Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός
Τι θα γινόταν αν βρίσκαμε τη θεραπεία ενάντια στο θάνατο;;;Την απάντηση μας δίνουν δύο μεγάλοι δημιουργοί αυτή τη στιγμή στη βιομηχανία των κόμικ ο Scott Snyder(ΒatMan,American Vampire,Wytches) και ο Jeff Lemire(Moonknight,Descender) στην πρώτη τους κοινή συνεργασία σε κόμικ...
Μία δουλειά που είχε ανακοινωθεί από το Φθινόπωρο του 2015 αρχικά σαν graphic novel,τελικά κυκλοφόρησε τέλη του 2016(Νοέμβριο και Δεκέμβριο το πρώτο και δεύτερο τεύχος)και ολοκληρώθηκε την Άνοιξη του 2017(με το τρίτο τεύχος να κυκλοφορεί με καθυστέρηση τον Μάιο)σε τρία oversized τεύχη απο την(Vertigo των 2010's) Image,στην οποία ο Snyder δείχνει ότι στα copyright owned comics μπορεί να ξεδιπλώσει ακόμα περισσότερο το τεράστιο ταλέντο του χωρίς τους περιορισμούς που επικρατούν στα mainstream δουλεύοντας με χαρακτήρες που δεν είναι δικοί του...
Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο ότι το After Death δεν είναι μόνο κόμικ.Τουλάχιστον όπως τα ξέρουμε μέχρι στιγμής...Υπάρχουν εικονογραφημένα panels με συννεφάκια και όλα τα σχετικά(σε εικονογράφηση του Jeff Lemire που εδώ τον ξαναβλέπουμε σαν σχεδιαστή)αλλά υπάρχουν και πολλές σελίδες πρόζας με κείμενο που συνοδεύει(συνήθως) ένα σχέδιο του Lemire,στα οποία ο Snyder καταθέτει μέσα από τα λόγια του κεντρικού του χαρακτήρα της υπόθεσης,δικές του ιδέες και εμπειρίες για τη ζωή και το θάνατο,και την ματαιότητα του κόσμου στον οποίο ζούμε...
Ακολουθούμε τη ζωή του κεντρικού χαρακτήρα της ιστορίας του Jonah Cooke,από την εποχή που ήταν παιδί αρχές των 80's,την ιδιαίτερη σχέση του με τους γονείς του(ακτιβιστής πατέρας,μητέρα με εύθραυστη υγεία)την επίσκεψη του με τη μητέρα του κυρίως σε παραθαλάσσιες βίλες(που απουσιάζουν οι ένοικοι τους)με το να φαντάζονται ότι ζουν μέσα σε αυτές,μέχρι τη στιγμή που η μητέρα του αρρωσταίνει και χάνει τη ζωή της μαζί με το δεύτερο μωρό που περίμενε...Αυτό θα σημαδέψει το ψυχισμό του Jonah και την άποψη του για τη ζωή και το θάνατο (βάζοντας και τις βάσεις για τη μετέπειτα απόφασή του).Μεγαλώνοντας θα εκδηλώσει τάσεις κλεπτομανίας ακόμα και στα πιο παράξενα πράγματα που θα μπορούσε κάποιος να αφαιρέσει(ολόκληρος πίνακας από βίλα που επισκέπτονταν με τη μητέρα του)μέχρι τη προσέγγισή του από έναν μεγιστάνα της μουσικής βιομηχανίας που θα του αναθέσει ίσως την πιο περίεργη "δουλειά" που έχει κάνει ως τότε....
