Τρίτη 8 Μαΐου 2018

WATCHMEN των Alan Moore&Dave Gibbons

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Toν Σεπτέμβριο του 1986 κυκλοφορεί από τη DC ένα κόμικ που όπως και το Dark Knight returns του Frank Miller της ίδιας χρονιάς έμελλε να αλλάξει την ιστορία των κόμικς και τον τρόπο με το οποίο ο περισσότερος κόσμος τα έβλεπε μέχρι τότε...
Το Watchmen θεωρείτε(μαζί με το Dark Knight που αναφέραμε)δημιούργησαν αυτό που ονομάζουμε το Dark age of comics...Όλα τα κόμικ της DC (και όχι μόνο)που ακολούθησαν από τότε έγιναν πιο σκοτεινά,βίαια και κυνικά...



Δημιουργοί του είναι οι Βρετανοί Alan Moore(σενάριο)&Dave Gibbons(σχέδιο)Ο Μoore γνωστός από τις δουλειές του στα Βρετανικά κόμικς καθώς και στον Miracle man&Swamp Thing είχε την αρχική ιδέα και σύμφωνα με τα δικά του λόγια "Ήθελε να αρχίσει ένα υπερηρωικό κόμικ με το θάνατο ενός υπερήρωα,το μυστήριο του ποιος τον σκότωσε και όσο ο αναγνώστης θα έμπαινε βαθιά στο μυστήριο θα φτάνει στην αληθινή καρδιά του κόσμου αυτού των ηρώων και θα βλέπει μια πραγματικότητα διαφορετική από τον κόσμο των υπερηρώων όπως τον ήξερε και γνώριζε μέχρι τότε.."

Όπως είχε κάνει και με τον Miracle Man(μια δημιουργία της δεκαετίας του '50 του Μick Anglo)o Moore για αυτή την ιστορία ήθελε να χρησιμοποιήσει υπερηρωικούς χαρακτήρες της MLJ comics(λέγε με Archie σήμερα)και ο δολοφονημένος ήρωας θα ήταν ο Shield από τους Mighty Crusaders της εκδοτικής...
Η DC το 1983 είχε αγοράσει και εντάξει στο δυναμικό της τα δικαιώματα των ηρώων της Charlton comics(Blue Beetle,Captain Atom,Question,Peacemaker κ.α.)και τελικά ο Moore σκέφτηκε ότι θα ήταν καλύτερα να χρησιμοποιήσει εκείνους τους χαρακτήρες,να κάνει ένα ολικό revamp των χαρακτήρων αυτών..Ο τίτλος του κόμικ θα ήταν "who killed the Peacemaker".'Ετσι πρότεινε αυτή την ιδέα στον τότε managing editor της DC Dick Giordano ο οποίος όμως δεν είχε σκοπό να χρησιμοποιήσουν χαρακτήρες που μόλις η DC είχε εντάξει στο δυναμικό της και να τους σκοτώσουν ή αλλάξουν ολοκληρωτικά(πράγμα που αθ δυσκόλευε στο μέλλον άλλους συγγραφείς που θα ήθελαν να γράψουν ιστορίες με αυτούς του χαρακτήρες).Έτσι πρότεινε στον Moore να δημιουργήσει νέους χαρακτήρες οι οποίοι θα ήταν στο δικό τους universe και όχι στο κλασσικό της DC(με Batman,Superman κ.τ.λ)αν και ο Moore θεωρούσε ότι οι χαρακτήρες έπρεπε να είναι γνωστοί ήρωες με κάποια χρόνια δημοσίευσης έτσι ώστε να υπάρχει το στοιχείο του "συναισθηματικού δεσμού" ανάμεσα στους ήρωες και τους αναγνώστες....



Κάπως έτσι λοιπόν ο Captain Atom έγινε ο Dr.Manhatτan o Peacemaker έγινε ο Comedian,oBlue Beetle έγινε Νight Owl και ο Question έγινε ο Rorschach κ.τ.λ.
Σύντομα στο project προστέθηκε ο σχεδιαστής Dave Gibbons που δήλωσε ενδιαφέρον να σχεδιάσει το νέο πόνημα του παλαιού συνεργάτη του,ο colorist John Higgins και ο editor Len Wein ο οποίος όμως δεν θα επέβαινε καθόλου στη δουλειά του Moore.

