Του Ίωνα Αγγελή
Το Μπλεκ #51 έφτασε πριν ολίγων ημερών, συγκεκριμένα την Πέμπτη 15/2 (του έτους 2018 για όσους δεν θυμούνται ότι είχαμε Πρωτοχρονιά πριν 6 εβδομάδες). Δεν περίμενα τέτοιο τεύχος. Ίσως με απογοήτευσε περισσότερο και από το προηγούμενο. Δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο για αυτή την κατάσταση. Ο Μπλεκ ,μετά την λυπητερή διακοπή των ιστοριών Navarro-Mitton, για 2η φορά μας δίνει μία απαίσια περιπέτεια. Προσωπικά, «Το Κόκκινο Λουλούδι» ήταν χειρότερο από την «Χαμένη Κοιλάδα». Αποτυχία σεναριακά αλλά κυρίως σχεδιαστικά και οι δύο ιστορίες αποδίδουν πως η επιλογή των δημιουργών αυτών στο περιοδικό ίσως είναι ένα μεγάλο λάθος (οι υπόλοιπες του Kerac είναι εξαιρετικές οπότε είναι οι μόνες που θα ήθελα να μπουν). Μένει μόνο ο καλλιτέχνης Plavsic (ιστορία του θα έχουμε στο #52), ο οποίος μπορεί να ανατρέψει τα λεγόμενά μου, αν και δεν νομίζω να φέρει κάτι καλύτερο. Ο Ντύλαν και ο Ταρζαν είναι πολύ καλές προσθήκες (αν και ο τελευταίος μετά τον «Εφιάλτη» με έχει βάλει σε σκέψεις). Τέλος το Παιδί Πάνθηρας οφείλω να πω πως μου αρέσει πολύ, με ηρεμεί κιόλας. Ας περάσουμε όμως αναλυτικά κάθε ιστορία του τεύχους:
Πρώτα, το β’ μέρος του «Κόκκινου Λουλουδιού» είναι… ίσως η χειρότερη ιστορία Μπλεκ μέχρι τώρα. Μπορεί να επαναλαμβάνομαι (το ίδιο είπα στο Μπλεκ #50) αλλά χειρότερο σχέδιο Μπλεκ δεν έχω ξαναδεί. Ασυμέτρητα σχήματα και ίσως too much γαλλικό στυλ. Το σχέδιο του Μπλεκ δεν μου άρεσε κυρίως. Έπειτα το σενάριο ήταν κάτι πέρα από παιδικό. Οι διάλογοι ήταν πολύ αμήχανοι και τα σχέδια του Καθήγητη ήταν μάλλον τα πιο ηλίθια. Μέχρι και ο Ρόντυ καλύτερα θα είχε εφαρμόσει. Πραγματικά, δεν μπορούσα να καταλάβω από που ήρθε αυτό. Στο α’ μέρος έδειχνε πολύ καλή, και στο β’ το ακριβώς αντίθετο! Ο «Χορηγός Ανεξαρτησίας» ήταν οκ. Δεν έφερε τίποτα ιδιαίτερο στον ρου του τεύχους. Βέβαια υποστηρίζουμε τις ελληνικές δημιουργίες, και θα ήθελα πολύ περισσότερο.
Ο «Εφιάλτης» του Ταρζάν είναι μεν μέτρια ιστορία δε μου αρέσει πολύ που αυτές οι ιστορίες Kubert δεν συνδέονται αναγκαία μεταξύ τους, και δεν συνδέονται με τις «Ρίζες Του Ταρζάν» [Tarzan #1, 7/2017] και με την «Επιστροφή του Ταρζάν» [Tarzan #2, 8/2017]. Όπως και η ιστορία από το #50 «Ο Μικρός Πίθηκος» μας δείχνουν απλές αυτοτελείς περιπέτειες του ήρωα. Πέρα από αυτό, η ιστορία του τεύχους «Εφιάλτης» είναι πολύ απλή και κάποιος μπορεί να έλεγε και λίγο… παιδική;! Το σχέδιο και το χρώμα εξαιρετικά πάντως!
«Το Κλειστό Δωμάτιο» του Ντύλαν Ντογκ είναι ένα αριστούργημα. Τι ιστορία ήταν αυτή; Έχω μείνει έκπληκτος από πόσο συγκλονιστικό ήταν αυτό που διάβασα. Μου έχει λείψει πολύ ο Ντύλαν Ντογκ κιόλας μετά την διακοπή του Mister No και οι… άλλοι. Εξαιρετικό σενάριο, που του δίνει ένα ύφος τρόμου στην ιστορία. Σχέδιο πανέμορφο, καλογραμμένο και γενικά, το καλύτερο μέρος του τεύχους! Ανυπομονώ για το επόμενο τεύχος…
«Το Παιδί Πάνθηρας» κλείνει το τεύχος όμορφα, και πλέον μου αρέσει πάρα πολύ. Λειτουργεί και ως «χορός». Επιπλέον, πήρε τις σελίδες που άξιζε! Ωραίο σχέδιο και χρώμα.
Τέλος, σχετικά με τα αφιερώματα του τεύχους, το Editorial είχε κύριο θέμα την επιτυχία του Έρικ Καστέλ (το οποίο χρειάζεται ολόκληρο άρθρο για να το αναλύσω) και το CD-Rom Comic Sportsmen από τον Νίκο Νικολαΐδη. Άλλο ένα άκρως ενημερωτικό αφιέρωμα. «Τα Νέα Του Ξανθού Γίγα» του Λευτέρη Ταρλαντέζου μας κρύβουν μία έκπληξη! Αντί να κλείνουν το τεύχος, πλέον το ανοίγουν (με πρότυπο το Ζαγκόρ)! Πολύ καλύτερο που άλλαξαν θέση στο τεύχος. Κατά τα άλλα, ο Ταρλαντέζος μας μάγεψε πάλι.
Πρέπει να γίνει αλλαγή στο Μπλεκ πιο πολύ από ποτέ. Το κλειδί σε όλο αυτό είναι η επιλογή ιστοριών. Η δική μου πρόταση είναι να μπαίνουν μόνο οι καλύτερες του ήρωα, και να μην μπαίνουν οι ιστορίες ανά δημιουργό. Δεύτερον, να αυξηθούν οι σελίδες σε 164. Είναι αναγκαίο αυτό διότι καθώς η ύλη του περιοδικού έχει 5 ήρωες [Μπλεκ, Ταρζάν, Ντύλαν Ντογκ, Παιδί Πάνθηρας & Ρίνγκο (θα έρθει σε επόμενο τεύχος)] για να διανεμηθούν κατάλληλα οι σελίδες στον κάθε ήρωα. Ας ελπίσουμε να γίνει άμεσα αλλαγή.
Η κριτική του προηγούμενου τεύχους εδώ
Για αγορά του τεύχους #51 εδώ
Για περισσότερες πληροφορίες του τεύχους 51 εδώ