Good, old Roy!

(του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη)

Ίσως πολλοί να παραξενευτούν (εννοώ τους αναγνώστες του ιστολόγιού μας) με τις τελευταίες αναρτήσεις μου εδώ, καθώς το δράμα που βιώνει η χώρα (με σχεδόν μια εκατοντάδα νεκρούς και αγνοούμενους από τη φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική) θα επέβαλλε μια «εκκωφαντική» σιγή, αντί για αρθρογραφία. Γεγονός είναι πάντως, ότι προσωπικά βρίσκω σαν διέξοδο το γράψιμο προκειμένου να ξεχάσω την εφιαλτική πραγματικότητα με το χαμό τόσων αθώων ψυχών, που δυστυχώς δεν γυρίζουν πίσω... Ιδιαίτερα όταν η συγγραφή αναφέρεται στις μνήμες των «χάρτινων» ηρώων που όλοι αγαπήσαμε και που σαν «φάρος» ελπίδας φωτίζουν τα βιώματα από τις καλοκαιρινές διακοπές του παρελθόντος. Ας είναι λοιπόν αυτός ο συνειρμός, έστω και έμμεσα, ένα αφιέρωμα σε όλους αυτούς τους συνανθρώπους που δεν βρίσκονται πια κοντά μας, αρπαγμένοι στον όλεθρο από μια καταραμένη συγκυρία  που τους χτύπησε ακριβώς τις στιγμές της χαλάρωσης, όταν απολάμβαναν τα μπάνια τους ή τη δροσερή αύρα του ανέμου στις παραθεριστικές (και όχι μόνο) κατοικίες τους...

«Good, old Roy!» κραύγαζαν οι εκατομμύρια ανά τον κόσμο φίλοι της εικονογραφημένης σειράς, κάθε φορά που προμηθεύονταν το τεύχος με τις απίστευτες περιπέτειες του ηγέτη των Melchester Rovers, Roy Race, μια ιστορία που γέννησε το μυαλό του ευρηματικού συγγραφέα Frank s. Pepper το καλοκαίρι του 1954, μετά την εντολή του εκδότη Derek Birnage. Ο Birnage σκόπευε να εκδώσει ένα νέο αθλητικό περιοδικό και ζητούσε έναν πρωταγωνιστικό χαρακτήρα για τη βασική του ιστορία. Κάπως έτσι λοιπόν, μας προέκυψε ο gentleman των γηπέδων Roy Race, μια παγκόσμια αναγνωρίσιμη φιγούρα εδώ και δεκαετίες, που πραγματοποίησε το εκδοτικό του «ντεμπούτο» στο εξώφυλλο του περιοδικού «Tiger», στις 11 Σεπτεμβρίου 1954, σε σχέδιο του Joe Colquhoun.

Έκτοτε κύλισε πολύ «νερό» στο «αυλάκι» του ποταμού Mel, κοντά στις όχθες του οποίου βρίσκεται η έδρα των «Rovers», εκεί όπου ο μικρός Roy έκανε την πρώτη του προπόνηση ύστερα από πρόσκληση του τεχνικού της α΄ομάδας Alf Leeds, που τον είχε δει αγωνιζόμενο σε έναν σχολικό αγώνα 2 μέρες πριν. Με ιδιαίτερα παραστατικό τρόπο, ο εκδότης Barrie Tomlinson μας εισαγάγει στο «σύμπαν» της ιστορίας, μέσα από τις σελίδες του πρόσφατου 180σέλιδου βιβλίου του «Real Roy of the Rovers Stuff!» που κυκλοφόρησε το 2016 από την εταιρεία «Pitch».

Πληροφορούμαστε λοιπόν τα διάφορα στάδια της έκδοσης από τη στιγμή που ξεκίνησε έως τότε που ανέλαβε ο ίδιος την επιμέλειά της (1963), διατηρώντας την επί 28 ολόκληρα χρόνια (!) Στο βιβλίο περιέχεται και φωτογραφικό υλικό, όπως και πολλά στοιχεία για τους συντελεστές, την επιρροή στο κοινό και τη σύνδεση με την πραγματικότητα, χαρακτηριστικά στα οποία οφείλει την τεράστια δημοφιλία που απέκτησε. Ακόμη μαθαίνουμε ότι την επωνυμία του τίτλου της σειράς πρότεινε ο εκδότης του περιοδικού «Lion», Bernard Smith.

Ας μην ξεχνάμε, ότι και στην Ελλάδα, ο αγαπημένος ήρωας έκανε τεράστια καριέρα, εμφανιζόμενος επί πολλά χρόνια σε τέσσερα τουλάχιστον περιοδικά («Ζαγκόρ», «Αγόρι», «Τρουένο», «Γκολ») με αποτέλεσμα η επάνοδός του από τις σελίδες του «Νέου Μπλεκ» (που ίδρυσε ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς το 2014) να χαιρετιστεί με άκρατο ενθουσιασμό. Υπέροχες ήταν, τέλος οι 7 ανέκδοτες ιστορίες που παρήγαγε ο ίδιος εκδοτικός οίκος («Μικρός Ήρως») και που προσφέρθηκαν ως ένθετο γνωστής εφημερίδας πριν λίγους μήνες.

Οι συντελεστές της εβδομαδιαίας έκδοσης:

• Σεναριογράφοι: Frank S. Pepper (Σεπτέμβριος 1954), Joe Colquhoun (ως «Stewart Colwyn», Οκτώβριος 1954 – Μάρτιος 1959), Derek Birnage (ως «Frank Winsor», 1959), Μπόμπυ Τσάρλτον (1960), Frank S. Pepper (1965), Tom Tully (1969 – 1993).

David Sque

• 
  Εικονογράφοι (κατά χρονική σειρά): Joe Colquhoun, Bert Vandeput, Paul Trevillion, Fred Holmes, Josep Capell, Yvonne Hutton (η μοναδική γυναίκα), David Sque, Michael White, Barrie Mitchell.

Ο αθλητικός ρεπόρτερ Dickie Davies παρουσιάζει
το Ρόυ Ρέης στους τηλεθεατές (1975)