Δημοφιλείς αναρτήσεις

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2018

Τίτλοι τέλους για το Ζαγκόρ... (Απολογισμός)

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Τίτλοι τέλους και για το Ζαγκόρ. Εκεί καταλήξαμε. Έπειτα από 16 τεύχη σταθερής έκδοσης, ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε το αγαπημένο μας περιοδικό… Τα νέα λοιπόν είναι, όπως αναφέρονται και στο Editorial του 15ου τεύχους του Ζαγκόρ (σελίδα 2), η έκδοση κλείνει επισήμως από το επόμενο τεύχος (#16), που κυκλοφορεί αρχές Σεπτεμβρίου 2018. Ένα αρκετά λυπητερό γεγονός για τις Ελληνικές εκδόσεις…


Θυμάμαι πέρσι, που τον Μάιο του 2017 είχε ανακοινωθεί το κλείσιμο της έκδοσης του Mister No, «Mister NO και οι… άλλοι». Μέχρι και το τελευταίο τεύχος (#24) που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, δεν μπορούσα να το αποδεχθώ. Με την κυκλοφορία του τελευταίου τεύχους ήμουν στα πρόθυρα της «κατάθλιψης» για μερικές ημέρες. Πολλοί μου έλεγαν πως ούτως ή άλλως οι ήρωες της έκδοσης (Μίστερ Νο, Τεξ, Ντύλαν Ντογκ) θα απορροφηθούν από τις ήδη υπάρχουσες (Νέος Μπλεκ, Ζαγκόρ) οπότε ας μην ανησυχώ. Εγώ όμως καθώς είμαι λάτρης του Μίστερ Νο και προσευχόμουνα για νέα έκδοση του ήρωα από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, μου ήταν δύσκολο να αποδεχθώ το γεγονός ότι δεν θα υπάρχει τίτλος στα περίπτερα χωρίς το όνομά του πλέον… Ας πούμε όμως πως το «χώνεψα» κακήν κακώς. Μπαίνει στο Ζαγκόρ από το #7 (δεν θεωρώ το #6 ουσιαστική ένταξη) και μέχρι και τώρα έχω να πω πώς είμαι ευγνώμων για αυτή την αλλαγή, αφού μπήκαν μερικές από τις καλύτερες ιστορίες του! Το ίδιο ισχύει και για τον Τεξ, αφού πήραμε και μία πιο μεγάλη ιστορία του («Οι Δαίμονες Του Βορρά», 110 σελίδες, Ζαγκόρ #7-9) αλλά και πάρα πολύ καλές ιστορίες Color και, επιπλέον, γνωρίσαμε τις Cartonato ιστορίες. Ο Ντύλαν Ντογκ βέβαια είχε και τις μικρό-αναποδιές του (Νέος Μπλεκ #50) αλλά είχε κυρίως καλές ιστορίες (αν και ακόμα πιστεύω πως αδικείται στο περιοδικό).


Ας μιλήσουμε όμως για την πορεία του Ζαγκόρ ως έκδοση κόμικς-περιπτέρου. Όταν ξεκίνησε το Ζαγκόρ τον Δεκέμβριο του 2016, όλοι οι αναγνώστες ευγνωμονούσαμε που επιτέλους θα έχουμε μία αυτόνομη έκδοση του ήρωα! Λόγω οικονομικών προβλημάτων η έκδοση στο #4 μειώνει σελίδες (και αυτόματα την τιμή) κατά 32. Μέχρι τότε είχαν ξεκινήσει να εμφανίζονται τα πρώτα παράπονα πάνω στην ύλη του περιοδικού, με κύριο λόγο το μέγεθος του Κοκομπίλ, και τις παλιές ιστορίες του Ζαγκόρ. Στο #5 ανακοινώνεται η νέα τάξη πραγμάτων, δηλαδή η ένταξη του Μίστερ Νο και του Τεξ στο Ζαγκόρ από το #7, με μικρές ιστορίες τους να μπαίνουν στο #6. Όλοι επιδοκίμασαν θετικά αυτή την προσπάθεια. Έρχεται το #6 και ξεκινούν πάλι τα παράπονα: χάλια ιστορίες, απαίσιο σχέδιο κλπ. Το #7 ήταν από τα τεύχη που οι περισσότεροι από εμάς τους αναγνώστες ανυπομονούσαμε σαν τρελοί να το πάρουμε στα χέρια. Και δικαιωθήκαμε, αφού αποδείχθηκε να είναι το καλύτερο τεύχος Ζαγκόρ (μέχρι και τώρα πιστεύω είναι το καλύτερο της έκδοσης). Όλοι του δώσαμε συγχαρητήρια και ενθαρρύναμε αυτή την πράξη του έκδοτη. Βέβαια το Μπλεκ από την ανανέωσή του πήρε την “κατηφόρα” αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Στο Ζαγκόρ μπήκαν στη συνέχεια εξαιρετικές ιστορίες τόσο του Ζαγκόρ όσο και των άλλων ηρώων, με αποκορύφωμα το “Αμερικάνικη Οδύσσεια”, μία ιστορία που οι περισσότεροι “γηραιοί” περιμέναν με ανυπομονησία. Στη μεριά των υπόλοιπων ηρώων της έκδοσης, ο Μίστερ Νο πήρε 4 από τις τοπ ιστορίες του και ο Τεξ πήρε την μεγαλύτερη σε έκταση ιστορία που έχει πάρει ποτέ στην Ελλάδα αλλά και άλλες 5 απολαυστικές Color 32 σελίδων ιστορίες και γνωρίσαμε 2 ιστορίες από το Cartonato Tex. Και καθώς οι πωλήσεις δεν υποστήριζαν την επιβίωση της έκδοσης, στο #16 έκλεισε οριστικά, προς δυσαρέσκεια όλων των αναγνωστών της έκδοσης. 

Το βασικό όμως είναι πως τα τελευταία 10 τεύχη ήταν το ένα καλύτερο από το άλλο και όλοι μας δεν παραπονεθήκαμε για τίποτα. Η έκδοση έκλεισε με το “κεφάλι ψηλά”. Και αυτή η πράξη μας δίνει επιτέλους την ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον... Μπορούσαν να είχαν γίνει περισσότερα και καλύτερα πράγματα πάνω στην έκδοση; Φυσικά και μπορούσαν. Τουλάχιστον όμως το αποτέλεσμα που πήραμε ήταν αρκετά ποιοτικό και αυτό πρέπει να κρατάμε στην τελική… 

Το τελευταίο τεύχος Ζαγκόρ κυκλοφορεί την Τρίτη, 4 Σεπτεμβρίου στα περίπτερα…

Για να διαβάσετε την κριτική στο τεύχος 7 πατήστε εδώ
Για να διάβασετε την κριτική στο τεύχος 8 πατήστε εδώ
Για να διαβάσετε την κριτική στο τεύχος 10 πατήστε εδώ
Για να διαβάσετε την κριτική στο τεύχος 11 πατήστε εδώ
Για να διαβάσετε την κριτική στο τεύχος 12 πατήστε εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου