Ο ΡΟΫ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΕΙ (συνέχεια)

Όταν προσγειωθήκαμε έβρεχε κατακλυσμιαία, αλλά αυτό δεν είχε εμποδίσει τους φανατικούς οπαδούς μας, οι οποίοι έσπευσαν να μας υποδεχθούν στο αεροδρόμιο. Ξαφνικά όμως, ακούσαμε φρένα να «γρυλίζουν» και ένα μικρό φορτηγάκι ντεραπάρισε ερχόμενο κατευθείαν επάνω μας! Μόλις την τελευταία στιγμή πρόλαβα να πετάξω μπροστά στις ρόδες του ένα μεγάλο ξύλινο κιβώτιο, με αποτέλεσμα να το εκτρέψω από την πορεία του και να γλιτώσουμε σαν από θαύμα! Ο οδηγός έριξε το όχημα πάνω σε κάποια κιγκλιδώματα και καθώς ο Τόνυ έτρεξε προς το μέρος του, διαπίστωσε πως επρόκειτο για κάποιον πολύ γνωστό του. «Ο Άρτσι Μίλερ! Είσαι καλά;» «Δε βλέπεις μπροστά σου εσύ και οι παίκτες σου;» ανταπάντησε μισοζαλισμένος εκείνος, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει ένας μικροκαβγάς μεταξύ τους, μπροστά στα μάτια μας!

«Αυτός δεν είναι ο μάνατζερ της Κάρφορντ Σίτυ;» αναρωτήθηκε φωναχτά δίπλα μου ο Τζίμυ Σλέϊντ. «Ναι» του είπα. «Η Κάρφορντ ήταν φιναλίστ πέρσι στο Κύπελλο Κυπελλούχων και μετέχει ξανά φέτος στο τουρνουά. Χθες έπαιζαν κι αυτοί εκτός έδρας, στην Ελβετία. Θα ήρθαν με την προηγούμενη πτήση». Στο μεταξύ ο Στορμ προσπαθούσε να ηρεμήσει το Μίλερ και μάλιστα του πρότεινε να τους πάμε εμείς με το δικό μας πούλμαν μέχρι το σταθμό των λεωφορείων, όμως εκείνος ήταν ανένδοτος. «Να λείπει! Δε θέλουμε εξυπηρετήσεις από την Μέλτσεστερ» Ήταν εμφανέστατο πως ο Μίλερ είχε εκνευριστεί πολύ, όμως αν κάποιος δικαιούταν να φωνάξει αυτός θα έπρεπε να ήταν ο Τόνυ. «Δεν πρόλαβα ούτε να τον ρωτήσω πως τα πήγε η ομάδα του...» μονολόγησε. Σύντομα βέβαια, κάποιος αγόρασε εφημερίδα και διαβάσαμε ότι η Κάρφορντ είχε κι αυτή καταφέρει να περάσει στον επόμενο γύρο, με μία νίκη και μία ισοπαλία. Ο Σλέϊντ επέμενε και με ρωτούσε συνέχεια μέσα στο πούλμαν για την «κόντρα» των δύο προπονητών. «Είναι μια παλιά ιστορία Τζίμυ. Αν παίξεις καλά το Σάββατο με την Μπράνφιλντ, τότε θα σου την διηγηθώ» του υποσχέθηκα.

Και πράγματι, ο σέντερ μπακ μας ήταν εκπληκτικός στον επόμενο αγώνα. Από μια ατομική του μάλιστα ενέργεια σημειώθηκε το νικητήριό μας τέρμα, με δική μου κεφαλιά στο τελείωμα της φάσης. Την ίδια στιγμή, μέσα στα γραφεία της ομάδας μας ο Μπεν Γκάλογουεϊ προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τη FIFA προκειμένου και εκείνος και ο Τόνυ Στορμ που αγωνιούσε δίπλα του, να μάθουν το αποτέλεσμα της κλήρωσης για τον επόμενο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης. Ενώ εμείς σαρώναμε στην κυριολεξία την αντίπαλό μας στο τερέν του γηπέδου μας με σκορ 4-0, κάτι που πιστεύαμε ότι θα ευχαριστούσε πολύ τον προπονητή μας, εκείνος μας υποδέχθηκε στη λήξη μάλλον προβληματισμένος. Το όνομα της επόμενης ομάδας που θα αντιμετωπίζαμε στην Ευρώπη ήταν...Κάρφορντ Σίτι και οι περισσότεροι από εμάς σπεύσαμε να δώσουμε την υπόσχεση ότι θα την αποκλείαμε και -αφού είχε έρθει η ώρα να αναμετρηθούν δυο άσπονδοι εχθροί- ο Στορμ θα έβγαινε νικητής και θα ρεζίλευε έτσι τον αγενή Άρτσι Μίλερ!

