«Εικονογραφημένος ΤΖΑΓΚΟΥΑΡ»: Το ιστορικό #1

(Γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Στις 18 Δεκεμβρίου του 1975 και ημέρα Πέμπτη, ο Στέλιος Ανεμοδουράς, προετοιμάζοντας ήδη την «αναβάθμιση» του εβδομαδιαίου «Μπλεκ» (στο οποίο ουσιαστικά μετέφερε τις περισσότερες από τις σειρές που δημοσιεύονταν στα «Ζαγκόρ» και «Όμπραξ») προχώρησε στην έκδοση ενός ακόμη περιοδικού, στο οποίο βρήκαν «στέγη» δύο από τους δημοφιλείς χαρακτήρες που δεν «χωρούσαν» στο νέο έντυπο. Το ονόμασε «Τζάγκουαρ» και στις 68 του σελίδες περιέχονταν 7 διαφορετικές ιστορίες. Οι δύο από αυτές, πασίγνωστες ήδη στο αναγνωστικό κοινό, ήταν ο «Ζαγκόρ» (των Sergio Bonelli – Gallieno Ferri) και ο «Κάπταιν Μίκυ» (των «eSseGeSse»). Το «Τζάγκουαρ», όπως δηλωνόταν στην «ταυτότητά» του, συνεργαζόταν με 6 διαφορετικούς οίκους του εξωτερικού, εξασφαλίζοντας τις αποκλειστικότητές τους. Συγκεκριμένα, δημοσίευε ιστορίες των εκδόσεων Adventures et Voyages (με έδρα στο Παρίσι Γαλλίας), Bruguera (Βαρκελώνη Ισπανίας), Syndication International (Λονδίνο Μ. Βρετανίας), Dardo, Cepim και Sartoris & Co (Μιλάνο και Τορίνο Ιταλίας).

Ας δούμε, όμως, αναλυτικά, τη σύνθεση του περιοδικού:

·         «Τζάγκουαρ»: Τίτλος επεισοδίου «Η Κοιλάδα του Ήλιου» (σελίδες 3 - 20).

Πρόκειται για μία περίφημη, Ιταλικής έμπνευσης σειρά Ουέστερν, η οποία περιέχει πολλά σατιρικά στοιχεία. Δημιουργός της ήταν ο ιδιαίτερα χαρισματικός Ιταλός σχεδιαστής Ivo Pavone (Τάραντας, 12 Νοεμβρίου 1929 – Βενετία, 20 Νοεμβρίου 2020), βασισμένος στο σενάριο του εμβληματικού Αργεντίνου μάρτυρα Herman Oesterheald (Μπ. Άιρες, 23 Ιουλίου 1919 – επίσημα κηρυχθείς  νεκρός το 1977 ή 1978). Εδώ όμως, ο καλλιτέχνης είναι ο (επίσης) Ιταλός Ferdinando Tacconi (Μιλάνο, 27 Δεκεμβρίου 1922 – 11 Μαΐου 2006) που μας χάρισε, επίσης, την εντυπωσιακή σειρά «Οι Αριστοκράτες» («Gli Aristocratisi»).Το σενάριο, κατά καιρούς επεξεργάστηκαν οι Marcel Navarro, Pier Carpi, Franco Frescura κ.α. Ο πρωτότυπος τίτλος της σειράς (στην Αργεντινή το 1957, στο περιοδικό «Hora Cero» για τις εκδόσεις Frontera, ήταν «Hueso Clavada», ενώ ακολούθως (1968) κυκλοφόρησε στη Γαλλία υπό τον τίτλο «Dick Demon» στα #110-125, 132-153 του μηνιαίου περιοδικού «Zembla» των εκδόσεων «Lug».

•     «Μπιλ και Μπάρυ»: «Ο Μικρός Δραπέτης» (σελ. 21 - 31).

Ο ορφανός Bill Tapler, με τη βοήθεια του σκληροτράχηλου ναυτικού Barry Bartolomeus διαπλέι τον Ατλαντικό από τις ΗΠΑ με κατεύθυνση την Ευρώπη, όπου ελπίζει να συναντηθεί με τον πατέρα του. Μία συγκινητική ιστορία (και αυτή του Pavone) που είχε πρωτότυπο τίτλο «Jacky West – Bill et Barry»και παρουσιάστηκε στη Γαλλία από τον Οίκο «Lug».

·         «Κάπταιν Μάρλοκ»: «Ο Ναός του Ζίνγκαρ» (σ. 32 – 36).

Μία εξωτική περιπέτεια, αγνώστων λοιπών στοιχείων, που διαδραματίζεται στο Σουλτανάτο του Μπρουνέι.

·         «Ζαγκόρ»: «Η Προθεσμία των Κιογούα» (σ. 37 – 46).

Συνέχεια της ιστορίας από το σημείο που είχε διακοπεί στο ομώνυμο περιοδικό, με τον ήρωά μας να έρχεται σε συνεννόηση με μία ινδιάνικη φυλή.

·         «Οι Αχτύπητες Περιπέτειες του Καθηγητή Τσιμπούκα»: «Ο Στρατοσφαιρικός Λουκανικοκλέφτης» (σ. 47 – 56).

Μία χιουμοριστική συνεισφορά των εκ των πρωτεργατών της προπολεμικής Γαλλικής Σχολής κόμικς Jean Cezard (23 Μαρτίου 1924 – 8 Απριλίου 1977) από τη δεκαετία του ’50.

·         «Κάπταιν Μίκυ»: «Περιπέτεια στο Ρίο Νόρτε» (σ. 57 – 66).

Ο ρέιντζερ «Μίκυ», με την αχώριστη συμπαράσταση των δύο φίλων του «Τσικουδιά» και «Αφαιμάξη», αποδίδεται υπέροχα χάρις στην εικονογράφηση των Pietro Sartoris, Darrio Guzzon και Giovanni Sinchetto, οι οποίοι εναλάσσονται ανά σελίδα, όπως άλλωστε το συνήθιζαν πάντοτε. Ας μην ξεχνάμε ότι ο «Μίκυ» ήταν η «παρθενική» τους δημιουργία (1951) που εκδόθηκε στην Ελλάδα (1968), από τον 15θήμερο «Εικονογραφημένο Μικρό Ήρωα».

·         «Σχολείο Κατασκόπων» (χιουμοριστική σελίδα – οπισθόφυλλο).

Ο Επίλογος

Το «Τζάγκουαρ», στο οποίο εμφανίστηκαν και άλλες σειρές, όπως «Μάρκο Πόλο», «Κεραυνός» κλπ δυστυχώς δεν μακροημέρευσε, φτάνοντας να βγάλει μόλις 33 τεύχη, με το τελευταίο να εμφανίζεται στα περίπτερα της χώρας την Πέμπτη 29 Ιουλίου του 1976. Σήμερα, όλα θεωρούνται άκρως συλλεκτικά και αναζητούνται εναγωνίως από εκατοντάδες παλαιούς (νοσταλγούς) αναγνώστες.