Το κυνήγι του θησαυρού!

Με αφορμή την ερώτηση που έθεσε στο group μας ο αγαπητός φίλος Κωνσταντίνος Κοσμάς, έψαξα και βρήκα τη "ΜΟΝΟΠΟΛΗ" του Μπλεκ, μια προσφορά του αγαπημένου μας περιοδικού προς τους αναγνώστες του, στα τέλη του 1976.
Ενόψει λοιπόν των εορτών, ο ΜΠΛΕΚ περιείχε σε αλλεπάλληλα τεύχη του, τμήματα ενός επιτραπέζιου παιχνιδιού (στα πρότυπα των αντίστοιχων που κυκλοφορούσαν τότε) που ονομαζόταν "Το κυνήγι του θησαυρού", το οποίο θα έκανε συντροφιά στους φίλους του, όλο το χειμώνα.
Ήταν πραγματικά, μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για όλους μας και θυμάμαι με τι προσμονή και λαχτάρα μάζευα τα εξώφυλλα. Το περιοδικό κυκλοφόρησε με διπλό εξώφυλλο, στο οπισθόφυλλο του έγχρωμου εξωτερικού υπήρχαν τμήματα του παιχνιδιού. Έξοχα τα σχέδια του αείμνηστου Byron (Βύρων Απτόσογλου) προσέθεταν μια επιπλέον ευχάριστη νότα στην όλη εικόνα. Όταν το παζλ των εξωφύλλων ολοκληρώθηκε, απέμενε η με θρησκευτική ευλάβεια συγκόλληση τους, προκειμένου να υλοποιηθεί η σύνθεση της ΜΟΝΟΠΟΛΗΣ.
Αξέχαστα χρόνια...

ΜΙΣΤΕΡ ΝΟ

Οι ίδιοι καλλιτέχνες (Guido Nolitta(Sergio Bonelli), Gallieno Ferri) που δημιούργησαν τον Ζαγκόρ εξέδωσαν τον Ιούνιο του 1975 το πρώτο τεύχος μίας μίνι σειράς που υπολόγιζαν να διαρκέσει 5 τεύχη. Ο ήρωας της όμως καθώς και το ασυνήθιστο περιβάλλον στο οποίο διαδραματίζεται (η Αμαζονία) συντέλεσαν στο να γίνει η σειρά μια φοβερή επιτυχία που σήμερα έχει ξεπεράσει τα 300 τεύχη(Ιταλία).

Ο Μίστερ Νο (Κύριος Όχι) είναι ο Αμερικάνος πιλότος Τζερόμ (Τζέρρυ) Ντρεϊκ. Επιζώντας του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, αηδιασμένος από τη βία του Δυτικού κόσμου τον εγκαταλείπει για να αναζητήσει τον “παράδεισο επί της γης” στο Μανάους, μία Βραζιλιάνικη πόλη στην καρδιά του Αμαζονίου. Εκεί αγοράζει ένα αεροπλάνο Πάϊπερ και κερδίζει τα προς το ζείν ως οδηγός τουριστών. Ειλικρινής έντιμος, λάτρης του αλκοόλ και των γυναικών, είναι επαναστάτης από τη φύση του, όπως δηλώνει και το παρατσούκλι του. Παρέμεινε στην περιοχή του Αμαζονίου ως το τεύχος 241 (της Ιταλικής βέβαια έκδοσης). Τότε αναγκάστηκε να φύγει και επέστρεψε στην Νέα Υόρκη. Μετά, πάντως, από πολλές περιπέτειες και εκεί, επίστρεφει πίσω στο Μανάους (τεύχος 273).

