" οι απαντήσεις πήγαν έτσι: "Newsletter" (51%), "Slidebar - Νέες εκδόσεις" (49%), "Δελτίο αναρτήσεων εβδομάδας" (47%) και "Αυτόνομες σελίδες του blog" (16%). Αποφασίσαμε να δώσουμε το πράσινο φως στο "Newsletter" και στο "Εβδομαδιαίο Δελτίο Αναρτήσεων". Το πρώτο θα το προγραμματίσουμε αρκετά σύντομα (σε κάποια φάση θα ζητήσουμε το email όσων δεν είναι αναγνώστες του blog) και με αυτό θα σας στέλνουμε στο email σας, link σε κάθε νέο άρθρο. Το δεύτερο, από την άλλη θα το κάνουμε ως διαφημιστικό στη σελίδα μας στο facebook, αλλά να σας πούμε πως δεν μπορούμε να ξέρουμε με σιγουριά ποια άρθρα θα μπουν, καθώς γίνονται και ξαφνικές προσθήκες αλλά και μικρο-αναβολές, που είναι φυσικές.

Οι συνεργάτες του blog: Νίκος Νικολαΐδης, Ίωνας Αγγελής, Σπύρος Ανδριανός, Νίκος Πίκουλας, Μάνος Κασσωτάκης, Στράτος Καββαδάς, Πάνος Θωμόπουλος, Ανδρέας Τσιρώνης, Νίκος Μωραΐτης

Freddy Lombard από Yves Chaland

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Ο Freddy Lombard ή απλά ο ''ενήλικος'' Tin Tin όπως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ήταν δημιούργημα του Γάλλου σχεδιαστή Yves Chaland με μεγάλη θητεία σε περιοδικά όπως το Metal Hurlant και Ah Nana.Το επίθετο του χαρακτήρα είναι ακριβώς το ίδιο με το όνομα της εταιρείας πoυ δούλευε τότε ο δημιουργός.

Ο Freddy είναι ένας νεαρός τυχοδιώκτης που μαζί με τους δύο φίλους του,την Dina και τον Sweep,προσπαθούν απλά να επιβιώσουν στη ζούγκλα της πόλης,και να μαζέψουν λεφτά για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους,αφού μονίμως είναι άφραγκοι...Αυτό τους οδηγεί τις περισσότερες φορές σε συναρπαστικές αλλά και επικίνδυνες περιπέτειες..
Από τις ζούγκλες της Αφρικής,σε απομακρυσμένα κάστρα του Βελγίου και μέχρι τις εσωτερικές αναταράξεις στη Βουδαπέστη,τα μυστήρια τους ακολουθούν πάντα σαν τις σκιές τους...Και ο κίνδυνος έχει μπολιάσει βαθιά στις ψυχές τους και έχει γίνει αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινής τους ζωής.

Αν και ο χαρακτήρας του Freddy Lompard αποτελεί κατά κάποιον τρόπο έναν "κλώνο" του Tin Tin τουλάχιστον εμφανισιακά,μόνο το τσουλούφι(και ενίοτε το παλτό)μοιάζουν να είναι ίδια...Ο ήρωας(πιo κλοσάρ σε σχέση με τον Tin Tin,και τσιμπημένος με την Dina) και οι ιστορίες του Chaland έχουν μία πιo ενήλικη χροιά σε σχέση με αυτές του Herge(ειδικά τις πρώτες του)αν και ο ίδιος ο Chaland καταφεύγει ώρες ώρες σε κάποια στερεότυπα όπως και εκείνος, θέλοντας να αποδώσει στις ιστορίες του καλύτερα το κλίμα της δεκαετίας του '30 όπου αναφέρονται.Η αφήγηση ξεφεύγει ώρες ώρες και ο δημιουργός καταφεύγει και σε πιο "ποιητικά" μονοπάτια που ίσως μπερδέψουν τον όχι και τόσο υποψιασμένο αναγνώστη...

Σχεδιαστικά ο Chaland δεν ακολουθεί τόσο τη λεγόμενη καθαρή γραμμή του Herge,όσο μία αναβίωση της σχολής Marcinelle που ακολουθούσαν Βέλγοι δημιουργοί τη δεκαετία του '40 ,που δούλευαν κυρίως στο εβδομαδιαίο περιοδικό Spirou(Morris,Fraquin,Peyo,Will κ.α.)συνδυάζοντας το καρτουνίστικο με το ρεαλιστικό σχέδιο,επιμένοντας ωστόσο στη κίνηση(ενώ η καθαρή γραμμή ήταν περισσότερο σχηματική).Προσωπικά στο σχέδιό του βλέπω και μερικά στοιχεία από τις δουλειές του Ted Benoit.

Η σειρά έβγαλε 5 μόνο άλμπουμ και τερματίστηκε άδοξα με το θάνατο του δημιουργού σε ηλικία μόλις 33 ετών το 1990 σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα...
Στην Ελλάδα έχουν κυκλοφορήσει 2 άλμπουμ(το 2ο και το 3ο της σειράς)από τις εκδόσεις Μοdern Times στα τέλη της δεκαετίας του '90.Ο Freddy Lombard είναι η μόνη δουλειά του Chaland που έχει μεταφραστεί στην αγγλική γλώσσα και έχει κυκλοφορήσει σε 2 τόμους το 2002 και 2004 ενώ οι εκδόσεις Humanoids έχουν κυκλοφορήσει όλη τη σειρά σε έναν σκληρόδετο τόμο το 2015.Έχουν κυκλοφορήσει τα παρακάτω άλμπουμς
1.Le testament de Godefroid de Bouillon(1981)
2.Le cimetière des éléphants(1984 -Νεκροταφείο Ελεφάντων)
3.La comète de Carthage(1986-Ο Κομήτης της Καρχηδόνας)
4.Vacances à Budapest(1988)
5. F.52 (1989)

Roy of the Rovers #6 - Ο Δρόμος προς την Δόξα

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Το 6ο τεύχος της αγαπημένης σειράς "Roy of the Rovers" κυκλοφόρησε, σήμερα 21 Απριλίου, με Τα ΝΕΑ Σαββατοκύριακο, με τίτλο "Ο Δρόμος προς την Δόξα" (σε σενάριο Tom Tully και σχέδια David Sque). 

