(Διασκευή: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)
Ιδιαίτερες όμως ήταν και οι συνθήκες που επικρατούσαν στην έδρα της
αντιπάλου μας. Φθάνοντας στο Σλίφορντ, όλη η πόλη ήταν στο πόδι. Όσο για το
γήπεδο, θύμιζε ...κοτέτσι! Τα αποδυτήρια ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, ενώ
χάλια έδειχνε και ο πολύ στενός αγωνιστικός χώρος. Ντυθήκαμε στα γρήγορα και
βγήκαμε με ανάμικτα συναισθήματα. Οι φίλαθλοι κρέμονταν σαν τσαμπιά σταφυλιού
πάνω από τα κεφάλια μας, ενώ ήταν φανερό πως όλη η περιοχή είχε έρθει να δει εκείνο
το ματς. Με τη σέντρα έβγαλα μια προωθημένη μπαλιά για τον Σπάνγκλερ, που
ξεχύθηκε με ταχύτητα από τα αριστερά. Σύμφωνα με τις εντολές που είχαμε πάρει
από τον Τόνυ, ο νέος μας άσσος θα ήταν η αιχμή του δόρατος, ώστε να διασπάσουμε
την άμυνα της Σλίφορντ. Ενώ όμως ο Σάμυ κατέβαινε προς την αντίπαλη περιοχή,
έγινε το απρόοπτο! Η παραφορτωμένη από τόσο κόσμο ξύλινη εξέδρα που βρισκόταν
προς το μέρος του κατέρρευσε και φίλαθλοι κατρακύλησαν «σωρό-κουβάρι» μέσα στο
γήπεδο μπροστά του, με αποτέλεσμα εκείνος να πανικοβληθεί. Σούταρε σαστισμένος
και όπως-όπως τη μπάλα με όλη του τη δύναμη προς τα πίσω αντί για εμπρός και ο
σέντερ φορ της Σλίφορντ δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Πήρε μια κεφαλιά
μέσα στην περιοχή μας και τροφοδότησε έναν ακάλυπτο συμπαίκτη του που βρισκόταν
σε θέση βολής. Ανενόχλητος αυτός, σούταρε και αφού η μπάλα χτύπησε στο κάθετο
δοκάρι, κατέληξε στα δίχτυα μας, παρά την εκτίναξη του Κάρτερ. Είχε γίνει το
απίστευτο. Αντί να την αιφνιδιάσουμε, η Σλίφορντ είχε καταφέρει να προηγείται σε
βάρος μας με 1-0!