Στην επιστροφή μου για το σπίτι παρέα με τον Τζίμυ, άρχισα να του εξιστορώ τι είχε συμβεί και ποια ήταν η αιτία της αντιπάθειας μεταξύ των δύο προπονητών. «Πριν από 6 χρόνια ο Τόνυ αγωνιζόταν στην Ουάλφορντ και παρότι ήδη σε μεγάλη ποδοσφαιρικά ηλικία, μην ξεχνάς ότι είχε παίξει και στη Μέλτσεστερ παλαιότερα, θα τον έβλεπαν οι εκλέκτορες της Εθνικής ομάδας προκειμένου να τον καλέσουν στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, μια μεγάλη για αυτόν διάκριση, όπως και για οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή». «Δεν ήξερα ότι ο Τόνυ ήταν τόσο καλός Ρόϋ». «Βέβαια Τζίμυ και μάλιστα είχε προετοιμασθεί ιδιαίτερα για ένα παιχνίδι εναντίον της Μέλβορο αν θυμάμαι καλά, που στην εξέδρα θα βρίσκονταν οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας. Ο Μίλερ, παίκτης της Μέλβορο και ήδη διεθνής αλλά τότε σε μέτρια κατάσταση, είχε καταλάβει ότι αν διακρινόταν ο Τόνυ, θα του έπαιρνε τη θέση στην Εθνική ομάδα όπου ήταν μόνιμος τα τελευταία χρόνια». «Δηλαδή έπαιζαν στην ίδια θέση;». «Ναι και όπως καταλαβαίνεις έγινε σφαγή μεταξύ τους. Ο Μίλερ πάντοτε ήταν σκληρός, αλλά εκείνη τη μέρα το παράκανε. Σε μια διεκδίκησε βρήκε με προβολή πολύ δυνατά το γόνατο του Τόνυ και το χτύπημα ήταν τόσο σοβαρό που ο Στορμ δεν ξανάπαιξε μπάλα!». «Θες να πεις ότι τον χτύπησε επίτηδες Ρόϋ;». «Αυτό είπαν πολλοί που είδαν τη φάση, αλλά εκείνος υποστήριζε πως ήταν ατύχημα. Ωστόσο το γεγονός αυτό του στοίχισε και κείνου για πάντα τον αποκλεισμό του από την Εθνική ομάδα». «Άρα αισθάνεται και αυτός κατά κάποιο τρόπο αδικημένος από εκείνη την ιστορία, έτσι Ρόϋ;» «Ασφαλώς, ειδικά αφού στη συνέχεια προσπάθησε να διακριθεί ως τεχνικός αναλαμβάνοντας την Κάρφορντ, όμως δεν τα κατάφερε καλά και η ομάδα του βρίσκεται στη δεύτερη κατηγορία». «Ενώ ο Τόνυ προπονεί την καλύτερη ομάδα στον κόσμο!». «Ναί Τζίμυ και πολύ φοβάμαι ότι θα θελήσει να εκδικηθεί για τις αποτυχίες του, μας περιμένουν δύσκολα παιχνίδια...»

Το πρώτο ματς θα γινόταν στην έδρα μας. Όταν βγήκαμε στον αγωνιστικό χώρο θυμάμαι πως ο Τόνυ και ο Μίλερ δεν αντάλλαξαν ούτε ματιά. Στις εξέδρες το κλίμα ήταν τεταμένο και θα ήταν ευχής έργο να μην είχαμε αποβολές, αφού οι βλέψεις μας για διάκριση στο Κύπελλο Ευρώπης ήταν μεγάλες.