Συνεχίσαμε με τον ίδιο «οργιώδη» ρυθμό του πρώτου 45λέπτου, αλλά η
ατυχία μας χτυπούσε τώρα ακόμη πιο έντονα την πόρτα. Με τα πολλά, έφτασε η
στιγμή που κερδίσαμε επιτέλους μια φάση και ο «Μπλάκι» ανατράπηκε μέσα στην
περιοχή. Ήταν πέναλτι. Η μεγάλη ευκαιρία να ξαναπάρουμε το πάνω χέρι στον
αγώνα. Έστησα τη μπάλα στα 9 μέτρα αποφασισμένος να σκοράρω, ειδεμή θα
ξεκινούσαμε πολύ άσχημα τη χρονιά... Πήρα λίγα μέτρα φόρα για να εκτελέσω το πέναλτι που είχαμε κερδίσει
μέσα στην έδρα της Ουέστον, αποφασισμένος να αποδείξω σε όλους πως είμαστε η
καλύτερη ομάδα. Σούταρα με πολύ δύναμη στα αριστερά του γκολκίπερ όμως αυτός,
κινούμενος πρόωρα (και παράνομα) στην τροχιά της μπάλας -λες και είχε μαντέψει που σημάδεψα-
με "ψάρεψε". Τα δάκτυλά του την ακούμπησαν όσο ελάχιστα χρειαζόταν,
για να την πετάξουν κόρνερ. Μα, επρόκειτο για κραυγαλέα παράβαση!
Δυστυχώς, ο διαιτητής δεν πρόσεξε την κίνησή του και επέμενε ότι όλα
έγιναν κανονικά.
Στην επαναφορά που βιαστήκαμε να χτυπήσουμε μιας και ο χρόνος κυλούσε,
έπιασα ένα απευθείας χαμηλό βολέ και ετοιμάστηκα να πανηγυρίσω. Όμως, ένα
κεφάλι αμυντικού παρεμβλήθηκε την τελευταία στιγμή και αποσόβησε την παραβίαση
της εστίας τους. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι μέσοι των αντιπάλων μας διεκδίκησαν
δυνατά τη μπάλα στο χώρο του κέντρου και πέταξαν μια ψηλοκρεμαστή σέντρα προς
το κέντρο της δικής μας άμυνας. Ο Λόφτυ και ο Νόελ προσπάθησαν ταυτόχρονα να
σηκωθούν για κεφαλιά, αλλά ο σέντερ φορ της Ουέστον χώθηκε ανάμεσά τους και
κατάφερε, σχεδόν με την πλάτη, να αιφνιδιάσει τον Τσάρλι, περνώντας τη μπάλα
από το κεφάλι της βελόνας, για το δικό τους 2-1!
Ήταν μια πραγματικά πολύ δύσκολη στιγμή για όλους μας, καθώς
"καταφέραμε" να ηττηθούμε σε ένα απίθανο παιχνίδι, που η έναρξή του
με τίποτε δεν προδίκαζε το τελικό αποτέλεσμα. Όλοι, μας θεωρούσαν φαβορί για τον
τίτλο, κι όμως εμείς είχαμε ξεκινήσει τη σεζόν με μια παταγώδη αποτυχία και το
βασικό μας αριστερό μπακ στο νοσοκομείο, με διπλό κάταγμα στο πόδι!
Τόσο καλά...
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου