Θυμάστε καθόλου την σοκοφρέτα ΣΑΦΑΡΙ και τις τσίχλες ADAMS? Iδιαιτέρως η σοκοφρέτα ήταν η αδυναμία μου με γεύση που οι σημερινές σοκολάτες δεν την έχουν. Μάλλον τα προιόντα που καταναλώναμε τότε θα πρέπει να κατασκευαζόντουσαν από αγνά υλικά και χωρίς συνθετικές ουσίες που περιέχουν σήμερα. Η ΣΑΦΑΡΙ θυμάμαι είχε και αυτοκόλλητα με εικόνες άγριων ζώων. Οι ταινίες και τα κόμικς του Ταρζάν είχαν φαίνεται πολύ μεγάλη επιρροή!!!
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Ζούμε σε μια εποχή που λείπει η χαρά και η αισιοδοξία. Κυριαρχεί η μιζέρια, η κατήφεια και ο προβληματισμός που εκφράστηκαν ξεκάθαρα στ...
-
Το πιο αγαπημένο από τα πολεμικά κόμικ. Κυκλοφόρησε στις 20 Σεπτέμβρίου του 1969, από τις εκδόσεις ΓΚΡΕΚΑ (Ν. Πάγκαλος). 230 τεύχη σε μηνι...
-
ΟΙ ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΧΑΓΟΥ ΜΑΡΚ Μπορεί η τελευταία έκδοση Μαρκ να ήταν πριν λίγους μήνες, και συγκεκριμένα στις 20 Αυγούσ...
-
Στέλιος Ανεμοδουράς Αγαπητά μέλη του group καλό μεσημέρι και καλή χρονιά. Πριν λίγη ώρα είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον κ...
-
Κάνοντας μια βουτιά στο παρελθόν, θυμήθηκα οτι ο ΜΗΝ. ΜΠΛΕΚ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1973 είχε σαν προσφορά γιγαντοαφίσα του ΜΠΛΕΚ. Είχε καταφέρει κανείς ν...
-
Αφορά την περιπέτεια που δημοσιεύτηκε στα τεύχη 248-258. Ήταν φθινόπωρο του 1975, μαθητής της Β΄Δημοτικού, και νομίζω η ιστορία που με έκανε...
-
Ήταν 5 Αυγούστου του 1970, όταν στα περίπτερα κρέμεται το τεύχος 59 του εβδομαδιαίου Μπλεκ. Εποχές χούντας, κι εμείς με τα κοντά παντελονάκι...
-
3η συνέχεια Σειρές: 6-11 Με τα 126 εβδομαδιαία τεύχη (από το τεύχος 106 έως και το 231) του Μπλεκ της πρωτότυπης ιταλικής σειράς Collana Fre...
-
Τελικά ο νέος χρόνος ξεκίνησε με μια ευχάριστη έκπληξη για την ομάδα μας. Μετά την χριστουγεννιάτικη προσθήκη του Χάρη(Λάμπρου), ο άγιος Βασ...
-
Σίγουρα όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί πού έχουν εξαφανιστεί τα αγαπημένα μας περιοδικά το τελευταίο διάστημα. Ενώ, πρώτα, μία βόλτα το Σαββατοκ...
Πού τα θυμήθηκες βρε φίλε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου ήρθε κατευθείαν στο στόμα η γεύση τους!
Εγώ να ρωτήσω: Πού τα βρήκες τα χαρτάκια; Ψάχνω για τις ιστορίες με τον Ποπάυ και τον Άρτσι, που είχαν κάτι μεγάλες αμερικάνικες τσιχλόφουσκες, οι "μπαζούκας" όπως τις έλεγαν. Αν σου βρίσκεται τίποτα τέτοιο, ρίχτο στο μπλογκ που εμφανίζεται ακριβώς δεξιά των σχολίων, να έρθει και σε μένα η γεύση της τσίχλας αυτής στο στόμα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τον ακούς Πάνο Θ., άστον να ξερογλύφεται μόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θυμάμαι και τα δύο αφού τα είχα τιμήσει δεόντως. Για κάποιους...υπήρχαν και στην εποχή σας? Δύσκολο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι το 'χουμε, κύρις Ανώδυνε; Να ξερογλείφομαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, λοιπόν, κι εγώ δεν θα σε παίξω με τα παιχνίδια μου, που τα είδες που τα έχω απλώσει στον Dino και ζήλεψες!
Τι έγινε Hunter, επέστρεψες κι όλας στην Κέρκυρα. Μπράβο, παιδί μου!