Γιώργος Βλάχος: Ναι, αποκαλώ τον εαυτό μου «περιοδικατζή» !

Γιώργος Γερ. Βλάχος (συγγραφέας – δημοσιογράφος – ερευνητής – δημιουργός κόμικς)

(Συνέντευξη στο Νίκο Δ. -  Θ. Νικολαΐδη)

·  Γιώργο μου, η συνεισφορά σου (με τον απίστευτο «πλούτο» γνώσεων που κατέχεις, αλλά –το πιο σημαντικό- επιλέγεις να μοιράζεσαι μαζί μας) είναι ανεκτίμητη! Θέλεις να μας πεις δυο λόγια (ή και περισσότερα) για την πρώτη σου επαφή με το χώρο της εικονογραφημένης (κι όχι μόνο) λογοτεχνίας του είδους ;

Η πρώτη μου, ή για την ακρίβεια οι πρώτες μου επαφές με τον χώρο της εικονογραφημένης (και όχι μόνο) λογοτεχνίας, χάνονται στα απύθμενα βάθη προϊστορίας της μεταξύ εμού και αυτής σχέσης. Και ίσως να μην θυμόμουν καθόλου τι είχε προηγηθεί της τωρινής κομιξοκατάστασής μου, αν δεν είχα διασώσει χειρόγραφα ντοκουμέντα που αποδεικνύουν σήμερα και μου θυμίζουν τα πρόσωπα και πράγματα από τα βάθη του χρόνου. Πριν ακόμα μάθω και κατανοήσω την έννοια των πνευματικών δικαιωμάτων, άσκησα ανεξέλεγκτα το εκ γενετής βίτσιο μου, γνωστό ως clopyright βιασμό της αλλότριας πνευματικής δημιουργίας. Από κάποιο γειτονόπουλο μεγαλύτερό μου σε ηλικία δανειζόμουν κάποιο εικονογραφημένο περιοδικό της εποχής (σύμφωνα με πρόσφατη έρευνά μου για τις ρίζες του συγγραφικού παρελθόντος μου, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για το περιοδικό με κόμικς «Τόξο»). Επειδή, τότε, δεν ήξερα να διαβάζω, μου αρκούσε να βλέπω μόνον τις εικόνας και να πλάθω κατόπιν δημιουργικά τις ιστορίες, όπως εγώ ήθελα. Την ίδια πρακτική την ακολούθησα και αφότου έμαθα γραφή κι ανάγνωση, προσθέτοντας από πάνω και λεζάντες δικής μου έμπνευσης αξιοποιώντας  στο έπακρο τη νεοαποκτηθείσα γνωριμία μου με τον γραπτό λόγο! Συνέπεια της εκχειλίζουσας πνευματικής δημιουργικότητάς μου ήταν να αρνούμαι με αγέρωχο πείσμα να διαβάζω τα “συννεφάκια” στα κόμικς (βλ. Γέλιο και Χαρά) αντικαθιστώντας τα με δικά μου balloons, πιστεύοντας ακράδαντα ότι η δική μου αφηγηματική εκδοχή ήταν πιο … συναρπαστική! Θέλει πολύ ο άνθρωπος για να πάθει τη ζημιά και μάλιστα στην τρυφερή του ηλικία;

·  Αποκαλείς συχνά τον εαυτό σου ως «περιοδικατζή»! Μας το αναλύεις λίγο, αυτό ;

Ναι, αποκαλώ τον εαυτό μου «περιοδικατζή», επειδή υπήρξα σχεδόν αποκλειστικά περιοδικατζής δημοσιογράφος. Πώς αλλιώτικά θα μπορούσα να με χαρακτηρίσω τη δημοσιογραφική μου καριέρα, όταν στο 90%, ίσως και παραπάνω, απασχολήθηκα σε περιοδικά είτε ως απλός συντάκτης, είτε ως επιτελικό στέλεχός τους, αλλά κυρίως συμμετέχοντας ενεργά στη δημιουργία των περισσοτέρων από αυτά;

·  Προσωπικά σε θεωρώ τον πανάξιο (από κάθε άποψη) διάδοχο του σεναριογράφου του «Μικρού Ήρωα», Στέλιου Ανεμοδουρά. Πόσες δικές σου ιστορίες του «Γιώργου Θαλάσση» και των συντρόφων του έχουν ήδη εκδοθεί ή έχεις στο συρτάρι του γραφείου σου και περιμένουν την επόμενη εθνική μας επέτειο ;

