Κριτική Ζαγκόρ Τεύχος 8: Η Αρχαία Κατάρα Μέρος B'
Η πρώτη έκδοση κόμικς του έτους ήρθε την Πέμπτη 4 Ιανουαρίου από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως. Στο νέο τεύχος περιέχονται τα τελευταία μέρη των ιστοριών του Ζαγκόρ και του Μίστερ Νο, “Η Αρχαία Κατάρα” και “Εξωγήινος” αντίστοιχα, και το β’ μέρος της ιστορίας του Τεξ “Οι Δαίμονες Του Βορρά”. Το τεύχος επίσης περιέχει και το δισέλιδο ένθετο “Τα Νέα Του Ντάρκγουντ” με δυο αφιερώματα, ένα στις ανακοινώσεις της εκδοτικής κόμικς Sergio Bonelli στο ιταλικό φεστιβάλ Lukas Comics & Games 2017 και ένα στον δημιουργό κόμικς Josè Antonio Muñoz.
Το τεύχος έχει ως εξώφυλλο ένα σχέδιο που περιείχε το Color Zagor #7. Ένα πραγματικά πανέμορφο εξώφυλλο με πολύ ωραια σχέδια του Alessandro Piccinelli. Επίσης, η μπλε στήλη με τα στοιχεία του τεύχους ταιριάζει απόλυτα με την αισθητική του εξωφύλλου. Επίσης, η γραμματοσειρά που χρησιμοποιείτε για τον τίτλο της ιστορίας είναι εξαιρετικός. Η βιβλιοδεσία συνεχίζει να μου αρέσει και η ποιότητα του χαρτιού νομίζω είναι αρκετά καλή, ίσως να ήθελα λίγο πιο σκληρό χαρτί (όπως εφημερίδας). Το αφιέρωμα του Λευτέρη Ταρλαντέζου πρέπει να παραδεχτώ πως είναι από τα καλύτερα στοιχεία του τεύχους. Εξαιρετικά πληροφοριακό και βρίσκω μία πτώση στην αξία του «Κόμικς Νέα» που διαβάζουμε στο «Νέος Μπλεκ» σε σχέση με “Τα Νέα Του Ντάρκγουντ” (ελπίζω να διορθωθεί). Το Editorial μου άρεσε που είχε ως κύριο θέμα τις ιστορίες που θα μπουν στο επόμενο τεύχος. Πιστεύω ότι θα έπρεπε ανά δύο-τρία τεύχη να γίνεται αυτό, αφού πλέον στο περιοδικό η αξία των ιστοριών ανά ήρωα έχει σηκώσει τον πήχη.
Η ιστορία του Ζαγκόρ «Η Αρχαία Κατάρα» ολοκληρώνεται στο τεύχος με πολλές ανατροπές! Η ιστορία έχει πάρα πολύ καλό και πυκνό σενάριο, κάτι που το κάνει ελκυστικό στον αναγνώστη. Ο J. Rauch αποδίδει μία ιστορία στην οποία για να φτάσεις στην λύση του μυστηρίου, προσθέτονται νέοι χαρακτήρες και στοιχεία, χρήσιμα στην συνέχεια της πλοκής και στην τρίτη πράξη. Η ιστορία φέρει στοιχεία τρόμου και προωθεί την ιδέα του υπερφυσικού. Όλοι οι χαρακτήρες έχουν χημεία και είναι καλογραμμένοι οι διάλογοί τους. Η ροή της ιστορίας κινήται κανονικά. Επιπλέον, η ιστορία χαρακτηρίζεται από σκηνές έντονης βίας και τρόμου, που την επηρεάζουν θετικά. Το σχέδιο σε αυτό το μέρος είναι τρομερό, αφού στο α’ μέρος ήταν σχέδια από τον Ferri, που τα σχεδίασε λίγο πριν τον θάνατό του, οπότε δεν είχαν περάσει καλή επεξεργασία. Το χρώμα είναι επίσης πολύ καλό. Μία εξαιρετική ιστορία Ζαγκόρ και η καλύτερη του ήρωα που έχουμε διαβάσει μέχρι στιγμής.
Η ιστορία του Μίστερ Νο «Εξωγήινος», επίσης, ολοκληρώνεται σε αυτό το τεύχος. Το σχέδιο και το χρώμα της ιστορίας αν και τα βρίσκω αδύναμα, δεν τους δίνεις σημασία, καθώς το σενάριο είναι το φαβορί. Κανείς δεν θα φανταζόταν πως μία ιστορία Μίστερ Νο θα ακουμπούσε λεπτά θέματα που απασχολούν τον καθημερινό κόσμο, όπως ο ρατσισμός, ο πόλεμος, οι πολιτικές διαφορές. Η ιστορία περνάει πολλά μηνύματα στους αναγνώστες για την παγκόσμια ειρήνη όπως και πως πέρα από τις διαφορές των ανθρώπων μεταξύ μας, είμαστε ανθρώπινα όντα πάνω από όλα. Οι διάλογοι είναι τρομεροί, με κάθε φράση να είναι ιδιαίτερη και να σερβίβει τον δικό της σκοπό. Το γεγονός πως ο Tiziano Sclavi (σεναριογράφος της ιστορίας) έγραψε μία ιστορία διαφορετική από το συνηθισμένο στυλ του (πιο συχνά γράφει ιστορίες τρόμου, και χάρη σε αυτό δημιούργησε τον Ντύλαν Ντογκ) κάνει την ιστορία ακόμα πιο μοναδική. Ο “Εξωγήινος” νομίζω πως δεν είναι μέρος της σειράς του Μίστερ Νο, καθώς μπορεί να σταθεί μόνη της με ευκολία. Οι δύο ήρωες της ιστορίας, ο Αρκάντι και ο Μίστερ Νο, είναι καλογραμμένοι και η διαμάχη που δίνεται μεταξύ τους αντιπροσοπεύει την διαμάχη της Ρωσίας με τις ΗΠΑ, αλλά και την δική μας αντίληψη προς τους ανθρώπους άλλης χώρας. Επιπλέον, είναι η καλύτερη σκηνή κόμικς που έχω διαβάσει σε όλη μου τη ζωή. Τέλος, είναι μία από τις καλύτερες ιστορίες κόμικς του αιώνα θα έλεγα, και εύκολα η καλύτερη ιστορία Μίστερ Νο, όπως και το καλύτερο κομμάτι του τεύχους.
Η ιστορία του Τεξ “Οι Δαίμονες Του Βορρά” συνεχίζει στο τεύχος, φέρνοντάς μας ένα βήμα πριν το μεγάλο φινάλε! Το β’ μέρος είναι γεμάτο δράση. Μεγάλη δόση της θα έλεγα κιόλας! Η ιστορία τρομερο ενδιαφέρον και κλείνει ιδανικά το τεύχος, αφού λειτουργεί ως χαλάρωση στους αναγνώστες, μετά τις ιστορίες του Μίστερ Νο και του Ζαγκόρ. Η ιστορία είναι αδύναμη σε σχέση με τις υπόλοιπες του τεύχους και έχει ένα απλό στόρυ και μοτίβο που ακολουθεί. Πάντως είναι διασκεδαστική μέχρι τέλους. Ανυπομονώ για το γ’ και τελευταίο μέρος στο επόμενο τεύχος (#9).
Ένα πολύ όμορφο τεύχος για να ξεκινήσει η χρόνια και είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος να διαβάσω το επόμενο. Φαίνεται πως η έκδοση πήρε το σωστό δρόμο!
Μην το χάσετε!
Ίωνας Αγγελής
Μην το χάσετε!
Ίωνας Αγγελής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου