Η Ελλάδα μετά τον πόλεμο. Μια χώρα που προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί. Μια χώρα φτωχή με εξάρτηση από τις μεγάλες δυνάμεις.
Για τις επόμενες δεκαετίες πολλά περιοδικά κυρίως γυναικεία κυριαρχούν. Ρομάντσο, Φαντάζιο, Θησαυρός, Εικόνες, Πρώτο, Η Γυναίκα, Ταχυδρόμος, Θεατής, Ζέφυρος, Πάνθεον είναι μερικά απο αυτά.
Για τις επόμενες δεκαετίες πολλά περιοδικά κυρίως γυναικεία κυριαρχούν. Ρομάντσο, Φαντάζιο, Θησαυρός, Εικόνες, Πρώτο, Η Γυναίκα, Ταχυδρόμος, Θεατής, Ζέφυρος, Πάνθεον είναι μερικά απο αυτά.
Στα εξώφυλλα κυριαρχούν οι σταρ της εποχής σε Ελλάδα και Εξωτερικό. Κυρίως αυτοί του κινηματογράφου που εκείνη την εποχή - προ τηλεόρασης - βρίσκονταν στην ανθησή του.
Αυτό που έκανε τα περιοδικά αυτά τόσο επιτυχημένα ήταν ότι ήταν γραμμένα απλά και ήταν για όλους. Και τι δεν είχαν μέσα, σταυρόλεξα, φωτορομάντσα, διηγήματα σε συνέχειες, κουτσομπολιά, πρόγραμμα τηλεόρασης, μόδα, συνταγές μαγειρικής, διακόσμηση, κόμικς, γελοιογραφίες, αθλητικά κλπ.
Απευθύνονταν στο μέσο Ελληνα και όλοι λοιπόν είχαν το λόγο τους για να το διαβάσουν και πρώτα απ'όλους οι γυναίκες.
Απευθύνονταν στο μέσο Ελληνα και όλοι λοιπόν είχαν το λόγο τους για να το διαβάσουν και πρώτα απ'όλους οι γυναίκες.
Το Ρομαντσο είναι άλλο ένα από τα περιοδικά θρύλος που κυκλοφορεί από την δεκαετία του 30. Σε μεγάλο σχήμα από τη δεκ του 60 πρωταγωνιστεί ενημερώνοντας και ψυχαγωγώντας όλη την οικογένεια.
Ο Ταχυδρόμος είναι εβδομαδιαίο ελληνικό περιοδικ0 ποικίλης ύλης, που εκδίδεται από τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1954 και με μια εξάχρονη διακοπή συνεχίζει ως σήμερα την έκδοσή του, πλέον ως ένθετο της εφημερίδας Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
Αναμφισβήτητα το πρόσωπο που κυριαρχεί στα περιδικά αυτά, ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η απόλυτη Ελληνίδα σταρ για 4 δεκαετίες. Δεν είναι τυχαίο ότι από τα περιοδικά αυτής της εποχής και είδους που πωλούνται στο διαδύκτιο τα μισά τουλάχιστον την έχουν στο εξώφυλλο. Ισως γιατί είχε με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο τα πιο πολλά εξώφυλλα. Και δίκαια....
Νίκο μου τι ωραία χρόνια τοτε. Βλέπω την σημερινή μιζέρια στα σημερινά περίπτερα με περισσότερα περιοδικά αλλά ουσία μηδέν. Τίποτα δεν είναι ελκυστικό, τίποτα δεν σε μαγνητίζει, τίποτα δεν σε προκαλεί να ξεφυλλίσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Νίκο,ωραία αυτα τα περιοδικα,μου θυμιζουν
ΑπάντησηΔιαγραφήπαλιες αξέχαστες,ρομαντικες εποχες!!!
Νικόλα συγχαρητήρια για το άρθρο! Ένα σχετικό (αποκλειστικά για τη Γυναίκα) είχα ανεβάσει κι εγώ στη Βικιπαίδεια παλιότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας ξαναγύρισες στην εποχή της αθωότητας φίλε, εύγε!
Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία του κ. Πάνου Θωμόπουλου να παρουσιάσει κάποια από τα περιοδικά, τα πραγματικά ποικίλης ύλης, ένα είδος, που ανεξήγητα δεν υπάρχει πια, αν και τα δημοσιευμένα εξώφυλλα είναι από την εποχή που το είδος έδυε (εκτός αυτό της Γυναίκας, που είναι από την πρώτη της εποχή). Να ελπίσω πως είναι μια καλή αφορμή για να αναρτηθούν περισσότεροι τίτλοι από αυτό το είδος; Προσωπικά, θα προσπαθήσω να συμβάλλω, αν και φοβάμαι πώς κάποιοι τίτλοι με τα αντίστοιχα εξώφυλλά τους από τη δεκαετία του '50 δεν θα έχουν να προσφέρουν αναμνήσεις, λόγω... ηλικίας ασφαλώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπανόρθωση!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρασυρμένος από το πολύ εύστοχο σχόλιο του κ. Πάνου Θωμόπουλου, του καταλόγισα και το άρθρο ερήμην του και αδικαιολόγητα. Συγγνώμη, φίλε Hunter για το προφανές εξ αφηρημάδας mea culpa. Το λάθος μου, κατ’ ουδένα λόγο δεν αμφισβητεί, φυσικά, την πατρότητα του κειμένου σου και της συνολικής παρουσίασής του. Τούτο είναι αυτονόητο. Αντίθετα, μου δίνει την ευκαιρία, χάριν της επανόρθωσης, να επανέλθω και να σε συγχαρώ για μια δεύτερη φορά για την κατάθεση νοσταλγίας που προσέφερες με τα εξώφυλλα αυτών των περιοδικών, τα περισσότερα από τα οποία δεν υπάρχουν πια για να μας ψυχαγωγούν και ταυτόχρονα να επισημάνω τη γνώση σου και την περιεκτική σαφήνεια στις επεξηγηματικές λεζάντες τους.
