«Εικονογραφημένος ΤΖΑΓΚΟΥΑΡ»: Το ιστορικό #1

(Γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Στις 18 Δεκεμβρίου του 1975 και ημέρα Πέμπτη, ο Στέλιος Ανεμοδουράς, προετοιμάζοντας ήδη την «αναβάθμιση» του εβδομαδιαίου «Μπλεκ» (στο οποίο ουσιαστικά μετέφερε τις περισσότερες από τις σειρές που δημοσιεύονταν στα «Ζαγκόρ» και «Όμπραξ») προχώρησε στην έκδοση ενός ακόμη περιοδικού, στο οποίο βρήκαν «στέγη» δύο από τους δημοφιλείς χαρακτήρες που δεν «χωρούσαν» στο νέο έντυπο. Το ονόμασε «Τζάγκουαρ» και στις 68 του σελίδες περιέχονταν 7 διαφορετικές ιστορίες. Οι δύο από αυτές, πασίγνωστες ήδη στο αναγνωστικό κοινό, ήταν ο «Ζαγκόρ» (των Sergio Bonelli – Gallieno Ferri) και ο «Κάπταιν Μίκυ» (των «eSseGeSse»). Το «Τζάγκουαρ», όπως δηλωνόταν στην «ταυτότητά» του, συνεργαζόταν με 6 διαφορετικούς οίκους του εξωτερικού, εξασφαλίζοντας τις αποκλειστικότητές τους. Συγκεκριμένα, δημοσίευε ιστορίες των εκδόσεων Adventures et Voyages (με έδρα στο Παρίσι Γαλλίας), Bruguera (Βαρκελώνη Ισπανίας), Syndication International (Λονδίνο Μ. Βρετανίας), Dardo, Cepim και Sartoris & Co (Μιλάνο και Τορίνο Ιταλίας).

Ας δούμε, όμως, αναλυτικά, τη σύνθεση του περιοδικού: