Υπάρχουν Ακόμα Καλές Αδημοσίευτες Ιστορίες Μπλεκ;

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Ο Μπλεκ, υπερασπιστής της δικαιοσύνης, μαχητής για την ελευθερία της Αμερικής, αρχηγός μιας μικρής ομάδας επαναστατών κυνηγών, είναι μία ιδέα αρκετά σαγηνευτική για τον οποιοδήποτε δημιουργό αναλάμβανε να γράψει ιστορίες του. Δημιουργίας εν έτι 1954, μέχρι και το 1965, οι EsseGesse (το θρυλικό τρίο των Sartoris, Guzzon, Sinchetto) δημιούργησαν τις πρώτες ιστορίες του ήρωα, 26 στο σύνολο, όλες των 224 σελίδων. Το 1965 οι EsseGesse τα "χάλασαν" με τον εκδοτικό οίκο, και τα δικαιώματα του Μπλεκ παραμένουν στην εκδοτική. Από εκεί η Γαλλία, η πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά και η Ελλάδα δημιουργούν δικές τους ιστορίες, με νέους, αντίστοιχα, δημιουργούς. Τα έτη 1994-1996 δημιουργήθηκαν μερικές ακόμα νέες Ιταλικές ιστορίες από το τελευταίο μέλος των EsseGesse, Dario Guzzon, όπου με την βοήθεια της Lina Buffolente, του Aldo Capitano και του Vladimiro Missaglia στο σχέδιο, και των Mario Volta, Roberto Renzi στο σενάριο.

Το βασικό παράπονο όμως, με βάση τα τελευταία δεδομένα, είναι οι απογοητευτικές προσθήκες νέων, αδημοσίευτων ιστοριών στον Μπλεκ. Καμία από τις ήδη εκδοθέν "αδημοσίευτες" ιστορίες Μπλεκ δεν έχουν ξεπεράσει τις πρώτες ιστορίες των EsseGesse. Στο άρθρο αυτό λοιπόν θα μιλήσω για τις καλύτερες αδημοσίευτες περιπέτειες του ήρωα που δεν έχουν εκδοθεί ακόμα στην Ελλάδα...

"The name is ... McLusky, John McLusky!"

Ο Βρετανός εικονογράφος Τζων Μακλάσκι (πλήρες ονοματεπώνυμο Hector John Dewhirst McLusky, 20 Ιανουαρίου 1923 – 5 Σεπτεμβρίου 2006)  είναι ο καλλιτέχνης εικονογραφημένων εκδόσεων που, περισσότερο από κάθε άλλον, ταύτισε το έργο του με τον πασίγνωστο ήρωα του Ίαν Φλέμινγκ (1908 – 1964) «Τζέιμς Μποντ» («Πράκτωρ 007») του οποίου επιμελήθηκε τις περιπέτειες στο χαρτί, ως comic strip.

Ο Μακλάσκι πραγματοποίησε εγκύκλιες σπουδές στη Σχολή Warwick από το 1936 έως το 1940 και λίγο αργότερα φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών Slade. Ξεκίνησε την εικονογράφηση του διάσημου κατασκόπου της μεγάλης οθόνης το 1958 για λογαριασμό της εφημερίδας «Daily Express», μια συνεισφορά που διάρκεσε μέχρι το 1966 κατά τη διάρκεια της οποίας δημιούργησε (σε διασκευή του Henry Gammidge) 13 κόμικ - νουβέλες ή σύντομες περιπέτειες του ήρωα.

«Μανίνα» - «Κατερίνα»: Δύο όψεις της ίδιας εποχής...

(γράφει ο «αΝώΔυΝος»)

Στην αρχή της δεκαετίας του ’70 και  ενώ η Ελλάδα βρισκόταν στο «γύψο» προκειμένου να... ανανήψει από τον ... κομμουνιστικό κίνδυνο που την απειλούσε (αυτό ήταν το σαθρό επιχείρημα των πραξικοπηματιών του 1967, ώστε να παρουσιάσουν σαν επιβεβλημένη την επιβολή της δικτατορίας τους) ο νεαρόκοσμος της χώρας μας υποδέχτηκε με ιδιαίτερη  χαρά την εμφάνιση δυο κοριτσίστικων εικονογραφημένων περιοδικών τα τεύχη των οποίων κρεμάστηκαν σε περίπτερα και καταστήματα ψιλικών, με χρονική διαφορά περίπου ενός έτους μεταξύ τους.

Πρώτη (1972) ξεπρόβαλε η «Μανίνα» του Νίκου Δεληγιώργη, η οποία δανείστηκε το όνομά της από την κόρη του συνεργάτη του, Κώστα Μπαζαίου. Μάλιστα σε μια σειρά κόμικ που περιείχε, με κεντρική ηρωίδα τη «Λίνα», μια κούκλα που... μιλούσε, το όνομα της πρωταγωνίστριας ήταν το ίδιο με εκείνο της συζύγου του εκδότη, Λίνας Δεληγιώργη! Οικογενειακή υπόθεση λοιπόν! 

Ο Ρόυ Ξαναγυρίζει - Περίοδος 1971-72 (Μέρος Β΄)

Σενάριο: Tom Tully

Σχέδιο: Yvonne Mullins-Hutton

Διασκευή σε κείμενο: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης

Στην πρώτη προπόνηση της χρονιάς ο Ben μου δήλωσε ότι είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει σαν αριστερό ακραίο αμυντικό το 19χρονο τότε Noel Baxter, που τα είχε καταφέρει περίφημα την προηγούμενη σεζόν με την αναπληρωματική ομάδα. Καλωσόρισα το νεαρό και του ευχήθηκα να εκμεταλλευτεί οπωσδήποτε τη σπουδαία ευκαιρία που του παρουσιαζόταν.

Ωστόσο οι οπαδοί μας φάνηκαν ιδιαίτερα ανήσυχοι στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, όταν υποδεχθήκαμε τη Milboro. Θυμάμαι ότι ξεκινήσαμε επιθετικά, με πολύ καλή απόδοση στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, έως ότου ήρθε η στιγμή να δοκιμασθεί και η άμυνά μας. Καθώς λοιπόν ο Baxter προσπαθούσε να «μπει» στο ματς, βρέθηκε μπροστά σε ένα απρόβλεπτο εμπόδιο, την υπερπροστασία του Lofty Peak!