Θυμάστε καθόλου την σοκοφρέτα ΣΑΦΑΡΙ και τις τσίχλες ADAMS? Iδιαιτέρως η σοκοφρέτα ήταν η αδυναμία μου με γεύση που οι σημερινές σοκολάτες δεν την έχουν. Μάλλον τα προιόντα που καταναλώναμε τότε θα πρέπει να κατασκευαζόντουσαν από αγνά υλικά και χωρίς συνθετικές ουσίες που περιέχουν σήμερα. Η ΣΑΦΑΡΙ θυμάμαι είχε και αυτοκόλλητα με εικόνες άγριων ζώων. Οι ταινίες και τα κόμικς του Ταρζάν είχαν φαίνεται πολύ μεγάλη επιρροή!!!
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Οι ίδιοι καλλιτέχνες (Guido Nolitta(Sergio Bonelli), Gallieno Ferri) που δημιούργησαν τον Ζαγκόρ εξέδωσαν τον Ιούνιο του 1975 το πρώτο τεύ...
-
Στέλιος Ανεμοδουράς Αγαπητά μέλη του group καλό μεσημέρι και καλή χρονιά. Πριν λίγη ώρα είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον κ...
-
Το Ζαγκόρ #10 έφτασε! Κυκλοφορεί πανελλαδικά σήμερα Παρασκευή 2 Μαρτίου από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως . Στο νέο τεύχος κλείνουν 10 τεύχη ...
-
Μετά από μεγάλη προσπάθεια όλων των μελών της ηλεκτρονικής μας βιβλιοθήκης, ολοκληρώθηκε σήμερα η χρονιά του 1976. Πρέπει να ευχαριστήσουμε ...
-
ΟΙ ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΧΑΓΟΥ ΜΑΡΚ Μπορεί η τελευταία έκδοση Μαρκ να ήταν πριν λίγους μήνες, και συγκεκριμένα στις 20 Αυγούσ...
-
Του Ίωνα Αγγελή... Ποτέ η μαγεία του ποδοσφαίρου δεν συνδυάστηκε τόσο επιτυχημένα με το ποδόσφαιρο! Ποτέ ένας χάρτινος ήρωας δεν χαρακ...
-
Κάνοντας μια βουτιά στο παρελθόν, θυμήθηκα οτι ο ΜΗΝ. ΜΠΛΕΚ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1973 είχε σαν προσφορά γιγαντοαφίσα του ΜΠΛΕΚ. Είχε καταφέρει κανείς ν...
-
Ζούμε σε μια εποχή που λείπει η χαρά και η αισιοδοξία. Κυριαρχεί η μιζέρια, η κατήφεια και ο προβληματισμός που εκφράστηκαν ξεκάθαρα στ...
-
Απίστευτα αγαπημένη ιστορία του Ζαγκορ, ήταν αυτη που διαδραματίστηκε στην Αιτή, ευρισκόμενος εκεί ως ναυαγός με τους φίλους του. Ήταν η πρ...
-
Με πυρετώδεις ρυθμούς ετοιμάζεται το δεύτερο τεύχος του ελληνικού ποδοσφαιρικού fanzine "Πορτιέρο Μάκης Ροδίτης", μια δημιουργία μ...
Πού τα θυμήθηκες βρε φίλε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου ήρθε κατευθείαν στο στόμα η γεύση τους!
Εγώ να ρωτήσω: Πού τα βρήκες τα χαρτάκια; Ψάχνω για τις ιστορίες με τον Ποπάυ και τον Άρτσι, που είχαν κάτι μεγάλες αμερικάνικες τσιχλόφουσκες, οι "μπαζούκας" όπως τις έλεγαν. Αν σου βρίσκεται τίποτα τέτοιο, ρίχτο στο μπλογκ που εμφανίζεται ακριβώς δεξιά των σχολίων, να έρθει και σε μένα η γεύση της τσίχλας αυτής στο στόμα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τον ακούς Πάνο Θ., άστον να ξερογλύφεται μόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θυμάμαι και τα δύο αφού τα είχα τιμήσει δεόντως. Για κάποιους...υπήρχαν και στην εποχή σας? Δύσκολο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι το 'χουμε, κύρις Ανώδυνε; Να ξερογλείφομαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, λοιπόν, κι εγώ δεν θα σε παίξω με τα παιχνίδια μου, που τα είδες που τα έχω απλώσει στον Dino και ζήλεψες!
Τι έγινε Hunter, επέστρεψες κι όλας στην Κέρκυρα. Μπράβο, παιδί μου!