Υπάρχουν Ακόμα Καλές Αδημοσίευτες Ιστορίες Μπλεκ;

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Ο Μπλεκ, υπερασπιστής της δικαιοσύνης, μαχητής για την ελευθερία της Αμερικής, αρχηγός μιας μικρής ομάδας επαναστατών κυνηγών, είναι μία ιδέα αρκετά σαγηνευτική για τον οποιοδήποτε δημιουργό αναλάμβανε να γράψει ιστορίες του. Δημιουργίας εν έτι 1954, μέχρι και το 1965, οι EsseGesse (το θρυλικό τρίο των Sartoris, Guzzon, Sinchetto) δημιούργησαν τις πρώτες ιστορίες του ήρωα, 26 στο σύνολο, όλες των 224 σελίδων. Το 1965 οι EsseGesse τα "χάλασαν" με τον εκδοτικό οίκο, και τα δικαιώματα του Μπλεκ παραμένουν στην εκδοτική. Από εκεί η Γαλλία, η πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά και η Ελλάδα δημιουργούν δικές τους ιστορίες, με νέους, αντίστοιχα, δημιουργούς. Τα έτη 1994-1996 δημιουργήθηκαν μερικές ακόμα νέες Ιταλικές ιστορίες από το τελευταίο μέλος των EsseGesse, Dario Guzzon, όπου με την βοήθεια της Lina Buffolente, του Aldo Capitano και του Vladimiro Missaglia στο σχέδιο, και των Mario Volta, Roberto Renzi στο σενάριο.

Το βασικό παράπονο όμως, με βάση τα τελευταία δεδομένα, είναι οι απογοητευτικές προσθήκες νέων, αδημοσίευτων ιστοριών στον Μπλεκ. Καμία από τις ήδη εκδοθέν "αδημοσίευτες" ιστορίες Μπλεκ δεν έχουν ξεπεράσει τις πρώτες ιστορίες των EsseGesse. Στο άρθρο αυτό λοιπόν θα μιλήσω για τις καλύτερες αδημοσίευτες περιπέτειες του ήρωα που δεν έχουν εκδοθεί ακόμα στην Ελλάδα...

"The name is ... McLusky, John McLusky!"

Ο Βρετανός εικονογράφος Τζων Μακλάσκι (πλήρες ονοματεπώνυμο Hector John Dewhirst McLusky, 20 Ιανουαρίου 1923 – 5 Σεπτεμβρίου 2006)  είναι ο καλλιτέχνης εικονογραφημένων εκδόσεων που, περισσότερο από κάθε άλλον, ταύτισε το έργο του με τον πασίγνωστο ήρωα του Ίαν Φλέμινγκ (1908 – 1964) «Τζέιμς Μποντ» («Πράκτωρ 007») του οποίου επιμελήθηκε τις περιπέτειες στο χαρτί, ως comic strip.

Ο Μακλάσκι πραγματοποίησε εγκύκλιες σπουδές στη Σχολή Warwick από το 1936 έως το 1940 και λίγο αργότερα φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών Slade. Ξεκίνησε την εικονογράφηση του διάσημου κατασκόπου της μεγάλης οθόνης το 1958 για λογαριασμό της εφημερίδας «Daily Express», μια συνεισφορά που διάρκεσε μέχρι το 1966 κατά τη διάρκεια της οποίας δημιούργησε (σε διασκευή του Henry Gammidge) 13 κόμικ - νουβέλες ή σύντομες περιπέτειες του ήρωα.

«Μανίνα» - «Κατερίνα»: Δύο όψεις της ίδιας εποχής...

(γράφει ο «αΝώΔυΝος»)

Στην αρχή της δεκαετίας του ’70 και  ενώ η Ελλάδα βρισκόταν στο «γύψο» προκειμένου να... ανανήψει από τον ... κομμουνιστικό κίνδυνο που την απειλούσε (αυτό ήταν το σαθρό επιχείρημα των πραξικοπηματιών του 1967, ώστε να παρουσιάσουν σαν επιβεβλημένη την επιβολή της δικτατορίας τους) ο νεαρόκοσμος της χώρας μας υποδέχτηκε με ιδιαίτερη  χαρά την εμφάνιση δυο κοριτσίστικων εικονογραφημένων περιοδικών τα τεύχη των οποίων κρεμάστηκαν σε περίπτερα και καταστήματα ψιλικών, με χρονική διαφορά περίπου ενός έτους μεταξύ τους.

Πρώτη (1972) ξεπρόβαλε η «Μανίνα» του Νίκου Δεληγιώργη, η οποία δανείστηκε το όνομά της από την κόρη του συνεργάτη του, Κώστα Μπαζαίου. Μάλιστα σε μια σειρά κόμικ που περιείχε, με κεντρική ηρωίδα τη «Λίνα», μια κούκλα που... μιλούσε, το όνομα της πρωταγωνίστριας ήταν το ίδιο με εκείνο της συζύγου του εκδότη, Λίνας Δεληγιώργη! Οικογενειακή υπόθεση λοιπόν! 

Ο Ρόυ Ξαναγυρίζει - Περίοδος 1971-72 (Μέρος Β΄)

Σενάριο: Tom Tully

Σχέδιο: Yvonne Mullins-Hutton

Διασκευή σε κείμενο: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης

Στην πρώτη προπόνηση της χρονιάς ο Ben μου δήλωσε ότι είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει σαν αριστερό ακραίο αμυντικό το 19χρονο τότε Noel Baxter, που τα είχε καταφέρει περίφημα την προηγούμενη σεζόν με την αναπληρωματική ομάδα. Καλωσόρισα το νεαρό και του ευχήθηκα να εκμεταλλευτεί οπωσδήποτε τη σπουδαία ευκαιρία που του παρουσιαζόταν.

Ωστόσο οι οπαδοί μας φάνηκαν ιδιαίτερα ανήσυχοι στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, όταν υποδεχθήκαμε τη Milboro. Θυμάμαι ότι ξεκινήσαμε επιθετικά, με πολύ καλή απόδοση στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, έως ότου ήρθε η στιγμή να δοκιμασθεί και η άμυνά μας. Καθώς λοιπόν ο Baxter προσπαθούσε να «μπει» στο ματς, βρέθηκε μπροστά σε ένα απρόβλεπτο εμπόδιο, την υπερπροστασία του Lofty Peak!

Ένα «Αγόρι» ετών 43!

(του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη)

Μέσα στη λαίλαπα της προηγούμενης εβδομάδας και το θρήνο για την απώλεια τόσων αθώων ψυχών, που όρεξη για αναζητήσεις... Ωστόσο και όσον αφορά στους φίλους των εικονογραφημένων εκδόσεων, καλό θα ήταν να επισημανθεί μια ιστορική επέτειος, αφού την περασμένη Πέμπτη 26 Ιουλίου (ανήμερα της Χριστιανικής Εορτής της Αγίας Παρασκευής) συμπληρώθηκαν ακριβώς 43 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία στην Ελλάδα του ιστορικού περιοδικού «Δυναμικό Αγόρι». Ήταν Παρασκευή 26 Ιουλίου του 1975 και το έντυπο εξέδωσε ο Νίκος Δεληγιώργης, υπό τη σκέπη του εκδοτικού του οίκου «Εκδόσεις 2001, Νίκος Δεληγιώργης & ΣΙΑ Ε.Π.Ε.» που προηγουμένως μας είχε προσφέρει το «Γκολ» και τη «Μανίνα». Διευθυντής ήταν ο πιστός συνεργάτης του Ν. Δεληγιώργη, αείμνηστος Κώστας Μπαζαίος, του οποίου η κόρη Μανίνα, «δάνεισε» το όνομά της στην ομώνυμη έκδοση.

