O MΠΛΕΚ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Θα κάνω μια προσπάθεια , αν και δεν έχω σπουδάσει ψυχολογία ή πολιτικοκοινωνικές επιστήμες, να αναλύσω τον χαρακτήρα του αγαπημένου μας ήρωα μαζί με τους δυο αχώριστους φίλους του. Η τραγική διαπίστωση που κάνω είναι ότι σήμερα δυστυχώς χαρακτήρες με τέτοια συναισθήματα και ιδανικά σπανίζουν και θα τολμήσω να ισχυριστώ ότι οι σημερινοί πολιτικοί άρχοντες δεν είχαν διαβάσει ποτέ ΜΠΛΕΚ. Αν το είχαν κάνει, δεν νομίζω ποτέ η Ελλάδα να είχε φτάσει σε αυτό το εξευτελιστικό σημείο με αποτέλεσμα τον παγκόσμιο χλευασμό. Και αμφιβάλλω επίσης αν είχαν διαβάσει ποτέ ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ.
Ο Μπλεκ, όπως παρουσιάζεται από τους δημιουργούς του, είναι απόλυτα αφοσιωμένος στον ιερό αγώνα που κάνουν οι καταπιεσμένοι αμερικανοί εναντία στην δυσβάστακτη και αιμοσταγή αγγλική Τυρρηνία. Εδώ θα ήθελα να προσθέσω, όταν στο παρελθόν ταξίδευα επαγγελματικά στο εξωτερικό σε χώρες που ήταν κάποτε κάτω από την αγγλική κυριαρχία, όλοι μου μιλούσαν με τα χειρότερα λόγια για τις πράξεις των άγγλων.
Ο ήρωας μας δεν είναι καθόλου φιλοχρήματος και αυτό φαίνεται από όλους τους θησαυρούς που συνόδεψε ή ανακάλυψε τους πρόσφερε για την ενίσχυση του αγώνα. Ποτέ δεν σκέφτηκε ή τόλμησε να κρατήσει κάτι για τον εαυτό του ή να βουτήξει έστω και λίγο το «δάχτυλο στο μέλι» ή καλυτέρα να κρατήσει μια μικρή προμήθεια για τον κόπο του, μιας και τα τελευταία 30 χρόνια η μίζα έχει καθιερωθεί με νόμο από τους πολιτικούς αφέντες μας. Οι τελευταίοι σίγουρα θα τον χαρακτήριζαν με την γνώστη λέξη που ξεκινά από μ την όποια την χρησιμοποιούμε όλοι μας καθημερινά.
Θα τολμούσα να τον παραλληλίσω με τον δικό μας ήρωα για την απελευθέρωση από τους τούρκους, τον Κολοκοτρώνη. Βρίσκω πάρα πολλά κοινά και μην ξεχνάμε ότι ο αγώνας των αμερικανών και των γάλλων εκείνη την εποχή έδωσε την ώθηση και σε εμάς να ξεσηκωθούμε.
Η λέξη φιλία για τον Μπλεκ σημαίνει πολλά. Αμέτρητες φορές με κίνδυνο της ζωής του βοηθαγε τους φίλους του, τους κατατρεγμένους, ακόμα και εκείνους που σε κάποιες περιπτώσεις τον είχαν προδώσει ή πουλήσει για ένα σακούλι χρυσά νομίσματα. Η λέξη πατριωτισμός που στο λεξιλόγιο των εθνοπατέρων μας απουσιάζει και που τόσο έντεχνα και ύπουλα μας τον αφαιρούν μέσα από την συνείδηση μας, κυριαρχεί ολοκληρωτικά στην κάρδια του.
Η λέξη προδοσία, που τόσο συχνά στιγμιότυπα της εμφανίζονται από τα αρχαία χρόνια της ιστορίας της πατρίδας μας, αποτελεί προσβολή και όνειδος για αυτόν. Δεν υπάρχει συγχώρεση και οίκτος για τον προδότη, τον Εφιάλτη. Αλήθεια αυτές τις μέρες ο αμερικανοθρεμμενος πρωθυπουργός μας τι συζητάει με τον τούρκο Ερντογαν? Για τις επιπτώσεις της βιομηχανίας στην αλλαγή του κλίματος?
Τέλος η λέξη φιλότιμο που τείνει να εξαφανιστεί σήμερα από εμάς, ξεχειλίζει στην συνείδηση του . Σε περίπτωση λάθους αναλαμβάνει το χρέος να το διορθώσει. Δεν επιρρίπτει τις ευθύνες στους άλλους του τύπου «ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ» και ας μην μλα κανείς. Και τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω σε αυτό το πολιτικό παχύδερμο ότι ποτέ δεν έφαγα τίποτα μαζί του και ότι δεν είχα μια «θεία Αγλαΐα» να κληρονομήσω 60 ακίνητα.