Κόρτο Μαλτέζε #11 & #12 - "Παρωδία Μεταξύ Ζύνκοτ & Μπράϊ Ντιν" & "Για Άλλους Ρωμαίους Και Άλλες Ιουλιέτες" (Παρουσίαση / Κριτική)

Εξώφυλλο του 11ου τεύχους

"Εγώ δεν είμαι ένας ήρωας... Εγώ είμαι σαν όλους τους άλλους... και έχω το δικαίωμα  να κάνω και εγώ λάθη όπως όλοι, με την ησυχία μου, χωρίς κάθε φορά να πρέπει να με ελέγχει η συνείδησή μου ή η ψυχή μου..."

- Κορτο Μαλτέζε

Την Κυριακή 24 Ιουνίου μαζί με το Έθνος Της Κυριακής κυκλοφόρησε το 11ο κόμικς άλμπουμ του Κόρτο Μαλτέζε, από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, με 2 ακόμα κλασσικές ιστορίες του Hugo Pratt, με νέα εξώφυλλα. «Παρωδία Μεταξύ Ζύνκοτ & Μπράϊ Ντιν» και «Οι Αιθίοπες: Η Τελευταία Βολή Της Ερήμου» είναι οι περιεχόμενες 2 ιστορίες, που ανήκουν στο συγκεντρωτικό άλμπουμ «Κέλτικα» και «Αιθιοπικά». Αποτελούν την 18η και 19η ιστορία που έγραψε χρονολογικά ο Hugo Pratt, ενώ αποτελούν την 19η και 20η χρονολογικά στο μύθο του Μαλτέζε. Το τεύχος 11 επίσης περιέχει το μονοσέλιδο αφιέρωμα στον Τρίσταν Μπαντάμ, έναν από τους σημαντικότερους χαρακτήρες του μύθου του Κόρτο Μαλτέζε, του Λευτέρη Ταρλαντέζου.

Εξώφυλλο 12ου τεύχους

Την Κυριακή 1 Ιουλίου μαζί με το Έθνος της Κυριακής κυκλοφόρησε το 12ο κόμικς άλμπουμ του Κόρτο Μαλτέζε, από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, με 2 ακόμα κλασσικές ιστορίες του Hugo Pratt, με νέα εξώφυλλα και για πρώτη φορά έγχρωμες. «Το Τελειωτικό Χτύπημα» και «…Για Άλλους Ρωμαίους Και Άλλες Ιουλιέτες» είναι οι 2 περιεχόμενες ιστορίες,, που ανήκουν στο συγκεντρωτικό άλμπουμ «Αιθιοπικά». Αποτελούν την 20η και 21η ιστορίες που έγραψε χρονολογικά ο Pratt, ενώ αποτελούν την 21η και 22η ιστορία χρονολογικά στον μύθο του Κόρτο Μαλτέζε. Το τεύχος 12 επίσης περιέχει το μονοσέλιδο αφιέρωμα στον Κας, έναν από τους σημαντικότερους χαρακτήρες στον μύθο του Κόρτο Μαλτέζε!

ΠΑΡΩΔΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΖΥΝΚΟΤ ΚΑΙ ΜΠΡΑΪ ΝΤΙΝ: Ακτή της Βόρειας Θάλασσας, σύνορα μεταξύ Ζύνκοτ και Μπράι-Ντυν, στα όρια της Γαλλίας και της Φλάνδρας το 1918: Τρία χρόνια μετά την Μπαλάντα Της Αλμυρής Θάλασσας, ο Κόρτο Μαλτέζε συναντά ξανά τον Άγγλο πλούσιο ευγενή Κάιν Γκρούβεσνορ. Σε μικρή απόσταση από την πρώτη γραμμή του μετώπου του Μεγάλου Πολέμου, παρακολουθούν μαζί ένα θέατρο σκιών για τις ένοπλες δυνάμεις με ζωντανούς ηθοποιούς και μαριονέτες. Όλοι μαγεύονται από την μαγευτική φωνή της Μελίντας Γκαέλ – το αηδόνι της Βρετάνης.

Η ιστορία ξεκινάει με μία θεατρική παράσταση που πολλοί, συμπεριλαμβανομένων και εγώ, δεν έδωσαν μεγάλη σημασία στα λόγια. Όταν όμως μετά καταλαβαίνεις πως τα λόγια αυτά επηρεάζουν την ιστορία, αναγκαστικά γυρνάς πίσω τις σελίδες για να διαβάσεις τα λόγια. Η ιστορία χρειάζεται σίγουρα μία 2η ανάγνωση για να την καταλάβεις εξ’ ολοκλήρου. Είναι γεμάτη μυστήριο και ανατροπές. Η γνώμη πάνω σε όλα αυτά είναι αρνητική. Η ιστορία είναι πάρα πολύ μπλεγμένη και υπερβολική, που καταντάει γελοίο στο τέλος. Οι χαρακτήρες μόνο μου άρεσαν στο τρόπο που εξελίσσονται. Ο ρόλος του Μαλτέζε είναι ίσως ο χειρότερος μέχρι στιγμής σε ιστορία. Ντετέκτιβ και άλλα πολλά πρόσωπά του αποκαλύπτονται, κάνοντάς τον υπερβολικό. Και το σενάριο είναι αρκετά μέτριο. Η πλοκή είναι ανώμαλη, και σε πηγαίνει από μέρος σε μέρος, από σκηνή σε σκηνή χωρίς να το καταλάβεις. Συγγνώμη Pratt αλλά έχεις πολύ καλύτερες ιστορίες από δαύτην…