Aρχικά η ιστορία του Moore ολοκληρώνονταν σε 6 τεύχη αλλά το συμβόλαιο έλεγε για 12...Έτσι κάποια τεύχη αφιερώθηκαν στα origin των χαρακτήρων ενώ στα τεύχη #3,5,8,10,11 έχουμε ουσιαστικά μια "ιστορία μέσα στην ιστορία"ένα κόμικ μέσα στο κόμικ με την περιπέτεια του Black Freighter(Μαύρη Φρεγάτα)την οποία διαβάζει σε κόμικ ένας πιτσιρικάς μέσα στο κόμικ..Σκεπτόμενος o Moore ότι τα πειρατικά κόμικ ήταν δημοφιλή ειδικά τα χρόνια του '50 όταν είχαν εκλείψει οι εκδόσεις των υπερηρωικών κόμικ και ότι ο σκοτεινός κόσμος τους ταίριαζε με αυτόν των Watchmen...

To κόμικ τέλος εκτός της πειρατικής ιστορίας εμπλουτίζεται με βιογραφίες χαρακτήρων,συνεντεύξεις από μέλη της ομάδας που προηγήθηκε των Watchmen(Minutemen)στα χρόνια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου,αποκόμματα από εφημερίδες για τη δράση τους κ.τ.λ.Αυτό μας κάνει σίγουρα να διαβάσουμε το κόμικ περισσότερο από μία φορά για να καταλάβουμε την ιστορία και τους συμβολισμούς της...



Όσο για την υπόθεση του κόμικ,βρισκόμαστε στην Αμερική της δεκαετίας του '80,μια Αμερική που έχει νικήσει τον πόλεμο του Βιετνάμ(με τη βοήθεια του παντοδύναμου Dr.Manhattan)με πρόεδρο ακόμα τον Nixon,με υπερήρωες που έχουν αποσυρθεί εδώ και μία δεκαετία ή δουλεύουν για τη κυβέρνηση(Comedian,Dr.Manhattan)και όσοι δεν δουλεύουν για αυτήν θεωρούνται παράνομοι(Rorschach).Ένας από αυτούς τους ήρωες ο Comedian δολοφονείται.Ο παλιός σύντροφός του,που δουλεύει ανεξάρτητα και εκτός νόμου ο Rorschach ερευνά το θάνατο του,στη πορεία συναντά και παλαιότερους συντρόφους του,νομίζοντας ότι οι δολοφονίες έχουν επεκταθεί σε όλους τους παλιούς ήρωες που έχουν αποσυρθεί σε μια προσπάθεια ίσως της κυβέρνησης να τους εξαφανίσουν...Φυσικά η ιστορία εξελίσσεται σε θρίλερ συνωμοσίας,σε μια ολοκληρωτική καταστροφή του υπερηρωικού αρχέτυπου των κόμικς,σε μία αλληγορία του φόβου του Κρύου πολέμου....Στο τέλος ο υπαίτιος της δολοφονίας είναι ένας δικός τους σύντροφος και υπερήρωας,ο Ozymandias,ο οποίος δημιουργεί μία ψεύτικη εξωγήινη επίθεση στη Νέα Υόρκη σε μία προσπάθεια να ενωθούν οι δύο υπερδυνάμεις(ΗΠΑ/Ρωσία)και όλα τα έθνη κατ' επέκταση...Σκοτώνει εκατομμύρια για να σωθούν δισεκατομμύρια..Οι υπόλοιποι ήρωες(πλην του Rorschach που το πληρώνει με τη ζωή του)ανήμποροι δέχονται αυτή την εξέλιξη μιας και βλέπουν ότι αποφεύχθηκε πυρηνικός πόλεμος.....Ο Μoore θεωρεί τον Ozymandias σαν τον κακό της υπόθεσης αφού τοποθετεί τον εαυτό του και τα πιστεύω του πάνω από την ανθρωπότητα,σκοτώνοντας εκατομμύρια για το κοινό καλό....

