Θυμάστε καθόλου την σοκοφρέτα ΣΑΦΑΡΙ και τις τσίχλες ADAMS? Iδιαιτέρως η σοκοφρέτα ήταν η αδυναμία μου με γεύση που οι σημερινές σοκολάτες δεν την έχουν. Μάλλον τα προιόντα που καταναλώναμε τότε θα πρέπει να κατασκευαζόντουσαν από αγνά υλικά και χωρίς συνθετικές ουσίες που περιέχουν σήμερα. Η ΣΑΦΑΡΙ θυμάμαι είχε και αυτοκόλλητα με εικόνες άγριων ζώων. Οι ταινίες και τα κόμικς του Ταρζάν είχαν φαίνεται πολύ μεγάλη επιρροή!!!
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΟΙ ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΧΑΓΟΥ ΜΑΡΚ Μπορεί η τελευταία έκδοση Μαρκ να ήταν πριν λίγους μήνες, και συγκεκριμένα στις 20 Αυγούσ...
-
Το εξώφυλλο του Έπους. Σε μία επίτομη έκδοση, όλη η νοσταλγία των underground comics υπέρ-ηρώων (και όχι μόνο...) που λάτρεψε μία ολόκληρη...
-
Το εξώφυλλο της Ιταλικής έκδοσης ΜΑΡΚ : Ο Μυστηριώδης Γιατρός ( La Valle Fumante ) ( Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης ) Σήμερα θα π...
-
Ήταν ένας άνθρωπος σπάνιος, προικισμένος και ευφυής. Έπιασε τη ζωή (μία ζωή που δεν του χαρίστηκε) όπως λέμε "από τα μούτρα", αγ...
-
Μετά από μεγάλη προσπάθεια όλων των μελών της ηλεκτρονικής μας βιβλιοθήκης, ολοκληρώθηκε σήμερα η χρονιά του 1976. Πρέπει να ευχαριστήσουμε ...
-
Εξαιρετικό σχέδιο του καλλιτέχνη, με θέμα το ποδόσφαιρο (εφ. 'Αθλητική Ηχώ', 3 Μαρτίου 1959 ) ( Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης ...
-
Το περιοδικό « Γκολ » (φέροντας υπότιτλο « Εικονογραφημένες ποδοσφαιρικές περιπέτειες ») εκδόθηκε σε δύο περιόδους, με την πρώτη από αυτές (...
-
Γεννημένος στις 10 Δεκεμβρίου του 1930 στο Sermide της Λομβαρδίας , ο Ιταλός ζωγράφος Severino Baraldi ( φωτό ) είναι ένας από τους ...
-
[ Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης ] Ο Ιταλός καλλιτέχνης Eugenio Antonio Benni γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου του 1939 στην Άγιανζ, μια γ...
-
Όπως σας είχαμε υποσχεθεί, ολόκληρη η περιπέτεια του Ζαγκορ με το τέρας της λίμνης, σκαναρίστηκε και είναι έτοιμη για κατέβασμα χωρίς υδατογ...
Πού τα θυμήθηκες βρε φίλε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου ήρθε κατευθείαν στο στόμα η γεύση τους!
Εγώ να ρωτήσω: Πού τα βρήκες τα χαρτάκια; Ψάχνω για τις ιστορίες με τον Ποπάυ και τον Άρτσι, που είχαν κάτι μεγάλες αμερικάνικες τσιχλόφουσκες, οι "μπαζούκας" όπως τις έλεγαν. Αν σου βρίσκεται τίποτα τέτοιο, ρίχτο στο μπλογκ που εμφανίζεται ακριβώς δεξιά των σχολίων, να έρθει και σε μένα η γεύση της τσίχλας αυτής στο στόμα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τον ακούς Πάνο Θ., άστον να ξερογλύφεται μόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θυμάμαι και τα δύο αφού τα είχα τιμήσει δεόντως. Για κάποιους...υπήρχαν και στην εποχή σας? Δύσκολο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι το 'χουμε, κύρις Ανώδυνε; Να ξερογλείφομαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, λοιπόν, κι εγώ δεν θα σε παίξω με τα παιχνίδια μου, που τα είδες που τα έχω απλώσει στον Dino και ζήλεψες!
Τι έγινε Hunter, επέστρεψες κι όλας στην Κέρκυρα. Μπράβο, παιδί μου!