(του Ίωνα Αγγελή)
Η πορεία του περιοδικού η αλήθεια είναι πως μετά το 11 άρχισε να χαλάει. Το σενάριο γενικά δεν είναι πολύ δυνατό και έχει πολλά "σεναριακά λάθη" και "τρύπες"! Το "Μήνυμα Του Μαλτέζου" λοιπόν δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι ένα απότομο τέλος στην ιστορία του ήρωα, μόνο που μόνο τέλος δεν ήταν. Το φινάλε της ιστορίας ήταν πολύ κοινό και έβαλε μέσα σε 2 σελίδες ένα ματς που πιο άδοξο δεν θα μπορούσε να ήταν! Σπατάλησε πάρα πολύ χρόνο στα περιστέρια (μάθαμε και κάτι στο νέο άλμπουμ) και έτσι το τελικό ματς φάνηκε σαν σπατάλη. Ενοχλήθηκα επίσης από τις ομοιότητες που είχε στη πλοκή με το "Η Μεγάλη Απόφαση" (#8). Μερικές ακόμα αντιφάσεις που έχω είναι, η Ντιάν κατά κάποιο τρόπο "παράτησε" τον Έρικ; Δεν πήραμε ποτέ απάντηση σε αυτό (στη μέση της ιστορίας εξαφανίζεται). Μία ακόμα χαμένη ευκαιρία ήταν που δεν μας έδειξε χαρακτήρες που είχαμε δει σε προηγούμενα άλμπουμ (γονείς, προηγούμενως μάνατζερ κλπ). Επιπλέον, στεναχωρήθηκα που δεν είχε πολύ δράση εντός γηπέδου το νέο τεύχος. Πέρα από τα "άσχημα" σημεία όμως, η ιστορία είναι ευανάγνωστη. Αλλά σίγουρα ήταν απογοήτευση προς όλους το φινάλε!
Το σχέδιο των προσώπων των χαρακτήρων ήταν επίσης αλλαγμένο, πιο mainstream και με λιγότερες λεπτομέρειες (από το εξώφυλλο το καταλαβαίνεις αυτό). Καθώς διάβαζα την ιστορία ήταν σαν να μην ήταν του Reding! Κατά τα άλλα όμως το σχέδιο για άλλη μία φορά υποκλίνεσαι (η μάχη μεταξύ του Τζέντιλ και του γερακιού είναι από τις πιο καλοφτιαγμένες σχεδιακά σκηνές όλων των εποχών). Το χρώμα πανέμορφο.
Το αφιέρωμα του Ταρλαντέζου ήταν αναμφίβολα το καλύτερο μέχρι στιγμής της έκδοσης. Με πληροφορίες πάνω σε άλλους ποδοσφαιρικούς ήρωες, γνωστοί στην Ελλάδα, σε έβγαζε λίγο από το κλίμα του Καστέλ. Πολύ όμορφο αφιέρωμα όπως ξαναείπα, και μετά από αυτό θα ήθελα να διαβάσω μερικούς από αυτούς (ιδιαίτερα τον ΒΕΝΣΑΝ ΛΑΡΣΕΝ)! Ανυπομονώ για το επόμενο άλμπουμ...
Μία από τις καλύτερες προσφορές στο Έθνος είναι και θα είναι ο Έρικ Καστέλ! Το συγκεκριμένο κόμικ ήδη έχει διανύσει 15 τεύχη - άλμπουμ και συνεχίζει! Έφτασε λοιπόν, εκτάκτως, χθες το "Μήνυμα του Μαλτέζου", το υπ' αριθμόν 15ο άλμπουμ του ήρωά μας!
ΣΥΝΟΨΗ: Ο Έρικ Καστέλ είναι ένα βήμα από το να υπογράψει με τη Λιλ, κάτι που ενθουσιάζει τον Παμπλίτο καθώς θέλει να γνωρίσει το είδωλό του Μπομπ Μάρτεν. Αυτό όμως θα φέρει σε ρήξη τους ανθρώπους γύρω του, φίλους και... φιλάθλους!
Η πορεία του περιοδικού η αλήθεια είναι πως μετά το 11 άρχισε να χαλάει. Το σενάριο γενικά δεν είναι πολύ δυνατό και έχει πολλά "σεναριακά λάθη" και "τρύπες"! Το "Μήνυμα Του Μαλτέζου" λοιπόν δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι ένα απότομο τέλος στην ιστορία του ήρωα, μόνο που μόνο τέλος δεν ήταν. Το φινάλε της ιστορίας ήταν πολύ κοινό και έβαλε μέσα σε 2 σελίδες ένα ματς που πιο άδοξο δεν θα μπορούσε να ήταν! Σπατάλησε πάρα πολύ χρόνο στα περιστέρια (μάθαμε και κάτι στο νέο άλμπουμ) και έτσι το τελικό ματς φάνηκε σαν σπατάλη. Ενοχλήθηκα επίσης από τις ομοιότητες που είχε στη πλοκή με το "Η Μεγάλη Απόφαση" (#8). Μερικές ακόμα αντιφάσεις που έχω είναι, η Ντιάν κατά κάποιο τρόπο "παράτησε" τον Έρικ; Δεν πήραμε ποτέ απάντηση σε αυτό (στη μέση της ιστορίας εξαφανίζεται). Μία ακόμα χαμένη ευκαιρία ήταν που δεν μας έδειξε χαρακτήρες που είχαμε δει σε προηγούμενα άλμπουμ (γονείς, προηγούμενως μάνατζερ κλπ). Επιπλέον, στεναχωρήθηκα που δεν είχε πολύ δράση εντός γηπέδου το νέο τεύχος. Πέρα από τα "άσχημα" σημεία όμως, η ιστορία είναι ευανάγνωστη. Αλλά σίγουρα ήταν απογοήτευση προς όλους το φινάλε!
Το σχέδιο των προσώπων των χαρακτήρων ήταν επίσης αλλαγμένο, πιο mainstream και με λιγότερες λεπτομέρειες (από το εξώφυλλο το καταλαβαίνεις αυτό). Καθώς διάβαζα την ιστορία ήταν σαν να μην ήταν του Reding! Κατά τα άλλα όμως το σχέδιο για άλλη μία φορά υποκλίνεσαι (η μάχη μεταξύ του Τζέντιλ και του γερακιού είναι από τις πιο καλοφτιαγμένες σχεδιακά σκηνές όλων των εποχών). Το χρώμα πανέμορφο.
Το αφιέρωμα του Ταρλαντέζου ήταν αναμφίβολα το καλύτερο μέχρι στιγμής της έκδοσης. Με πληροφορίες πάνω σε άλλους ποδοσφαιρικούς ήρωες, γνωστοί στην Ελλάδα, σε έβγαζε λίγο από το κλίμα του Καστέλ. Πολύ όμορφο αφιέρωμα όπως ξαναείπα, και μετά από αυτό θα ήθελα να διαβάσω μερικούς από αυτούς (ιδιαίτερα τον ΒΕΝΣΑΝ ΛΑΡΣΕΝ)! Ανυπομονώ για το επόμενο άλμπουμ...
Το κόμικ-άλμπουμ "Το Μήνυμα Του Μαλτέζου", σε σενάριο και σχέδιο Raymond Reding, δημοσιεύθηκε στη Γαλλία, τον Σεπτέμβριο του 1992, από την εκδοτική Dupuis και είναι το τελευταίο άλμπουμ του ήρωα (στη πρωτότυπη γαλλική, ενώ στη νέα ελληνική υπάρχει και 16η). Εκδόθηκε και σε άλλες χώρες, Ισπανία, Ολλαδία (Ronnie Hensen) και Γερμανία (Kai Falke).
Ας περάσουμε τώρα όμως στις πληροφορίες:
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Teaser επόμενου άλμπουμ (#16) |
Σελίδες: 52
Σχήμα: 21×28
Σχήμα: 21×28
Χρώμα: Έγχρωμο
Σενάριο - Σχέδιο: Raymond Reding
Colorist: Françoise Hugues
Υπεύθυνος Έκδοσης: Λεωκράτης Ανεμοδουράς
Μετάφραση - Επιμέλεια/Διόρθωση Κειμένου: Κωνσταντίνα Φατούρου
Graphic Design - Lettering: Μαρίνα Πάνου
Συγγραφέας Αφιερωμάτων: Λευτέρης Ταρλαντέζος
Τίτλος Εικονογραφημένης Ιστορίας: "Το Μήνυμα Του Μαλτέζου" (44 σελίδες)
Τίτλος Αφιερώματος: "Τα Καλύτερα Ποδοσφαιρικά Κόμικς Μέρος Α" (3 σελίδες)
Τίτλος Αφιερώματος: "Τα Καλύτερα Ποδοσφαιρικά Κόμικς Μέρος Α" (3 σελίδες)
Πρωτότυπη Έκδοση: Eric Castel: Le Messages du Maltais (9/1992)
Πνευματικός Κάτοχος: Dream Team Management SAS
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ Ε.Ε.
ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!
Η κριτική και η προσέγγιση με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο, όντως κόβεται απότομα το νήμα της ιστορίας, για εμάς που ξέρουμε πια ότι δεν υπάρχει συνέχεια. Εκτός αν ευελπιστούσαν σε συνέχεια, δίνει την εντύπωση ότι η ιστορία συνεχίζεται κι αν γινόταν αυτό, τότε θα βλέπαμε τη συνέχεια με Ντιάν, θέλω να πιστεύω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιστορία με τα περιστέρια είναι εξαιρετική, σε βάζει στο κλίμα και τη ζωή των "περιστεράδων" την οποία αγνοούσα.
Η έλλειψη αγωνιστικής δράσης δεν είναι τόση ώστε να με επηρεάσει, οι παρατηρήσεις του Ίωνα για το σενάριο όμως είναι πολύ εύστοχες και γενικά η όλη κριτική άξια επαίνων.
Ως συνήθως το τεύχος είναι κόσμημα καλλιτεχνικό, τα σχέδια και ο χρωματισμός θυμίζουν καρτ ποστάλ.
Η σειρά οδεύει στο τέλος, με γενικές εντυπώσεις κάτι παραπάνω από ικανοποιητικές. Εξαίρετα αστικά τοπία, σκηνές στην ύπαιθρο, τη θάλασσα κλπ δοσμένες με απόλυτη μαεστρία και φυσικά, εξαιρετικά ποδοσφαιρικά καρέ. Όμως μια αδυναμία του σεναρίου είναι πως δεν εξελίσσεται όσο θα έπρεπε η προσωπική-συναισθηματική ζωή του ήρωα. Κατά τα άλλα, περιμένουμε με αδημονία, ποιον ακόμη χαρακτήρα θα καταφέρει να εξασφαλίσει η έκδοση μέσω εφημερίδας. Ποτέ δεν ξέρεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή