(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)
Ο William
Henry Mauldin (29 Οκτωβρίου 1921 – 22 Ιανουαρίου 2003) ήταν Αμερικανός
γελοιογράφος που κέρδισε δύο βραβεία Πούλιτζερ για το έργο του. Έμεινε στην
ιστορία κυρίως για τα κόμικς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που απεικονίζουν
Αμερικανούς στρατιώτες, όπως αντιπροσωπεύονται από τους χαρακτήρες Willie και
Joe, δύο καταπονημένους κληρωτούς πεζικού που υπομένουν στωικά τις δυσκολίες
και τους κινδύνους στα πεδία των μαχών. Λόγω της υφής του έργου του, ήταν πολύ
δημοφιλής ανάμεσα στους στρατιώτες των συμμάχων σε όλη την Ευρώπη, καθώς και
στους πολίτες των Η.Π.Α. Ωστόσο, το δεύτερο βραβείο Πούλιτζερ που κέρδισε ήταν
για μια γελοιογραφία που δημοσιεύτηκε αρκετά αργότερα, το 1958 και πιθανώς το
πιο γνωστό καρτούν του ήταν μετά από τη δολοφονία του Προέδρου Τζον Κένεντι
(1963).
Βιογραφία
Ο Bill Mauldin γεννήθηκε στο Mountain Park του Νέου Μεξικού το 1921 και άρχισε να ζωγραφίζει από πολύ μικρός. Παρακολούθησε μαθήματα στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Σικάγο και, το 1940, όταν κατατάχθηκε στον στρατό, διορίστηκε ως εικονογράφος για τη στρατιωτική εφημερίδα, The Stars & Stripes. Δημιούργησε δύο χαρακτήρες για τους οποίους θα τον θυμούνται πάντα: ένα ζευγάρι απλών, κουρασμένων αλλά αποφασιστικών πεζικάριων με τα ονόματα Willie και Joe.
Ο στρατηγός
George Patton αναπάντεχα, ενοχλήθηκε από το περιεχόμενο της σειράς και
προσπάθησε να καταργήσει την έκδοση, όπως και να στείλει το δημιουργό στο
στρατοδικείο! Ωστόσο, όταν το περιοδικό Time έκανε μία μεγάλη
αναφορά στο εξώφυλλό του, ο στρατηγός υπαναχώρησε.
Στον
«Ψυχρό Πόλεμο»
Μεταπολεμικά ο Mauldin συνεργάστηκε με τον εκδοτικό οίκο United Features Syndicate,
εμφανίζοντας τους δύο βετεράνους μαχητές να ασχολούνται τώρα με κοινωνικά αλλά
και πολιτικά θέματα. Βρήκε, έτσι, την ευκαιρία να στηλιτεύσει την
αντί-κομμουνιστική υστερία και το πνεύμα Μακαρθισμού, που επικρατούσαν στις
Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Λίνκολν θρηνεί για το θάνατο του Κένεντι |
Πολυγραφότατος, αλλά και... ηθοποιός!
Το 1949 ο Mauldin προσλήφθηκε από τον οίκο
St. Louis Post-Dispatch, έγραψε βιβλία και μάλιστα εμφανίστηκε σε δύο
κινηματογραφικές ταινίες: Τερέζα (1951) και Νικηφόρα Επέλαση (1951, με
πρωταγωνιστή μια άλλη εμβληματική μορφή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τον Audie Murphy).
Το 1962 προσλήφθηκε από τους Chicago
Sun-Times, όπου έμεινε έως ότου συνταξιοδοτήθηκε το 1991. Η δουλειά του
Mauldin ήταν για απλούς ανθρώπους που διάβαζαν τις εφημερίδες, προσπαθώντας να τους δείξει την πραγματικότητα με χιούμορ.
Ακτιβισμός - διακρίσεις
Ήταν υποστηρικτής των πολιτικών δικαιωμάτων
και του περιβάλλοντος και είχε εναντιωθεί στον πόλεμο στο Βιετνάμ. Όταν του
απονεμήθηκε το πρώτο του βραβείο Πούλιτζερ σε ηλικία μόλις 24 ετών, ήταν ο
νεότερος άνδρας που το κέρδιζε έως τότε. Επίσης, τιμήθηκε, μεταξύ άλλων, με
βραβεύσεις από τα Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ και της Ουάσινγκτον (St. Louis)
και από το Albion College.
Προσωπική
ζωή
Το 1942 νυμφεύθηκε τη Norma Jean Humphries με την οποία απέκτησαν δύο γιους, τον Bruce Patrick και τον Timothy. Έναν χρόνο
μετά από το διαζύγιό τους (1947), ο Mauldin πήρε για δεύτερη σύζυγό του τη
Natalie Sarah Evans. Έκαναν τέσσερις γιους, τον Andrew, το David, το John και
το Nathaniel. Ο Mauldin πέθανε στο Newport Beach της Καλιφόρνια το 2003, σε
ηλικία 81 ετών.
Πηγές
https://americacomesalive.com/bill-mauldin-wwii-cartoonist/
https://en.wikipedia.org/wiki/Bill_Mauldin
https://www.okhistory.org/publications/enc/entry?entry=MA039
https://www.loc.gov/rr/print/swann/mauldin/mauldin-atwar.html
https://www.imdb.com/name/nm0560887/?ref_=nmbio_bio_nm
https://www.amazon.com/Drawing-Fire-Editorial-Cartoons-Mauldin/dp/0998968943
Χρόνια πολλά Νικίλα μου και σε όλο τον κόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά Νίκο μου, κάνε αποδοχή αν θέλεις στην πρόσκληση που σου έστειλα, μέσω blogger, για να γίνεις συντάκτης εδώ στο μπλογκ!!! Και του χρόνου με υγεία φίλε μου!!!
Διαγραφή