Samurai Executioner (Kubikiri Asa首斬り朝)από Kazuo Koike και Goseki Kojima

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

''Punished is not the man himself,but the evil that resides in him..''

To Samurai Executioner ήταν η δεύτερη συνεργασία των Kazuo Koike(σενάριο)και Goseki Kojima(σχέδιο)μετά το Lone Wolf and cub(Kazure Okami子連れ狼 που θα παρουσιάσω σε μελλοντικό μου άρθρο) του 1970 και κυκλοφόρησε σε συνέχειες από το 1972 μέχρι το 1976.

Η ιστορία εξελίσσεται στην Φεουδαρχική Ιαπωνία της περιόδου του Edo(1603-1868).Κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας είναι ο Yamada Asaemon(ή περισσότερο γνωστός σαν Decapitator Asaemon-αυτός που κόβει τα κεφάλια)ένας Ronin που κύριο μέλημά του είναι να δοκιμάζει τα σπαθιά για το Σογκουνάτο.Επίσης αποκεφαλίζει ανθρώπους που έχουν διαπράξει εγκλήματα.Αναλαμβάνει τη θέση που είχε για χρόνια ο πατέρας του,τον οποίο μετά από δική του προτροπή(ενώ ξέρει ότι είναι άρρωστος)τον σκοτώνει για να δοκιμάσει την ικανότητά του στο σπαθί.Αυτή του όμως η δοκιμασία τον ξεγυμνώνει σχεδόν από κάθε συναίσθημα,το κυβερνητικό του πόστο και η αποστολή του,τον απομακρύνει από τους άλλους ανθρώπους..Ο ίδιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια,όταν εκείνος παίρνει ζωές ανθρώπων ακόμα και άν είναι ένοχοι..

Ο χαρακτήρας του Asaemon βασίζεται σε πραγματικούς ελεγκτές σπαθιών και εκτελεστές που είχαν υπηρετήσει το σογκουνάτο των Tokugawa της εποχής του Edo.Ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να θεωρηθεί "φίλος του" είναι ο  Sakane Kasajiro,ένας τίμιος και ικανότατος αστυνομικός που συχνά συμβουλεύεται τον Asaemon για προσωπικά και επαγγελματικά θέματα,και τον θεωρεί δικό του άνθρωπο.Ο Αsaemon θα εμφανιστεί σε μεγαλύτερη ηλικία και στο Lone Wolf and Cub για να αντιμετωπίσει τον Ogami Itto...

Η σειρά επίσης στηρίζεται στους ανθρώπους,που ο Asaemon καλείται να αποκεφαλίσει...Βλέπουμε σε πολλά κεφάλαια τη δική τους ιστορία,τους λόγους για τους οποίους διέπραξαν το έγκλημα,τα όνειρα τους που δεν πραγματοποιήθηκαν,τις τελευταίες τους επιθυμίες πριν τους εκτελέσει ο Asaemon...Πολλές από αυτές τις ιστορίες δίνουν τροφή για σκέψη τόσο στον Asaemon όσο και στον αναγνώστη...

Το κόμικ αποτελεί μία ξενάγηση/ταξίδι στην Φεουδαρχική Ιαπωνία,τα ήθη και τα έθιμα της,την κουλτούρα της,μία εικονογραφημένη τοιχογραφία της κοινωνίας της.Επίσης κινείται σε διαφορετικά μονοπάτια από το(πιο διάσημο)Lone wolf and cub και τον Ogami Itto,αφού δεν πρόκειται για μία ιστορία εκδίκησης,και ο χαρακτήρας του Asaemon είναι περισσότερο σεβαστός τόσο από αυτούς που τον γνωρίζουν,όσο και από αυτούς που εκτελεί!!Έιναι ακριβώς η προσωποποίηση της τιμής των Σαμουράι...

Σχεδιαστικά και σεναριακά το manga δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερο δίδυμο από αυτό των Koike&Gojima.Για μιά ακόμα φορά η συνεργασία τους είναι άψογη,ο ένας συμπληρώνει τον άλλο,και το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά για μιά ακόμα φορά να είναι αριστουργηματικό...Ο Gojima μεγάλος μάστορας του σχεδίου,της σωματικής ανατομίας και των σκηνών δράσης ζωντανεύει τις εικόνες των καρέ μπροστά στα μάτια του αναγνώστη,ενώ οι εκφράσεις των προσώπων,και τα background σχέδια με έμφαση στη λεπτομέρεια ειδικά στα κτίρια και στα τοπία αφήνουν με το στόμα ανοικτό από θαυμασμό και τον πιο απαιτητικό κομικσόφιλο...Μαθήματα σεναρίου από το μεγάλο δάσκαλο Kazuo Koike που οι ιστορίες του και οι χαρακτήρες που έχει γράψει έχουν δημιουργήσει ολόκληρη σχολή...

Αν σας αρέσουν οι σαμουράι με τα σπαθιά τους,η ιαπωνική κουλτούρα,και οι ιστορίες εγκλήματος και προδοσίας δοσμένες όμως με το πιο ανθρώπινο τρόπο,τότε αυτό το manga επιβάλλεται να το έχετε στη συλλογή σας.Η σειρά κυκλοφόρησε το 2006 και στα αγγλικά από τη Dark Horse σε 10 τομάκια ενώ πρόσφατα κυκλοφορούν και omnibus εκδόσεις με περισσότερο υλικό από τις αρχικές.Αρχίστε τώρα τη συλλογή σας!!

Η περίπτωση της "Μάσκας"

Περιοδικά παραλογοτεχνίας και ιδεολογικό υπόβαθρο: Μια σύντομη εισαγωγή από τον «τελευταίο Μοϊκανό» της «Μάσκας»

(του Τζίμμυ Κορίνη)

Κάποτε οι αναγνώστες τους αριθμούσαν δεκάδες εκατομμυρίων κι οι τίτλοι τους πολλές εκατοντάδες. Ήσαν οι διάδοχοι των δεκαροφυλλάδων με τα αναγνώσματα του προπερασμένου αιώνα και των φτηνιάρικων αναγνωσμάτων των αρχών του περασμένου. Ξεκινώντας την σταδιοδρομία τους, ουσιαστικά, στη δεκαετία του 1890 έφτασαν στο ζενίθ της δημοτικότητάς τους στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 και, σε μεγάλο μέρος, είχαν εξαφανιστεί μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950. Για πολλά χρόνια, όμως, ήσαν η κύρια πηγή ψυχαγωγίας ανθρώπων που, κυριολεκτικά, λαχταρούσαν να τα διαβάσουν.

Ήσαν τυπωμένα σε φτηνό χοντρό χαρτί από πολτό ξύλου, πωλούνταν στη φτηνότερη δυνατή τιμή (μια δεκάρα, όπως θα λέγαμε κάποτε) και πρόσφεραν στο αναγνωστικό κοινό όλες τις κατηγορίες της «μυθοπλασίας», όπως προτιμάμε να αποκαλούμε σήμερα όλα τα προερχόμενα από  την φαντασία αναγνώσματα (τέως μυθιστορήματα και διηγήματα) – με άλλα λόγια ότι μπορούσε να διανοηθεί ο νους του ανθρώπου – ιδιαίτερα από τις αρχές του 1900 μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 1950. Στην πορεία τους, μάλιστα, δημιούργησαν μια τάξη συγγραφέων που αποκλειστική δουλειά τους ήταν να ικανοποιούν τις ανάγκες αυτών των περιοδικών για δράση και περιπέτεια, όπως αυτές υπαγορεύονταν από τους αναρίθμητους αναγνώστες τους, πολλές φορές χρησιμοποιώντας δεκάδες ψευδώνυμα.