Γράφει ο Ίωνας Αγγελής
- Ρόυ Ρέης
Η Εθνική Αγγλίας το 1978 |
Ο Ρόυ θα φορέσει τα εθνικά του χρώματα, για τα χρέη του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το 1963, για έναν φιλικό αγώνα εναντίον της Βραζιλίας όπου και νίκησαν 3-1 [και τα 3 τα έβαλε ο Ρόυ, κάνοντας χατ τρικ]. Το 1966 ο Ρέης δυστυχώς δεν κλήθηκε να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο (αν και από τραυματισμό ούτε το 1958 και το 1962 κατάφερε να συμμετάσχει)... Οι δημιουργοί εκείνης της περιόδου είναι οι Frank Stuart Pepper (σενάριο) και Joe Colqouhun (σχέδιο).
Το 1970 ο Ρόυ και οι παίκτες της Melchester, Τζίοφ Τζάιλς και Τάμπυ Μόρτον, ταξίδεψαν στο Μεξικό για να αγωνιστούν στη βασική 11άδα του Μουντιάλ του 1970! Στις 6 Ιουνίου αντιμετώπισαν την Ρουμανία, βγαίνοντας ισοπαλία, και επομένως περνώντας στον επόμενο γύρο, όπου και όμως δυστυχώς αποκλείστηκε...
Αλλά η πιο ένδοξη στιγμή του Ρόυ στο Παγκόσμιο Κύπελλο θα φτάσει στην σεζόν 1977-1978, μετά τα Χριστούγεννα - και την Πρωτοχρονιά - του 1977, και πιο συγκεκριμένα τον Φεβρουάριο του 1978, ο Ρόϋ κλήθηκε να συγκεντρώσει την εθνική ομάδα της Αγγλίας για να παίξει ενάντια στην Ολλανδία και έβαλε μέρος με τους συμπαίκτες του της Melchester, αλλά και μαζί με τους κόμικς χαρακτήρες Nipper Lawrence και Johny Dexter, (ο Nipper εκδιδόταν στο κόμικς Tiger που φιλοξενούταν τα προηγούμενα χρόνια και ο Ρέης, με τον Johnny Dexter από το The Hard Man) και μερικούς από τους πραγματικούς παίκτες που αποτελούσαν την Εθνική Αγγλίας εκείνη την περίοδο. Οι δημιουργοί εκείνης της περιόδου είναι οι Tom Tully (σενάριο) και David Sque (σχέδιο). Οι ίδιοι δημιουργοί έφτιαξαν και την 3-σέλιδη ιστορία "Το Όνειρο Του Ρόυ", δείχνοντάς μας το πολυπόθητο όνειρο του Ρόυ για να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1986.
Η επιλογή των Κάτω Χωρών ως αντιπάλων της Αγγλίας δεν ήταν πιθανώς συμπτωματική. Είχαν αναγνωριστεί και στην πραγματικότητα με την πορεία τους στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1974 και το 1977 είχε περάσει μια κατηγορία πάνω κερδίζοντας 2-0 στο Wembley σε ένα φιλικό. Αυτό θα ήταν ένα πραγματικό rematch, αν και αντίθετα με την Αγγλία, η Ολλανδία είχε και ένα φανταστικό story, καθώς μας έδειξε πως ο Ρόυ επανενώθηκε με ένα παλιό φίλο του, τον Ολλανδό αρχηγό της εθνικής ομάδας Ολλανδίας: Johan Seegrun.
Σύντομα η "βολίδα" θα έσπαγε τη "κατάρα" συνεχών αποτυχιών για την Βρετανική ομάδα καθώς η Αγγλία έφτασε να κερδίσει 5-1 την Ολλανδία [2 έβαλε ο Ρόυ]. Οι θεατές που απεικονίζονται βλέποντας τον αγώνα στο Wembley ή στην τηλεόραση εμφανίζονται ευγνώμονες από το αποτέλεσμα, συμπεριλαμβανομένου ενός θεατή, ο οποίος - έχοντας προηγουμένως καταδικαστεί από τη σύζυγό του για να επικρίνει την απόφαση του Roy να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο - δηλώνει ότι ο νέος αρχηγός την εθνικής Αγγλίας είχε κάνει τη χώρα περήφανη. Η νύχτα ήταν πραγματικά η απόλυτη αποθέωση του Ρόυ.
