Θυμάστε καθόλου την σοκοφρέτα ΣΑΦΑΡΙ και τις τσίχλες ADAMS? Iδιαιτέρως η σοκοφρέτα ήταν η αδυναμία μου με γεύση που οι σημερινές σοκολάτες δεν την έχουν. Μάλλον τα προιόντα που καταναλώναμε τότε θα πρέπει να κατασκευαζόντουσαν από αγνά υλικά και χωρίς συνθετικές ουσίες που περιέχουν σήμερα. Η ΣΑΦΑΡΙ θυμάμαι είχε και αυτοκόλλητα με εικόνες άγριων ζώων. Οι ταινίες και τα κόμικς του Ταρζάν είχαν φαίνεται πολύ μεγάλη επιρροή!!!
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΟΙ ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΧΑΓΟΥ ΜΑΡΚ Μπορεί η τελευταία έκδοση Μαρκ να ήταν πριν λίγους μήνες, και συγκεκριμένα στις 20 Αυγούσ...
-
Το Ζαγκόρ #10 έφτασε! Κυκλοφορεί πανελλαδικά σήμερα Παρασκευή 2 Μαρτίου από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως . Στο νέο τεύχος κλείνουν 10 τεύχη ...
-
Γράφει ο Ίωνας Αγγελής Τέσσερα χρόνια Μπλεκ! Ποιος θα το περίμενε; Ένα από τα κόμικς που πέρασε χίλια κύματα και τελικά βγήκε νικητής μ...
-
Μετά από μεγάλη προσπάθεια όλων των μελών της ηλεκτρονικής μας βιβλιοθήκης, ολοκληρώθηκε σήμερα η χρονιά του 1976. Πρέπει να ευχαριστήσουμε ...
-
( Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης ) Στο #290 (1973) του αγαπημένου μας περιοδικού Μπλεκ , όλοι οι -τότε πιτσιρικάδες- αναγνώστες παρατη...
-
Το εξώφυλλο της Ιταλικής έκδοσης ΜΑΡΚ : Ο Μυστηριώδης Γιατρός ( La Valle Fumante ) ( Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης ) Σήμερα θα π...
-
Βασισμένη σε ένα φουτουριστικό παιχνίδι με μπάλα (κάτι μεταξύ μπάσκετ, μπόξ και αμερικανικού ποδοσφαίρου) είναι η σειρά αυτή, που διαδραματί...
-
Οι ίδιοι καλλιτέχνες (Guido Nolitta(Sergio Bonelli), Gallieno Ferri) που δημιούργησαν τον Ζαγκόρ εξέδωσαν τον Ιούνιο του 1975 το πρώτο τεύ...
-
Billy's Boots (εικονογράφηση: John Gillatt) Ένας ακούραστος και συνεπής δημιουργός. ( Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης ) Ο αείμνηστ...
-
Harlem Heroes ήταν το όνομα μίας (υποθετικής) αθλητικής ομάδας, που οι Αφροαμερικανοί παίκτες της λάμβαναν μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημ...
Πού τα θυμήθηκες βρε φίλε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου ήρθε κατευθείαν στο στόμα η γεύση τους!
Εγώ να ρωτήσω: Πού τα βρήκες τα χαρτάκια; Ψάχνω για τις ιστορίες με τον Ποπάυ και τον Άρτσι, που είχαν κάτι μεγάλες αμερικάνικες τσιχλόφουσκες, οι "μπαζούκας" όπως τις έλεγαν. Αν σου βρίσκεται τίποτα τέτοιο, ρίχτο στο μπλογκ που εμφανίζεται ακριβώς δεξιά των σχολίων, να έρθει και σε μένα η γεύση της τσίχλας αυτής στο στόμα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τον ακούς Πάνο Θ., άστον να ξερογλύφεται μόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θυμάμαι και τα δύο αφού τα είχα τιμήσει δεόντως. Για κάποιους...υπήρχαν και στην εποχή σας? Δύσκολο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι το 'χουμε, κύρις Ανώδυνε; Να ξερογλείφομαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, λοιπόν, κι εγώ δεν θα σε παίξω με τα παιχνίδια μου, που τα είδες που τα έχω απλώσει στον Dino και ζήλεψες!
Τι έγινε Hunter, επέστρεψες κι όλας στην Κέρκυρα. Μπράβο, παιδί μου!