Καταρχάς σε ευχαριστώ για την κολακευτική γνώμη σου να με θεωρείς, προσωπικά, ως τον “πανάξιο -από κάθε άποψη- διάδοχο του συγγραφέα του Μικρού Ήρωα, Στέλιου Ανεμοδουρά”. Όμως, Νίκο μου, ο τίτλος του διαδόχου απονέμεται θεσμικά από τον κάτοχο του όποιου τίτλου κι εγώ έχω την άποψη, ότι ο Στέλιος Ανεμοδουράς δεν θα μου τον απένεμε, επειδή με δική μου πρωτοβουλία έγραψα κάποιες ιστορίες με τον ήρωα που εκείνος είχε δημιουργήσει. Πριν από μένα και ζώντος του Ανεμοδουρά, μια ομάδα λογοτεχνών είχε γράψει μια περιπέτεια με τον Γιώργο Θαλάσση, που αν και δόκιμοι λογοτέχνες δεν τους χαρακτήρισε ως διαδόχους του, μα ούτε και τους ενεθάρρυνε να συνεχίσουν. Απλώς, κάθισε και έγραψε ο ίδιος την τελευταία της εποχής του μικροηρωική περιπέτεια. Σε μένα, όταν προσωπικά του είχα εκμυστηρευτεί μικρός πώς αξιοποιούσα τα τεύχη του Μικρού Ήρωα και χωρίς να διαβάσει κάτι δικό μου παιδικό, απλώς με είχε συμβουλεύσει: «Μάθε να βάζεις τελείες στα κείμενά σου!». Αυτή την ιστορία την έχω ανεβάσει παλιά στο διαδίκτυο στο blog που είχα για τον Μικρό Ήρωα. Επίσημα και χάρη στον Λεωκράτη Ανεμοδουρά, που παλεύει για την αναβίωση του θρυλικού τίτλου στις νέα γενιές, έχω γράψει κι έχουν εκδοθεί έως τώρα 8 ή 9 ιστορίες μου του Μικρού Ήρωα και σίγουρα, ας είμαστε καλά πρώτα, έχουν προγραμματιστεί ακόμα δύο,,, Και βλέπουμε για παρακάτω… Πρακτικά, στο συρτάρι δεν υπάρχουν έτοιμα σενάρια, παρά μόνο σχέδια (drafts) περιπετειών από ένα project που σχεδιάζαμε με τον Γιώργο Ανεμοδουρά, αλλά που δεν προχώρησε να φτάναμε τα συνολικά τεύχη του περιοδικού στα χίλια!.. Ευτυχώς! Ακόμα θα έγραφα!

·  Το περίφημο, δίτομο «Λεξικό του Μικρού Ήρωα» (αυτή η υπέροχη έκδοση που μας χάρισες), θα έλεγες ότι είναι, κατά κάποιον τρόπο, το συγγραφικό έργο της ζωής σου ;

Το περίφημο -όπως το αποκαλείς- Λεξικό του Μικρού Ήρωα, ήταν μια πολύ καλή μου δουλειά (το πιστεύω), που χρειάστηκε τρία ολόκληρα χρόνια εντατικής εργασίας για να γραφεί και άλλο ένα για να στηθεί στο ατελιέ. Δεν το θεωρώ, ωστόσο, «έργο ζωής» μου. Αντίθετα, με έχει… στοιχειώσει! Νε έχει καθιερώσει στον χώρο σαν ο συγγραφέας του «Λεξικού του Μικρού Ήρωα», κάτι που φυσικά δεν θέλω, αλλά έτυχε κάποια άλλα project με περισσότερο συνθετική εργασία και πιο φιλόδοξα, να μην πάρουν το ποθητό «τυπωθήτω» μολονότι ήταν έτοιμα και παραμένουν στο συρτάρι εν υπνώσει για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Το Λεξικό του Μικρού Ήρωα στην ουσία λειτούργησε ως δικλίδα αποφόρτισης του παιδικού μου ονείρου να είχα γράψει κι εγώ κάποτε ιστορίες με το Παιδί-Φάντασμα. Κι επειδή δεν είχα γράψει ιστορίες του Μικρού Ήρωα, έγραψα ΓΙΑ τον Μικρό Ήρωα, όταν αισθάνθηκα πως έχω τα κότσια να τον κάνω Λεξικό!

·  Εκτός των pulp, ποια άλλα θέματα περιλαμβάνονται στα ενδιαφέροντά σου (συγγραφικά, αλλά και άλλα...)

Ας παραμείνουμε στα ενδιαφέροντα που έχουν να κάνουν με τον γραπτό λόγο. Άλλωστε, είναι και τα μόνα που με απασχολούσαν και με απασχολούν. Πρακτικά, έχω δοκιμάσει, σχεδόν, όλα τα είδη του γραπτού λόγου (μόνο… ρητορικό δοκίμιο μου έχει ξεφύγει!)… Εκτός, λοιπόν, τα κείμενα πολτού και κόμικς (πρωτότυπα και μεταφράσεις) που λογιάζονται ως δεδομένα εκ προοιμίου, υπάρχουν ακόμα στο… πανέρι σενάρια κινηματογράφου και τηλεόρασης (σίριαλ, καρτούν και ντοκιμαντέρ), θέατρο πρόζας (μετάφραση και πρωτότυπα), προτάσεις ραδιοφωνικών εκπομπών, επιθεώρηση, έμμετρη σατιρική στιχοπλοκή δημοσιογραφικοί ταξιδιωτικοί οδηγοί κλπ κλπ. Άλλα εμφανίστηκαν κι άλλα θα… πρωτοδημοσιευτούν μάλλον σε κάποια μεταθανάτια έκδοσή των απάντων μου!

·  Πόσα «Λεξικά» έχεις συγγράψει ;

Επειδή θεωρώ, ότι οποιοδήποτε γνωστικό πεδίο μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο λεξικού, έχω ασχοληθεί πολύ έντονα με αυτό το project σχεδιάζοντας και γράφοντας λεξικά αναφοράς πάνω σε διάφορα θέματα, κυρίως ιστορικού ενδιαφέροντος.

Εκτός από το ήδη γνωστό Λεξικό του Μικρού Ήρωα και δυο ακόμα από τα έτοιμα και συρταρωμένα και μη εκδοθέντα μαζεύω υλικό και βιβλιογραφία για περισσότερα από δέκα λεξικά αναφοράς που τα πιστεύω αρκετά ενδιαφέροντα. Αναφέρω το ένα από αυτά, επειδή το αναφέρεις κι εσύ και η ολοκλήρωσή του ίσως να δικαιολογήσει τον τίτλο “έργο ζωής” λόγω περιεχομένου και όχι λόγω όγκου. Πρόκειται για το Λεξικό της Κατοχής. που ουσιαστικά είναι ιστορία της Κατοχής λεξικογραφημένη από το Α έως το Ω.

·  Πως θα χαρακτήριζες τη συνεργασία σου με τις εκδόσεις «Μικρός Ήρως» ;

Η συνεργασία μου με τον Λεωκράτη Ανεμοδουρά, δηλαδή  τον άνθρωπο που με δική του πρωτοβουλία και χωρίς καμία άμεση πίεση από μέρους μου, υλοποίησε το παιδικό μου όνειρο να γράψω περιπέτειες  του Μικρού Ήρωα που θα εκδιδόταν, ξεκίνησε με αυτή την προϋπόθεση της επαγγελματικής σχέσης σε φιλική βάση. Από εκεί και πέρα, η καθαρά επαγγελματική μας σχέση κινείται σε πλαίσιο αμοιβαίας συνεννόησης και συνεργασίας. Θα πρέπει, ωστόσο να επισημάνω πως το θεμέλιο της επαγγελματικής μας σχέσης είχε μπει στα δύο με τρία προηγούμενα χρόνια όταν συνεργάστηκα με τον «Περιοδικό Τύπο» του Γιώργου και της Κατερίνας Ανεμοδουρά.

·  Τι νέο μας ετοιμάζεις («Λεξικό της Κατοχής», «Ζουγκλίτσες» κλπ) ;

Το τι ετοιμάζεται παρακάτω μέχρι τού να υλοποιηθεί, βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη από ένα τσιγάρο δρόμο. Ακόμα και οι «Ζουγκλίτσες» που αναφέρεις και που γουστάρω να τελειώσω ή οι «Βαμπιρίτσες», που και αυτών γουστάρω τη βιογράφηση, βρέθηκαν ξαφνικά πλακωμένες με φακέλους και βιβλιογραφικό υλικό κάποιων θεμάτων για την ιστορία της Αθήνας με προτεραιότητα λόγω… παραγγελιάς.. Άσε που ενώ τώρα που μιλάμε μπορεί να προκύψει κάτι πιο καινούργιο.. Αυτά σε σχέση με τις ερωτήσεις σου κι αν βγήκε μακρινάρι, δεν φταίω… Ας πρόσεχες!

Σ’ ευχαριστώ! 

·         Κι εγώ σε ευχαριστώ, από βάθους καρδίας!