Στην εποχή 825 ΑD(After Death)o Jonah είναι ήδη 800 χρόνων,η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να νικήσει το θάνατο,αλλά αλήθεια με πιο τίμημα;;;Να ζούνε σε ένα κόσμο που ο χρόνος μετριέται σε κύκλους(50 χρόνια η διάρκεια ενός κύκλου)αλλά όπως φαίνεται και η ίδια η ζωή κύκλους κάνει,τα πάντα επαναλαμβάνονται,οι άνθρωποι ζούνε σε κοινότητες πάνω από την επιφάνεια της γης που θεωρούνται "κατοικήσιμες" ενώ πιστεύουν ότι οι περιοχές στην επιφάνεια της γης που καλύπτονται από σύννεφα,δεν είναι και ούτε υπάρχει ζωή εκεί...Ο Jonah όμως καταλαβαίνει ότι όσα χρόνια και αν ζήσει στο σήμερα ή στο μέλλον,δεν υπάρχει περίπτωση να διαγράψει το παρελθόν του....
Oι εναλλαγές ανάμεσα στο παρελθόν του πρωταγωνιστή και στο μέλλον που ζει γίνονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην προσανατολίζουν τον αναγνώστη από τη ροή της ιστορίας αλλά να κρατάνε το ενδιαφέρων του αμείωτο αν και σε κάποια σημεία νιώθεις ότι η αφήγηση κάπου σε πλακώνει και ορισμένες φορές κάποιες λεπτομέρειες θα μπορούσαν και να λείπουν χωρίς να χάνεται τίποτα από την εξέλιξη της υπόθεσης..Άλλες στιγμές πάλι ένιωσα ότι ακόμα και ο ίδιος ο συγγραφέας ξέχασε στην πορεία κάποιες άλλες λεπτομέρειες που έδειχναν ότι έπαιζαν το δικό τους ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας...Το τελικό αποτέλεσμα νομίζω όμως ότι ικανοποιεί τον αναγνώστη. Κατά κάποιο τρόπο νομίζεις ότι διαβάζεις λογοτεχνικό κείμενο,ημερολόγιο και ιστορία κόμικ όλα σε ένα αρμονικό πάντρεμα μεταξύ τους...
Μου άρεσαν πολύ τα νεροχρώματα που χρησιμοποιεί ο Jeff Lemire τονίζουν έντονα τα μάλλον "μέτρια" σχέδια(σήμα όμως κατατεθέν του) αλλά έρχονται σε πλήρη αρμονία με τα κείμενα του Snyder(ειδικά στις αφηγήσεις),σαν να μιλάνε κατ' ευθείαν μέσα στη ψυχή του και αυτό νομίζω ότι είναι ένα και από τα μεγάλα ατού αυτής της συνεργασίας,ότι τελικά ο ένας δημιουργός συμπληρώνει τον άλλον...Σε κάνουν μέσα από την ιστορία τους να ενδιαφερθείς για τον χαρακτήρα τους,να συμπάσχεις μαζί του,να προσπαθείς και εσύ να ανακαλύψεις τι κρύβεται πίσω από αυτό που νόμιζες μέχρι τότε ότι ήταν η αλήθεια..Επίσης στα υπέρ και το lettering του Steven Wands ειδικά στην πρόζα με την αφήγηση του πρωταγωνιστή που μοιάζουν σαν να προέρχονται από γραφομηχανή(ή τέλος πάντων από πληκτρολόγιο)σαν να κρατάει κάποιο ημερολόγιο καταγραφής της ζωής του και των γεγονότων που ακολούθησαν μετά τη θεραπεία...
Σίγουρα μία δουλειά που πηγαίνει τα κόμικς σε ένα άλλο επίπεδο,μία από τις ίσως πιο προσωπικές ιστορίες που έχει υπογράψει ο Snyder σε συνδυασμό με την αξιέπαινη σχεδιαστική και ζωγραφική προσπάθεια από τον Lemire, αποτελεί ένα ακόμα λόγο για να προσθέσετε αυτό το κόμικ στην pull list σας(είτε τα 3 τεύχη,είτε το hardcover που έχουν κυκλοφορήσει)ενώ φήμες κάνουν λόγο ότι ήδη η Sony αγόρασε τα δικαιώματα της σειράς για τη μεταφορά της στη μεγάλη οθόνη...Για όσους αναζητάνε κάτι το διαφορετικό και ποιοτικό!!!