Στις περιπέτειες του ο Μίστερ Νο δεν έχει κάποιο μόνιμο συνεργάτη. Ο μόνος που μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι είναι ο πρώην Γερμανός στρατιώτης Ότο Κρούγκερ γνωστός και ως Ες-Ες με τον οποίο μοιράστηκαν λίγες ιστορίες και πολλά ποτά. Άλλοι φίλοι του στο Μανάους είναι ο μπάρμαν Πάουλο Αντόλφο, ο μηχανικός Αουγκουστίνο και ο τραγουδιστής Ντάνα Γουίντερ. Αντίστοιχους ρόλους στη Νέα Υόρκη παίζουν ο φλύαρος μπάρμαν Χάρβεϋ Φέννερ και ο ιδιοκτήτης καμπαρέ Μαξ Κούλβερ. Από τις αμέτρητες γυναικείες κατακτήσεις του θα
ξεχωρίσουμε μόνο μία, την όμορφη αρχαιολόγο Πατρίτσια Ρόουλαντ.

Ο Μίστερ Νο απεχθάνεται τη βία, αναγκάστηκε όμως να καταφύγει πολλές φορές σ’ αυτή για να σωθεί από τους εχθρούς του. Ο σημαντικότερος και πιο επικίνδυνος είναι ο πανίσχυρος Ιάπωνας Κένζο Ισχικάουα αρχηγός της «Νεκρής Λεγεώνας», κύριος λόγος και για την φυγή του Μίστερ Νο από την Βραζιλία.

Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε την 17η Απριλίου του 1976 με 136 ασπρόμαυρες σελίδες και κράτησε για 10 τεύχη. Επανακυκλοφορεί τον Ιούνιο του 1986 με 100 σελίδες και αυτή τη φορά μένει μαζί μας για 56 μηνιαία τεύχη. Εκδότης: Στέλιος Ανεμοδουράς - Περιοδικός Τύπος

(Πηγή: Greekcomics - Κείμενο : Κώστας Γιαννακόπουλος)

ΜΠΛΕΚ Νοέμβριος 1994

Χθες το απόγευμα ανακάλυψα ένα ξεχασμένο τεύχος του αγαπημένου μας περιοδικού. Είναι της δ' περιόδου (που ξεκίνησε σε μηνιαία συχνότητα αμέσως μετά το τέλος της εβδομαδιαίας έκδοσης-τελευταίο εβδομαδιαίο ήταν το τεύχος 1304) η οποία άρχισε τον Ιούλιο του 1994.

Αυτό το συγκεκριμένο περιοδικό εκδόθηκε το Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς (50 κατά σειρά στη νέα μηνιαία αρίθμηση και 1309ο συνολικά.



Είναι καθ' ολοκλήρου έγχρωμο και περιέχει εκτός απ' τις 5 πολυσέλιδες ιστορίες (Μπλεκ "δεμένος στο κανόνι", Κούτσα-κούτσα προς τη δόξα, Παιδί Πάνθηρας, ο Μακαρονάς) αρκετές στήλες πολλαπλού ενδιαφέροντος (Αθλητική, καλλιτεχνική, τεχνολογίας κ.λ.π.) αλλά και μια ολόκληρη ιστορία του ΣΤΟΡΜ, με τίτλο "Η Πόλη της Καταστροφής" (Άλμπουμ Νο 8) των σπουδαίων Kevin Gosnell-Don Lawrence.



Στο εξώφυλλο δεσπόζει η φυσιογνωμία του ChucK Norris, του οποίου δημοσιεύεται εκτεταμένη συνέντευξη.


Με μια λέξη: Απόλαυση!

Η αγαπημένη «Μανίνα»

Την Παρασκευή 30 Ιουνίου του 1972 ένα νέο κοριτσίστικο περιοδικό μεγάλου μεγέθους (διαστάσεων 20,5 Χ 28 εκατοστών), πήρε τη θέση του στα περίπτερα της χώρας. Το εξέδιδαν οι -γνωστές ήδη από την έκδοση του «Γκολ»- «Εκδόσεις 2001-Νίκος Δεληγιώργης & ΣΙΑ ΟΕ» και ονομαζόταν «Μανίνα», με υπότιτλο «το μοναδικό περιοδικό για κορίτσια». Η έδρα του βρισκόταν στην οδό Μενάνδρου 68, ήταν 20σέλιδο και κόστιζε δραχμές 3. Το Copyright ανήκε στο διεθνές πρακτορείο Τύπου I.P.C. London, Syndication International.
Διευθύντριά του περιοδικού ήταν η σύζυγος του εκδότη κα Λίνα Δεληγιώργη, με διευθυντή σύνταξης τον Κ. Μπαζαίο. Ο τίτλος που επελέγη είχε να κάνει είτε με την συνονόματη πρωταγωνίστρια της βασικής του εικονογραφημένης ιστορίας που ήταν «Η ζωντανή κούκλα της Λίνας», είτε με την Μανίνα Μπαζαίου, που συμμετείχε στην ομάδα των συντελεστών της έκδοσης.


Οι σελίδες εναλλάσσονταν από ασπρόμαυρες σε διχρωμία και οι αρχικές ιστορίες ήταν τέσσερις: πλην της προαναφερομένης υπήρχαν “The Cat Girl”, “Jackie and the Wild Boys” (του Alberto Giolliti από το “Princess-Tina” comic) και το πολύ συγκινητικό “No tears for Molly”.
Από το δεύτερο τεύχος (εβδομάδα 7-14 Ιουλίου) στις περιεχόμενες σειρές προστέθηκε και η «Σκανδαλιάρα».
Έτσι λοιπόν οι Ελληνίδες κοπέλες αποκτούσαν πλέον το δικό τους «Μοντέρνο εβδομαδιαίο περιοδικό ποικίλης ύλης για όλα τα κορίτσια» όπως χαρακτηριζόταν στο εσωτερικό του, όπου εκτός των εικονογραφημένων περιέχονταν και μερικά άλλα στοιχεία:
Μίνι αφιερώματα (συνήθως στη δεύτερη σελίδα, όπισθεν του εξωφύλλου) για κάποιους «σταρ» της εποχής (π.χ. τεύχος 2, Βίκυ Λέανδρος), ή -στο κάτω μέρος αρκετών σελίδων- κάποια ρητά ή αποφθέγματα σπουδαίων ανδρών (τα «διαμαντάκια»), σύντομες συμβουλές αστρολογικού χαρακτήρα, αλλά και αυτό- έπαινοι της σύνταξης για τα περιοδικά της εταιρίας.
Στο οπισθόφυλλο υπήρχε αρχικά η «σελίδα των ιδεών» με την «γκαρνταρόμπα της Μανίνας», μια χαρτοκοπτική που εισήγαγε τα κοριτσάκια στον κόσμο του γυναικείου ενδύματος!