Από το προηγούμενο άλμπουμ (#5, του οποίου παρουσίαση θα βρείτε εδώ) τα '70ς έδειχναν όχι μόνο άξια συνέχεια των '80ς, αλλά ίσως και λίγο καλύτερα. Στο #5 είδαμε μία διαφορετική υπόθεση, με λιγότερο δράμα, αλλά πιο πολλά ποδοσφαιρικά προβλήματα. Το #6 λοιπόν αποτελεί μία μίξη των στοιχείων αυτών, και το επιτυγχάνει άριστα. Δεν είναι το πιο δυνατό άλμπουμ της σειράς, αλλά είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα!

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι πως πήρε μερικές ξαφνικές ανατροπές το σενάριο, αλλάζοντας το ρου της ιστορίας. Γενικά, ο σεναριογράφος που παίρνει ρίσκα είναι ο σωστός. Επίσης μου άρεσε το χιούμορ που χρησιμοποιήθηκε. Σχετικά με τη μετάφραση, τελικά τα λάθη που επισημάνθηκαν συνέχισαν να ισχύουν και στο νέο τεύχος (το άρθρο του Μάνου Κασσωτάκη εδώ).

Το χρώμα παραμένει στα ίδια επίπεδα με τα προηγούμενα, χωρίς να είναι και ενθουσιαστικό. Το νέο δισέλιδο αφιέρωμα του Λευτέρη Ταρλαντέζου συνεχίζει να μιλάει για τους δημιουργούς. Το εξώφυλλο να προσθέσω ότι είναι το καλύτερο μέχρι στιγμής της έκδοσης. 

Το κόμικ άλμπουμ "Ο Δρόμος Προς Την Δόξα", στις 48 σελίδες του, αποτελείται από 23 επεισόδια, τα οποία εκδόθηκαν στο βρετανικό περιοδικό Roy of the Rovers, τις ημερομηνίες από τις 5 Μαρτίου μέχρι 15 Οκτωβρίου 1977. Ουσιαστικά, στο νέο άλμπουμ εξελίσσεται το δεύτερο μισό της σεζόν 1976-1977 και η αρχή της σεζόν 1977-1978. Η ιστορία ήταν μέρος του συγκεντρωτικού άλμπουμ Best of Roy of the Rovers: The 1970s που εκδόθηκε από την Titan Comics τον Ιούνιο του 2009. Στο επόμενο αναμένουμε τη συνέχεια της σεζόν 1977-78.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Σελίδες: 52 (48+4 εξωφύλλου)
Σχήμα: 21×28
Χρώμα: Έγχρωμο
Σενάριο: Tom Tully
Σχέδια: David Sque
Υπεύθυνος Έκδοσης: Λεωκράτης Ανεμοδουράς
Μετάφραση: Κωνσταντίνα Φατούρου
Επιμέλεια: Λευτέρης Ταρλαντέζος
Graphic Design – Lettering: Μαρίνα Πάνου
Συγγραφέας Αφιερωμάτων: Λευτέρης Ταρλαντέζος
Περιεχόμενη Ιστορία: Ο δρόμος προς  τη δόξα” (48 σελίδες)
Πρωτότυπη Έκδοση: Roy of the Rovers [1976-1977], Best of Roy of the Rovers: The 1970s [6/2009] – Egmont UK / Titan Comics
Πνευματικά Δικαιώματα: Rebellion Publishing Ltd
Εκδόσεις Μικρός Ήρως Ε.Ε., 2018

Η παρουσίαση της σειράς εδώ
Το επίσημο ελληνικό fanclub του ήρωα εδώ

ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!

A.D.(AFTER DEATH) Aπό Scott Snyder&Jeff Lemire

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Τι θα γινόταν αν βρίσκαμε τη θεραπεία ενάντια στο θάνατο;;;Την απάντηση μας δίνουν δύο μεγάλοι δημιουργοί αυτή τη στιγμή στη βιομηχανία των κόμικ ο Scott Snyder(ΒatMan,American Vampire,Wytches) και ο Jeff Lemire(Moonknight,Descender) στην πρώτη τους κοινή συνεργασία σε κόμικ...

Μία δουλειά που είχε ανακοινωθεί από το Φθινόπωρο του 2015 αρχικά σαν graphic novel,τελικά κυκλοφόρησε τέλη του 2016(Νοέμβριο και Δεκέμβριο το πρώτο και δεύτερο τεύχος)και ολοκληρώθηκε την Άνοιξη του 2017(με το τρίτο τεύχος να κυκλοφορεί με καθυστέρηση τον Μάιο)σε τρία oversized τεύχη απο την(Vertigo των 2010's) Image,στην οποία ο Snyder δείχνει ότι στα copyright owned comics μπορεί να ξεδιπλώσει ακόμα περισσότερο το τεράστιο ταλέντο του χωρίς τους περιορισμούς που επικρατούν στα mainstream δουλεύοντας με χαρακτήρες που δεν είναι δικοί του...

Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο ότι το After Death δεν είναι μόνο κόμικ.Τουλάχιστον όπως τα ξέρουμε μέχρι στιγμής...Υπάρχουν εικονογραφημένα panels με συννεφάκια και όλα τα σχετικά(σε εικονογράφηση του Jeff Lemire που εδώ τον ξαναβλέπουμε σαν σχεδιαστή)αλλά υπάρχουν και πολλές σελίδες πρόζας με κείμενο που συνοδεύει(συνήθως) ένα σχέδιο του Lemire,στα οποία ο Snyder καταθέτει μέσα από τα λόγια του κεντρικού του χαρακτήρα της υπόθεσης,δικές του ιδέες και εμπειρίες για τη ζωή και το θάνατο,και την ματαιότητα του κόσμου στον οποίο ζούμε...

Ακολουθούμε τη ζωή του κεντρικού χαρακτήρα της ιστορίας του Jonah Cooke,από την εποχή που ήταν παιδί αρχές των 80's,την ιδιαίτερη σχέση του με τους γονείς του(ακτιβιστής πατέρας,μητέρα με εύθραυστη υγεία)την επίσκεψη του με τη μητέρα του κυρίως σε παραθαλάσσιες βίλες(που απουσιάζουν οι ένοικοι τους)με το να φαντάζονται ότι ζουν μέσα σε αυτές,μέχρι τη στιγμή που η μητέρα του αρρωσταίνει και χάνει τη ζωή της μαζί με το δεύτερο μωρό που περίμενε...Αυτό θα σημαδέψει το ψυχισμό του Jonah και την άποψη του για τη ζωή και το θάνατο (βάζοντας και τις βάσεις για τη μετέπειτα απόφασή του).Μεγαλώνοντας θα εκδηλώσει τάσεις κλεπτομανίας ακόμα και στα πιο παράξενα πράγματα που θα μπορούσε κάποιος να αφαιρέσει(ολόκληρος πίνακας από βίλα που επισκέπτονταν με τη μητέρα του)μέχρι τη προσέγγισή του από έναν μεγιστάνα της μουσικής βιομηχανίας που θα του αναθέσει ίσως την πιο περίεργη "δουλειά" που έχει κάνει ως τότε....

Στην εποχή 825 ΑD(After Death)o Jonah είναι ήδη 800 χρόνων,η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να νικήσει το θάνατο,αλλά αλήθεια με πιο τίμημα;;;Να ζούνε σε ένα κόσμο που ο χρόνος μετριέται σε κύκλους(50 χρόνια η διάρκεια ενός κύκλου)αλλά όπως φαίνεται και η ίδια η ζωή κύκλους κάνει,τα πάντα επαναλαμβάνονται,οι άνθρωποι ζούνε σε κοινότητες πάνω από την επιφάνεια της γης που θεωρούνται "κατοικήσιμες" ενώ πιστεύουν ότι οι περιοχές στην επιφάνεια της γης που καλύπτονται από σύννεφα,δεν είναι και ούτε υπάρχει ζωή εκεί...Ο Jonah όμως καταλαβαίνει ότι όσα χρόνια και αν ζήσει στο σήμερα ή στο μέλλον,δεν υπάρχει περίπτωση να διαγράψει το παρελθόν του....

Oι εναλλαγές ανάμεσα στο παρελθόν του πρωταγωνιστή και στο μέλλον που ζει γίνονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην προσανατολίζουν τον αναγνώστη από τη ροή της ιστορίας αλλά να κρατάνε το ενδιαφέρων του αμείωτο αν και σε κάποια σημεία νιώθεις ότι η αφήγηση κάπου σε πλακώνει και ορισμένες φορές κάποιες λεπτομέρειες θα μπορούσαν και να λείπουν χωρίς να χάνεται τίποτα από την εξέλιξη της υπόθεσης..Άλλες στιγμές πάλι ένιωσα ότι ακόμα και ο ίδιος ο συγγραφέας ξέχασε στην πορεία κάποιες άλλες λεπτομέρειες που έδειχναν ότι έπαιζαν το δικό τους ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας...Το τελικό αποτέλεσμα νομίζω όμως ότι ικανοποιεί τον αναγνώστη. Κατά κάποιο τρόπο νομίζεις ότι διαβάζεις λογοτεχνικό κείμενο,ημερολόγιο και ιστορία κόμικ όλα σε ένα αρμονικό πάντρεμα μεταξύ τους...

Μου άρεσαν πολύ τα νεροχρώματα που χρησιμοποιεί ο Jeff Lemire τονίζουν έντονα τα μάλλον "μέτρια" σχέδια(σήμα όμως κατατεθέν του) αλλά έρχονται σε πλήρη αρμονία με τα κείμενα του Snyder(ειδικά στις αφηγήσεις),σαν να μιλάνε κατ' ευθείαν μέσα στη ψυχή του και αυτό νομίζω ότι είναι ένα και από τα μεγάλα ατού αυτής της συνεργασίας,ότι τελικά ο ένας δημιουργός συμπληρώνει τον άλλον...Σε κάνουν μέσα από την ιστορία τους να ενδιαφερθείς για τον χαρακτήρα τους,να συμπάσχεις μαζί του,να προσπαθείς και εσύ να ανακαλύψεις τι κρύβεται πίσω από αυτό που νόμιζες μέχρι τότε ότι ήταν η αλήθεια..Επίσης στα υπέρ και το lettering του Steven Wands ειδικά στην πρόζα με την αφήγηση του πρωταγωνιστή που μοιάζουν σαν να προέρχονται από γραφομηχανή(ή τέλος πάντων από πληκτρολόγιο)σαν να κρατάει κάποιο ημερολόγιο καταγραφής της ζωής του και των γεγονότων που ακολούθησαν μετά τη θεραπεία...

Σίγουρα μία δουλειά που πηγαίνει τα κόμικς σε ένα άλλο επίπεδο,μία από τις ίσως πιο προσωπικές ιστορίες που έχει υπογράψει ο Snyder σε συνδυασμό με την αξιέπαινη σχεδιαστική και ζωγραφική προσπάθεια από τον Lemire, αποτελεί ένα ακόμα λόγο για να προσθέσετε αυτό το κόμικ στην pull list σας(είτε τα 3 τεύχη,είτε το hardcover που έχουν κυκλοφορήσει)ενώ φήμες κάνουν λόγο ότι ήδη η Sony αγόρασε τα δικαιώματα της σειράς για τη μεταφορά της στη μεγάλη οθόνη...Για όσους αναζητάνε κάτι το διαφορετικό και ποιοτικό!!!

Επιστροφή στα ‘70ς! – Μπλεκ #5 (23/7/1969)

(του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη)

Επιστρέφουμε σήμερα ξανά στη «χρυσή δεκαετία» των εικονογραφημένων περιοδικών, με παρουσίαση του τεύχους υπ’ αριθμόν 5 του «Μπλεκ», που κυκλοφόρησε την Τετάρτη 23 Ιουλίου του 1969. Στην εικόνα που παραθέτουμε απολαμβάνουμε ένα υπέροχο έγχρωμο σχέδιο του Βύρωνα Απτόσογλου (από εσωτερικό καρέ) που είχε αναλάβει την εικονογράφηση των εξώφυλλων των αρχικών τευχών.

Η ταυτότητα του περιοδικού:

Charlie "The Cat" Carter

Σχέδιο David Sque

(γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Ο Τσάρλι Κάρτερ είναι χαρακτήρας κόμικ και μέλος των Μέλτσεστερ Ρόβερς, μιας φανταστικής ποδοσφαιρικής ομάδας που πρωταγωνιστεί στη σειρά Roy of the Rovers η οποία εκδόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία από το 1954 (στο περιοδικό Tiger), έως το 2001, στο MotD Magazine. Ο Κάρτερ αγωνίζεται στη θέση του τερματοφύλακα με κύρια προσόντα του τα εξαιρετικά αντανακλαστικά, την ευλυγισία και την ετοιμότητα. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, οι οπαδοί της ομάδας, σύμφωνα με το σενάριο, του έχουν προσδώσει το προσωνύμιο "Ο Γάτος" ("The Cat"). Φυσιογνωμικά ο Κάρτερ (με ύψος 1,85 μ. και μακριά ξανθά μαλλιά), είναι πιστό αντίγραφο του βετεράνου γκολκίπερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Γκάρι Μπέιλι. Πρωτοεμφανίσθηκε στη σειρά την περίοδο 1973-74, όταν χρειάσθηκε να αντικαταστήσει τον προηγούμενο τερματοφύλακα της Ρόβερς Τάμπυ Μόρτον και έκτοτε καθιερώθηκε κάτω από τα γκολπόστ της ομάδας. Εκτός από τον αθλητισμό, έχει ασχοληθεί και με το τραγούδι.

"Bend it like... Roy!: Μια σχέση αποκαθίσταται" (7/13)

(διασκευάζει από το κόμικ ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Ενώ οι συμπαίκτες μου παραμιλούσαν από τα φοβερά «καψόνια» που τους υπέβαλλε ο αγριεμένος Τόνυ (εγώ ήμουν τραυματίας όπως υποδήλωνε και το μπαστούνι που χρειάσθηκε να επιστρατεύσω αναγκαστικά εκείνες τις μέρες και έτσι τη γλίτωσα πολύ φθηνά...), στράφηκα έκπληκτος προς τη μνηστή μου και τη ρώτησα που είχε ανακαλύψει αυτό το «κελεπούρι» που είχε στα χέρια, ένα ταλαιπωρημένο σύγγραμμα με τον τίτλο “Memories of Archie Miller”. «Ψαχουλεύοντας το σωρό των βιβλίων που μου έδωσες για να προσφέρουμε στην κλήρωση της λαχειοφόρου αγοράς του χορού του συλλόγου, θυμάσαι; Ρίξε μια ματιά στην υποσημείωση που έχω κάνει στη σελίδα 29». Είχα καταλάβει πολύ καλά τι εννοούσε, μόλις κοίταξα στο επίμαχο σημείο. «Μόλις ο Τόνυ το διαβάσει αυτό, η συμπεριφορά του προς τον Μίλερ θα αλλάξει άρδην», σκέφτηκα φωναχτά. Κρατώντας παραμάσχαλα το σπάνιο πόνημα, ακολούθησα κατά πόδας τον προπονητή μας προς τα αποδυτήρια, καθώς οι παίκτες φαίνονταν έτοιμοι να επαναστατήσουν. Σκόπευα να του δείξω άμεσα το γραπτό, προκειμένου η εμμονή του στην κόντρα με τον αντίπαλο κώουτς να μην πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Επιστροφή στα '70ς! - Ζαγκόρ #24 (5/6/1971)

(γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Σας παρουσιάζω σήμερα το παλαιότερο τεύχος του αγαπημένου μου περιοδικού "Ζαγκόρ"που έχω στην κατοχή μου, ένα από τα ελάχιστα που κατάφερα και διέσωσα από την παιδική μου ηλικία, πριν έχω την τύχη να εμπλουτίσω τη συλλογή μου με κατοπινές προσθήκες!
Ο λόγος για το τεύχος υπ' αριθμόν 24, που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το Σάββατο 5 Ιουνίου του 1971, δηλαδή μόλις 3 ημέρες μετά τη διεξαγωγή του τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης στο Στάδιο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου μεταξύ Άγιαξ και Παναθηναϊκού (2-0).

Η ταυτότητα του περιοδικού:

Επετειακό Νέος Μπλεκ #53 - Ο Αγριόγατος

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Τέσσερα χρόνια Μπλεκ! Ποιος θα το περίμενε; Ένα από τα κόμικς που πέρασε χίλια κύματα και τελικά βγήκε νικητής μέσα από ένα απαιτητικό κοινό, σε μία χώρα της κρίσης είναι ακόμα ζωντανό! Κυκλοφόρησε λοιπόν σήμερα το 53ο τεύχος, το οποίο είναι ένα special νούμερο, με 32 έξτρα σελίδες (που περιλαμβάνουν 3 επιπλέον ιστορίες). 

Η πρώτη ιστορία του τεύχους, είναι του κεντρικού μας χαρακτήρα, Μπλεκ. Η 60-σελίδων ιστορία "Ο Αγριόγατος" είναι σε σενάριο Bane Kerac & Svetozar Obradovic και σχέδια Bane Kerac. Δημοσιεύθηκε στο γαλλικό Kiwi #412, τον Αύγουστο του 1989, και στην Ιταλία στο Il Grande Blek #116 τον Οκτώβριο του 2012. Στον πρωτότυπο ιταλικό τίτλο "Il Gatto Selvaticco", η ιστορία αποτελεί την 3η χρονολογικά δημιουργία του Bane Kerac (προηγούμενες του δημιουργίες του τα "Η Χαμένη Κοιλάδα", Νέος Μπλεκ #50, "Το Νησί των Μαύρων Ιπποτών" , Συλλεκτικό Μπλεκ #101). Αδημοσίευτη στη χώρα μας περιπέτεια. 
Στην νέα περιπέτεια του Μπλεκ, ο ήρωάς μας κατηγορείται για τον φόνο ενός Αμερικανού αξιωματικού. Ο Καθηγητής και ο Ρόντυ τον βοηθούν να δραπετεύσει, και μαζί προσπαθούν να ξεδιαλύνουν την πλεκτάνη που έχει στηθεί...

Η 2η ιστορία ανήκει στον Tarzan, του Joe Kubert. Στο νέο τεύχος, με την 18-σέλιδη ιστορία "Οι Αποστάτες", σε σενάριο Joe Kubert και σε σχέδια Frank Thorne και H. Chaykin (βασισμένο στον χαρακτήρα που δημιούργησε ο Edgar Rice Burroughs), κλείνει 7 δημιουργίες (μερικές μπήκαν στα Tarzan #1-2, Νέος Μπλεκ #50-52). Δημοσιεύθηκε στο Tarzan DC Comics #216, τον Ιανουάριο του 1973, και έπειτα στο άλμπουμ "Tarzan: The Joe Kubert Years Volume One" το 2006 από την Dark Horse Comics. Με πρωτότυπο τίτλο "The Renegades", δημοσιεύθηκε στην Ελλάδα στο Ταρζάν Σούπερ #48 του Δραγούνη, το 1977. 
Στη νέα περιπέτεια του ήρωα, μία ομάδα ιθαγενών λεηλατούν μία νοσοκομειακή μονάδα, και ο Ταρζάν καλείται να τους βρει!

Εισάγεται ο Ρίνγκο έπειτα, με την νέα του ιστορία 124-σελίδων "Οι άνδρες των βουνών", σε σενάριο D. Canzio, και σχέδια Franco Bignotti [Ζαγκόρ, Μίστερ Νο] & Lina Buffolente [Λοχαγός Μαρκ]. Με τον πρωτότυπο τίτλο "Gli uomini delle montagne" δημοσιεύθηκε στο Gli Albi del Cowboy #117-118, τον Αύγουστο του 1973 από τις εκδόσεις Araldo (αλλιώς γνωστή ως Sergio Bonelli Editore), και έπειτα επανεκδόθηκε από την Edizioni If, στο Il Piccolo Ranger #59, τον Απρίλιο του 2017. Η ιστορία θα δημοσιευτεί για πρώτη φορά πανελλαδικά, σε 3 μέρη, στα Μπλεκ #53-55. 
Στην ιστορία, ο Ρίνγκο και ο Ιμπραχίμ στον δρόμο τους προς το φρούριο, αποκλείονται λόγω κακοκαιρίας και παράλληλα σώζουν τη ζωή του Τζέιμς Ούεμπ, ενός αυθεντικού κυνηγού των βουνών. 

Το Παιδί Πάνθηρας συνεχίζει, με ακόμα 8 σελίδες, που αντιστοιχούν σε 4 επεισόδια. Συγκεκριμένα, στα επεισόδια "The Leopard from Lime Street #37-40" που εκδόθηκαν στο Βρετανικό Buster το 1976, και έπειτα επανεκδόθηκαν στο συγκεντρωτικό άλμπουμ The Leopard From Lime Street Album #1 της εκδοτικής Rebellion Comics (Roy of the Rovers). Σε σενάριο Tom Tully (Roy of the Rovers, 1975-1988) και σχέδια M. Western & E. Bradbury. Οι ιστορίες είχαν εκδοθεί στα Μπλεκ Νέας Περιόδου. 
Στη συνέχεια της ιστορίας λοιπόν, οι απαγωγείς του Φίνσυ κλείνουν ραντεβού με τον ήρωά μας, και τον εξαναγκάζουν σε μία δύσκολη αποστολή!

