Σπουδαίοι δημιουργοί: Νίκος Β. Ρούτσος

(γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης)

Ο Νίκος Β. Ρούτσος (Αθήνα ή Μάνη, 1904 – Αθήνα, 1984) ήταν πτυχιούχος νομικός, δημοσιογράφος, ποιητής, στιχουργός και συγγραφέας, δημιουργός εικονογραφημένων περιπετειών δράσης. Παρότι ο φιλόλογος (καθηγητής μέσης εκπαίδευσης) πατέρας του επιθυμούσε ο γιος του να ασχοληθεί με ιερατικές σπουδές, εκείνος στράφηκε από νωρίς στον έγγραφο λόγο, ξεκινώντας τη συγγραφική του δραστηριότητα σε νεαρή ηλικία, περίπου 25 ετών, από το σατιρικό περιοδικό «Λοβιτούρα». Το 1933 από κοινού με τον «Πωλ Νορ» (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του λογοτέχνη Νίκου Νικολαΐδη, 1899 - 1981),  εξέδωσαν το περιοδικό «Παπαρούνα» στο οποίο ο Ρούτσος υπέγραφε ως «κόκορας».

Ενώ πριν τον πόλεμο εργαζόταν σαν επαγγελματίας δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Βραδυνή» (παράλληλα έγραφε άρθρα και  για το περιοδικό «Ναυτική Ελλάς»), κατά καιρούς δημοσίευσε χρονογραφήματα, έμμετρα ποιήματα, βιογραφίες, μεταφράσεις, θεατρικά έργα, παραμύθια, σενάρια για παραστάσεις θεάτρου σκιών, αλλά και ρεμπέτικα τραγούδια (καθώς συνεργάσθηκε με τους κορυφαίους συνθέτες και οργανοπαίκτες του είδους όπως τους Βασίλη Τσιτσάνη, Μανώλη Χιώτη κ.ά.) 

Ασχολήθηκε επίσης με την παιδική παραλογοτεχνία (σύμφωνα με τον όρο που καθιέρωσε ο Κυριάκος Κάσσης), εκδίδοντας διάφορα περιοδικά («ζουγκλικής» ή αστυνομικής υφής) σε μορφή αφηγήματος με λίγες εικόνες, όπως «Γκαούρ Ταρζάν», «Τζων Γκρηκ», «Δεκατρία», «Ποκοπίκο», «Ζούγκλα» κ.ά. Ο κύριος σχεδιαστής με τον οποίο συνεργάστηκε σε αυτά τα έντυπα ήταν ο Κωνσταντινουπολίτης ζωγράφος Βύρων Απτόσογλου (1923 – 1990). Δεν έλειψαν, ασφαλώς, οι συνεργασίες του και με άλλους γνωστούς εικονογράφους, όπως ο «Μποστ» (Μέντης Μποσταντζόγλου, 1918 - 1995).

Ο Έλληνας... Ταρζάν

Ο «Γκαούρ-Ταρζάν» υπήρξε μία επιτυχημένη έμπνευση του Νίκου Ρούτσου, στον οποίο αφιέρωσε μεγάλο μέρος της συγγραφικής του δημιουργίας. Αγαπήθηκε από το νεαρόκοσμο της δεκαετίας του ’50 που τον διάβαζαν φανατικά.Συμπαραστάτες στις περιπέτειές του μέσα στη ζούγκλα, ο Γκαούρ είχε την πανέμορφη μελαψή σύντροφό του «Ταταμπού», τον γκαφατζή «Ποκοπίκο» (ο οποίος μάλιστα πρωταγωνίστησε και σε ξεχωριστό, δικό του έντυπο) και την αστεία «Χουχού».