ΟΙ ΑΙΘΙΟΠΕΣ: Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ: 1918. Κάπου στην έρημο της Αραβίας, κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα, ο Κόρτο Μαλτέζε και ο Ελ Όξφορντ, ένας Αφρικανός σπουδαγμένος στην Αγγλία, στην Αμερική και τη Γαλλία, κατευθύνονται με τις καμήλες τους προς το τούρκικο φρούριο Τουρμπάν. Εκεί κρατείται αιχμάλωτος ο μικρός πρίγκηπας Σαούντ. Τον κρατά αιχμάλωτο ο θείος του, Αμπντουλλάχ Πασάς με σκοπό να πάρει, είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο, την εξουσία μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου. Αποστολή τους είναι να απελευθερώσουν το μικρό παιδί από τους Τούρκους.

Μετά από τα «Κέλτικα», η πρώτη ιστορία από τα «Αιθιοπικά» είναι άκρως απογοητευτική. Το σενάριο δεν έχει κάποια ιδιαιτερότητα, και φαίνεται επαναλαμβανόμενο. Μερικοί διάλογοι είναι πάρα πολύ καλοί, με τα καλύτερα σημεία να προέρχονται από τα αποσπάσματα του Κορανιού. Ο Κας είναι ένας αρκετά ενδιαφέρον χαρακτήρας, αν και δίνονται σχετικά λίγα για εκείνον. Το χρώμα με απογοήτευσε πάρα πολύ, και αυτό ίσως οφείλετε ολίγον τι στα σχέδια που είναι από τα χειρότερα του Κόρτο μέχρι στιγμής. Γενικά, πολύ απογοητευτική ιστορία, η οποία κρίση μου όμως επηρεάζεται από τα «Κέλτικα», καθώς μετά από 6 αριστουργηματικές ιστορίες είναι δύσκολο να προσαρμοστείς σε κάτι κατώτερο…

ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ: 13 Σεπτεμβρίου 1918. Ο Κόρτο Μαλτέζε έχει μια σοβαρή λογομαχία με τον διοικητή του βρετανικού οχυρού, τον άκαμπτο λοχαγό Μπραντ, που φημολογείται ότι είναι δειλός. Ο Μπραντ, που λατρεύει την ποίηση του Αρθούρου Ρεμπώ, φέρεται άσχημα στον πολεμιστή Κας που ο Κόρτο υπερασπίζεται.

Ο τίτλος είναι από τους λιγότερο ευρηματικούς που έχει δημιουργήσει ο Hugo Pratt. Ο τίτλος δεν σε βάζει καθόλου στη μαγεία της ιστορίας, κάτι που ενόχλησε πάρα πολύ. Προς έκπληξή μου όμως η ιστορία, παρ’ ότι τον απογοητευτικό τίτλο, είναι πάρα πολύ καλή. Καταρχήν, τα ποιήματα που συμπεριλήφθηκαν είναι από τα αγαπημένα μου και χαίρομαι που συμπεριλήφθηκε. Επιπλέον, το χρώμα και το σχέδιο είναι πάρα πολύ καλά, πράγματα που κάνουν καλύτερη την ανάγνωση.

Το μεγαλύτερο όπλο της ιστορίας όμως δεν είναι αυτό. Η δουλειά που έχει γίνει πάνω στους χαρακτήρες είναι άκρως αριστουργηματική! Καταρχήν, ο χαρακτήρας που εισάγεται στην ιστορία, ο λοχαγός Μπραντ, δημιουργεί αισθήματα στον αναγνώστη αγάπης-μίσους, κάνοντάς τον ιδιαίτερα αγαπητό θα έλεγα. Ο Κας εξελίσσεται ως χαρακτήρας μετά το «Στο Όνομα Του Ελεήμονα Και Σπλαχνικού Αλλάχ» με μεγάλη ταχύτητα, μετατρέποντάς τον σε έναν επαναστάτη, αντί-ρατσιστή και ιδεαλιστή. Μπορώ να πω πώς μετά από αυτή την ιστορία δέθηκα με τον χαρακτήρα.

Το φινάλε όμως είναι το καλύτερο κομμάτι της ιστορίας. Το τελειωτικό χτύπημα του Κόρτο Μαλτέζε ήταν και πολύ συγκινητικό. Από τα καλύτερα φινάλε σε ιστορία κόμικς όλων των εποχών!

...ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΟΥΛΙΕΤΕΣ: 1918. Μέσα στην καρδιά της ερήμου της Αιθιοπίας, στην κοιλάδα των διαβόλου, ο Κόρτο Μαλτέζε και ο Κας συναντούν τον Σαμαέλ, τον μεγαλύτερο από τους Αβησσινούς μάγους και πιθανόν έκπτωτο άγγελο, ο οποίος θα τους αποκαλύψει κάποια πράγματα για το μέλλον τους.

Ο τίτλος είναι θα έλεγα ολίγον τι «παραπλανητικός». Δεν γνωρίζουμε τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα της ιστορίας μέχρι τις τελευταίες σελίδες. Η σύγκρουση 2 εθνών, με μοναδικό τρόπο ειρήνης την αγάπη, είναι πολύ ρομαντικό όσο και ποιητικό, ακριβώς το στοιχείο των ιστοριών του Κόρτο Μαλτέζε. Για αυτό το λόγο η ιστορία είχε μία μεγάλη σεναριακά ευκαιρία. Και όμως ο Pratt δεν το έκανε. Αντιθέτως, επικεντρώθηκε στο υπερφυσικό στοιχείο, στη χειρομαντεία και στον προφήτη. Ο προφήτης μας μίλαγε για το αβέβαιο μέλλον του Κόρτο, και αυτό το story το συνέχισε μέχρι τέλους, και το story με την διαμάχη των 2 εθνών ήρθε σε 2η μοίρα. Νιώθω μικτά ως προς αυτή την απόφαση. Από την μία χάνετε μία μεγάλη ευκαιρία για ένα άκρως ενδιαφέρον σενάριο. Από την άλλη χωρίς τον προφήτη, δεν θα είχαμε μερικούς από τους καλύτερους διαλόγους σε κόμικς του Κόρτο Μαλτέζε! Τελικά, πιστεύω πως δεν έγινε καλή κατανομή σελίδων και θα μπορούσαν και τα 2 stories να συνυπάρχουν αν είχε γίνει καλύτερη δουλειά στη πλοκή.

Πέρα από αυτά όμως, η ιστορία αποτελεί πραγματικό διαμάντι. Όπως ανέφερα παραπάνω η ιστορία περιέχει μερικούς εξαιρετικούς διαλόγους, αλλά και πράξεις που προκαλούν δέος. Το καλύτερο κομμάτι στην ιστορία όμως είναι το σχέδιο και το χρώμα. Πρώτα, το σχέδιο που είναι το πιο καλοφτιαγμένο από όλες τις ιστορίες του Κόρτο ως τώρα. Πολύ καλές γωνίες, πολύ όμορφος σχεδιασμός. Το χρώμα είναι τρομερό. Μερικοί μπορεί να πιστέψουν πως η ιστορία χρωματίστηκε και σχεδιάστηκε παράλληλα. Τόσο καλό χρώμα! Η Zanotti χρειάζεται πολλά credit για την εξαιρετική δουλειά της!

Οι 4 αυτές ιστορίες πρωτοεκδόθηκαν στα γαλλικά Pif Gadget #179 (27/7/1972), #183 (31/8/1972), #194 (16/11/1972), #204 (22/01/1973). Η ιστορία "Burlesca e no tra Zuyydcoote & Bray Dunes" είναι η 6η ιστορία στο συγκεντρωτικό άλμπουμ Les Celtiques, που κυκλοφόρησε από την Casterman τον Απρίλιο του 1980. Οι υπόλοιπες τρεις ("Nel Nome di Allah misericordioso e compassionevolle", "L' ultimo colpo", "...e di altri Romei e di altri Giuliette") είναι οι πρώτες 3 ιστορίες του συγκεντρωτικού άλμπουμ "Les Ethiopiques" που εκδόθηκε από την Casterman το 1978. Τα εξώφυλλα και οι ιστορίες έγχρωμες πάρθηκαν από την έκδοση Corto Maltese Poche #19-22, που κυκλοφόρησαν τον Ιούνιο του 2008 (#19-21) και τον Οκτώβριο του 2008 (#22). Και στις 4 ιστορίες το σενάριο και τα σχέδια αποδίδονται στον Hugo Pratt και τα χρώματα στην Patrizia Zanotti. Για την ελληνική έκδοση, η μετάφραση και η επιμέλεια έγιναν από τον Λευτέρη Ταρλαντέζο, με υπεύθυνο έκδοσης τον Λεωκράτη Ανεμοδουρά.

ΙΩΝΑΣ ΑΓΓΕΛΗΣ