Πριν ακόμη συμπληρωθεί χρόνος από την ημερομηνία κυκλοφορίας του πρώτου τεύχους, είχαν ήδη προστεθεί οι στήλες «Μεταξύ μας» (που περιελάμβανε απαντήσεις της εκδότριας σε επιστολές), «Τα άστρα μιλούν σ’ εσάς» (εβδομαδιαίος ωροσκόπος), «Είναι δικό μου» (με ανέκδοτα αλλά και σκιτσάκια που έστελναν οι αναγνώστριες) και οι ιστορίες «Τουϊνγκυ Περλ, το κορίτσι λάστιχο» (κόμικς strip που δημοσιευόταν σε μικρά καρέ) και «Ένα κορίτσι χωρίς όνομα».
Ακόμη, στο τεύχος 43 προσφέρθηκε ένα εικονογραφημένο «Σήριαλ» 24 σελίδων, που χαρακτηριζόταν ως «το Λεύκωμα του δημοφιλούς καλλιτέχνη» David Cassidy.
Ήταν η απαρχή των ένθετων αφιερωμάτων που –κατά την επόμενη δεκαετία- θα έπαιρναν τη μορφή πλημμυρίδας στην ύλη του περιοδικού!
Ας μην ξεχνάμε βέβαια σε ποια εποχή βρισκόμαστε. Εκείνο το καλοκαίρι -όταν πρώτο-εμφανίσθηκε η «Μανίνα», ήταν το έκτο κατά σειρά που οι Έλληνες βίωναν την αγκύλωση του δικτατορικού καθεστώτος. Ήταν μια παρατεταμένη περίοδος καταπίεσης και περιορισμών, τόσο για τη νεολαία που ασφυκτιούσε στα πανεπιστήμια και στο στρατό, όσο και για τους μεγαλύτερους που αναζητούσαν τρόπους πολιτικής έκφρασης ή –οι λιγότερο συνειδητοποιημένοι- την εκτόνωση στους «άρτους και τα θεάματα» που απλόχερα πρόσφεραν οι στρατοκράτες.
Ωστόσο, η λογοκρισία είχε, σχετικά, χαλαρώσει και οι συνταγματάρχες σχεδίαζαν μία σταδιακή μετάβαση σε μία πιο ήπιας μορφής διακυβέρνηση (για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα).
Άλλωστε τρία χρόνια νωρίτερα, οι λογοκριτές της χούντας είχαν επιτρέψει την έκδοση του δημοφιλούς «Μπλεκ», ενός Αμερικανού μεν ήρωα, που όμως αγωνιζόταν για ελευθερία και δικαιοσύνη. Η «Μανίνα» δεν επεδίωκε να επιφέρει τέτοιου είδους ανατροπές. Ήταν ένα καθαρά κοριτσίστικο έντυπο, το οποίο σύντομα θα συσπείρωνε γύρω του νεαρές κοπέλες (και ήταν πολλές) που δεν είχαν παρά ελάχιστες ευκαιρίες για διασκέδαση. Σε αντίθεση με τα αγόρια στα οποία η κοινωνία ήταν τότε πιο ανεκτική (πλην βεβαίως-βεβαίως των περιπτώσεων «τεντιμποϊσμού»), τα κορίτσια (κυρίως της επαρχίας) βίωναν μια πραγματικότητα εντελώς διαφορετική.

Τις περισσότερες φορές δε μορφώνονταν, ενώ νωρίς-νωρίς μάθαιναν να επωμίζονται ή να μοιράζονται με τη μητέρα τους τα βάρη της πατρικής οικογένειας και –σύντομα- και της δικής τους. Ελάχιστες επίσης θα εργάζονταν στη συνέχεια ώστε να διαθέτουν οικονομική αυτοτέλεια. Ήταν απλά, εξαρτώμενες από τους άνδρες, ακόμη και στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
Με εξαίρεση λίγα Σαββατιάτικα «πάρτι» και κάποιες εξόδους σε θερινά σινεμά (συχνά υπό το άγρυπνο βλέμμα ενός αυστηρού αδελφού ή εξαδέλφου) ελάχιστες άλλες διέξοδοι υπήρχαν για αυτές. Η «Μανίνα» λοιπόν, όσο κι αν φανεί υπερβολικό, τους πρόσφερε μια πιθανότητα να ταξιδέψουν έστω νοερά σε άλλους κόσμους, να ταυτισθούν με τις «χάρτινες» ηρωίδες και να αισθανθούν κι εκείνες, ξεχωριστές!
Φυσικά οι ξενόφερτες ιστορίες που δημοσίευε το περιοδικό διαπνέονταν από άλλα χαρακτηριστικά. Το πνεύμα τους ήταν πιο φιλελεύθερο και το «στόρι» δυναμικό και πρωτοποριακό. Ωστόσο, η επιλογή τους έδειχνε να έχει γίνει με γνώμονα (ή βάσει και με...) το κλίμα που επικρατούσε στην Ελλάδα. Διδακτικά-ηθικοπλαστικά μηνύματα, όπως η αυταπάρνηση και η ανιδιοτέλεια των «καλών» ηρωίδων ήταν στην ημερήσια διάταξη.
Σταδιακά εντούτοις, η εκδότρια στόχευσε και κατάφερε να αποκτήσει μια πιο άμεση επαφή με τις μικρές αναγνώστριες, επενδύοντας στο χτίσιμο μιας προσωπικής σχέσης. Αυτό ήταν ένα σημαντικό κέρδος για την εξέλιξη του περιοδικού και ίσως σε αυτόν τον παράγοντα να οφείλεται η μακροβιότητα την οποία γνώρισε.