Tomie (富江) του Junji Ito

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

O μεγάλος μετρ του τρόμου και σπουδαίος horror mangaka Junji Ito(Uzumaki,Gyo) γεννήθηκε το 1963 στη νομαρχία Gifu της περιοχής Chubu της κεντρικής Ιαπωνίας.Έχει επηρεαστεί από μεγάλους horror δημιουργούς(είτε mangaka είτε συγγραφείς) όπως οι Hideshi Hino(άρθρο μου μπορείτε να βρείτε εδώ)Kazuo Umezu,H.P.Lovecraft και άλλους.Πρωταρχική του όμως έμπνευση ήταν τα σχέδια της αδερφής του όταν ήταν παιδί.

Mister No: Revolution - Νέες Πληροφορίες Για Την Νέα Έκδοση Του Ήρωα Στην Ιταλία!

Όπως είχαμε πει σε προηγούμενο άρθρο τον Νοέμβριο του 2006, το Ιταλικό κοινό αναγνωστών κόμικς συγκλονίστηκε από την «τελική πράξη» του Mister No, με το 369ο τεύχος της τακτικής σειράς να σηματοδοτεί την ολοκλήρωση των “εξωτικών” περιπετειών του, με τον «Κύριο Όχι» να αφήνει το Μανάους για μία νέα ζωή... Το τελευταίο τεύχος δημοσιεύθηκε την 1η Νοεμβρίου 2006, με τον χαρακτήρα να συνεχίζει βέβαια να εκδίδεται με ειδικές εκδόσεις μέχρι και το 2012. Ακολούθησαν έπειτα επανεκδόσεις μερικών, φημισμένων, ιστοριών του στο περίπτερο (Almanacco Dell’ Avventura 2013, Avventura Magazine 2015), αλλά και στο βιβλιοπωλείο (La Tempio Dell’ Mayia, Tre Storie Di Tiziano Sclavi, La Giovinezza, C’ era Una Volta A New York). Όταν το 2017 η μητρική εκδοτική Sergio Bonelli Editore άλλαξε εκδότη, μία από τις αλλαγές ήταν η απόφαση για την έκδοση νέων, αδημοσίευτων, ιστοριών του ήρωα στην Ιταλία! Η επίσημη ανακοίνωση έγινε στις αρχές Νοεμβρίου, στο ετήσιο φεστιβάλ στο Lukas, όπου ανακοινώθηκαν οι πρώτες λεπτομέρειες πάνω στην νέα έκδοση του ήρωα. Νέες πληροφορίες ανακοινώθηκαν την Κυριακή 22 Ιουλίου, στο site της εκδοτικής. Στο παρόν άρθρο θα παρουσιαστούν όλες οι πληροφορίες, που συγκεντρώθηκαν από το φεστιβάλ στο Luka, τις διάφορες πληροφορίες από το site της εκδοτικής αλλά και την σελίδα του ήρωα στο facebook. 

Ο Ρόυ Ξαναγυρίζει - Περίοδος 1971-72 (Μέρος Α')

Σενάριο: Tom Tully
Σχέδιο: Yvonne Mullins-Hutton (1941 - 1992)
Διασκευή σε κείμενο (στα Ελληνικά): Νίκος Δημ. Νικολαΐδης

Μέρος Α΄: Μια επιλογή που ταράζει τα νερά...

Το Φθινόπωρο του 1971 βρισκόμουν σε μία ιδιαίτερη κατάσταση όσον αφορούσε στα προσωπικά μου, καθώς η μνηστή μου είχε αντιληφθεί την απόλυτη προσήλωση μου στις υποχρεώσεις της ομάδας και αυτό  ήταν δυνατό να επηρεάσει καθοριστικά τη σχέση μου μαζί της. Για πρώτη φορά στα αρκετά χρόνια της γνωριμίας μας χρειαζόταν να προσπαθήσω πολύ για να κρατήσω τις αναγκαίες ισορροπίες, σε μια ηλικία (ήμουν τότε σχεδόν 35 ετών) που άλλοι είχαν δημιουργήσει ήδη οικογένεια.

Βέβαια το γεγονός ότι το νέο μου σπίτι είχε πια ετοιμασθεί στα προάστια της πόλης, έδινε και στους δυο μας την δυνατότητα μελλοντικής συμβίωσης και ενίσχυε τη βεβαιότητα για μια κοινή πορεία.

Αλλά και οι Rovers βρίσκονταν σε δύσκολη καμπή, αφού μετά από μία εποχή μεγάλων διακρίσεων είχε φθάσει η κρίσιμη ώρα της ανανέωσης. Δύο- τρεις νέοι παίκτες που είχαν προωθηθεί στην βασική ενδεκάδα τις προηγούμενες χρονιές διεκδικούσαν πλέον τη μονιμοποίησή τους στο αγωνιστικό σχήμα, ενώ η αποχώρηση δύο βασικών αμυντικών προκαλούσε επιπρόσθετη ανησυχία.

Κι όλα αυτά με απασχολούσαν ακόμη και τη στιγμή που χάζευα την καθιερωμένη ομαδική φωτογραφία της ομάδας, ενόψει της νέας περιόδου 1971-72, που θα χάριζα στην Penny για να κοσμήσει το γραφείο της , αυτό της γραμματέως του συλλόγου.

Good, old Roy!

(του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη)

Ίσως πολλοί να παραξενευτούν (εννοώ τους αναγνώστες του ιστολόγιού μας) με τις τελευταίες αναρτήσεις μου εδώ, καθώς το δράμα που βιώνει η χώρα (με σχεδόν μια εκατοντάδα νεκρούς και αγνοούμενους από τη φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική) θα επέβαλλε μια «εκκωφαντική» σιγή, αντί για αρθρογραφία. Γεγονός είναι πάντως, ότι προσωπικά βρίσκω σαν διέξοδο το γράψιμο προκειμένου να ξεχάσω την εφιαλτική πραγματικότητα με το χαμό τόσων αθώων ψυχών, που δυστυχώς δεν γυρίζουν πίσω... Ιδιαίτερα όταν η συγγραφή αναφέρεται στις μνήμες των «χάρτινων» ηρώων που όλοι αγαπήσαμε και που σαν «φάρος» ελπίδας φωτίζουν τα βιώματα από τις καλοκαιρινές διακοπές του παρελθόντος. Ας είναι λοιπόν αυτός ο συνειρμός, έστω και έμμεσα, ένα αφιέρωμα σε όλους αυτούς τους συνανθρώπους που δεν βρίσκονται πια κοντά μας, αρπαγμένοι στον όλεθρο από μια καταραμένη συγκυρία  που τους χτύπησε ακριβώς τις στιγμές της χαλάρωσης, όταν απολάμβαναν τα μπάνια τους ή τη δροσερή αύρα του ανέμου στις παραθεριστικές (και όχι μόνο) κατοικίες τους...

Μεγάλος ΜΠΛΕΚ - Ιούνιος 1976

(Παρουσιάζει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Παρουσιάζουμε σήμερα ένα από τα τελευταία τεύχη του εμβληματικού μηνιαίου περιοδικού «Μεγάλος Μπλεκ» το οποίο κυκλοφόρησε στην Ελλάδα τον Ιούνιο του 1976 και ήταν το 67^ο της σειράς του, καθώς η έκδοση τερματίσθηκε στους 75 μήνες (Φεβρουάριος 1977). Το τεύχος αποτελούνταν από πέντε συνολικά ιστορίες. Εκτός εκείνης του βασικού χαρακτήρα («Μπλεκ») περιείχε τρεις ακόμη (αυτοτελείς  ιστορίες)  με ηρωίδες γυναίκες, όπως  και το τελευταίο μέρος μιας περιπέτειας Γουέστερν στην οποία πρωταγωνιστεί ο γνωστός μας «Τομ» («Un Ragazzo nel Far West»).

Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά τα περιεχόμενα του περιοδικού.

Ουίλιαμ Γκρέι («Blackie»)

(Γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Ο William Gray (γνωστότερος με το παρατσούκλι «Blackie», που υποδηλώνει το μαύρο χρώμα των μαλλιών του) είναι ο αδελφικός φίλος και συμμαθητής του βασικού ήρωα της σειράς «Roy of the Rovers», Roy Race. Πρόκειται για έναν ευγενικό και ήρεμο χαρακτήρα, διεθνή ποδοσφαιριστή και συν-αρχηγό του Ρόυ στη διάσημη Μέλτσεστερ, ο οποίος διακρινόταν για το «μεστό» παιχνίδι του στο χώρο της μεσαίας γραμμής (αγωνιζόταν ως δεξιός μέσο-επιθετικός), αλλά και την ικανότητά του στο σκοράρισμα. Θα λέγαμε ότι φυσιογνωμικά θυμίζει το βετεράνο άσσο της  Εθνικής Ομάδας της Αγγλίας Trevor Brooking, αν και στα αρχικά σχέδια του κόμικ η μορφή του ήταν πολύ διαφορετική από ότι αργότερα. Με δυνατές πλάτες, πάσα ακριβείας και ευθύβολο σουτ, συνιστά τη «νο 2 απειλή» για τους αντίπαλους τερματοφύλακες, έχοντας πετύχει πολύτιμα γκολ σε διάφορους σημαντικούς και όχι μόνο αγώνες της αγαπημένης του ομάδας.

THE VISION από Tom King,Gabriel Hernadez Walta&Jordie Bellaire

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

“To assert as truth that which has no meaning is the core mission of humanity.” - The Vision

Ένας από τους καλύτερους τίτλους της Marvel το (όχι τόσο)μακρινό 2015(για να μην πώ η καλύτερη της σειρά)σε ένα ακόμα reboot των τίτλων της με την επωνυμία All new All different Marvel,ήταν και το the Vision από τον Tom King.

Η σειρά κυκλοφόρησε σε 12 τεύχη(ως maxi series)από τον Νοέμβριο του 2015 μέχρι και τον Οκτώβριο του 2016 και αποτέλεσε όχι μόνο τη μεγαλύτερη έκπληξη του All new All different Reboot αλλά και μία από τις καλύτερες σειρές που παρουσίασε η Marvel εδώ και χρόνια...
Η σειρά ξεκινά με την αφήγηση ενός μυστηριώδους αφηγητή που ο αναγνώστης δεν γνωρίζει μέχρι το τελευταίο τεύχος της σειράς..

Ρόυ Ρέης - Η Φανέλα Της Εθνικής Αγγλίας

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής 

"Για εμένα το καλύτερο γκολ του κόσμου είναι το πολύ θεαματικό γκολ του Ντιέγκο Μαραντόνα ενάντια στην Αγγλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986. Και φυσικά δεν εννοώ το "Χέρι του Θεού", μα το άλλο!"
- Ρόυ Ρέης

Η Εθνική Αγγλίας το 1978

Η Αγγλία, όπως γνωρίζουμε, είναι η γεννήτορα χώρα του ποδοσφαίρου. Και φέτος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ρωσίας 2018, η Αγγλία έφτασε αρκετά κοντά στην πρόκριση (4η θέση)... Ο Ρόυ Ρέης είχε αγωνιστεί σε διάφορες περιόδους για την χώρα του, φορώντας την φανέλα της εθνικής Αγγλίας, τις δεκαετίες του '60, '70, '80, '90! Θα μιλήσουμε λοιπόν σε αυτό το άρθρο για τα γεγονότα που πέρασε ο Ρόυ στην Εθνική Αγγλίας, γεγονότα που στιγμάτισαν τον Ρόυ για πάντα στην καριέρα του...

Mίκυ Μάους Ο ερημίτης της αβύσσου(Topolino e l'eremita degli abissi)από Casty&Giorgio Cavazzano

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Εν όψει της κυκλοφορίας από αύριο των τόμων του Romano Scarpa από την Καθημερινή, ας δούμε και έναν μεγάλο νεότερο όμως δημιουργό που βαδίζει στα δικά του χνάρια..

Προσωπικά θεωρώ τον Andrea ”Casty” Castellan σαν τον τρίτο μεγάλο "ποντικάνθρωπο" μετά τους Floyd Gottfredson και Paul Murry(o μεγάλος μαέστρος Romano Scarpa είναι μία κατηγορία μόνος του και έχει διαπρέψει και στον Mickey και στους Duck)
Σήμερα θα σας μιλήσω για μία από τις πρώτες του ιστορίες με ήρωα τον Μίκυ στην οποία όμως(άν και δεν φτάνει το επίπεδο των μεταγενέστερων ιστοριών του)έχει την τύχη και την τιμή να συνεργάζεται στο σχέδιο με τον θρυλικό βετεράνο σχεδιαστή της Disney Giorgio Cavazzano!!
To "Topolino e l'eremita degli abissi" δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Topolino # 2577 το 2005.Στη χώρα μας δημοσιεύτηκε στο Μίκυ Μάους (Α' περιόδου) του Τερζόπουλου στο τεύχος # 2141 στις 27 Ιουλίου του 2007.

Σαν σήμερα σίγησε η φωνή των καρτούν...

(γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαίδης)

Στις 10 Ιουλίου του 1989 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών (καθώς είχε γεννηθεί στις 30 Μαΐου του 1908) ο εμβληματικός Αμερικανός ηθοποιός Μελ Μπλανκ (Μέλβιν Τζέρομ "Μελ" Μπλανκ) ο άνθρωπος που «δάνεισε» τη χαρισματική φωνή του σε πολλούς δημοφιλείς χαρακτήρες καρτούν για τις ανάγκες σχετικών κινηματογραφικών ταινιών ή σύντομων τηλεοπτικών σειρών της τηλεόρασης που παράχθηκαν στις ΗΠΑ, κατά τις δεκαετίες ΄40 – ’60. 

Samurai Executioner (Kubikiri Asa首斬り朝)από Kazuo Koike και Goseki Kojima

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

''Punished is not the man himself,but the evil that resides in him..''

To Samurai Executioner ήταν η δεύτερη συνεργασία των Kazuo Koike(σενάριο)και Goseki Kojima(σχέδιο)μετά το Lone Wolf and cub(Kazure Okami子連れ狼 που θα παρουσιάσω σε μελλοντικό μου άρθρο) του 1970 και κυκλοφόρησε σε συνέχειες από το 1972 μέχρι το 1976.

Η ιστορία εξελίσσεται στην Φεουδαρχική Ιαπωνία της περιόδου του Edo(1603-1868).Κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας είναι ο Yamada Asaemon(ή περισσότερο γνωστός σαν Decapitator Asaemon-αυτός που κόβει τα κεφάλια)ένας Ronin που κύριο μέλημά του είναι να δοκιμάζει τα σπαθιά για το Σογκουνάτο.Επίσης αποκεφαλίζει ανθρώπους που έχουν διαπράξει εγκλήματα.Αναλαμβάνει τη θέση που είχε για χρόνια ο πατέρας του,τον οποίο μετά από δική του προτροπή(ενώ ξέρει ότι είναι άρρωστος)τον σκοτώνει για να δοκιμάσει την ικανότητά του στο σπαθί.Αυτή του όμως η δοκιμασία τον ξεγυμνώνει σχεδόν από κάθε συναίσθημα,το κυβερνητικό του πόστο και η αποστολή του,τον απομακρύνει από τους άλλους ανθρώπους..Ο ίδιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια,όταν εκείνος παίρνει ζωές ανθρώπων ακόμα και άν είναι ένοχοι..

Ο χαρακτήρας του Asaemon βασίζεται σε πραγματικούς ελεγκτές σπαθιών και εκτελεστές που είχαν υπηρετήσει το σογκουνάτο των Tokugawa της εποχής του Edo.Ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να θεωρηθεί "φίλος του" είναι ο  Sakane Kasajiro,ένας τίμιος και ικανότατος αστυνομικός που συχνά συμβουλεύεται τον Asaemon για προσωπικά και επαγγελματικά θέματα,και τον θεωρεί δικό του άνθρωπο.Ο Αsaemon θα εμφανιστεί σε μεγαλύτερη ηλικία και στο Lone Wolf and Cub για να αντιμετωπίσει τον Ogami Itto...

Η σειρά επίσης στηρίζεται στους ανθρώπους,που ο Asaemon καλείται να αποκεφαλίσει...Βλέπουμε σε πολλά κεφάλαια τη δική τους ιστορία,τους λόγους για τους οποίους διέπραξαν το έγκλημα,τα όνειρα τους που δεν πραγματοποιήθηκαν,τις τελευταίες τους επιθυμίες πριν τους εκτελέσει ο Asaemon...Πολλές από αυτές τις ιστορίες δίνουν τροφή για σκέψη τόσο στον Asaemon όσο και στον αναγνώστη...

Το κόμικ αποτελεί μία ξενάγηση/ταξίδι στην Φεουδαρχική Ιαπωνία,τα ήθη και τα έθιμα της,την κουλτούρα της,μία εικονογραφημένη τοιχογραφία της κοινωνίας της.Επίσης κινείται σε διαφορετικά μονοπάτια από το(πιο διάσημο)Lone wolf and cub και τον Ogami Itto,αφού δεν πρόκειται για μία ιστορία εκδίκησης,και ο χαρακτήρας του Asaemon είναι περισσότερο σεβαστός τόσο από αυτούς που τον γνωρίζουν,όσο και από αυτούς που εκτελεί!!Έιναι ακριβώς η προσωποποίηση της τιμής των Σαμουράι...

Σχεδιαστικά και σεναριακά το manga δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερο δίδυμο από αυτό των Koike&Gojima.Για μιά ακόμα φορά η συνεργασία τους είναι άψογη,ο ένας συμπληρώνει τον άλλο,και το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά για μιά ακόμα φορά να είναι αριστουργηματικό...Ο Gojima μεγάλος μάστορας του σχεδίου,της σωματικής ανατομίας και των σκηνών δράσης ζωντανεύει τις εικόνες των καρέ μπροστά στα μάτια του αναγνώστη,ενώ οι εκφράσεις των προσώπων,και τα background σχέδια με έμφαση στη λεπτομέρεια ειδικά στα κτίρια και στα τοπία αφήνουν με το στόμα ανοικτό από θαυμασμό και τον πιο απαιτητικό κομικσόφιλο...Μαθήματα σεναρίου από το μεγάλο δάσκαλο Kazuo Koike που οι ιστορίες του και οι χαρακτήρες που έχει γράψει έχουν δημιουργήσει ολόκληρη σχολή...

Αν σας αρέσουν οι σαμουράι με τα σπαθιά τους,η ιαπωνική κουλτούρα,και οι ιστορίες εγκλήματος και προδοσίας δοσμένες όμως με το πιο ανθρώπινο τρόπο,τότε αυτό το manga επιβάλλεται να το έχετε στη συλλογή σας.Η σειρά κυκλοφόρησε το 2006 και στα αγγλικά από τη Dark Horse σε 10 τομάκια ενώ πρόσφατα κυκλοφορούν και omnibus εκδόσεις με περισσότερο υλικό από τις αρχικές.Αρχίστε τώρα τη συλλογή σας!!

Η περίπτωση της "Μάσκας"

Περιοδικά παραλογοτεχνίας και ιδεολογικό υπόβαθρο: Μια σύντομη εισαγωγή από τον «τελευταίο Μοϊκανό» της «Μάσκας»

(του Τζίμμυ Κορίνη)

Κάποτε οι αναγνώστες τους αριθμούσαν δεκάδες εκατομμυρίων κι οι τίτλοι τους πολλές εκατοντάδες. Ήσαν οι διάδοχοι των δεκαροφυλλάδων με τα αναγνώσματα του προπερασμένου αιώνα και των φτηνιάρικων αναγνωσμάτων των αρχών του περασμένου. Ξεκινώντας την σταδιοδρομία τους, ουσιαστικά, στη δεκαετία του 1890 έφτασαν στο ζενίθ της δημοτικότητάς τους στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 και, σε μεγάλο μέρος, είχαν εξαφανιστεί μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950. Για πολλά χρόνια, όμως, ήσαν η κύρια πηγή ψυχαγωγίας ανθρώπων που, κυριολεκτικά, λαχταρούσαν να τα διαβάσουν.

Ήσαν τυπωμένα σε φτηνό χοντρό χαρτί από πολτό ξύλου, πωλούνταν στη φτηνότερη δυνατή τιμή (μια δεκάρα, όπως θα λέγαμε κάποτε) και πρόσφεραν στο αναγνωστικό κοινό όλες τις κατηγορίες της «μυθοπλασίας», όπως προτιμάμε να αποκαλούμε σήμερα όλα τα προερχόμενα από  την φαντασία αναγνώσματα (τέως μυθιστορήματα και διηγήματα) – με άλλα λόγια ότι μπορούσε να διανοηθεί ο νους του ανθρώπου – ιδιαίτερα από τις αρχές του 1900 μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 1950. Στην πορεία τους, μάλιστα, δημιούργησαν μια τάξη συγγραφέων που αποκλειστική δουλειά τους ήταν να ικανοποιούν τις ανάγκες αυτών των περιοδικών για δράση και περιπέτεια, όπως αυτές υπαγορεύονταν από τους αναρίθμητους αναγνώστες τους, πολλές φορές χρησιμοποιώντας δεκάδες ψευδώνυμα.

Κόρτο Μαλτέζε #11 & #12 - "Παρωδία Μεταξύ Ζύνκοτ & Μπράϊ Ντιν" & "Για Άλλους Ρωμαίους Και Άλλες Ιουλιέτες" (Παρουσίαση / Κριτική)

Εξώφυλλο του 11ου τεύχους

"Εγώ δεν είμαι ένας ήρωας... Εγώ είμαι σαν όλους τους άλλους... και έχω το δικαίωμα  να κάνω και εγώ λάθη όπως όλοι, με την ησυχία μου, χωρίς κάθε φορά να πρέπει να με ελέγχει η συνείδησή μου ή η ψυχή μου..."

- Κορτο Μαλτέζε

Την Κυριακή 24 Ιουνίου μαζί με το Έθνος Της Κυριακής κυκλοφόρησε το 11ο κόμικς άλμπουμ του Κόρτο Μαλτέζε, από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, με 2 ακόμα κλασσικές ιστορίες του Hugo Pratt, με νέα εξώφυλλα. «Παρωδία Μεταξύ Ζύνκοτ & Μπράϊ Ντιν» και «Οι Αιθίοπες: Η Τελευταία Βολή Της Ερήμου» είναι οι περιεχόμενες 2 ιστορίες, που ανήκουν στο συγκεντρωτικό άλμπουμ «Κέλτικα» και «Αιθιοπικά». Αποτελούν την 18η και 19η ιστορία που έγραψε χρονολογικά ο Hugo Pratt, ενώ αποτελούν την 19η και 20η χρονολογικά στο μύθο του Μαλτέζε. Το τεύχος 11 επίσης περιέχει το μονοσέλιδο αφιέρωμα στον Τρίσταν Μπαντάμ, έναν από τους σημαντικότερους χαρακτήρες του μύθου του Κόρτο Μαλτέζε, του Λευτέρη Ταρλαντέζου.

Εξώφυλλο 12ου τεύχους

Την Κυριακή 1 Ιουλίου μαζί με το Έθνος της Κυριακής κυκλοφόρησε το 12ο κόμικς άλμπουμ του Κόρτο Μαλτέζε, από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, με 2 ακόμα κλασσικές ιστορίες του Hugo Pratt, με νέα εξώφυλλα και για πρώτη φορά έγχρωμες. «Το Τελειωτικό Χτύπημα» και «…Για Άλλους Ρωμαίους Και Άλλες Ιουλιέτες» είναι οι 2 περιεχόμενες ιστορίες,, που ανήκουν στο συγκεντρωτικό άλμπουμ «Αιθιοπικά». Αποτελούν την 20η και 21η ιστορίες που έγραψε χρονολογικά ο Pratt, ενώ αποτελούν την 21η και 22η ιστορία χρονολογικά στον μύθο του Κόρτο Μαλτέζε. Το τεύχος 12 επίσης περιέχει το μονοσέλιδο αφιέρωμα στον Κας, έναν από τους σημαντικότερους χαρακτήρες στον μύθο του Κόρτο Μαλτέζε!

ΠΑΡΩΔΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΖΥΝΚΟΤ ΚΑΙ ΜΠΡΑΪ ΝΤΙΝ: Ακτή της Βόρειας Θάλασσας, σύνορα μεταξύ Ζύνκοτ και Μπράι-Ντυν, στα όρια της Γαλλίας και της Φλάνδρας το 1918: Τρία χρόνια μετά την Μπαλάντα Της Αλμυρής Θάλασσας, ο Κόρτο Μαλτέζε συναντά ξανά τον Άγγλο πλούσιο ευγενή Κάιν Γκρούβεσνορ. Σε μικρή απόσταση από την πρώτη γραμμή του μετώπου του Μεγάλου Πολέμου, παρακολουθούν μαζί ένα θέατρο σκιών για τις ένοπλες δυνάμεις με ζωντανούς ηθοποιούς και μαριονέτες. Όλοι μαγεύονται από την μαγευτική φωνή της Μελίντας Γκαέλ – το αηδόνι της Βρετάνης.

Η ιστορία ξεκινάει με μία θεατρική παράσταση που πολλοί, συμπεριλαμβανομένων και εγώ, δεν έδωσαν μεγάλη σημασία στα λόγια. Όταν όμως μετά καταλαβαίνεις πως τα λόγια αυτά επηρεάζουν την ιστορία, αναγκαστικά γυρνάς πίσω τις σελίδες για να διαβάσεις τα λόγια. Η ιστορία χρειάζεται σίγουρα μία 2η ανάγνωση για να την καταλάβεις εξ’ ολοκλήρου. Είναι γεμάτη μυστήριο και ανατροπές. Η γνώμη πάνω σε όλα αυτά είναι αρνητική. Η ιστορία είναι πάρα πολύ μπλεγμένη και υπερβολική, που καταντάει γελοίο στο τέλος. Οι χαρακτήρες μόνο μου άρεσαν στο τρόπο που εξελίσσονται. Ο ρόλος του Μαλτέζε είναι ίσως ο χειρότερος μέχρι στιγμής σε ιστορία. Ντετέκτιβ και άλλα πολλά πρόσωπά του αποκαλύπτονται, κάνοντάς τον υπερβολικό. Και το σενάριο είναι αρκετά μέτριο. Η πλοκή είναι ανώμαλη, και σε πηγαίνει από μέρος σε μέρος, από σκηνή σε σκηνή χωρίς να το καταλάβεις. Συγγνώμη Pratt αλλά έχεις πολύ καλύτερες ιστορίες από δαύτην…

ΟΙ ΑΙΘΙΟΠΕΣ: Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ: 1918. Κάπου στην έρημο της Αραβίας, κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα, ο Κόρτο Μαλτέζε και ο Ελ Όξφορντ, ένας Αφρικανός σπουδαγμένος στην Αγγλία, στην Αμερική και τη Γαλλία, κατευθύνονται με τις καμήλες τους προς το τούρκικο φρούριο Τουρμπάν. Εκεί κρατείται αιχμάλωτος ο μικρός πρίγκηπας Σαούντ. Τον κρατά αιχμάλωτο ο θείος του, Αμπντουλλάχ Πασάς με σκοπό να πάρει, είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο, την εξουσία μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου. Αποστολή τους είναι να απελευθερώσουν το μικρό παιδί από τους Τούρκους.

Μετά από τα «Κέλτικα», η πρώτη ιστορία από τα «Αιθιοπικά» είναι άκρως απογοητευτική. Το σενάριο δεν έχει κάποια ιδιαιτερότητα, και φαίνεται επαναλαμβανόμενο. Μερικοί διάλογοι είναι πάρα πολύ καλοί, με τα καλύτερα σημεία να προέρχονται από τα αποσπάσματα του Κορανιού. Ο Κας είναι ένας αρκετά ενδιαφέρον χαρακτήρας, αν και δίνονται σχετικά λίγα για εκείνον. Το χρώμα με απογοήτευσε πάρα πολύ, και αυτό ίσως οφείλετε ολίγον τι στα σχέδια που είναι από τα χειρότερα του Κόρτο μέχρι στιγμής. Γενικά, πολύ απογοητευτική ιστορία, η οποία κρίση μου όμως επηρεάζεται από τα «Κέλτικα», καθώς μετά από 6 αριστουργηματικές ιστορίες είναι δύσκολο να προσαρμοστείς σε κάτι κατώτερο…

ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ: 13 Σεπτεμβρίου 1918. Ο Κόρτο Μαλτέζε έχει μια σοβαρή λογομαχία με τον διοικητή του βρετανικού οχυρού, τον άκαμπτο λοχαγό Μπραντ, που φημολογείται ότι είναι δειλός. Ο Μπραντ, που λατρεύει την ποίηση του Αρθούρου Ρεμπώ, φέρεται άσχημα στον πολεμιστή Κας που ο Κόρτο υπερασπίζεται.

Ο τίτλος είναι από τους λιγότερο ευρηματικούς που έχει δημιουργήσει ο Hugo Pratt. Ο τίτλος δεν σε βάζει καθόλου στη μαγεία της ιστορίας, κάτι που ενόχλησε πάρα πολύ. Προς έκπληξή μου όμως η ιστορία, παρ’ ότι τον απογοητευτικό τίτλο, είναι πάρα πολύ καλή. Καταρχήν, τα ποιήματα που συμπεριλήφθηκαν είναι από τα αγαπημένα μου και χαίρομαι που συμπεριλήφθηκε. Επιπλέον, το χρώμα και το σχέδιο είναι πάρα πολύ καλά, πράγματα που κάνουν καλύτερη την ανάγνωση.

Το μεγαλύτερο όπλο της ιστορίας όμως δεν είναι αυτό. Η δουλειά που έχει γίνει πάνω στους χαρακτήρες είναι άκρως αριστουργηματική! Καταρχήν, ο χαρακτήρας που εισάγεται στην ιστορία, ο λοχαγός Μπραντ, δημιουργεί αισθήματα στον αναγνώστη αγάπης-μίσους, κάνοντάς τον ιδιαίτερα αγαπητό θα έλεγα. Ο Κας εξελίσσεται ως χαρακτήρας μετά το «Στο Όνομα Του Ελεήμονα Και Σπλαχνικού Αλλάχ» με μεγάλη ταχύτητα, μετατρέποντάς τον σε έναν επαναστάτη, αντί-ρατσιστή και ιδεαλιστή. Μπορώ να πω πώς μετά από αυτή την ιστορία δέθηκα με τον χαρακτήρα.

Το φινάλε όμως είναι το καλύτερο κομμάτι της ιστορίας. Το τελειωτικό χτύπημα του Κόρτο Μαλτέζε ήταν και πολύ συγκινητικό. Από τα καλύτερα φινάλε σε ιστορία κόμικς όλων των εποχών!

...ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΟΥΛΙΕΤΕΣ: 1918. Μέσα στην καρδιά της ερήμου της Αιθιοπίας, στην κοιλάδα των διαβόλου, ο Κόρτο Μαλτέζε και ο Κας συναντούν τον Σαμαέλ, τον μεγαλύτερο από τους Αβησσινούς μάγους και πιθανόν έκπτωτο άγγελο, ο οποίος θα τους αποκαλύψει κάποια πράγματα για το μέλλον τους.

Ο τίτλος είναι θα έλεγα ολίγον τι «παραπλανητικός». Δεν γνωρίζουμε τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα της ιστορίας μέχρι τις τελευταίες σελίδες. Η σύγκρουση 2 εθνών, με μοναδικό τρόπο ειρήνης την αγάπη, είναι πολύ ρομαντικό όσο και ποιητικό, ακριβώς το στοιχείο των ιστοριών του Κόρτο Μαλτέζε. Για αυτό το λόγο η ιστορία είχε μία μεγάλη σεναριακά ευκαιρία. Και όμως ο Pratt δεν το έκανε. Αντιθέτως, επικεντρώθηκε στο υπερφυσικό στοιχείο, στη χειρομαντεία και στον προφήτη. Ο προφήτης μας μίλαγε για το αβέβαιο μέλλον του Κόρτο, και αυτό το story το συνέχισε μέχρι τέλους, και το story με την διαμάχη των 2 εθνών ήρθε σε 2η μοίρα. Νιώθω μικτά ως προς αυτή την απόφαση. Από την μία χάνετε μία μεγάλη ευκαιρία για ένα άκρως ενδιαφέρον σενάριο. Από την άλλη χωρίς τον προφήτη, δεν θα είχαμε μερικούς από τους καλύτερους διαλόγους σε κόμικς του Κόρτο Μαλτέζε! Τελικά, πιστεύω πως δεν έγινε καλή κατανομή σελίδων και θα μπορούσαν και τα 2 stories να συνυπάρχουν αν είχε γίνει καλύτερη δουλειά στη πλοκή.

Πέρα από αυτά όμως, η ιστορία αποτελεί πραγματικό διαμάντι. Όπως ανέφερα παραπάνω η ιστορία περιέχει μερικούς εξαιρετικούς διαλόγους, αλλά και πράξεις που προκαλούν δέος. Το καλύτερο κομμάτι στην ιστορία όμως είναι το σχέδιο και το χρώμα. Πρώτα, το σχέδιο που είναι το πιο καλοφτιαγμένο από όλες τις ιστορίες του Κόρτο ως τώρα. Πολύ καλές γωνίες, πολύ όμορφος σχεδιασμός. Το χρώμα είναι τρομερό. Μερικοί μπορεί να πιστέψουν πως η ιστορία χρωματίστηκε και σχεδιάστηκε παράλληλα. Τόσο καλό χρώμα! Η Zanotti χρειάζεται πολλά credit για την εξαιρετική δουλειά της!

Οι 4 αυτές ιστορίες πρωτοεκδόθηκαν στα γαλλικά Pif Gadget #179 (27/7/1972), #183 (31/8/1972), #194 (16/11/1972), #204 (22/01/1973). Η ιστορία "Burlesca e no tra Zuyydcoote & Bray Dunes" είναι η 6η ιστορία στο συγκεντρωτικό άλμπουμ Les Celtiques, που κυκλοφόρησε από την Casterman τον Απρίλιο του 1980. Οι υπόλοιπες τρεις ("Nel Nome di Allah misericordioso e compassionevolle", "L' ultimo colpo", "...e di altri Romei e di altri Giuliette") είναι οι πρώτες 3 ιστορίες του συγκεντρωτικού άλμπουμ "Les Ethiopiques" που εκδόθηκε από την Casterman το 1978. Τα εξώφυλλα και οι ιστορίες έγχρωμες πάρθηκαν από την έκδοση Corto Maltese Poche #19-22, που κυκλοφόρησαν τον Ιούνιο του 2008 (#19-21) και τον Οκτώβριο του 2008 (#22). Και στις 4 ιστορίες το σενάριο και τα σχέδια αποδίδονται στον Hugo Pratt και τα χρώματα στην Patrizia Zanotti. Για την ελληνική έκδοση, η μετάφραση και η επιμέλεια έγιναν από τον Λευτέρη Ταρλαντέζο, με υπεύθυνο έκδοσης τον Λεωκράτη Ανεμοδουρά.

ΙΩΝΑΣ ΑΓΓΕΛΗΣ

Ξεκινούν από 15 Ιουλίου οι "Μεγάλες Ιστορίες Disney - Τα Άπαντα Του Ρομάνο Σκάρπα"!

Πέρσι ήταν μία αποικοδομητική χρονιά για τα Ελληνικά Disney κόμικς, καθώς ήρθαν στα Ελληνικά “Τα Άπαντα Του Ρομάνο Σκάρπα”, ενός από τους σημαντικότερους δημιουργούς Ιταλικών Disney κόμικς. Η Καθημερινή, λοιπόν, έφερε με τα Κυριακάτικα φύλλα της, 7 τόμους, οι οποίοι κυκλοφόρησαν από τις 30 Ιουλίου μέχρι και τις 10 Σεπτεμβρίου. Και οι 7 τόμοι των 180 σελίδων που αντιστοιχούν στους Ιταλικούς τόμους #1-4 (κάθε Ιταλικός τόμος αντιστοιχεί σε 2 Ελληνικούς). Και οι 7 είχαν μεγάλη επιτυχία, και πήραν κυρίως θετικές κριτικές. Πολλοί βέβαια έκριναν την ποιότητα και την έλλειψη αφιερωμάτων, αν και εγώ προσωπικά είμαι κάτι παραπάνω από ικανοποιημένος!

Αρκετά όμως με το παρελθόν! Ώρα να κοιτάξουμε το μέλλον. Ή μάλλον το άμεσο μέλλον. Ή ακόμα καλύτερα το αύριο. Κυριολεκτικά! Αύριο, 8 Ιουλίου, κυκλοφορεί ο πρώτος τόμος της συνέχειας της έκδοσης, δηλαδή ο 8ος τόμος του “Μεγάλες Ιστορίες Disney – Τα Άπαντα Του Ρομάνο Σκάρπα”! Από τις 15 Ιουλίου για τις επόμενες 10 Κυριακές θα πάρουμε ακόμα 24-30 ιστορίες! Βέβαια, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τα περιεχόμενα κάθε Ελληνικού τόμου, καθώς άμα κρίνουμε από την προηγούμενη χρονιά οι ιστορίες θα μπουν ανακατεμένες, με κάθε αντίστοιχο Ιταλικό τόμο χωρισμένο στα 2. 