Στη συνέχεια ακολούθησε ένα μεγάλο ερώτημα, καθώς ο Ρόυ σκέφτηκε αν θα γίνει πλήρους απασχόλησης μάνατζερ της ομάδας εθνικής Αγγλίας ή θα παραμείνει στη Melchester, η οποία κιόλας θα κερδίσει τη μάχη με την Αγγλία στην καρδιά του Ρόυ.
Πρέπει επιπλέον να αναφερθεί πως έπαιξε δύο ακόμα φορές για την Αγγλία υπό την ηγεσία του Μπόμπι Ρόμσον στα μέσα της δεκαετίας του '80. Αυτό αποδείχτηκε το τέλος της διεθνούς σταδιοδρομίας του, αν και θα περάσει το Καλοκαίρι του 1992 οδηγώντας την ομάδα της Αγγλίας στην επιτυχία σε ένα μίνι τουρνουά ως παίκτης-μάνατζερ, όπου η τετραεθνής αυτή διοργάνωση βγήκε με νικήτρια την Αγγλία νικώντας την Γαλλία [3-0, ένα του Ρόυ], Σεγκόβια [5-1, δύο του Ρόυ], και τις ΗΠΑ [2-1, ένα του Ρόυ]. Οι δημιουργοί της περιόδου 1991-1992 ήταν οι Mike McMahon (σενάριο) και Rob Davis (σχέδιο).
Πρέπει να ειπωθεί ότι, δεδομένου της άρτιας γνώσης του Ρόυ στον χώρο του ποδοσφαίρου, έχοντας 39 χρόνια (!) εμπειρία, τον κάνει έναν εκπληκτικό μάνατζερ για την εθνική ομάδα Αγγλίας. Φόρεσε συνολικά 32 φορές την φανέλα της Αγγλίας κατά τη διάρκεια της 39χρονης καριέρας του (κατά την οποία γερνούσε εξαιρετικά... αργά) και σημείωσε 17 γκολ. Υπάρχουν πιθανώς τρεις λόγοι γιατί δεν συμμετείχε σε περισσότερες διοργανώσεις. Πρώτον, ο τίτλος της ιστορίας ήταν Roy of the Rovers και συνεπώς οι προσπάθειες του συλλόγου του ήταν πάντα ο κύριος στόχος των δημιουργών του κόμικς. Δεύτερον, η συνεχής εναλλαγή μεταξύ του τι έκανε ο Ρόυ για τη Melchester και την Αγγλία θα είχε διαταράξει τη ροή της ιστορίας. Και τρίτον, ένα μεγάλο ποσοστό των αναγνωστών δεν ήταν Άγγλοι. Ενώ όλοι θα ήταν με το μέρος του Ρόυ όταν φορούσε τη φανέλα των Ρόβερς, εκείνοι από άλλα μέρη του Ηνωμένου Βασιλείου ή του εξωτερικού ίσως δεν είχαν την ίδια επιθυμία να τον δουν να αγωνίζεται για την Αγγλία εναντίον των... χωρών τους!
Η Egmond έκδοσε το 2009 ένα άλμπουμ με ιστορίες από τον δρόμο του Ρόυ Ρέης στο Παγκόσμιο Κύπελλο, από τα έτη: 1963, 1978, 1992.
Πολύ καλό το αφιέρωμά σου Ίωνα! Απλά μια μικρή διόρθωση: Το 1966 καλλιτέχνης της σειράς ήταν ο Joe Colqouhun και όχι η Yvonne Hutton (η οποία ξεκίνησε την περίοδο 1967-68). Ωστόσο η σχεδιαστική γραμμή των δύο (Colqouhun, Hutton) παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιορθωθηκε! Παντως ετσι οπως παρατηρουσα το σχεδιο μου φαινοταν το ιδιο και επειτα δεν μπορουσα να βρω ποτε ξεκινησε στον Ρεης.Ευχαριστω για τα καλα σου λογια!
Διαγραφή