Απόσπασμα από το βιβλίο "Τα περιοδικά που αγαπήσαμε" (Copyright: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης-Γιώργος Πολ. Παπαδάκης)

Αγόρι, "Δυναμικό" ή όχι...

Το καλοκαίρι του 1975 ο εκδότης Νίκος Δεληγιώργης που είχε ήδη κυκλοφορήσει επιτυχημένα το αθλητικό περιοδικό "ΓΚΟΛ" αλλά και το κοριτσίστικο "Μανίνα", αποφάσισε να ρίξει στη μάχη των εικονογραφημένων το "Δυναμικό Αγόρι", σε μια προσπάθεια να αντισταθμίσει την αυξανόμενη δημοφιλία του πρόσφατα τότε ανανεωμένου ΜΠΛΕΚ.


Είχε φτάσει ο καιρός για τη μεταβολή του παραδοσιακού σχήματος των περιοδικών, με την ενσωμάτωση σε αυτά μεγαλύτερης ύλης, πολλών ιστοριών και βέβαια τη στροφή σε φυσιογνωμία πολυθεματικών εντύπων. Το ΑΓΟΡΙ, με επικεφαλής τον ισπανικής προέλευσης χαρακτήρα "Ελ Ζαμπάτο" και κορωνίδα τον άγγλο "κανονιέρη" Ρόϋ Ρέης διέγραψε μια περήφανη τροχιά σχεδόν 20ετών και συναγωνίστηκε με θάρρος τον άσπονδο αδελφό του, τον "ξανθό γίγα".

Το Μάρτιο του '92, δυστυχώς, ο κύκλος έκλεισε άδοξα, αφήνοντας μια πικρή γεύση στη μνήμη των πολυπληθών οπαδών του. Υπήρξαν μάλιστα εποχές που οι νεαροί αναγνώστες αυτοπροσδιορίζονταν ανάλογα με τη μουσική που άκουγαν, αλλά και τα περιοδικά που προτιμούσαν να διαβάζουν. Ωστόσο ο γράφων είχε την "ευελιξία" να απολαμβάνει και τα δυο διάσημα έντυπα.

Στα χέρια των Καγιούγκα!

Ζαγκόρ υπ' αριθμό 24, καλοκαίρι του 71. Ο ήρωας των δασών και των λιμνών αιχμαλωτίζεται από μια τετραμελή ομάδα αδίστακτων κακοποιών που έχουν δραπετεύσει απ' τις φυλακές, με επικεφαλής τον απαίσιο Φλέτσερ και αφού κακοποιείται επανειλημμένα δεμένος πισθάγκωνα, παραδίδεται στον Να-παβα, αρχηγό των ινδιάνων Καγιούγκα. Ο τελευταίος, γνώριμος του πνεύματος με το τσεκούρι απ' τα παλιά, διατάσσει να τον υποβάλλουν στο βασανιστήριο του πάσσαλου του μαρτυρίου. Ένας-ένας, οι άνδρες της φυλής, παρά το αρχικό δέος που τους διακατέχει στη θέα του Ζαγκόρ, παρελαύνουν από μπροστά του εξακοντίζοντας εναντίον του τα τσεκούρια και τα βέλη τους, με στόχο να του γκρεμίσουν το ηθικό, να τον ταπεινώσουν και εντέλει να τον εξοντώσουν. Τελικά όμως, με τη βοήθεια του πιστού του Τσίκο, ο Ζαγκόρ καταφέρνει να ξεφύγει από τους βασανιστές του (τεύχος 25) και στη συνέχεια αρχίζει την καταδίωξη των δολοφόνων δραπετών, τιμωρώντας τους κατά σειρά. Η μεγάλης ποιότητας απεικόνιση από τον μετρ του είδους Galleno Ferry, σε συνδυασμό με το άψογο σενάριο του Nollita (S. Bonelli), χαρίζουν στην υπέροχη αυτή περιπέτεια μια ιδιαίτερη αξία, καθώς η εξέλιξή της αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη στιγμή! Η παλαιότερη ιστορία του κόμικ που μπορώ να θυμηθώ...

ΘΟΡΓΚΑΛ

Γνώρισα το Θοργκαλ μόλις φέτος και πρέπει να πω πως με ενθουσίασε αμέσως. Επική σειρά με λίγα στοιχεία επιστημονικής φαντασίας που δένουν μεταξύ τους υπέροχα. Σχέδιο του Πολωνού Grzegorz Rosinski και σενάριο του Βέλγου Jean Van Hamme. Ξεκίνησε τη δεκαετία το 1980 στα Γαλλικά (Βέλγιο)και στην Ελλάδα την έφερε η Μαμουθκόμιξ το 1996. Κυκλοφορεί σε μορφή μεγάλου αλμπουμ με αυτοτελή συνήθως ιστορίες σε 48 σελίδες.

Το κόμικ συνδυάζει πολλά θέματα και θρύλους σε ένα κόσμο που εκτείνεται από τη Νορβηγική μυθολογία και τη Ατλαντίδα μέχρι την επιστημονική φαντασία και περιλαμβάνει ιστορίες που συνδυάζουν το δράμα, τον τρόμο και την περιπέτεια.

Δυστυχώς η Μαμουθκόμιξ δεν εχει συμπεριφερθεί σωστά σε μια τόσο σπουδαία σειρά αφού κυκλοφορεί με τρομερή καθυστέρηση και σε άτακτα χρονικά διαστήματα τα άλμπουμ. Εχουν έτσι κυκλοφορήσει 16 στην Ελλάδα ενώ στον υπόλοιπο κόσμο 32. Τα 29 σε σενάριο του Van Hamme μέχρι το 2006 και τα 3 τελευταία από το 2007 του Yves Sente. Στην Αγγλία η έκδοση περιλαμβάνει 2 τεύχη μαζί σε μικρότερο σχήμα και είναι μια ευκαιρία για τους λάτρεις της σειράς να την αποκτήσουν. Είναι αρκετά εύκολο από το ιντερνετ.

Πάρτε μια ιδέα κατεβάζοντας το πρώτο τεύχος της σειράς εδω: http://rapidshare.com/files/406760263/Thorgal_1.rar.html

Πηγές
www.wikipedia.com
www.greekcomics.gr

ΜΠΛΕΚ VS ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ

Ήταν 5 Αυγούστου του 1970, όταν στα περίπτερα κρέμεται το τεύχος 59 του εβδομαδιαίου Μπλεκ. Εποχές χούντας, κι εμείς με τα κοντά παντελονάκια παίζαμε στις πλατείες και αλάνες χωρίς επίβλεψη των μεγάλων. Άλλες εποχές.
Ο Μπλεκ μόλις έχει ξεμπερδέψει με την πριγκίπισσα των ινδιάνων Σενέκας και επιστρέφει στο φρούριο όπου τον περιμένουν οι φίλου του και ο Πιερ ο μάγκας και η κόρη του Τιρμπουσόν η οποία είναι ερωτευμένη μαζί του.
Ξαφνικά εμφανίζεται ένας πατριώτης πληγωμένος - ο οποίος μετέφερε μήνυμα για τον Μπλεκ - και εξηγεί την επίθεση που δέχτηκε από τη Νυχτερίδα. Είναι πράκτωρ των Αγγλων φοράει μπέρτα με κουκούλα και αφήνει το σημάδι της στο μάγουλο των πατριωτών.
Έτσι ξεκινά μια ιστορία με τον αγαπημένο μας ήρωα που θα διαρκέσει 13 τεύχη και θα αγαπηθεί ιδιαίτερα από τα παιδιά της εποχής.

