Ο ΡΟΫ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΕΙ (συνέχεια)

Σε κάποια φάση ξέφυγα από τους αντιπάλους μου στα δεξιά της περιοχής και προσπάθησα να δημιουργήσω ένα ρήγμα, αλλά δέχθηκα μια κλωτσιά και ο Τζίμυ που δεν είχε ξεχάσει όσα του διηγήθηκα, φώναξε πως θα μου έσπαζαν το πόδι! Ο διαιτητής υπέδειξε το φάουλ αλλά ο Μίλερ τινάχθηκε όρθιος και ούρλιαζε ότι έκανα θέατρο, προκαλώντας την οργή του Τάφυ Μόργκαν. Ευτυχώς, ο Τόνυ ήταν ψύχραιμος και συγκράτησε το γυμναστή μας.

Τη στιγμή που ο Μπλάκυ ετοιμάσθηκε για την εκτέλεση του φάουλ, εγώ έβαλα σε εφαρμογή μία κομπίνα που είχαμε ετοιμάσει για παρόμοιες περιπτώσεις. Παρέσυρα στην άκρη το τείχος και ο Γκρέϋ σημείωσε ένα εκπληκτικό γκολ, ανοίγοντας το σκορ για μας. Ο Άρτσι Μίλερ και οι συνεργάτες του αιφνιδιάστηκαν και θέλησαν να αντιδράσουν άμεσα με μία αλλαγή, περνώντας στο παιχνίδι ένα βετεράνο με τη φήμη του «σκληρού», το Τζο «Κράντσερ» Κόγκιν. «Το περίμενα» είπα στον Μπλάκυ δίπλα μου μόλις τον είδα. «Αυτόν βάζει ο Μίλερ όταν θέλει να εξουδετερώσει κάποιον!» «Καλύτερα λοιπόν να προσέχεις!»




















Ύστερα από λίγο δέχθηκα την πρώτη αγκωνιά, που όμως δεν πέρασε απαρατήρητη από το διαιτητή. «Αν το ξανακάνεις θα σε αποβάλω αμέσως» τον προειδοποίησε, ενώ εκείνος έλεγε ότι εγώ έπεσα πάνω του... Συνέχισε να με παρενοχλεί πιο ύπουλα, ενώ στον πάγκο μας κόντευαν να εκραγούν! Τελικά, του ξέφυγα με μια ωραία ντρίπλα και έστειλα το σουτ που όμως ο αντίπαλος γκολκίπερ απέκρουσε όμορφα αλλά δεν πρόλαβα να κοιτάξω πίσω μου, όταν ο Κόγκιν έπεσε με ορμή πάνω μου και με ανέτρεψε. Τότε ο Τόνυ δεν κρατήθηκε. Σηκώθηκε πάνω και φώναξε στον Μίλερ πως δεν έφταιγα εγώ σε τίποτε και πως ήταν ηλίθιος να μεταφέρει στο γήπεδο τις διαφορές τους! Σιγοντάριζε και ο Μόργκαν από κοντά, ώστε άμεση ήταν η απάντηση του Μίλερ που πετάχτηκε όρθιος και κινήθηκε απειλητικά προς την πλευρά του πάγκου μας. «Μπορείς να το επαναλάβεις αυτό;» είπε εξαγριωμένος και όλα αυτά μπροστά στα μάτια τόσου κόσμου. Λίγο ήθελε οι δυο τους να πιαστούν στα χέρια, κάτι που θα είχε για μας ολέθριες συνέπειες!

Και ενώ ο Τάφυ είχε έλθει κοντά για να με περιποιηθεί σηκώθηκα πάνω με δυσκολία και σούταρα τη μπάλα πάνω στον Τόνυ, τη στιγμή ακριβώς που οι δυο προπονητές είχαν φθάσει σε απόσταση αναπνοής ο ένας από τον άλλο εκτοξεύοντας απειλές! Τον πέτυχα στο κεφάλι και έδωσα έτσι τέλος στην αντιπαράθεση, ενώ την ίδια ώρα ο διαιτητής που είχε κάνει ήδη αρκετή υπομονή, απείλησε να διακόψει το ματς, αν συνεχιζόταν ο καυγάς. «Γιατί μου πέταξες τη μπάλα;» με ρώτησε ζαλισμένος ο Στορμ. «Φοβήθηκα ότι ο Μίλερ θα σου έριχνε γροθιά. Καταλαβαίνεις τη συνέχεια». «Θα ανταπέδιδα! Καλά έκανες Ρόϋ». «Το αποτέλεσμα θα ήταν να αποκλειόμαστε και οι δυο ομάδες από το Κύπελλο!».

Στη θέση μου πέρασε ο αναπληρωματικός μας ο Σώου, αλλά ο Κόγκιν συνέχισε τα ίδια και σε βάρος του. Αυτή τη φορά όμως ο διαιτητής δε του χαρίστηκε και τον απέβαλλε. Η συνέχεια ήταν σαφώς καλύτερη για μας που φτάσαμε και σε δεύτερο γκολ, πάλι από τον Μπλάκυ, με αριστερό σουτ. Ήταν η μέρα του και είχε βάλει τα θεμέλια της πρόκρισής μας με το 2-0 που πετύχαμε. Στα αποδυτήρια, ωστόσο είδαμε τον Άρτσι Μίλερ να παρατηρεί σε έντονο ύφος τον Κόγκιν, ενώ όταν είδε τον Στορμ έσπευσε να του ξεκαθαρίσει πως δεν είχε δώσει εντολή για να με παίξουν σκληρά. «Δε σε πιστεύω» απάντησε ο Τόνυ. «Είναι αλήθεια! Ακόμη πιστεύεις ότι σε είχα χτυπήσει επίτηδες σε εκείνο το ματς;» «Θέλεις να πιστεύω ότι ήταν σύμπτωση;».

«Αρκετά Τόνυ! Έλα αμέσως στο γραφείο μου», διέκοψε το διάλογό τους ο Μπεν και καθώς οι δυο τους απομακρύνονταν όλοι είμαστε βέβαιοι πως ο γενικός μας μάνατζερ θα «τα έψελνε» στον προπονητή μας, επειδή είχε παρασυρθεί.

Σε λίγο ο Τόνυ επέστρεψε έξαλλος στα αποδυτήρια. «Ακούστε με όλοι καλά. Από αύριο αρχίζουμε διπλές προπονήσεις για τη ρεβάνς με την Κάρφορντ. Σήμερα, η απόδοσή σας ήταν για κλάματα!».

Και πράγματι, τις επόμενες ημέρες τους «έβγαλε το λάδι»! Ανεβοκατέβαιναν τα σκαλιά της κερκίδας σαν ορειβάτες και στις παρακλήσεις τους, έδινε εντολή για γρηγορότερο ρυθμό. Όποιος μάλιστα έκανε το λάθος να διαμαρτυρηθεί όπως ο Νόελ Μπάξτερ σε κάποια στιγμή, άκουγε για πρόστιμο!

Ήταν φανερό πως η παρεξήγηση μεταξύ του Μίλερ και του Στορμ θα έπαιρνε διαστάσεις και αυτό το είχα καταλάβει πολύ καλά, παρακολουθώντας τη σκηνή μαζί με τον Τάφυ. Τότε όμως ήταν που κατέφθασε η Πέννυ, κρατώντας ένα βιβλίο στα χέρια της και λέγοντας ότι είχε βρει τον τρόπο να διορθώσει τα πράγματα!

(Συνεχίζεται)