Και πάλι, συγγνώμη… Γιώργος
Γιώργο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Περιμένουμε τα εξωφυλλά σου που είναι πολύ σπάνια και ενδιαφέρουν πολλούς από εμάς. Ενας τέτοιος θησαυρός καλό είναι να δει το φώς, ετσι?
Hunter, ευχαριστώ για τη κατανόηση. Δεν έχω κανένα σπουδαίο υλικό, γιατί ξέρεις δεν είμαι συλλέκτης. Αλλά αυτό που έχω το θεωρώ χαρά μου (άντε και... υποχρέωσή μου) να το μοιραστώ μαζί με την υπόλοιπη όμορφη παρέα που επιμένει νοσταλγικά. Μόλις ο "Ανώδυνος" μου ξαναθυμίσει τη διαδικασία αποστολής (γιατί είμαι και λίγο άσχετος και ανεπίδεκτος) θα αρχίσει η ροή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία, αν δεν εχει αποκλειστεί από το χιόνι και προλάβει να γυρίσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓύρισα Τρίτη μεσημέρι, όλα καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε Hunter σε ευχαριστούμε για το ωραίο σου νοσταλγικό άρθρο. Με την ευκαιρία αυτή θέλω να επισημανω τα παρακάτω: Η διαφοροποίηση του τότε με το σήμερα είναι σαρωτική σε όλες τίς παραμέτρους ενός περιοδικού ποικίλης ύλης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΧΑΡΤΙ: οι σελίδες των σημερινών είναι απο βαρύτερο ιλλουστρασιόν (καλά και ντε πολυτέλεια αλλά απο οικολογικής απόψεως (που οι καθως πρέπει κυρίες-αναγνώστριες κόπτονται) καθόλου φιλικό πρός το περιβάλλον..
Η ΕΚΤΥΠΩΣΗ: η πρόοδος της τυπογραφίας και των υπολογιστών εξαφάνισε τη καλλιτεχνική διαφοροποίηση που είχαν τα παλιά παριοδικά.. το αποτέλεσμα να μοιάζουν όλα μεταξύ τους ασχέτως τίτλου ή περιεχομένου.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: σε όλα υποβόσκει λανθάνουσα πορνογραφία.. αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο.. αυτός είναι ένας άλλος λόγος που μοιάζουν μεταξύ τους.
ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ: δεν είναι σχήμα λόγου αλλά γεγονός ότι τα σημερινά περιοδικά δεν είναι παρά διαφημιστικά φυλλάδια και απλά παραθέτουν και συνοδεύουν τίς διαφημίσεις τους και με λίγα λόγια, έτσι για τα προσχήματα.
ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ: ο κόσμος δεν συλλέγει πιά τα περιοδικά γιατί δεν αγγίζουν τη ψυχή του όπως παλιά.. εξυπηρετούν απλά εφήμερα καταναλωτικά ένστικτα γι'αυτό και έχουν μικρές κυκλοφορίες και καταλήγουν στον κάδο απορριμάτων ταχύτατα και μαζικά.
Η διάβρωση των ηθών έχει σαρώσει τα πάντα και το ίντερνετ θα αντικαταστήσει περιοδικά και τηλεόραση στο τέλος..
Τα παλιά αυτά περιοδικά που μας παρουσίασες είναι και αυτά έργα τέχνης πλέον..!!
Φίλε Θείε Σκρούτζ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιπα να μείνουμε στη νοσταλγία και να μη μιζεριάσουμε κι άλλο. Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις. Πραγματικά η διαφορά σε όλα και κυρίως στη νοοτροπία αυτού του λαού με το παρελθόν είναι τεράστια. Κρίμα βέβαια...
Θείε Σκρουτζ, συμφωνώ προσωπικά με τους περισσότερους από τους λόγους σύγκρισης που παραθέτεις. Επίτρεψέ μου να προσθέσω ότι οι επιταγές της εποχής επιβάλλουν τη μόδα των life style περιοδικών με έμφαση στη "γκλαμουριά" και στις δημόσιες σχέσεις, προέκταση των αναλόγων τηλεοπτικών εκπομπών και σχεδιασμένα αποκλειστικά πάνω σε target groups που καθορίζει η διαφήμιση. Για όλους, όσοι μεγάλωσαν με τα πραγματικά περιοδικά ποικίλης ύλης (που πλέον δεν υπάρχουν και έχουν υποκατασταθεί στη μεν "λαϊκή" τους εκδοχή από τα τηλεοπτικά στη δε "ανεβασμένη" από τα εξειδεκευμένα έντυπα), αυτά τα γκλαμουράτα περιοδικά, θα έλεγα ότι απλώς δεν τους αγγίζουν. Ωστόσο, έχουν κι αυτά το δικό του κοινό που είναι κυρίως νεανικό έως 30-35 χρονών το πολύ. Σε γενικές γραμμές η κουβέντα είναι μεγάλη για να χωρέσει και να εξαντληθεί εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος
Υ.Γ. Ανυπερθέτως τοποθετώ τις δικές μου προτιμήσεις στα περιοδικά της παλιάς καλής εποχής με τα οποία μεγάλωσα, έστω κι αν σε κάποιο αρκετά μεγάλο διάστημα της επαγγελματικής μου καριέρας συνέβαλα στη δημιουργία περιοδικών της "νέας γενιάς" της διαφημίσεως ρήμασιν πειθόμενος.