Θυμάστε καθόλου την σοκοφρέτα ΣΑΦΑΡΙ και τις τσίχλες ADAMS? Iδιαιτέρως η σοκοφρέτα ήταν η αδυναμία μου με γεύση που οι σημερινές σοκολάτες δεν την έχουν. Μάλλον τα προιόντα που καταναλώναμε τότε θα πρέπει να κατασκευαζόντουσαν από αγνά υλικά και χωρίς συνθετικές ουσίες που περιέχουν σήμερα. Η ΣΑΦΑΡΙ θυμάμαι είχε και αυτοκόλλητα με εικόνες άγριων ζώων. Οι ταινίες και τα κόμικς του Ταρζάν είχαν φαίνεται πολύ μεγάλη επιρροή!!!
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Του Ίωνα Αγγελή... Ποτέ η μαγεία του ποδοσφαίρου δεν συνδυάστηκε τόσο επιτυχημένα με το ποδόσφαιρο! Ποτέ ένας χάρτινος ήρωας δεν χαρακ...
-
Δυσαναπλήρωτο το κενό του σπουδαίου καλλιτέχνη και ερευνητή-σήμερα το τελευταίο αντίο. ( Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης ) Ύστερα από σύντ...
-
ΟΙ ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΧΑΓΟΥ ΜΑΡΚ Μπορεί η τελευταία έκδοση Μαρκ να ήταν πριν λίγους μήνες, και συγκεκριμένα στις 20 Αυγούσ...
-
Μετά από μεγάλη προσπάθεια όλων των μελών της ηλεκτρονικής μας βιβλιοθήκης, ολοκληρώθηκε σήμερα η χρονιά του 1976. Πρέπει να ευχαριστήσουμε ...
-
Το #1 του αγαπημένου περιοδικού ΤΙΡΑΜΟΛΑ (Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης) [1η δημοσίευση από τη στήλη ΝΟΥΜΕΡΟ 1 του περιοδικού ΜΠΛΕΚ] Τ...
-
1962 Bonanza είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος μια αμερικανικής τηλεοπτικής σειράς γουέστερν που προβλήθηκε από το δίκτυο NBC (12 Σεπτεμβρίο...
-
( Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης ) Ο Κώστας Νιάρχος (γεν. στο Παλαιό Ηράκλειο Αττικής) είναι διακεκριμένος Έλληνας ζωγράφος (απόφοιτος τ...
-
Το περιοδικό « Γκολ » (φέροντας υπότιτλο « Εικονογραφημένες ποδοσφαιρικές περιπέτειες ») εκδόθηκε σε δύο περιόδους, με την πρώτη από αυτές (...
-
Όπως σας είχαμε υποσχεθεί, ολόκληρη η περιπέτεια του Ζαγκορ με το τέρας της λίμνης, σκαναρίστηκε και είναι έτοιμη για κατέβασμα χωρίς υδατογ...
-
Εξαιρετικό σχέδιο του καλλιτέχνη, με θέμα το ποδόσφαιρο (εφ. 'Αθλητική Ηχώ', 3 Μαρτίου 1959 ) ( Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης ...


Πού τα θυμήθηκες βρε φίλε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου ήρθε κατευθείαν στο στόμα η γεύση τους!
Εγώ να ρωτήσω: Πού τα βρήκες τα χαρτάκια; Ψάχνω για τις ιστορίες με τον Ποπάυ και τον Άρτσι, που είχαν κάτι μεγάλες αμερικάνικες τσιχλόφουσκες, οι "μπαζούκας" όπως τις έλεγαν. Αν σου βρίσκεται τίποτα τέτοιο, ρίχτο στο μπλογκ που εμφανίζεται ακριβώς δεξιά των σχολίων, να έρθει και σε μένα η γεύση της τσίχλας αυτής στο στόμα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τον ακούς Πάνο Θ., άστον να ξερογλύφεται μόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θυμάμαι και τα δύο αφού τα είχα τιμήσει δεόντως. Για κάποιους...υπήρχαν και στην εποχή σας? Δύσκολο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι το 'χουμε, κύρις Ανώδυνε; Να ξερογλείφομαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, λοιπόν, κι εγώ δεν θα σε παίξω με τα παιχνίδια μου, που τα είδες που τα έχω απλώσει στον Dino και ζήλεψες!
Τι έγινε Hunter, επέστρεψες κι όλας στην Κέρκυρα. Μπράβο, παιδί μου!