Σπύρος Ανδριανός: Ένας γνήσιος λάτρης των κόμικς!!!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Δηλώνει «Eραστής της 9ης τέχνης, σκιτσογράφος και μανιώδης συλλέκτης κόμικς», ενώ «λατρεύει την Elodie». Μία απλή ματιά να ρίξει κανείς στο ιστολόγιό του (http://comicmaniacsgr.blogspot.com/), αμέσως αντιλαμβάνεται με ποιον έχει να κάνει. Ο Σπύρος Ανδριανός, παιδί που μεγάλωσε και εκφράστηκε μέσα από την εικονογραφημένη ματιά της ζωής, είναι ένας αληθινός γνώστης του αντικειμένου της «9^ης Τέχνης», αλλά παράλληλα ένας ειλικρινής, ευθύς και έντιμος άνθρωπος που, πάντα, «λέει τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη». Δίχως φόβο και πάθος. Αξίζει να αφιερώσετε λίγο χρόνο, για να διαβάσετε τα όσα πολύ ενδιαφέροντα μου είπε.

·         Αγαπητέ μου Σπύρο, έτσι για το ξεκίνημα, ποια είναι η πιο παλιά ανάμνησή σου από την ενασχόλησή σου με τα κόμικς; Θα ήθελες να την μοιραστείς μαζί μας;

Όταν δημιουργούσα τα δικά μου περιοδικάκια (κολλώντας σελίδες τετραδίων) με τους δικούς μου χαρακτήρες και φανταζόμουν ότι τα εκδίδω στα περίπτερα. Φυσικά μόνιμοι αναγνώστες μου ήταν οι συγγενείς και φίλοι μου!!

·         Πότε αντιλήφθηκες ότι εκτός από αναγνώστης (και συλλέκτης, αργότερα) είχες την ανάγκη να μπεις και ο ίδιος στη δημιουργία;

Από πολύ μικρή ηλικία όπως είπα και πιο πάνω, ήθελα και εγώ να δημιουργώ ιστορίες σαν και εκείνες που διάβαζα στα περιοδικά κόμικς που αγόραζα. Οπότε για να το πετύχω αυτό έπρεπε να δημιουργώ τα δικά μου περιοδικά, με τις δικές μου ιστορίες. Όλα ήταν αλληλένδετα!!

 ·         Ποιες είναι οι πρώτες σου δουλειές και από ποιους καλλιτέχνες εμπνεύστηκες ή/και επηρεάστηκες ; (Πάντως δεν είναι απαραίτητο να έχει συμβεί αυτό, ο επηρεασμός εννοώ).

Οι πρώτες μου δουλειές ήταν βασισμένες επάνω στα περιοδικά κόμικς που διάβαζα τότε (ειδικά το Ποπάυ, τη Βαβούρα και αργότερα, στην προ-εφηβεία, της Βαβέλ) οπότε οι πρώτες μου επιρροές προέρχονταν από δημιουργούς όπως οι Bud Sagendorf, Pierluigi Sangalli, Leo Baxendale, Reiser, Edika κ.α. Μάλιστα ο πρώτος μου χαρακτήρας (που πολύ θα ήθελα να τον έχω επαναφέρει και αυτόν) ήταν ένα ναυτάκι που τον έλεγαν Willy σε στυλ Tin Tin, δηλαδή περιπέτειες σε διάφορα μέρη του κόσμου κ.τ.λ. Άλλος παλιός χαρακτήρας μου ο Jimmy Horrible ήταν καθαρά Edika ιστορίες με πολύ τρέλα και εξωφρενικές καταστάσεις.

 ·         Ποιον ξένο δημιουργό θεωρείς τον κορυφαίο του είδους, όχι απαραίτητα για τη σχεδιαστική του τεχνική, αλλά, κυρίως, για τα μηνύματα που έστειλε μέσω της δουλειάς του ή τις τομές που συνεισέφερε/εισήγαγε στο χώρο;

Το δημιουργό εκείνο (ανάμεσα σε δεκάδες αγαπημένους μου) που θεωρώ κορυφή τόσο καλλιτεχνικά όσο και για τα μηνύματα που έδινε μέσα από τις ιστορίες του, είναι ο πανμέγιστος Osamu Tezuka. Ο άνθρωπος που δημιούργησε τα manga και που δούλεψε σε όλα σχεδόν τα είδη κόμικ. Μεγαλώνοντας όμως στα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και ζώντας σχεδόν καθημερινά με το φόβο του θανάτου, ο Tezuka τονίζει στις δουλειές του πάντα την αξία της ζωής και, μολονότι παρουσιάζει θέματα όπως η καταστροφή της ανθρωπότητας ή η ανοησία των ανθρώπων που οδηγεί στη καταστροφή τους, από την άλλη οι δουλειές του παρουσιάζουν την αγάπη στη φύση και σε όλα τα ζωντανά πλάσματα που κατοικούν σε αυτήν. Δεν υπάρχουν λόγια να μιλήσει κανείς για έναν τόσο μεγάλο καλλιτέχνη και δημιουργό!!

 ·         Ελληνική σχολή κόμικς υπήρξε κατά τη γνώμη σου ποτέ, έως σήμερα;

Φυσικά και υπήρξε ήδη από τις δεκαετίες του ’40 και ’50 με όλα τα περιοδικά που έβγαιναν τότε (Θησαυρός, Ρομάντσο κ.τ.λ.) και τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μία εκ νέου άνθηση στην ελληνική σκηνή των κόμικ. Απλά τα παλιά χρόνια υπήρχαν πολλά περισσότερα περιοδικά στα περίπτερα που φιλοξενούσαν τις δουλειές των δημιουργών, ενώ τώρα δυστυχώς δεν έχουμε εκδόσεις περιπτέρου (με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως το Epifany που φιλοξενεί δουλειές Ελλήνων καλλιτεχνών) όσο εκείνες που προορίζονται για βιβλιοπωλείο που φυσικά θα είναι περισσότερο περιορισμένες…Σίγουρα όμως τα πράγματα είναι καλύτερα από ότι 20 χρόνια πριν…

·         Ποια είναι η γνώμη σου για τους Έλληνες συναδέλφους σου, δημιουργούς, εικονογράφους και σεναριογράφους-συγγραφείς; Μία γενική εκτίμηση θα ήθελα, ας μην μπούμε σε ατομικές αναφορές, διότι πολλοί «περιμένουν στη γωνία»...

Δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από δημιουργούς άλλων χωρών. Έχουμε εξίσου σπουδαίους και ταλαντούχους δημιουργούς που δημιουργούν πραγματικά υπέροχες δουλειές. Αυτό που θα έπρεπε να αλλάξει είναι κάποιες νοοτροπίες και συμπεριφορές που επικρατούν στο χώρο, αλλά O.K. σε όλους τους χώρους και σε όλο το κόσμο τα ίδια λίγο πολύ γίνονται… 

·         Τι θα συμβούλευες ένα νέο παιδί (νεώτερο από εσένα, διότι και εσύ στους πολύ νέους λογίζεσαι) που θα ήθελε να ασχοληθεί με το χώρο. Ποια κατεύθυνση θα έπρεπε να πάρει και ποιους, άραγε, «σκοπέλους» να αποφύγει;

Δεν είμαι και τόσο νέος (άσχετο αν μικροδείχνω χαχα) ήδη από τη δεκαετία του ’90 ασχολούμαι με τη δημιουργία κόμικς και στρίπς αλλά η συμβουλή που θα έδινα θα ήταν δύο και όχι μία. 1.Δύσκολο να βγάλει λεφτά δραστηριοποιούμενος στην Ελλάδα μόνο με το κόμικ και 2.Να έχει γερό στομάχι γιατί θα του χρειαστεί….Να προσπαθεί να γίνεται καλύτερος,να ασχολείται μόνο με τη τέχνη του,να μην πατήσει επι πτωμάτων για να φτάσει πιο ψηλά και φυσικά να μην ανήκει σε κλίκες και αυλές για να προωθηθεί. Καλύτερα ταπεινός και ας μη γίνει πρώτο όνομα, παρά αυλοκόλακας και γλείφτης για να κάνει καριέρα…

·         Κάποιο όνειρό σου, πάντα σχετικά με τα κόμικς, που δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί, ποιο θα ήταν;

Να δουλέψω μαζί με κάποιον αγαπημένο μου δημιουργό. Mε E.C.Segar και Osamu Tezuka που είναι οι πιο αγαπημένοι μου, δυστυχώς δε θα μπορούσα εκ των πραγμάτων…. Επίσης θα ήθελα κάποια στιγμή να έχουμε σαν χώρα εκτιμήσει περισσότερο τα κόμικ και να μην τα θεωρούμε παιδικό-αποκλειστικά- ανάγνωσμα….

·         Ποια είναι η πλέον αγαπημένη σου δημιουργία ;

Αν ρωτάς για δική μου θα έλεγα ο Spunky που ουσιαστικά τον δημιούργησα στα 16 όταν ήμουν μαθητής Λυκείου και είναι το alter ego μου με τη διαφορά ότι εκείνος παρέμεινε στα 16 ενώ εγώ είμαι πια 45… Επίσης ο Alex μου που έχει πολλά στοιχεία μου καθώς και η Hope η μαγισούλα που δημιούργησα μαζί με τη γυναίκα μου. Από δημιουργίες άλλων καλλιτεχνών δε θα με έφταναν ώρες να τις απαριθμήσω… Σίγουρα οτιδήποτε από E.C.Segar, Osamu Tezuka, Frank Miller, Junji Ito, Jack Kirby, Andre Franquin, Kazuo Koike, Jean Van Hamme, Sergio Aragones & Mark Evanier κ.α.

·         Ποια διάσημη σειρά κόμικς θα ήθελες να δεις σε κινηματογραφική εκδοχή;

Το Sillage των Buchet & Morvan με την αγαπημένη Navis. Και επίσης και το Blacksad (δύσκολο σαν live action βέβαια) των Canales & Guarnido.

 ·         Με ποιον Έλληνα ή ξένο δημιουργό θα ήθελες να συνεργαστείς και γιατί;

Aπό Έλληνα θα ήθελα να (ξανά)συνεργαστώ με το φίλο μου και παλιό συμφοιτητή στη σχολή τον Άκη Μελάχρη. Μου αρέσει επίσης η δουλειά του Κων/νου Κάτσου, του Χρήστου Μακροζαχόπουλου, των Crazy Duck, της Μυρτούς Γιωτάκου, της Βιβής Μαρκάτου, της Εύας Δανιήλ, του Αντώνη Βαμβαγιάννη (Κουραφέλκυθρος). Με ξένους θα ήθελα να συνεργαστώ με Scotty Young που μου αρέσουν πολύ τα σχέδια του, τον Roger Langridge που έχει το δικό του στυλ και με τον Bobby London που θαυμάζω πολύ.

 ·         Τι είναι αυτό που εμποδίζει τους Έλληνες δημιουργούς να προβάλουν το όποιο έργο τους ;

Σήμερα δεν νομίζω να υπάρχει δυσκολία να προβάλλεις το έργο σου (ειδικά μέσα από τα social Media) όσο να το εκδόσεις, θα έλεγα.… Και φυσικά όπως έχω τονίσει και στο παρελθόν, πρέπει να αλλάξουν κάποιες νοοτροπίες που θέλουν τον καλλιτέχνη «πολιτικά στρατευμένο» για να γίνει αποδεκτή η δουλειά του ή να εκδοθεί από τον εκάστοτε εκδότη…. Ή να ανήκει σε κλίκες «ευνοούμενων» δημιουργών για να υπάρχουν καλλιτεχνικά… Ταλέντα έχουμε δόξα τω Θεό, αρκεί να δοθεί η απαραίτητη σημασία σε αυτά και όχι σε ποιες αυλές ανήκουν το ξαναλέω… 

 ·         Το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα είναι «δύσκολο», υποστηρικτικό ή επιφυλακτικό ;

Όλα αυτά μαζί, θα έλεγα. Αν και τα τελευταία 15 χρόνια (και με την ύπαρξη των φεστιβάλ για κόμικ) το κοινό έχει αυξηθεί και η ζήτηση για τα κόμικς είναι μεγαλύτερη. Αλλά σίγουρα δεν είναι αυτό ακόμα με το οποίο θα επιβιώσει ένας δημιουργός ή ένας εκδότης.

 ·         Τα σχέδιά σου για το μέλλον ποια είναι ; Ετοιμάζεις κάτι νέο ;

Σύντομα πρώτα ο Θεός θα αρχίσω να εκδίδω σε αυτόνομα άλμπουμ τα strip-άκια μου και είμαι σε αναζήτηση εκδότη. Μέχρι τότε θα τα λέμε μέσα από το περιοδικό Epifany, μία προσπάθεια Ελλήνων δημιουργών που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα εκείνες των άλλων χωρών. Σίγουρα θα συνεχίσω να δημιουργώ και να εκφράζομαι μέσα από τους χαρακτήρες μου. Ευχαριστώ  πολύ για τη φιλοξενία.

·         Σε ευχαριστώ κι εγώ, πολύ, για όσα μας είπες και προσωπικά, που με τιμάς με τη φιλία σου.