Τι θα γινόταν αν βρίσκαμε τη θεραπεία ενάντια στο θάνατο;;;Την απάντηση μας δίνουν δύο μεγάλοι δημιουργοί αυτή τη στιγμή στη βιομηχανία των κόμικ ο Scott Snyder(ΒatMan,American Vampire,Wytches) και ο Jeff Lemire(Moonknight,Descender) στην πρώτη τους κοινή συνεργασία σε κόμικ...
Μία δουλειά που είχε ανακοινωθεί από το Φθινόπωρο του 2015 αρχικά σαν graphic novel,τελικά κυκλοφόρησε τέλη του 2016(Νοέμβριο και Δεκέμβριο το πρώτο και δεύτερο τεύχος)και ολοκληρώθηκε την Άνοιξη του 2017(με το τρίτο τεύχος να κυκλοφορεί με καθυστέρηση τον Μάιο)σε τρία oversized τεύχη απο την(Vertigo των 2010's) Image,στην οποία ο Snyder δείχνει ότι στα copyright owned comics μπορεί να ξεδιπλώσει ακόμα περισσότερο το τεράστιο ταλέντο του χωρίς τους περιορισμούς που επικρατούν στα mainstream δουλεύοντας με χαρακτήρες που δεν είναι δικοί του...
Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο ότι το After Death δεν είναι μόνο κόμικ.Τουλάχιστον όπως τα ξέρουμε μέχρι στιγμής...Υπάρχουν εικονογραφημένα panels με συννεφάκια και όλα τα σχετικά(σε εικονογράφηση του Jeff Lemire που εδώ τον ξαναβλέπουμε σαν σχεδιαστή)αλλά υπάρχουν και πολλές σελίδες πρόζας με κείμενο που συνοδεύει(συνήθως) ένα σχέδιο του Lemire,στα οποία ο Snyder καταθέτει μέσα από τα λόγια του κεντρικού του χαρακτήρα της υπόθεσης,δικές του ιδέες και εμπειρίες για τη ζωή και το θάνατο,και την ματαιότητα του κόσμου στον οποίο ζούμε...
Ακολουθούμε τη ζωή του κεντρικού χαρακτήρα της ιστορίας του Jonah Cooke,από την εποχή που ήταν παιδί αρχές των 80's,την ιδιαίτερη σχέση του με τους γονείς του(ακτιβιστής πατέρας,μητέρα με εύθραυστη υγεία)την επίσκεψη του με τη μητέρα του κυρίως σε παραθαλάσσιες βίλες(που απουσιάζουν οι ένοικοι τους)με το να φαντάζονται ότι ζουν μέσα σε αυτές,μέχρι τη στιγμή που η μητέρα του αρρωσταίνει και χάνει τη ζωή της μαζί με το δεύτερο μωρό που περίμενε...Αυτό θα σημαδέψει το ψυχισμό του Jonah και την άποψη του για τη ζωή και το θάνατο (βάζοντας και τις βάσεις για τη μετέπειτα απόφασή του).Μεγαλώνοντας θα εκδηλώσει τάσεις κλεπτομανίας ακόμα και στα πιο παράξενα πράγματα που θα μπορούσε κάποιος να αφαιρέσει(ολόκληρος πίνακας από βίλα που επισκέπτονταν με τη μητέρα του)μέχρι τη προσέγγισή του από έναν μεγιστάνα της μουσικής βιομηχανίας που θα του αναθέσει ίσως την πιο περίεργη "δουλειά" που έχει κάνει ως τότε....
