Δημοφιλείς αναρτήσεις

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Ο ΡΟΫ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΕΙ (συνέχεια)

Το ματς ξεκίνησε και η Ζίντεν πέρασε αμέσως στην επίθεση.
Στον πάγκο μας, ο Τόνυ ήταν ανήσυχος αφού κατά βάθος είχε κι αυτός τις αμφιβολίες του για την κατάσταση του Τάμπυ, ωστόσο ο γυμναστής μας, ο Τάφυ Μόργκαν έδειχνε βέβαιος ότι δεν θα υπήρχε το παραμικρό πρόβλημα κάτω από τα γκολ-πόστ. Είχα απορροφηθεί αρκετά από τις σκέψεις μου, που δεν κατάφερα να αντιληφθώ εγκαίρως ότι ο σέντερ φορ των Ολλανδών, ο περίφημος Βαν Μάαφ θα επιχειρούσε τόσο νωρίς ένα ξαφνικό μακρινό σουτ, λες και γνώριζε για το πρόβλημα του Μόρτον! Και πραγματικά, η βολίδα που εξαπέλυσε λίγο έλειψε να καταλήξει στα δίχτυα μας, αφού η μπάλα την τελευταία στιγμή πήρε «φάλτσα» τροχιά και αιφνιδίασε τον τερματοφύλακά μας που για άλλη μια φορά δίστασε να πλονζάρει στα δεξιά φοβούμενος μη χτυπήσει το πόδι του. Ευτυχώς, παρακολούθησα τη φάση και κατάφερα με ένα «ψαλίδι» να μετατρέψω τον κίνδυνο σε κόρνερ. Από εκείνη τη στιγμή υποχρεωθήκαμε σε άμυνα με προεξάρχοντα το Λόφτυ που ευτυχώς για μας, κυριαρχούσε πλήρως στον αέρα. Στο ημίχρονο όλοι μας νοιώθαμε ανακουφισμένοι που το σκορ ήταν ακόμη στο 0-0 και ο Τόνυ έδειχνε πια αποφασισμένος να αντικαταστήσει το γκολκίπερ μας, όμως εγώ είχα ήδη σκεφθεί μια άλλη λύση. «Πρέπει να τον πείσουμε ότι δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται» είπα.




















Με το που άρχισε το β’ ημιχρόνιο οι φίλαθλοί μας αντιλήφθηκαν τι συνέβαινε καθώς παίζαμε πολύ συντηρητικά και κλεισμένοι στην άμυνά μας, γιατί φοβόμαστε μην υπάρξει νέο λάθος του Τάμπυ. Κάποια στιγμή ο αριστερός κυνηγός της Ζίντεν κατάφερε να σπάσει τον κλοιό μας και να βρεθεί απέναντι στην εστία μας, εκεί όπου ο γκολκίπερ μας θύμιζε...άγαλμα! Κατάλαβα πως ήταν η κατάλληλη στιγμή για να παρέμβω και σαν σίφουνας ήρθα από πίσω του, έδιωξα με αστραπιαία προβολή τη μπάλα στα πλάγια και -από τη φόρα που εσκεμμένα είχα- έπεσα πάνω στον Μόρτον με όλη μου τη δύναμη. Σωριαστήκαμε και οι δύο κάτω και εκείνος έτρεμε μήπως έχει πάθει ζημιά στο πόδι του... Τον βοήθησα να σηκωθεί αμέσως λέγοντάς του «Το πόδι σου είναι μια χαρά, έπεσα πάνω του και δεν έπαθε τίποτα». Και καθώς οι Ολλανδοί εκτέλεσαν το πλάγιο άουτ, του έδειξα τη μπάλα που κατευθυνόταν από ψηλά προς το τέρμα μας, προσθέτοντας «Τώρα θα αποδείξεις σε όλους πως είσαι ο παλιός Τάμπυ Μόρτον, να η ευκαιρία σου, απέκρουσε τη σέντρα!».
Η στιγμή ήταν δύσκολη. Ο Τάμπυ, σαν να τον χτύπησε ρεύμα ζύγισε την κατάσταση, ενώ οι αντίπαλοι κυνηγοί καραδοκούσαν. «Δική μου» είπε και τινάχθηκε με απλωμένη τη γροθιά του διώχνοντας τη μπάλα μπροστά από το κεφάλι του Ολλανδού σεντερ φορ! «Είμαι εντάξει Ρόϋ, συνήλθα, το τζαρτζάρισμα μου έκανε καλό» φώναξε ανακουφισμένος. «Τώρα πια δε χρειάζεσαι τη βοήθειά μου» του απάντησα. Και πραγματικά, ο Τάμπυ έπαιζε πλέον με απίστευτη σιγουριά και αυτοπεποίθηση, εξουδετερώνοντας κάθε πιθανή απειλή για μας. Προς το τέλος μάλιστα, έκανε ένα φοβερό γέμισμα, η μπάλα αναπήδησε ξεγελώντας τον αντίπαλο σέντερ μπακ, δίνοντάς μου έτσι την ευκαιρία να πετύχω με κεφαλιά τρυπώνοντας ανάμεσα σε δυο μπακ ένα υπερπολύτιμο για μας γκολ! Και αν δεν ήμουν άτυχος λίγα λεπτά αργότερα όταν ένα ισχυρό σουτ που έδωσα πέρασε «ξυστά» από το δοκάρι, θα πηγαίναμε με άλλο «αέρα» στη ρεβάνς της Ολλανδίας.




















Τα παιδιά, παρά το «ισχνό» 1-0 με το οποίο τελικά νικήσαμε, είχαν ενθουσιαστεί, επευφημώντας και ενθαρρύνοντας τον Τάμπυ. Μάλιστα κάποιοι έφθασαν στο σημείο να πουν ότι δε θα τους πείραζε τώρα πια αν έφευγε από την ομάδα ο Τσάρλυ Κάρτερ...
Στα αποδυτήρια εξάλλου, ο Κάρτερ είχε ήδη ανοίξει συζήτηση με τον Σαρπ, που φαινόταν ιδιαίτερα χαρούμενος. «Φαίνεται πως ο Τσάρλυ αποφάσισε να υπογράψει δισκογραφικό συμβόλαιο» παρατήρησε και ο Τόνυ Στορμ, αλλά την ίδια στιγμή τα πάντα άλλαξαν.
Με χαρά μου είδα εκείνη ακριβώς την κρίσιμη ώρα να «μπουκάρει» μέσα ο Μάρτιν Μίλλερ. «Είναι αυτός που περίμενα» είπα. Και στρεφόμενος στον Τσάρλυ «Πριν υπογράψεις, πρέπει να μάθεις κάτι» τον σταμάτησα, ενώ δίπλα του, ο Σαρπ κόντευε να εκραγεί! «Είχες υποσχεθεί ότι δεν θα προσπαθήσεις να τον επηρεάσεις» γρύλισε εκείνη η αλεπού, όμως η συνείδησή μου επέβαλλε να προστατεύσω τον Τσάρλυ από τη γελοιοποίηση. Ο Κάρτερ αναγνώρισε αμέσως τον καλλιτέχνη φίλο μου που εργαζόταν στην ίδια μουσική εταιρία με την οποία βρισκόταν και εκείνος σε διαπραγματεύσεις. «Μου πρότεινε και μένα συμβόλαιο συνεργασίας» είπε ο Τσάρλυ, αλλά ο Μάρτιν τον διέκοψε λέγοντας «Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο ρόδινα όσο νομίζεις». Ο Μίλερ είχε ανακαλύψει ότι το προτεινόμενο συμβόλαιο περιείχε και μία παράγραφο όπου τονιζόταν πως θα μπορούσε η εταιρία να διακόψει ανά πάσα στιγμή τη συνεργασία, χωρίς καμία προειδοποίηση! «Μπορεί ξαφνικά να μείνεις άνεργος, ενώ ο κύριος από δω θα έχει βγάλει από σένα πολλά λεφτά» πρόσθεσε και αυτό έκανε τον Κάρτερ να βγει από τα ρούχα του! «Δε μου το είχες πει αυτό» ούρλιαξε από θυμό και άρπαξε τον Σαρπ -που ψέλλιζε «θα σου το έλεγα, τι έπαθες;»- από τα πέτα ρίχνοντάς τον μέσα στην πισίνα! «Τώρα θα τραγουδήσεις εσύ φίλε» φώναξε, ενώ οι υπόλοιποι είχαμε ξεκαρδιστεί από τα γέλια με το θέαμα.
«Δηλαδή δε θα μας αφήσεις» ρώτησα. «Όχι φυσικά, τώρα κατάλαβα πόσο ηλίθια φέρθηκα» απάντησε ο Τσάρλυ και έσπευσε να δώσει το χέρι του στον Τάμπυ. «Μην νομίζεις όμως ότι θα κρατήσεις για πολύ τη θέση, τώρα θα έχεις γερό ανταγωνισμό» τον πείραξε. Για να πάρει την πληρωμένη απάντηση από αυτόν «Μου αρέσει ο ανταγωνισμός Τσάρλυ». Και εγώ με τη σειρά μου σκέφθηκα «τρέμετε Ζίντεν, ποιος σας σώζει τώρα!»