Το κόμικ που κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση στο τεύχος, είναι αδιαμφισβήτητα το κόμικ-βιογραφία του Bruce Lee! Στην ιστορία μαθαίνουμε πράγματα για τη ζωή του μεγάλου ηθοποιού και δασκάλου. Η ιστορία λοιπόν δημοσιεύθηκε από την εκδοτική TidalWave Publications, τον Ιανουάριο του 2014. Είναι 22 σελίδων, σε σενάριο C. Canibano, και σε σχέδια J. Wan. 

Ο επόμενος guest ήρωας του τεύχους είναι ο Μάρτιν Μίστερι, με την ιστορία "Ουρανός από Μόλυβδο" . Με πρωτότυπο Ιταλικό τίτλο "Cielo di Piombo" κυκλοφόρησε στο Martin Mystere Extra #22, το 2001. Η ιστορία είχε ξαναμπεί σε παλαιότερη έκδοση, σε εφημερίδα, τον Δεκέμβριο του 1996. Το 6 σελίδων κόμικ, είναι σε σενάριο Castelli και σχέδια Alessandrini. 
Στην short περιπέτειά του, ο Μίστερι αλλά και ο Ιάβα έχουν ένα μυστηριώδες ραντεβού...

Τέλος, επιστρέφει ο Νάθαν Νέβερ, με μία αδημοσίευτη παγκοσμίως περιπέτεια (2η ιστορία που δημοσιεύουμε πρώτοι παγκοσμίως, προηγουμένως στο Ζαγκόρ #3, την ιστορία του "Δίκαιου") με τίτλο "Κοιτώντας πίσω σου" σε σενάριο & σχέδια M. Alberti, με story τον ήρωά μας να αποδεικνύει τις δυσκολίες της ζωής ενός πράκτορα! 

Επιπλέον, ο Λευτέρης Ταρλαντέζος έχει ένα νέο 2-σέλιδο αφιέρωμα, όπου μας μιλάει για τον κομίστα και σκηνοθέτη Frank Miller! 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Σελίδες: 160
Σχήμα: 15*21

Χρώμα: Έγχρωμο
Τιμή: €3,80

Σενάριο - Σχέδιο: Bane Kerac

Colorist: Άντυ Καντηλιώτη

Υπεύθυνος Έκδοσης: Λεωκράτης Ανεμοδουράς

Μετάφραση - Επιμέλεια/Διόρθωση Κειμένου: Κωνσταντίνα Φατούρου

Layout - Graphic Design: Μαρίνα Πάνου, Ρόζα Φατσέα
Lettering: Γιάννης Μπεβεράτος

Συγγραφέας Αφιερωμάτων: Λευτέρης Ταρλαντέζος

Τίτλος Εικονογραφημένης Ιστορίας: "Ο Αγριόγατος" (60 σελίδες)

Πνευματικά Δικαιώματα: Edizioni If, Dark Horse Comics, TidalWave Publications, Sergio Bonelli Editore
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ ΕΕ 2018

Κλείνοντας να ευχηθώ, χρόνια πολλά Μπλεκ!

Roy Race: ο θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου!

Roy Race: απ' το πενάκι της Yv. Hutton

(γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης, από το λήμμα 'Roy of the Rovers', που ο ίδιος έχει επιμεληθεί στην ελληνική βικιπαίδεια)

Ο Ρόυ Ρέης είναι φανταστικός χαρακτήρας κόμικς, πρωταγωνιστής της σειράς "Roy of the Rovers", που δημοσιεύθηκε στη Μεγάλη Βρετανία από το 1954 έως και το 2001, σε διάφορα έντυπα. Είναι ο πιο διάσημος ποδοσφαιριστής της φανταστικής ομάδας Μέλτσεστερ Ρόβερς, αρχηγός, προπονητής, πρόεδρος και ιδιοκτήτης της, σε διάφορα χρονικά διαστήματα. Ήταν παντρεμένος από το 1976 έως το 1995 με την Penny Laine, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Η σύζυγός του απεβίωσε, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, όταν ο Ρόυ εργαζόταν ως προπονητής στην ιταλική ομάδα Monza. Σταθμούς στην καριέρα του Ρόυ Ρέης αποτέλεσαν η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του συλλόγου το 1975 και ο βαρύτατος τραυματισμός του το 1993, λόγω του οποίου αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την ενεργό δράση. 

Χαμένοι στη μετάφραση

Ο θρυλικός Rοy of the Rovers συνεχίζει να μας κρατά συντροφιά, χάρη στη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως να αναβιώσουν το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό κόμικ της Βρετανίας, σε συνεργασία με το TA NEA ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.

Ο Roy Race, έχει πολλούς φίλους και στην Ελλάδα, παρά την εξαιρετική εκδοτική προσπάθεια όμως, η μετάφραση υστερεί σημαντικά, χαλώντας μια πραγματικά αξιέπαινη πρωτοβουλία.

Δε χρειάζεται να είναι αυτολεξεί η μετάφραση για να είναι ενδεδειγμένη, αρκεί να αποδίδει το νόημα, είναι φανερό ότι γίνεται προσπάθεια απόδοσης, είναι άκρως αποτυχημένη όμως, γιατί πολύ απλά δεν είναι ποδοσφαιρική.

Τα λάθη είναι σημαντικά και δείχνουν έλλειψη ποδοσφαιρικής γνώσης, έλλειψη γνώσης του αγγλικού ποδοσφαίρου γενικότερα, απαραίτητη στο συγκεκριμένο κόμικ που απευθύνεται κυρίως σε ποδοσφαιρικό αναγνωστικό κοινό.

Η ομάδα του Roy κινδυνεύει να αποκλειστεί από το League Cup, όχι από το κύπελλο Αγγλίας (F.A. Cup το ονομάζουν οι Άγγλοι), όμως συνεχώς στη μετάφραση βλέπουμε για ματς κυπέλλου!

Σε ένα εντυπωσιακό ολοσέλιδο καρέ, σε μια αναμέτρηση μέσα στη λάσπη, ενώ στο αγγλικό κείμενο αναφέρεται ότι «η Μέλτσεστερ είναι αήττητη στο πρωτάθλημα και είναι μέσα και στις δύο διοργανώσεις κυπέλλου, έχει πρόβλημα με τα πολλά παιχνίδια (σ.σ. αφού είναι μέσα σε όλες τις διοργανώσεις, με το log-jam oι Άγγλοι εννοούν το βεβαρημένο πρόγραμμα με τα απανωτά παιχνίδια), ενώ παίζει το πρώτο ματς των ημιτελικών του League Cup (oι ημιτελικοί του League Cup είναι διπλοί στην Αγγλία, αυτό ήταν το πρώτο ματς.)»

Στην ελληνική απόδοση βλέπουμε ότι «η Μέλτσεστερ αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα με τα ημιτελικά του κυπέλλου.»

Το λάθος είναι τεράστιο, πρόκειται για άλλη διοργάνωση, και είναι απορίας άξιο πως θα γίνει η μετάφραση στα επόμενα τεύχη, αφού η Melchester θα αποκλειστεί τελικά από το League Cup (συγγνώμη για το spoiler, αλλά δυστυχώς είναι απαραίτητο) και στη συνέχεια θα τη βλέπουμε να παίζει και για το κύπελλο. Πως θα εξηγηθεί στη μετάφραση ότι αποκλείστηκε από το κύπελλο (στην ουσία βέβαια πρόκειται για το League Cup), αλλά θα τη δούμε να …συνεχίζει στο κύπελλο (F.A. Cup, όπως προαναφέραμε);

Άλλο ένα τεράστιο λάθος είναι το παρατσούκλι του Roger Dixon (Ρότζερ Ντίξον) του παίκτη της Μέλτσεστερ που σκοράρει όταν μπαίνει αλλαγή στο ματς.

«Super-Sub» είναι το προσωνύμιο που του χάρισαν οι οπαδοί της Melchester, όχι….σούπερ, όπως βλέπουμε στο Roy of the Rovers που κρατάμε στα χέρια μας. Super-sub (Super-substitute) είναι η «χρυσή αλλαγή» που λέμε στο ποδόσφαιρο, όταν

αναφερόμαστε σε έναν παίκτη που μπαίνει αλλαγή και σκοράρει. Και στις σκέψεις του Ρόι βγαίνει διαφορετιικό νόημα όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, ας μείνουμε όμως στη «χρυσή αλλαγή»

Το συγκεκριμένο Roy of the Rovers που κρατάμε στα χέρια μας γράφτηκε τη σεζόν 1976-77 (27 Νοεμβρίου του 1976 είναι το επεισόδιο που ο Dixon παίρνει το προσωνύμιο super-sub) και προφανώς υπάρχει επιρροή από τον …original super-sub, τον David Fairclough, παίκτη

που έπαιξε στη Liverpool από το 1975 έως το 1983 και τη σεζόν 1976-1977 και πήρε το παρατσούκλι Super-sub. To διασημότερο γκολ του ήταν στο Αnfield , στα προημιτελικά του κυπέλλου πρωταθλητριών, κόντρα στη St Ettiene όταν μπήκε στο τελευταίο εικοσάλεπτο και 6 λεπτά πριν τη λήξη έδωσε τη νίκη-πρόκριση, σε μια από τις πιο αξέχαστες βραδιές της Liverpool. Aξέχαστη και η περιγραφή του δημοσιογράφου της ITV, Gerald Sinstadt που φώναξε: «Supersub strikes again!»

Με το Roy of the Rovers να γράφεται εκείνη τη σεζόν φαντάζει απίθανο να μην παραπέμπτει στον Fairclough o Roger Dixon, όπως και να έχει όμως η μετάφραση είναι λάθος κι αυτό είναι το θέμα μας.

Βλέπουμε δύο πολύ βασικά λάθη στη μετάφραση, το μπέρδεμα δύο διαφορετικών διοργανώσεων League Cup και F.A. Cup (Λιγκ Καπ και κύπελλο Αγγλίας) αλλά και τη «χρυσή αλλαγή» να αποδίδεται ως …σούπερ.

Σε ένα άλλο καρέ που εισάγει ιστορία, ο 5^ος γύρος του League Cup αναφέρεται ως 5^ος γύρος του κυπέλλου, ενώ φυσικά επαναλαμβάνεται το λάθος του Super-sub. 

Eδώ έχουμε τη Μέλτσεστερ να κάνει το 2-0 με δύο γκολ του Ρόι, δεν αναφέρεται όμως πουθενά ότι ο Ρόι έχει βάλει και τα δύο γκολ. Μια σημαντική παράλειψη, ενώ δεν αναφέρεται και η …βολίδα, ο «πύραυλος του Ρόι» (Racey’s rocket) σήμα κατατεθέν του πρωταγωνιστή των ιστοριών.
Αυτά είναι τα σημαντικότερα λάθη, υπάρχουν όμως κι άλλα εξίσου ενδεικτικά.

Στο ξεκίνημα της ιστορίας που ο Ντίξον στέλνει τη μπάλα στο δοκάρι, σε ένα χορταστικό ολοσέλιδο καρέ, το «τι κεφαλιά παραλίγο να γίνει το 2-0» μεταφράζεται ως … «παραλίγο ο Ντίξον» εδώ δηλαδή χάνουμε και το σκορ, αλλά το σημαντικότερο λάθος είναι αυτό στο τετραγωνάκι που αποτελεί την εισαγωγή της ιστορίας. 

Στην πανίσχυρη (σωστή απόδοση εδώ) Μέλτσεστερ αρκεί μόνο μια ισοπαλία με την Τάινκαστερ (όχι Τινκάστερ, αν κι εδώ το λάθος είναι ασήμαντο) για να επεκτείνει το ρεκόρ συλλόγου στα 20 σερί ματς χωρίς ήττα! Στη μετάφραση διαβάζουμε ότι η Μέλτσεστερ χρειάζεται ισοπαλία ή νίκη για να …διατηρήσει αήττητο ρεκόρ σε 20 αγώνες! Δε βλέπουμε πουθενά ότι έγινε ρεκόρ συλλόγου το οποίο φυσικά επεκτείνεται, ενώ κλασικά το super-sub εμφανίζεται πάλι ως σούπερ.

Η μετάφραση είναι σε πολλά σημεία περιληπτική (δεν ξέρουμε αν οφείλεται στη γραμματοσειρά ή στο μέγεθος των καρέ), υπάρχουν όμως φορές που δεν γίνεται ξεκάθαρη.

Όταν ο Μπλάκι συγχαίρει τον Ρόι λέγοντας του «αήττητοι στο πρωτάθλημα και στα ημιτελικά του Λιγκ Καπ, αυτά θα είναι φοβερά Χριστούγεννα» ο Ρόι απαντά «το είχα ξεχάσει» ενώ στο αγγλικό κείμενο αναφέρει ξεκάθαρα ότι είχε ξεχάσει ότι είναι Χριστούγεννα. Φυσικά τα ημιτελικά του Λιγκ Καπ μεταφράζονται απλά ως «ημιτελικά του κυπέλλου». 

Στη συνέχεια ο Ρόι αναφέρει ότι Μπέν Γκάλογουεϊ, ο γενικός διευθυντής της ομάδας δεν θα μπορέσει να κάνει τον Άγιο Βασίλη μιας και κρυολόγησε. Δεν αναφέρεται πουθενά η αιτία στην ελληνική μετάφραση (ο βαρύ κρυολόγημα), γι αυτό τη χαρακτηρίζουμε περιληπτική σε πολλά σημεία, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να μην αλλάζει το νόημα κι εδώ δεν το αλλάζει.

Δεν θέλουμε να γίνουμε υπερβολικοί, πιστεύουμε στην απόδοση κι όχι στην πιστή μετάφραση, π.χ. στο πανό που στο αγγλικό κείμενο γράφει «Roy’s our goalden boy» μια

χαρά μας κάνει το «Ρόι, ο χρυσός μας γκολτζής», στο συγκεκριμένο καρέ όμως θα διαπιστώσετε πάλι ότι το League Cup μεταφράζεται ως κύπελλο, είναι κάτι που δυστυχώς θα βρείτε σε όλο το τεύχος.
Υπάρχουν πολλά σημεία που αλλάζουν το νόημα, αναφέραμε τα πλέον σοβαρά, όχι για να στηλιτεύσουμε μια τόσο αξιόλογη προσπάθεια, αλλά για να τη βοηθήσουμε να βελτιωθεί, να γίνει καλύτερη, αντάξια της αυθεντικής.
Aκόμα και ο τίτλος του τεύχους «Το ακατάρριπτο ρεκόρ» δεν είναι σωστός, δε γίνεται πουθενά αναφορά σε «unbroken record» το «unbeaten record» αναφέρεται συνεχώς στο κείμενο, «Το αήττητο ρεκόρ» θα ήταν πιο αντιπροσωπευτικός τίτλος.
Για να μην αναφέρουμε μόνο τα αρνητικά, που έτσι κι αλλιώς αφορούν μόνο τη μετάφραση, αξίζει να σημειώσουμε ότι έχει γίνει εξαιρετική επεξεργασία κι η ποιότητα των χρωμάτων και της εκτύπωσης είναι ανώτερη του αυθεντικού, όσο απίστευτο κι αν φαντάζει κάτι τέτοιο.
Εξαιρετικά και τα αφιερώματα του Λευτέρη Ταρλαντέζου, στο τεύχος που κυκλοφόρησε -και μπορείτε ακόμα να βρείτε- αναφέρεται στον εκπληκτικό Paul Trevillion, τον σημαντικότερο εικονογράφο αθλημάτων, οι λάτρεις του ποδόσφαίρου τον έμαθαν όχι τόσο από τη δουλειά του στον Roy of the Rovers, αλλά στο αξεπέραστο «Υοu are the Ref» (είσαι ο διαιτητής).

Μην σας το χαλάμε όμως, αξίζει να διαβάσετε και να κρατήσετε το εξαιρετικό αφιέρωμα του Λευτέρη Ταρλαντέζου κι αξίζει να έχει στο χέρια σας το ελληνικό Roy of the Rovers, προσέξτε μόνο μη …χαθείτε στη μετάφραση.