Με βάση την υπάρχουσα διαφήμιση και τις καταχωρήσεις στο ISBN μπορούμε να κάνουμε μερικές ενδιαφέρουσες προβλέψεις. Μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου (που είναι πιθανό, αν σκεφτούμαι τις περσινές ημερομηνίες) θα πάρουμε 10 ακόμη τόμους, τους #8-17! 

Ας περάσουμε στις πληροφορίες κάθε ανακοινωθέν Ελληνικού τόμους #8-17, με δίπλα από κάθε καταχώρηση το αντίστοιχο Ιταλικό εξώφυλλο, με κάθε επιφύλαξη για αλλαγή σειράς (καθώς όλα τα περιμένεις από την Καθημερινή:

■ Νο8 – Ο Ντόναλντ Πράκτωρας Του FBI
Σελίδες: 176
Ημερ/νία: 15 Ιουλίου
Κύρια Ιστορία: Ο Ντόναλντ Πράκτωρας Του FBI (31 σελ.)
Ιταλικός Τόμος: Numero 5

■ Νο9 – Ο Αυτοκράτορας Του Μίκυ Σίτι
Σελίδες: 176
Ημερ/νία: 22 Ιουλίου
Κύρια Ιστορία: Ο Αυτοκράτορας Της Καλισότα (69 σελ.)
Ιταλικός Τόμος: Numero 5

■ Νο10 – Η Πεταλούδα Του Κολομβού
Σελίδες: 176
Ημερ/νία: 29 Ιουλίου
Κύρια Ιστορία: Η Πεταλούδα Του Κολομβού (61 σελ.)
Ιταλικός Τόμος: Numero 6

■ Νο11 – Η Αιώνια Φλόγα Της Καλχόα
Σελίδες: 176
Ημερ/νία: 5 Αυγούστου
Κύρια Ιστορία: Η Αιώνια Φλόγα Της Καλχόα (63 σελ.)
Ιταλικός Τόμος: Numero 6

■ Νο12 – Τα Έλατα Των Ιμαλαίων
Σελίδες: 176
Ημερ/νία: 12 Αυγούστου
Κύρια Ιστορία: Τα Έλατα Των Ιμαλαίων (31 σελ.)
Ιταλικός Τόμος: Numero 8

■ Νο13 – Το Κυνήγι Της Γραφομηχανής
Σελίδες: 176
Ημερ/νία: 19 Αυγούστου
Κύρια Ιστορία: Το Κυνήγι Της Γραφομηχανής (31 σελ.)
Ιταλικός Τόμος: Numero 8

■ Νο14 – Ο Μαθηματικός Παπαγάλος
Σελίδες: 176
Ημερ/νία: 26 Αυγούστου
Κύρια Ιστορία: Ο Μαθηματικός Παπαγάλος (29 σελ.)
Ιταλικός Τόμος: Numero 7

■ Νο15 – Το Καρναβάλι Του Ντόναλντ Μακ Ντακ
Σελίδες: 176
Ημερ/νία: 2 Σεπτεμβρίου
Κύρια Ιστορία: (31 σελ.)
Ιταλικός Τόμος: Numero 1

■ Νο16 – Ο Δραπέτης Του Αλκατράζ
Σελίδες: 176
Ημερ/νία: 9 Σεπτεμβρίου
Κύρια Ιστορία: Ο Δραπέτης Του Αλκατράζ (66 σελ.)
Ιταλικός Τόμος: Numero 9

■ Νο17 – Το Κοραλλένιο Καγκουρώ
Σελίδες: 176
Ημερ/νία: 16 Σεπτεμβρίου
Κύρια Ιστορία: Το Κοραλλένιο Καγκουρώ (66 σελ.)
Ιταλικός Τόμος: Numero 9

Ένα ακόμα Καλοκαίρι της Disney! Μην χάσετε τον 8ο τόμο αύριο, 8 Ιουλίου, με την “Καθημερινή Της Κυριακής”!

ΙΩΝΑΣ ΑΓΓΕΛΗΣ

Αντίο, Steve Ditko [1927-2018]

Ο καλλιτέχνης Steve Ditko (1927-2018), ο οποίος συν-δημιούργησε τον Spider-Man και τον Doctor Strange με τον Stan Lee, δυστυχώς απεβίωσε στην ηλικία των 90 ετών.

Το Αστυνομικό Τμήμα της Νέας Υόρκης επιβεβαίωσε το θάνατό του στο The Hollywood Reporter, σήμερα στις 7 Ιουλίου.  Δεν αναφέρθηκε αιτία θανάτου. Ο Ditko βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στις 29 Ιουνίου και πιστεύεται ότι πέθανε περίπου δύο ημέρες νωρίτερα.
Το 1961, οι Ditko και Lee δημιούργησαν το Spider-Man. Ο Lee, ο αρχισυντάκτης στη Marvel Comics, έδωσε στον Ditko την αποστολή, αφού δεν ήταν ικανοποιημένος με τη δουλειά του Jack Kirby για την ιδέα ενός εφηβικού υπερήρωα με δυνάμεις αράχνης. Η εμφάνιση του Spider-Man - η ενδυμασία, οι εκτοξευτές ιστού, το κόκκινο και το μπλε χρώμα - όλα προέρχονταν από τον Ditko. Ο Spider-Man εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Amazing Fantasy No. 15. Το κόμικ ήταν μία απροσδόκητο επιτυχία και ο χαρακτήρας εκτινάχθηκε σε δική του έκδοση, το The Amazing Spider-Man. Ο Ditko βοήθησε να δημιουργηθούν τέτοιοι κλασικοί χαρακτήρες Spider-Man όπως οι Doctor Octopus, Sandman, Lizard και Green Goblin. Το run του Ditko ολοκληρώθηκε με το τεύχος 38.

Το 1963, ο Ditko δημιούργησε τον σουρεαλιστικό και ψυχεδελικό ήρωα, Doctor Strange. Ο χαρακτήρας έκανε το ντεμπούτο του στο Strange Tales No. 110 και ο Ditko συνέχισε το comic από το τεύχος 146, που καλύπτει τον Ιούλιο του 1966.

Μετά από αυτό, ο Ditko άφησε τη Marvel Comics έπειτα από μία σύγκρουση με τον Lee, οι αιτίες του οποίου παραμένουν μέχρι και σήμερα άγνωστες. Οι 2 συνάδελφοι δεν είχαν μιλήσει για αρκετά χρόνια. Ο Ντίκο δεν εξήγησε ποτέ την πλευρά του και ο Λι δήλωσε ότι δεν ξέρει πραγματικά ποιο ήταν το κίνητρο για την έξοδο του Ditko. Η καλύτερη εξήγηση δείχνει ότι ο Ditko ήταν απογοητευμένος από την επίβλεψη του Lee και την αποτυχία του να μοιραστεί σωστά τα κέρδη για τις συνεισφορές του Ditko στον Spider-Man και τον Doctor Strange. Ο χαρισματικός Lee ήταν πάντα το πρώτο πρόσωπο του Marvel Comics, αλλά ο Ditko (και ο Jack Kirby) σκέφτηκαν ότι ο Lee ενδιαφέρεται περισσότερο για την αυτοπροβολή του από το να πουλάει κόμικς για την εταιρεία και, συνεπώς, υπονοούσε ότι άξιζε το μερίδιο του λέοντος στα κέρδη για τη δημιουργία χαρακτήρων στο σύμπαν της Marvel.

