Θυμάστε καθόλου την σοκοφρέτα ΣΑΦΑΡΙ και τις τσίχλες ADAMS? Iδιαιτέρως η σοκοφρέτα ήταν η αδυναμία μου με γεύση που οι σημερινές σοκολάτες δεν την έχουν. Μάλλον τα προιόντα που καταναλώναμε τότε θα πρέπει να κατασκευαζόντουσαν από αγνά υλικά και χωρίς συνθετικές ουσίες που περιέχουν σήμερα. Η ΣΑΦΑΡΙ θυμάμαι είχε και αυτοκόλλητα με εικόνες άγριων ζώων. Οι ταινίες και τα κόμικς του Ταρζάν είχαν φαίνεται πολύ μεγάλη επιρροή!!!
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΟΙ ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΛΟΧΑΓΟΥ ΜΑΡΚ Μπορεί η τελευταία έκδοση Μαρκ να ήταν πριν λίγους μήνες, και συγκεκριμένα στις 20 Αυγούσ...
-
Γράφει ο Ίωνας Αγγελής Το Ιταλικής καταγωγής Ζαγκόρ, κυκλοφορεί στην Ελλάδα για σχεδόν 50 χρόνια. Στην Ιταλία κυκλοφορεί για σχεδόν ...
-
Όταν ακόμα τα γήπεδα δεν είχαν χόρτο, οι μπάλες ήταν πέτσινες με σαμπρέλα και κορδονάκι που τις έλεγαν τρίφυλλες (ή δίφυλλες, τις μικρότερες...
-
Γεννημένος στις 10 Δεκεμβρίου του 1930 στο Sermide της Λομβαρδίας , ο Ιταλός ζωγράφος Severino Baraldi ( φωτό ) είναι ένας από τους ...
-
Το περιοδικό « Γκολ » (φέροντας υπότιτλο « Εικονογραφημένες ποδοσφαιρικές περιπέτειες ») εκδόθηκε σε δύο περιόδους, με την πρώτη από αυτές (...
-
Με ενθουσίασε από το πρώτο ανάγνωσμα. Το ανακάλυψα πρόσφατα και πραγματικά με μάγεψε. Το κορυφαίο εικονογραφημένο γουέστερν που είδαμε στην...
-
Η επίσημη ληξιαρχική πράξη γέννησης του Ρομάντσου αναφέρει, ότι το περιοδικό γεννήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 1934 με γεννήτορες τους Ν. Θεοφα...
-
Καλημερα παιδια, Χθες ελαβα τα Μπλεκ περοδικα μεσω ταχυδρομικης υπερεσιας απο το Κ.Λεωκρατη Ανεμοδουρα. Θα ηθελα να τον ευχαρι...
-
Το πιο αγαπημένο από τα πολεμικά κόμικ. Κυκλοφόρησε στις 20 Σεπτέμβρίου του 1969, από τις εκδόσεις ΓΚΡΕΚΑ (Ν. Πάγκαλος). 230 τεύχη σε μηνι...
-
Η πινακοθήκη, που ακολουθεί με εξώφυλλα και σελίδες από το παλιό Ρομάντσο, ας θεωρηθεί ως απαραίτητο συμπλήρωμα στο πρώτο μέρος της παρουσία...
Πού τα θυμήθηκες βρε φίλε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου ήρθε κατευθείαν στο στόμα η γεύση τους!
Εγώ να ρωτήσω: Πού τα βρήκες τα χαρτάκια; Ψάχνω για τις ιστορίες με τον Ποπάυ και τον Άρτσι, που είχαν κάτι μεγάλες αμερικάνικες τσιχλόφουσκες, οι "μπαζούκας" όπως τις έλεγαν. Αν σου βρίσκεται τίποτα τέτοιο, ρίχτο στο μπλογκ που εμφανίζεται ακριβώς δεξιά των σχολίων, να έρθει και σε μένα η γεύση της τσίχλας αυτής στο στόμα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τον ακούς Πάνο Θ., άστον να ξερογλύφεται μόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θυμάμαι και τα δύο αφού τα είχα τιμήσει δεόντως. Για κάποιους...υπήρχαν και στην εποχή σας? Δύσκολο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι το 'χουμε, κύρις Ανώδυνε; Να ξερογλείφομαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, λοιπόν, κι εγώ δεν θα σε παίξω με τα παιχνίδια μου, που τα είδες που τα έχω απλώσει στον Dino και ζήλεψες!
Τι έγινε Hunter, επέστρεψες κι όλας στην Κέρκυρα. Μπράβο, παιδί μου!