Η νυχτερίδα θα κλέψει τα έγγραφα από τον Καθηγητή Μυστήριο και παραπλανά τον Μπλεκ με τις μεταμφιέσεις της. Βάζει συνεχώς εμπόδια στους ήρωες μας που την καταδιώκουν χωρίς αποτέλεσμα. Απαγάγει τον Ροντυ, προσπαθεί να ανατινάξει το φρούριο, σώζει από την εκτέλεση τον συνένοχο της Ταύρο και φυλακίζει τον Μπλεκ και τους φίλους τους ενώ διαφεύγει σε νησί.

Απαγάγει τον κυβερνήτη του νησιού και παίρνει την θέση του. Φυλακίζει προς στιγμήν τον Μπλεκ και φεύγοντας πια απο το νησί απαγάγει ξανά τον Ρόντυ. Μαζί με ινδιάνους στείνει παγίδα στον Κυβερνήτη του Κεμπεκ τον οποίο ο Μπλεκ σώζει την τελευταία στιγμή.

Με τρομερές μεταμφιέσεις εμφανίζεται στο φρούριο και απαγάγει την Τιρμπουσόν. Η τελική πια καταδίωξη περιλαμβάνει ινδιάνους και μάχη με την Νυχτερίδα να χάνεται στο κενό μετά την καταστροφή της γέφυρας και τον Μπλεκ να σώζεται για άλλη μια φορά. Λίγο μετά ξεκινά μια άλλη ιστορία που είναι από τις πιο σημαντικές : Οι Λυκάνθρωποι.

Ελπίζω να την έχετε διαβάσει αφού έχει ξαναπαρουσιαστεί στον Μπλεκ και πρόσφατα στο Συλλεκτικό Μπλεκ και να θυμηθήκατε κάτι από τη μαγεία εκείνων των όμορφων παιδικών μας χρόνων.
Εδώ πρέπει να ευχαριστήσω το www.greekcomics.gr για τα εξώφυλλα της ιστορίας. Είναι αναμφισβήτητα το κορυφαίο σαίτ στο χώρο με φοβερή δουλειά από κάθε άποψη.

ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΕ ΑΚΙΜ ΚΑΙ ΤΑΡΖΑΝ

Την Παρασκευή το μεσημέρι γυρίζοντας στο σπίτι από το χωριό, σταμάτησα για εφημερίδες σε περιφεριακό κατάστημα και βρέθηκα μπροστά σε μια τεράστια έκπληξη. Αντίκρυσα κοντά στην πόρτα ένα κιβώτιο μικρό με Ταρζάν, Ακίμ, Σεραφίνο και Τιραμόλα. Η αλήθεια είναι ότι δεν πίστευα στα μάτια μου αφού αυτά ήταν πραγματικά πολύ σπάνια των αρχών της δεκ του 70.

Η μεγαλύτερη έκπληξη ήρθε όταν για πρώτη φορά έπιασα στα χέρια μου τα μεγάλα μηνιαία τεύχη του Σούπερ Ακίμ και τα μηνιαία τεύχη του Μεγάλου Ταρζάν. Αυτα τα τεύχη είναι δυσεύρετα και πωλούνται σε κάποια σάιτ 100 ευρώ το ένα.
Πριν λίγο καιρό είχα πωλήσει τη συλλογή μου του Ταρζάν (περίπου 50 τευχη) αφού πίστευα ότι δύσκολα θα μαζεψω τα υπόλοιπα. Τα τεύχη φυσικά αγοράστηκαν και θα κοσμούν την συλλογή του φίλου μου Κώστα Γιαννακόπουλου μαζί με τα υπόλοιπα Ταρζάν. Βλέπεται ήδη κάποια από τα εξώφυλλα και βέβαια κάτι που θα ευχαριστήσει όλους τους φίλους των κόμικ είναι ότι μπορείτε να απολάυσεται το τεύχος 1 του Σούπερ Ακίμ εδώ : http://rapidshare.com/files/404713892/akim_souper_1.rar.html