Από το πρώτο τεύχος το αναγνωστικό κοινό κατάλαβε ότι είχε στα χέρια του κάτι το διαφορετικό από ότι είχε διαβάσει μέχρι τότε(ακόμα θυμάμαι την εντύπωση που μου είχε αφήσει και εμένα όταν το διάβασα στα τέλη της δεκαετίας του '80 και πόσο διαφορετικό μου είχε φανεί σε σχέση με τα Spider man που διάβαζα τότε...)Κανένας δεν είχε διανοηθεί μέχρι τότε αληθινούς υπερήρωες που ζούν ανάμεσά μας,με πάθη και αδυναμίες,με τα λάθη τους και τις αποτυχίες τους....
Το Watchmen θεωρείται για τα comic ότι ο citizan Kane για τον κινηματογράφο...Ίσως το σημαντικότερο graphic novel όλων των εποχών και ένα από τα 100 καλύτερα novels του 20ου αιώνα...Έχει αποσπάσει πάμπολλα βραβεία από το 1986 μέχρι σήμερα σε πολλές και διαφορετικές κατηγορίες(Κirby&Eisner awards,Hugo award κ.τ.λ.)ενώ το γεγονός ότι από το 1986 δεν έχει σταματήσει να επανεκδίδεται δείχνει τη σπουδαιότητα και την σημαντική του προσφορά στον κόσμο της 9ης τέχνης όπως όταν κυκλοφόρησε...Τι να πεις για αυτό το αριστούργημα...Αξίζει να υπάρχει στο ράφι κάθε ανθρώπου που θέλει να ονομάζεται σοβαρός αναγνώστης...Πριν μερικά χρόνια η DC έβγαλε και κάποια prequel του κόμικ από σπουδαίους δημιουργούς (Αzarello,Strazynski,J.G.Jones,Wein,Kubert κ.α.)που δεν γνώρισαν μεγάλη επιτυχία και είναι φυσικό αφού δεν μπορείς να συναγωνιστείς ένα αριστούργημα της 9ης τέχνης....To 2009 έγινε ταινία σε σκηνοθεσία του Zack Snyder και θεωρείται από τις πιο πετυχημένες μεταφορές κόμικ στον κινηματογράφο....

Πρόσφατα με το Rebirth η DC ένταξε στο κανονικό της universe τους χαρακτήρες των Watchmen και μάλιστα αφήνει στοιχεία ότι υπέυθυνος για τη δημιουργία του new 52 universe που προηγήθηκε να είναι ο Dr.Manhattan...Θα περιμένουμε με αγωνία τις εξελίξεις(και εδώ είμαστε να τις σχολιάσουμε όπως πάντα).Σίγουρα έχουμε να δούμε και να διαβάσουμε πολλά ακόμα απο τους Watchmen.Κυκλοφορεί και στα ελληνικά απο τις εκδόσεις Anubis.

Κόμικς - Βιογραφίες με Σταρ του Ποδοσφαίρου Έρχονται με το ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ!

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής


Μετά την πρώτη γεύση που μας έδωσε το Ζαγκόρ Νο12, στο Editorial του, η εφημερίδα Φως Των Σπορ ανακοίνωσε στο φύλλο του Σαββάτου, 5 Μαΐου, πως οι Εκδόσεις Μικρός Ήρως σε συνεργασία με την εφημερίδα θα βγάλουν 4 πολυτελή άλμπουμ, που θα έχουν θέμα βιογραφίες διάφορων σταρ του ποδοσφαιρικού χώρου. Τώρα με βάση το editorial του Ζαγκόρ #12, μαθαίνουμε πως το κάθε άλμπουμ θα περιλαμβάνει και από έναν ποδοσφαιριστή, συγκεκριμένα τους: Λιονέλ Μέσι, Ντέιβιντ Μπέκαμ, Κριστιάνο Ρονάλντο και Ντιέγκο Μαραντόνα! Το κάθε άλμπουμ θα είναι στις 28 σελίδες (24 + 4 εξωφύλλου), σε μεσαίο σχήμα, 17×26. Τα χαρτιά πολυτελή όπως περιμέναμε.

Η έκδοση αυτή λοιπόν ξεκινάει από την Παρασκευή 11 Μαΐου, και κάθε Παρασκευή μέχρι και τις 1 Ιουνίου. Πάντα ως ένθετο με την εφημερίδα ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ . 


Η έκδοση αυτή ανήκει στην ξένη εκδοτική Tidalwave Productions και συγκεκριμένα από την σειρά Fame, όπου είναι μία σειρά εκδόσεων που περιέχουν βιογραφίες σε διάφορους σταρ του κινηματογράφου, της μουσικής αλλά και των αθλημάτων! Από την ίδια έκδοση πάρθηκε η κόμικς-βιογραφία του Bruce Lee (δες Νέος Μπλεκ #53). Όλες οι ιστορίες αυτές κυμαίνονται στις 22 σελίδες, και κυκλοφόρησαν τη δεκαετία του 2010. 

Η γνώμη περί της νέας αυτής έκδοσης είναι μικτή. Προσωπικά, δεν είμαι φαν των ποδοσφαιρικών κόμικς (αν και είναι ευανάγνωστα, είμαι πιο πολύ του λογοτεχνικού) και για αυτό δεν ενθουσιάζομαι. Η εκδοτική κατάφερε για 3η συνεχόμενη φορά να μας δώσει ποδοσφαιρικό κόμικς (μετά τα Έρικ Καστέλ, Roy of the Rovers) και έχω αρχίζει να τα βαριέμαι. Αντί να μπει κάτι πιο ποιοτικό (Storm) μπαίνει ξανά και ξανά το ίδιο θέμα: το ποδόσφαιρο! Το θετικό μόνο είναι πως μου άρεσε πάρα πολύ η κόμικς βιογραφία του Bruce Lee, οπότε πιστεύω δεν θα απογοητεύσει. Ας ελπίσουμε για τα καλύτερα λοιπόν...

Ας περάσουμε τώρα στις πληροφορίες κάθε άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει: 


1. ΛΙΟΝΕΛ ΜΕΣΙ
Σελίδες: 24
Ημερομηνία Έκδοσης: 11 Μαΐου 2018
Δημιουργοί: Michael Frisell & Angel Luis Bernuy (σενάριο, κείμενα), Angel Luis Bernuy (σχέδια)
Περιεχόμενη Ιστορία: "Λιονέλ Μέσι" (22 σελίδες)
Πρωτότυπη Έκδοση: Fame: Lionel Messi [Tidalwave Productions, 04/2017]
Συντελεστές Έκδοσης: Λευτέρης Ταρλαντέζος (Επιμέλεια, Μετάφραση), Μαρίνα Πάνου (Graphic Design - Layout, Lettering)


2. ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΜΠΕΚΑΜ
Σελίδες: 24
Ημερομηνία Έκδοσης: 18 Μαΐου 2018
Δημιουργοί: Peter Rogers (σενάριο, κείμενα), Pablo Martinena (σχέδια)
Περιεχόμενη Ιστορία: "Ντέιβιντ Μπέκαμ" (22 σελίδες)
Πρωτότυπη ΈκδοσηFame: David Beckham [Tidalwave Productions, 10/2010]

Συντελεστές Έκδοσης: Λευτέρης Ταρλαντέζος (Επιμέλεια, Μετάφραση), Μαρίνα Πάνου (Graphic Design - Layout, Lettering)


3. ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ ΡΟΝΑΛΝΤΟ

Σελίδες: 24

Ημερομηνία Έκδοσης: 25 Μαΐου 2018
Δημιουργοί: Michael Frisell (σενάριο, κείμενα), Angel Luis Bernuy (σχέδια)
Περιεχόμενη Ιστορία: "Κριστιάνο Ρονάλντο" (22 σελίδες)
Πρωτότυπη ΈκδοσηFame: Cristiano Ronaldo [Tidalwave Productions, 01/2018]
Συντελεστές Έκδοσης: Λευτέρης Ταρλαντέζος (Επιμέλεια, Μετάφραση), Μαρίνα Πάνου (Graphic Design - Layout, Lettering)



4. ΝΤΙΕΓΚΟ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ

Σελίδες: 24
Ημερομηνία Έκδοσης: 1 Ιουνίου 2018
Δημιουργοί: Michael Frisell & Angel Luis Bernuy (σενάριο, κείμενα), Angel Luis Bernuy (σχέδια)
Περιεχόμενη Ιστορία: "Ντιέγκο Μαραντόνα" (22 σελίδες)
Πρωτότυπη ΈκδοσηFame: Diego Maradona [Tidalwave Productions, 11/2016]
Συντελεστές Έκδοσης: Λευτέρης Ταρλαντέζος (Επιμέλεια, Μετάφραση), Μαρίνα Πάνου (Graphic Design - Layout, Lettering)

Το πρώτο τεύχος κυκλοφορεί αυτή την Παρασκευή, 11 Μαΐου. Μην το χάσετε!

Νέος Δυναμικός ΜΠΛΕΚ

Αρχείο: Αναστάσιος Μιχαλόπουλος
(issuu) 
(του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη)


Η δεύτερη περίοδος έκδοσης του εβδομαδιαίου περιοδικού «Μπλεκ» ονομάστηκε «Νέα Δυναμική» και διήρκεσε επί 120 εβδομάδες (6 Σεπτεμβρίου 1977 – 18 Δεκεμβρίου 1979), όσα δηλαδή ήταν  και τα αντίστοιχα τεύχη που εκδόθηκαν κατά τη διάρκειά της, επιπλέον δε,  διέθετε τη δική της αρίθμηση. Το κόστος της έκδοσης είχε αυξηθεί κατά μια δραχμή (8 δρχ. αντί 7 δρχ.) για τα τεύχη 1 – 94, ενώ από το 95ο έως το τελευταίο θα κοστίζει 9 δρχ. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα πλούσια σε δημοσιεύσεις εικονογραφημένων σειρών εποχή, καθώς πλην της βασικής ιστορίας του «ξανθού γίγα», ο οποίος φυσικά δεν απουσίασε ποτέ απ’ τις σελίδες του εντύπου, οι αναγνώστες είχαν την τύχη να διαβάσουν ακόμη 80 άλλες περιπέτειες διαφόρων ηρώων, που ο Στέλιος Ανεμοδουράς εξασφάλισε την αποκλειστικότητά τους για την Ελλάδα. 

"Bend it like... Roy!: ο θρίαμβος" (13/13)


(Διασκευή: Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Εφόσον η Ρόβερς είχε πετύχει να αποκλείσει τόσες ισχυρές ομάδες και να βρεθεί στον Τελικό του ευρωπαϊκού κυπέλλου, ήταν απόλυτα φυσιολογικό όλοι οι προβολείς να στραφούν επάνω μας. Βλέπετε, η Κίνγκσμπεϊ και η Μόλτον είχαν αποκλειστεί από το κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ενώ η Μπρίτζγουολ που ήταν πρωταθλήτρια Αγγλίας για το 1974, απέτυχε στα προημιτελικά του κυπέλλου πρωταθλητριών. Οπότε οι μόνοι εκπρόσωποι του βρετανικού ποδοσφαίρου που συνέχιζαν στην Ευρώπη ήταν η Ουαλική Σουάνσι (στο ΟΥΕΦΑ) και εμείς στο κύπελλο Κυπελλούχων, που σαφέστατα διατηρούσε τη μεγαλύτερη αίγλη μεταξύ των δυο διοργανώσεων.
Βλέπετε, εκείνα τα χρόνια το σύστημα αγώνων ήταν εντελώς διαφορετικό, με διπλά παιχνίδια σε κάθε γύρο κατόπιν κληρώσεως, με ενδεχόμενο κάποιος σύλλογος, όσο μεγάλος και αν ήταν, να πέσει θύμα εκπλήξεως. Είδατε τι πήγαμε να πάθουμε από τη Ντάρμσταντ παρά το θρίαμβό μας στο πρώτο ματς και ο κίνδυνος αυτός θα ελλόχευε -όπως γρήγορα αποδείχθηκε- και στο μονό Τελικό που θα δινόταν στη Γλασκώβη, στις 5 Μαΐου του 1975. Ήμουν πια στα 36 μου, ήδη δοκιμασμένος στα δύσκολα σαν παίκτης όλα αυτά τα χρόνια, απέμενε τώρα να αποδείξω ότι τα «κότσια» μου βαστούσαν και για προπονητής!