Ο Ditko συνέχισε να εργάζεται για τους Charlton, DC Comics και άλλους μικρούς ανεξάρτητους εκδότες. Επέστρεψε στη Marvel το 1979, όπου εργάστηκε στο Machine Man και στους Micronauts, και συνέχισε να εργάζεται για αυτούς ως freelancer στη δεκαετία του 1990. Μεταξύ των τελευταίων του δημιουργιών ήταν το Squirrel Girl το 1992, το οποίο έχει γίνει φαβορί τα τελευταία χρόνια.
Μετά τη δουλειά του στο Marvel, ο Ditko είναι ίσως ο πιό γνωστός για τη δημιουργία του Mister Α το 1967. Ο χαρακτήρας ενέπνευσε την αντικειμενική φιλοσοφία του Ayn Rand, την οποία ο Ditko ήταν καυτός πιστός από τα μέσα της δεκαετίας του '60. Άλλοι εμπνευσμένοι από χαρακτήρες που ο Ditko δημιούργησε περιλάμβαναν το The Question για τη DC Comics.

ΙΩΝΑΣ ΑΓΓΕΛΗΣ

Η Νέα Γενιά του Roy Race Έρχεται από τη Rebellion Comics!

Τα τελευταία χρόνια, η εκδοτική Rebellion Comics μας έλεγε πως θα εκδοθεί νέα έκδοση του Roy Race, η οποία θα λειτουργεί ως remake του ήρωα (δηλαδή μία ολοκαίνουρια αρχή, χωρίς να έχει έμμεση σχέση με τα προηγούμενα κόμικ του ήρωα). Ανακοινώθηκε λοιπόν, σήμερα, 23 Απριλίου, ότι 3 νέες εκδόσεις του ήρωα (για την ακρίβεια 6, καθώς θα εκδοθούν και 3 spinoff) θα ξεκινήσουν να εκδίδονται από τον Σεπτέμβριο του 2018.

Η ιστορία μιλάει για τον νεαρό 16-χρονο Roy Race, που μπαίνει στη βρετανική ομάδα της Melchester, την Melchester Rovers! Και από εκεί η περιπέτεια ξεκινά...

Τα νέα λοιπόν graphic novels θα κυκλοφορούν τρεις φορές το χρόνο κατά τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής σεζον με τρία μυθιστορήματα 56 σελίδων ανά σεζόν, που ξεκινούν τον Σεπτέμβριο του 2018, και συνεχίζουν τον Ιανουάριο του 2019 και τον Απρίλιο του ίδιου έτους. Τα γραφικά μυθιστορήματα θα γραφτούν από τον Rob Williams (Judge Dredd, Suicide Squad, Amazing Spider-Man)  και θα σχεδιαστούν από τον Ben Willsher (2000 AD, Doctor Who Magazine) και όλα ξεκινούν στις 6 Σεπτεμβρίου 2018 με το Roy of the Rovers: Kick-Off.

Η νέα Άγια Τριάδα του Ρόυ Ρέης!

Παράλληλα με τα γραφικά μυθιστορήματα, η Rebellion έχει προσλάβει τον Tom Palmer (Foul Play) για να γράψει 3 βιβλία μυθοπλασίας μέσης ποιότητας μαζί με τα graphic novels που ξεκινούν τον Οκτώβριο του 2018 και συνεχίζονται τον Φεβρουάριο του 2019 και τον Μάιο του 2019. Το πρώτο από τα spinoff άλμπουμ, «Roy of the Rovers: Scouted» , θα κυκλοφορήσει στις 4 Οκτωβρίου 2018.

Η Rebellion επιπλέον ανακοίνωσε την έκδοση της εβδομαδιαίας έκδοσης, στο ιστορικό Match Of The Day από τις 5 Ιουνίου, μέχρι και τις 21 Αυγούστου. Δηλαδή, για 12 εβδομάδες θα παίρνουμε νέες ιστορίες Ρέης, σε εβδομαδιαία έκδοση, μετά από 17 χρόνια! Οι δημιουργοί που θα αναλάβουν την εβδομαδιαία έκδοση είναι στο σενάριο οι Rob Power & Keith Richardson και στα σχέδια η Lisa Henke!

"Το Roy Of The Rovers είναι μία από τις σημαντικότερες σειρές κόμικς. Μεγάλωσα διαβάζοντας ποδοσφαιρικές περιπέτειες του Roy Race, γι 'αυτό είμαι απολύτως ενθουσιασμένος που είμαι μέλος της ομάδας που φέρνει τον Roy πίσω για μια νέα γενιά! Όλοι φαινόταν να μεγαλώνουν λίγο πιο γρήγορα και ήθελαν ιστορίες πιο ρεαλιστικές."
- Rob Williams

Το εξώφυλλο της μηνιαίας
έκδοσης του Roy of the Rovers
το 1994.

Ας θυμίσουμε λίγο το χρονικό του ήρωα. Το κόμικς Roy of the Rovers έκανε το ντεμπούτο του στο Tiger, στις 11 Σεπτεμβρίου 1954. Μετά από 22 χρόνια, με τον φαινομενικά αιώνιο πάντα νεαρό Ρόυ Ρέης να διευθύνει την ομάδα του Melchester Rovers, αντιμετωπίζοντας διάφορες δυσκολίες με τη πορεία του χρόνου. Το 1976, ο Roy αποφοίτησε στο δικό του πλέον εβδομαδιαίο κόμικ «Roy Of The Rovers», το οποίο έτρεξε για 851 τεύχη, μέχρι το 1993. Η επιτυχία ήταν απίστευτη, με το κόμικ που πουλάει τακτικά 450.000+ αντίτυπα κάθε εβδομάδα. Δυστυχώς, καθώς τα χρόνια συνεχίστηκαν και οι πωλήσεις μειώθηκαν, ο παλιός Roy αποσύρθηκε από το παιχνίδι, με τραγικό τρόπο, με μία συντριβή ελικοπτέρου στο τελευταίο τεύχος του εβδομαδιαίου κόμικ… Ο Roy Race επέστρεψε στο πλέον μηνιαίο Roy Of The Rovers το 1993. Αλλά το ατύχημα με το ελικόπτερο του είχε κοστίσει το περίφημο αριστερό του πόδι, ακρωτηριασμένο μετά το ατύχημα. Οι δημιουργοί πέρασαν στον γιο του Roy, με ένα νέο, πιο πικρό σύνολο παραμυθιών που στόχευαν περισσότερο σε μια εφηβική αγορά. Διάφορες επαναλήψεις του Roy Of The Rovers έχουν τρέξει από τότε, είτε ως "best of" συλλογές, είτε σε μικρότερες λωρίδες σε ποδοσφαιρικά περιοδικά όπως Match of the Day και Shoot! Διάφοροι δημιουργοί του ήρωα είναι οι Tom Tully, Ian Rimmer, Yvonne Hutton, David Sque, Mike White, Barrie Mitchell, Rob Davis, David Jukes, Sean Longcroft και Garry Marshall.

Έφτασε λοιπόν η στιγμή που ο ήρωας που πολυαγαπήσαμε μέσα από το Ζαγκόρ, το Δυναμικό Αγόρι, και πρόσφατα σε 7 αυτόνομα άλμπουμ, θα επιστρέψει, δίνοντας μία νέα πνοή στον Βρετανικό θρύλο του ποδοσφαίρου! Σεπτέμβριε δεν μπορούσες να ήσουν πιο κοντά;

ΙΩΝΑΣ ΑΓΓΕΛΗΣ