Στην εποχή 825 ΑD(After Death)o Jonah είναι ήδη 800 χρόνων,η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να νικήσει το θάνατο,αλλά αλήθεια με πιο τίμημα;;;Να ζούνε σε ένα κόσμο που ο χρόνος μετριέται σε κύκλους(50 χρόνια η διάρκεια ενός κύκλου)αλλά όπως φαίνεται και η ίδια η ζωή κύκλους κάνει,τα πάντα επαναλαμβάνονται,οι άνθρωποι ζούνε σε κοινότητες πάνω από την επιφάνεια της γης που θεωρούνται "κατοικήσιμες" ενώ πιστεύουν ότι οι περιοχές στην επιφάνεια της γης που καλύπτονται από σύννεφα,δεν είναι και ούτε υπάρχει ζωή εκεί...Ο Jonah όμως καταλαβαίνει ότι όσα χρόνια και αν ζήσει στο σήμερα ή στο μέλλον,δεν υπάρχει περίπτωση να διαγράψει το παρελθόν του....
Oι εναλλαγές ανάμεσα στο παρελθόν του πρωταγωνιστή και στο μέλλον που ζει γίνονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην προσανατολίζουν τον αναγνώστη από τη ροή της ιστορίας αλλά να κρατάνε το ενδιαφέρων του αμείωτο αν και σε κάποια σημεία νιώθεις ότι η αφήγηση κάπου σε πλακώνει και ορισμένες φορές κάποιες λεπτομέρειες θα μπορούσαν και να λείπουν χωρίς να χάνεται τίποτα από την εξέλιξη της υπόθεσης..Άλλες στιγμές πάλι ένιωσα ότι ακόμα και ο ίδιος ο συγγραφέας ξέχασε στην πορεία κάποιες άλλες λεπτομέρειες που έδειχναν ότι έπαιζαν το δικό τους ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας...Το τελικό αποτέλεσμα νομίζω όμως ότι ικανοποιεί τον αναγνώστη. Κατά κάποιο τρόπο νομίζεις ότι διαβάζεις λογοτεχνικό κείμενο,ημερολόγιο και ιστορία κόμικ όλα σε ένα αρμονικό πάντρεμα μεταξύ τους...
Μου άρεσαν πολύ τα νεροχρώματα που χρησιμοποιεί ο Jeff Lemire τονίζουν έντονα τα μάλλον "μέτρια" σχέδια(σήμα όμως κατατεθέν του) αλλά έρχονται σε πλήρη αρμονία με τα κείμενα του Snyder(ειδικά στις αφηγήσεις),σαν να μιλάνε κατ' ευθείαν μέσα στη ψυχή του και αυτό νομίζω ότι είναι ένα και από τα μεγάλα ατού αυτής της συνεργασίας,ότι τελικά ο ένας δημιουργός συμπληρώνει τον άλλον...Σε κάνουν μέσα από την ιστορία τους να ενδιαφερθείς για τον χαρακτήρα τους,να συμπάσχεις μαζί του,να προσπαθείς και εσύ να ανακαλύψεις τι κρύβεται πίσω από αυτό που νόμιζες μέχρι τότε ότι ήταν η αλήθεια..Επίσης στα υπέρ και το lettering του Steven Wands ειδικά στην πρόζα με την αφήγηση του πρωταγωνιστή που μοιάζουν σαν να προέρχονται από γραφομηχανή(ή τέλος πάντων από πληκτρολόγιο)σαν να κρατάει κάποιο ημερολόγιο καταγραφής της ζωής του και των γεγονότων που ακολούθησαν μετά τη θεραπεία...
Σίγουρα μία δουλειά που πηγαίνει τα κόμικς σε ένα άλλο επίπεδο,μία από τις ίσως πιο προσωπικές ιστορίες που έχει υπογράψει ο Snyder σε συνδυασμό με την αξιέπαινη σχεδιαστική και ζωγραφική προσπάθεια από τον Lemire, αποτελεί ένα ακόμα λόγο για να προσθέσετε αυτό το κόμικ στην pull list σας(είτε τα 3 τεύχη,είτε το hardcover που έχουν κυκλοφορήσει)ενώ φήμες κάνουν λόγο ότι ήδη η Sony αγόρασε τα δικαιώματα της σειράς για τη μεταφορά της στη μεγάλη οθόνη...Για όσους αναζητάνε κάτι το διαφορετικό και ποιοτικό!!!
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου